บทที่ 1477 พละกำลังอันน่ากลัว
เวลานั้นหัวหน้าหน่วยย่อยพันธมิตรอู๋เว่ยตะโกนเสียงโกรธ จากนั้นพริบตาเดียวก็พุ่งไปข้างตัวชายหัวเกรียนด้วยความเร็วสุดยอด
ความเร็วของหัวหน้าหน่วยแม้จะเร็วถึงขีดสุด แต่ชายผมเกรียนกลับยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อน มีแค่ดวงตาเคลื่อนไหวน้อยๆ
‘สวบ!’
ทันใดนั้นชายหัวเกรียนก็ยกแขนขวา
วินาทีถัดมา ภายใต้สายตาจับจ้องของทุกคน หัวหน้าหน่วยย่อยพันธมิตรอู๋เว่ยก็ถูกชายหัวเกรียนคว้าลำคอไว้แล้วยหสูงขึ้นกลางอากาศ
ใบหน้าหัวหน้าหน่วยย่อยกลายเป็นสีแดง เสมือนลำคอถูกเสือกัดแน่น ใช้แรงสุดกำลังแล้วแต่ก็ยังไม่อาจดิ้นพ้นจากฝ่ามือของชายหัวเกรียนได้เลย
‘กร๊อบ!’
วินาทีถัดมาเสียงกระดูกหักก็ดังขึ้น
ภายใต้สายตาตกใจของทุกคน กระดูกคอของหัวหน้าหน่วยย่อยที่เป็นสมาชิกหัวกะทิพันธมิตรอู๋เว่ยผู้นี้ ก็ถูกชายหัวเกรียนบีบแหลกคามือ
‘ปึง!’
ทันใดนั้นชายหัวเกรียนก็ยกมือขวาขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็โยนศพของหัวหน้าหน่วยย่อยลอยไปไกลอย่างสบายๆ
“อะ…”
เห็นดังนั้น เบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนในที่นั้นถอยหลังโดยจิตใต้สำนึก
“หึๆ…”
ในดวงตาชายหัวเกรียนผุดแววบ้าคลั่งกระหายเลือด ส่งเสียงหัวเราะที่ทำให้คนหวาดกลัวอย่างยากบรรยายออกมาจากในปาก
“คิดถึงจริงๆ นะ…พันธมิตรอู๋เว่ย…” ชายหัวเกรียนพึมพำในลำคอ “ได้ยินว่า ผู้นำพันธมิตรอู่เว่ยพวกแกกลับมาแล้ว”
ได้ยินคำพูดของชายหัวเกรียน กลับไม่มีคนกล้าตอบใดๆ
พันธมิตรอู๋เว่ยกับแก๊งไอรอนเฮดเรียกได้ว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน
ตอนที่ยังไม่ได้ก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ย แก๊งไอรอนเฮดยังเป็นเจ้าผู้ครองของเขตนี้ ตำแหน่งเทียบเท่ากับผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยในยุครุ่งโรจน์ และชื่อเสียงของชายหัวเกรียนในรัฐอิสระก็เหมือนแบบเดียวกับไป๋เฟิงในตอนนั้น
เพียงแต่ ต่อมาไป๋เฟิงก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ย ผูกความแค้นกับแก๊งไอรอนเฮด ทั้งสองกองกำลังใหญ่เปิดศึกเดือดกันเพื่อแย่งชิงตำแหน่งเจ้าผู้ครองเขตนี้
หลังจากนั้นแก๊งไอรอนเฮดก็แพ้ราบคาบ แผลเป็นที่ตาซ้ายของชายหัวเกรียนก็เป็นไป๋เฟิงที่มอบให้นั่นเอง
“หลิงฮั่ว แกคิดจะทำอะไร!” ชายชราผมเงินที่ค้ำไม้เท้าตะคอกเสียงเด็ดขาด
ได้ยินแบบนั้นชายหัวเกรียนก็เดินมาข้างตัวชายชรา สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง ร่างผอมเพรียวสูงโปร่งโค้งลงน้อยๆ “ไม่สู้แกลองทายดูสิ…ถายถูก รอด ทายไม่ถูก ตาย”
“แก…” ชายชราผมเงินที่ค้ำไม้เท้ามีสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ คนอื่นกลัวหลิงฮั่วของแก๊งไอรอนเฮดนี่ แต่เขาไม่กลัว!
“จิ๊ๆ” หลิงฮั่วส่ายหัว จากนั้นก็คว้าผมชายชราตัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคน
เห็นเบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยถูกหยามเกียรติเช่นนี้ สมาชิกแก๊งไอรอนเฮดที่ชายหัวเกรียนพามาด้วยก็พากันหัวเราะระเบิดหัวเราะ
“ถ้าแกนังหนุ่มกว่านี้หน่อย บางทีอาจยังมีคุณสมบัติคุยกับฉัน แต่ตอนนี้แกแก่แล้ว ไร้ประโยชน์แล้ว” หลิงฮั่วยิ้มเอ่ยกับชายชรา
ได้ยินดังนั้นชายชราผมเงินส่งเสียงคำรามโกรธ EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq
ทว่าเสียง ‘ปัง’ ดังขึ้น ภายใต้การจ้องมองของทุกคนเห็นแค่ว่าหลิงฮั่วขยับตัวน้อยๆ หลบการโตมจีของชายชราผมเงินได้อย่างง่ายดาย
จากนั้นยังไม่รอให้ชายชราผมเงินได้สติกลับมา หลิงฮั่วก็กลับคว้าหมัดขวาที่ชายชราเหวี่ยงมาไว้
วินาทีถัดมาสีหน้าของชายชราผมเงินพลันเปลี่ยนไปใหญ่หลวง เหงื่อเย็นร่วงจากหน้าผาก ไม่นานก็ระเบิดเสียงโหยหวนปานหัวใจฉีกปอดขาดออกมา
ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกับเบื้องบนทุกคนมีสีหน้าเปี่ยมความหวาดผวา
กำปั้นของชายชราผมเงินคนนั้น ถึงกับถูกชายหัวเกรียนหลิงฮั่วบีบแหลกคามือ…
นี่เท่ากับพละกำลังอันน่ากลัว!
ต่อให้เป็นผู้นำพันธมิตรเมื่อปีนั้นก็ไม่แน่ว่าจะทำได้มั้ง!
—————————————————————————————–
บทที่ 1478 กลัวแม่งทำไม
เป่ยโต่วมองชายหัวเกรียน สองมือกำแน่นทำท่าจะพุ่งเข้าไป
แต่ยังไม่รอให้เคลื่อนไหวขั้นถัดไปเขาก็กลับถูกชีซิงคว้าไว้และส่ายหัวไปทางหลิงฮั่ว
หลิงฮั่วผู้นี้เมื่อตอนนั้นในรัฐอิสระมีฉายาว่าเทพแห่งความตาย
ด้วยความสามารถของเป่ยโต่วแล้ว เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงฮั่วแม้แต่น้อย EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq เท่ากับว่าไปตายเปล่า
ถ้าพันธมิตรอู๋เว่ยไม่ได้ไป๋เฟิงลงมือ ก็ไม่มีใครสามารถขัดขวางหลิงฮั่วได้แม้แต่คนเดียว!
ก่อนหน้านี้พวกผู้อาวุโสสามและเบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยคนอื่นๆ ก็เคยได้ข่าวคราวว่าแก๊งไอรอนเฮดฟื้นคืนจากความตายแล้ว แต่กลับไม่เคยไปใส่ใจ
ศึกของไป๋เฟิงกับหลิงฮั่วเมื่อตอนนั้น หลิงฮั่วพ่ายแพ้และตั้งแต่นั้นก็หายตัวไร้ร่องรอย ตอนนั้นทุกคนคิดว่าหลิงฮั่วตายไปแล้ว
แต่ใครก็นึกไม่ถึงว่า หลินฮั่วจะปรากฏตัวใหม่อีกครั้งในวันนี้ มิหนำซ้ำยังพาคนของแก๊งไอรอนเฮดมาโจมตีพันธมิตรอู๋เว่ย!
“หึๆ…พวกแกเจ้าพวกตัวตลก…อยากตายก็ไม่ต้องรีบร้อน…รอพวกฉันจัดการไป๋เฟิงแล้วจะค่อยเล่นเป็นเพื่อนพวกแกดีๆ” ชายแก๊งไอรอนเฮดคนหนึ่งข้างกายหลิงฮั่วมุมปากยกขึ้นน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มหนาวเหน็บสุดขั้วกระดูก
“ละ…หลิงฮั่ว ฉันคิดว่า…เรื่องระหว่างพันธมิตรอู๋เว่ยกับแก๊งไอรอนเฮดยังมีช่องให้หารือกันได้…พันธมิตรอู๋เว่ยพวกฉันจ่ายค่าชดเชยให้คุณได้นะ…” ผู้อาวุโสสามหลี่ซือใองหลิงฮั่วพลางคลี่ยิ้มเอ่ย
แต่เมื่อสิ้นเสียงของผู้อาวุโสสามหลี่ซือ หลิงฮั่วกลับยิ้มบาง ยกแขนขวาขึ้น แล้วเหวี่ยงใส่ใบหน้าของหลี่ซือ
ได้ยินแค่เสียง ‘เพียะ’ ดังกังวาน หลิงฮั่วตบหน้าหลี่ซือหนึ่งฉาด เรี่ยวแรงมหาศาลส่งผลให้หลี่ซือกลิ้งหลายตลบราวกับลูกข่าง
เผชิญหน้ากับความอวดเก่งและถือดีของชายหนุ่ม พันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนกลับไม่มีใครกล้าเอ่ยสักครึ่งคำและพากันถอยหลัง
ความจริงเบื้องบนพันธมิตรอู๋เว่ยพวกนี้ไม่ใส่ใจความเป็นตายของเยี่ยหวันหวั่นแม้แต่น้อย แต่…ที่หลิงฮั่วจะทำ คือทำลายล้างพันธมิตรอู๋เว่ย!
เวลานั้นหลิงฮั่วกวาดตามองพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนในที่นั้นก่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ย “ผู้นำไป๋ของพวกแกอยู่ไหน พาฉันไปหาผู้นำไป๋ของพันธมิตรอู๋เว่ยพวกแกก่อน”
“แม่งเอ๊ย พวกเราสู้ตายกับเจ้าสวะนี่!”
จู่ๆ เป่ยโต่วก็ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงโมโห
ได้ยินคำพูดของเป่ยโต่ว ชีซิงขมวดคิ้วแน่น ไม่มีโอกาสชนะเลยสักนิด…
“บัดซบ พวกนายยังเป็นคนของพันธมิตรอู๋เว่ยไหม อย่างแย่สุดก็กอดคอกันตาย กลัวแม่งทำไมวะ!” เห็นทุกคนแน่นิ่งเป่ยโต่วก็พูดต่อ
เวลานี้แม้แต่พวกเบื้องบนรวมถึงผู้อาวุโสสามก็ยังมีสีหน้าทะมึนราวกับจะควบหยดออกมาเป็นน้ำได้
เจ้าหลิงฮั่วนี่ไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นไม่สำคัญ แต่หลังผู้หญิงคนนั้นถูกหลิงฮั่วฆ่า หลิงฮั่วก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปแน่…ถึงสุดท้าย จะไม่พินาศหมดเหรอ!
“โจมตี!”
ผู้อาวุโสหนึ่งในนั้นตะโกนลั่นกับพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคน
ทันทีที่สิ้นเสียงของผู้อาวุโส คนหลายสิบคนก็ลงมือโจมตีหลิงฮั่วเกือบจะพร้อมกัน
“หึๆ…นี่ถึงจะค่อยเหมือนพันธมิตรอู๋เว่ยเมื่อตอนนั้นหน่อย…” เห็นพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนปรากฏตัว หลิงฮั่วยกมุมปากน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มเย็นเยียบ
‘สวบ!’
‘ปัง!’
‘บึ้ม!’
ความเร็วของหลิงฮั่วเร็วถึงขีดสุด ประดุจภาพติดตาฉวัดเฉวียน เสียงโจมตีดังขึ้นเสียงแล้วเสียงเล่า พันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนเหมือนว่าวสายป่านขาด ต่างทยอยกันลอยออกไปอย่างต่อเนื่อง
“เร็วเข้า ลุกขึ้นมา อย่าไปกลัว…โจมตี ฆ่ามันซะ…เตะไข่มัน! ทิ่มตามัน!”
เป่ยโต่วยืนอยู่ด้านหลังทุกคนตะโกนจ้อไม่หยุด
