ตอนที่ 424 ให้รอยสักแก่เจ้า
เมื่อนางกำนัลอาวุโสกล่าวว่า “แต่” ซวนเทียนเย่รู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับสถานการณ์นี้ เขาหันไปจ้องมองที่เฟิงหยูเฮงอย่างไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ถูกพบโดยการจ้องมองซวนเทียนหมิงผ่านหน้ากากทองคำของเขาพร้อมกับคำว่า “เจ้ากำลังจ้องมองใคร ? “
ทั้งคู่เคยนั่งอยู่ในรถเข็น แต่เมื่อองค์ชายเก้านั่งรถเข็น เขาก็ยังคงมีอารมณ์ที่รุนแรงของเขาอยู่ แม้ว่าเขาจะนั่งในรถเข็น แต่เขาก็ยังคงเอาแต่ใจและหยิ่งเหมือนเมื่อก่อน
ตอนนี้มันเป็นองค์ชายสามที่นั่งบนรถเข็นคันนี้ แต่เดิมเขาเป็นคนที่ค่อนข้างขี้โมโหและเต็มไปด้วยรัศมีแห่งความโกรธ หากคนทั่วไปเข้าใกล้เขาภายในรัศมี 3 เมตร พวกเขาจะรู้สึกกดดันเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขาอยู่ในรถเข็นแล้ว รัศมีส่วนใหญ่ก็หายไป เขาไม่ปรากฏตัวเหมือนมีชีวิตชีวาเหมือนเมื่อก่อน เอวของเขาไม่ยืดออกมากนัก แม้แต่คำพูดที่เขาใช้ก็ไม่ได้งดงามเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้เขาถูกยั่วยุโดยคำถามจากซวนเทียนหมิง เขาดูโกรธแต่เขาก็ไม่กล้าส่งเสียง
แต่ในที่สุดเขามีคนช่วยเขา ตวนมู่ชิงยืนอยู่ข้างเขาดวงตาที่ลุกเป็นไฟและกัดฟันของเขา ในเรื่องที่เกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้เขาได้จินตนาการถึงปัญหาที่เกิดขึ้นนับไม่ถ้วน แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าปัญหาจะอยู่ที่ร่างกายของเจ้าสาวคนใหม่
ตวนมู่ชิงยื่นมือออกมาแล้วกดไหล่ซวนเทียนเย่ พยายามใช้กำลังเล็กน้อย เขาพยายามสื่อว่าเขาจะต้องไม่โกรธ จากนั้นเขาก็สงบลง และในที่สุดก็ถามนางกำนัลอาวุโส “ในกรณีนี้อย่าซ่อนมันไว้ นางกำนัลอาวุโสโปรดพูด เกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูใหญ่ของตระกูลเฟิง”
คำพูดเหล่านี้เป็นคำถามที่ทุกคนกำลังคิด จากนั้นพวกเขาเห็นภาพของนางกำนัลอาวุโส ความสับสนปรากฏบนใบหน้าของนางพร้อมกับดูถูกเหยียดหยาม ในท้ายที่สุดนางถอนหายใจและส่ายหน้าพลางกล่าวว่า “คุณหนูใหญ่ได้แต่งงานเข้าตำหนักเซียงแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของพระองค์ มันจะดีที่สุดถ้านางกำนัลอาวุโสผู้นี้ทูลเป็นการเป็นส่วนตัว ! ”
จมูกของตวนมู่ชิงเกือบจะคดจากความโกรธ มีคนดูและฟังมากมาย ชื่อเสียงใด ๆ ได้สูญหายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว จุดประสงค์ของการพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวคืออะไร เขาโบกมือแล้วกล่าวว่า “แม้ว่าเจ้าสาวเข้ามาในตำหนักเซียง พวกเขายังทำพิธีไม่เสร็จ การแต่งงานครั้งนี้ยังไม่สมบูรณ์”
“คำพูดเหล่านั้นหมายความเช่นไร ? รองแม่ทัพ ? ” ทันใดนั้นเฟิงหยูเฮงก็พูดขึ้นมา นางวางจอกชาในมือแล้วมองที่ตวนมู่ชิง นางยังคงเอนหลังพิงเก้าอี้และดูขี้เกียจนิดหน่อย แต่ดวงตาของนางดูดุร้าย นางกล่าวว่า “องค์ชายสามกำลังรับพระชายารอง ไม่ควรมีพิธีนี้ด้วยซ้ำ เรื่องของการคำนับฟ้าดินเป็นสิ่งที่ควรทำเมื่อแต่งพระชายาเอก พระชายาเซียงมีความเมตตาให้โอกาสคุณหนูใหญ่ในการสร้างความทรงจำที่ดี ดังนั้นนางจึงอนุญาตให้ทำพิธีมากมาย แต่นี่เป็นเพียงการทำตามธรรมเนียมของต้าชุน เมื่อพระชายารองเข้ามาในตำหนัก การแต่งงานถือว่าเสร็จสมบูรณ์” หลังจากที่นางพูดอย่างนี้ นางมองไปรอบ ๆ ห้องจัดเลี้ยง ความหมายของนางชัดเจนมาก นางถามทุกคนในปัจจุบัน: เจ้าคิดอย่างไรกับสิ่งที่ข้าพูดไป ?
ในบรรดาแขกที่มาร่วมงานรวมถึงองค์ชายและขุนนางขั้นสูงที่ในหมู่พวกเขา ใครจะกล้าเผชิญหน้ากับเฟิงหยูเฮง? ใครกล้าไม่ไว้หน้านาง แม้แต่องค์ชายสี่ก็พยักหน้า จากนั้นองค์ชายรองซวนเทียนหลิงผู้ทำพิธีแต่งงานครั้งนี้จึงเป็นผู้นำ และกล่าวว่า “องค์หญิงแห่งมณฑลพูดถูก ตามประเพณีของต้าชุน การแต่งงานครั้งนี้เสร็จสมบูรณ์แล้วตอนนี้” เขาชี้ไปที่เฉินหยู “นางไม่ควรถูกเรียกว่าเป็นคุณหนูใหญ่อีกต่อไป ควรจะเรียกนางว่าพระชายารอง”
วันนี้องค์ชายใหญ่ไม่ได้มา องค์ชายรองย่อมมีอำนาจในการพูดมากที่สุด เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ทุกคนเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว “ถูกต้อง นางควรได้รับการพิจารณาเป็นพระชายารองเซียง”
ตวนมู่ชิงโกรธ เขากัดฟันด้วยความโกรธ ดูเหมือนว่าหนี้นี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงได้
ซวนเทียนเย่พูดอย่างเฉยชาบอกให้ตวนมู่ชิงหยุดพูด เขาพูดกับนางกำนัลอาวุโส “เกิดอะไรขึ้น พูดมา ! ”
นางกำนัลอาวุโสรู้สึกว่าหลังจากเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้ นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุด ดังนั้นนางจึงจงใจเปล่งเสียงของนางและกล่าวกับซวนเทียนเย่ “ทูลองค์ชายสาม จากการตรวจสอบ พระชายารอง นางบริสุทธิ์จริง ๆ แต่ก็มีบางคำที่ถูกสักที่ด้านข้างช่องคลอดเจ้าค่ะ”
“อะไรนะ” ซวนเทียนท่านตกใจมาก ผู้หญิงที่งดงามที่สุดในเมืองหลวงซึ่งเป็นบุตรสาวคนโตของเสนาบดีเฟิง เฟิงเฉินหยูมีรอยสักในที่ลับเช่นนี้จริงหรือ
ไม่ใช่แค่เขาที่รู้สึกตกใจ ทุกคนในห้องโถงใหญ่ก็ตกใจ พวกเขาทั้งหมดมองใบหน้าที่สวยงามของเฟิงเฉินหยู และไม่มีใครเข้าใจ ด้วยความงามที่โด่งดังไปทั่วอาณาจักร ทำไมถึงมีรอยสักที่นั่น ?
ใช่แล้ว มันถูกสัก ไม่ต้องพูดถึงว่าเฉินหยูจะสักถ้อยคำบนตัวนางเอง บริเวณที่มีรอยสักแม้ว่านางจะต้องการนางก็ทำเองไม่ได้ ! สำหรับผู้หญิง ต้องมีคนสักให้ ถึงแม้ว่านางจะบริสุทธิ์ แต่วัตถุประสงค์คืออะไร? แต่มีคนที่เชื่อว่าเป็นไปได้ว่าเด็กหญิงคนนี้ที่มีความงามในลักษณะที่ไม่เหมือนใคร และได้เชิญนักสักหญิง นั่นจะไม่ทำให้นางไม่คู่ควรกับการถูกคนอื่นมอง
จึงมีคนถามว่า “มีนักสักหญิงสักหรือ ? ”
องค์ชายรองซวนเทียนหลิงเลือกสิ่งนี้ “การสักเป็นงานฝีมือที่ได้รับความนิยมไม่มาก จำนวนคนในต้าชุนที่รู้วิธีการสักมีน้อยมาก องค์ชายผู้นี้ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับนักสักหญิงที่สักได้”
เฉินหยูก็สับสนเช่นกัน นางจะมีรอยสักในที่ลับได้อย่างไร ? ในทันใดนั้นนางจำได้ว่าเคยพบใครซักคนที่มาตรวจสอบนาง ตระกูลเฉินได้เรียกยายแก่มาตรวจสอบนาง และนางได้ทำหน้าแปลกๆ ในเวลานั้น นางตื่นตระหนกและถามว่านางบริสุทธิ์หรือไม่ ก่อนที่นางจะรีบจากไปเงียบ ๆ อย่างไรก็ตามนางไม่รู้ว่าบุคคลนั้นเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน แต่ไม่มีเวลาบอกนาง
“รอยสักคือคำอะไร” องค์ชายรองถามคำถามอีกข้อหนึ่งที่ทุกคนสงสัย
การแสดงออกของนางกำนัลอาวุโสนั้นเคร่งขรึมและพูดเสียงดัง “พระชายารองสักคำสองคำทั้งสองด้านของช่องคลอดของนางคือ ซ่อมแซมและสำส่อน”
เฮือก !
ทุกคนที่ได้ยินสิ่งนี้สูดดมอย่างแรง
ใจของเฉินหยูระเบิดด้วยเสียง “บูม” ความคิดแรกของนางคือ: นางถูกเฟิงหยูเฮงตลบหลัง
ทันใดนั้นนางก็หันหน้าจ้องมองที่เฟิงหยูเฮงด้วยสายตาที่เย็นชาเหมือนหมาป่าที่หิวโหย นางเกลียดที่นางไม่สามารถจู่โจมได้ทันทีและฉีกเฟิงหยูเฮงเป็นชิ้น ๆ แต่ในที่สุดนางก็ยังมีความรู้สึกร่วมกัน เฟิงเฉินหยูรู้ว่าถึงแม้นางจะรีบไปข้างหน้า คนที่จะพังก็คงไม่ใช่เฟิงหยูเฮง มันจะเป็นตัวนางเอง
มือของนางยังคงกำเสื้อคลุมของซวนเทียนเย่แน่น และร่างกายของนางสั่นด้วยความโกรธ ความกลัวเต็มหัวใจ คราวนี้นางกลัวว่านางจะหนีไม่พ้น
ขณะที่นางกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางก็รู้สึกเจ็บหน้าอกทันที ทันทีหลังจากนี้นางก็พบว่าตัวเองลอยผ่านอากาศและบินออกจากห้องจัดเลี้ยงอย่างรวดเร็ว ไม่นานหลังจากนั้นนางล้มลงกับพื้นด้วย “ปึก” เมื่อนางอ้าปาก นางไอออกมาเป็นเลือด
เฟิงเฉินหยูเกือบหมดสติจากการตก แต่นางก็ยังคงตื่นอยู่ แต่เฟิงเฉินหยูแทบจะเป็นลม เช่นนี้นางไม่จำเป็นต้องจัดการกับสิ่งที่ตามมา การเตะนี้มาจากตวนมู่ชิง ตวนมู่ชิงเป็นตัวแทนของตำหนักเซียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนางมองซวนเทียนเย่อย่างสิ้นหวัง นางพบว่ามีเพียงความรังเกียจและดูถูกเหยียดหยามบนใบหน้าของเขาเท่านั้น
นางเริ่มรู้สึกกลัว ทนความเจ็บปวดบนร่างกายของนาง นางคลานเข้าไปในห้องโถง ในขณะที่คลานไปนางกล่าวว่า “องค์ชาย ข้าขอให้พระองค์เชื่อใจข้า เฉินหยูนั้นบริสุทธิ์”
แต่น่าเสียดายที่ความบริสุทธิ์คำนั้นฟังดูเหน็บแนมมากในหูของทุกคนที่มีอยู่ ซวนเทียนเย่เมินหน้าหนี ถ้าไม่ใช่เพราะเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส การเตะนั้นก็จะมาจากเขา
เฟินเฉินหยูพยายามคลานกลับไปที่ทางเข้าด้วยความยากลำบาก แต่นางก็ไม่สามารถเอาชนะได้ นางไม่มีกำลังเหลืออยู่ในร่างกายของนาง ใครจะรู้ว่าตวนมู่ชิงมีความแข็งแกร่งขนาดไหน หลังจากที่ไอเลือดออกมาเต็มปาก ร่างกายของนางก็รู้สึกหนักมาก
แต่เดิมนี่เป็นการเฉลิมฉลอง อย่างไรก็ตามใครจะรู้ว่าสิ่งนี้จะกลายเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตำหนักเซียงทันที บริเวณช่องคลอดของเฉินหยูถูกสักเป็นสิ่งที่มีเพียงคนในห้องโถงเท่านั้นที่ได้ยิน อย่างน้อยที่สุดคนที่ยืนอยู่ใกล้ทางเข้าจะได้ยินเสียงเบา ๆ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ผู้คนกระจายข่าวนี้ออกไปอย่างรวดเร็ว จากห้องโถงไปยังสนามหญ้าด้านหน้าไปจนถึงงานเลี้ยง มันจะหยุดก็ต่อเมื่อถึงประตูหน้าของตำหนัก
ทุกคนกำลังคุยกันเรื่องนี้และผู้คนที่อิจฉาองค์ชายสามสำหรับการแต่งงานกับผู้หญิงที่งดงามที่สุดในเมืองหลวง ตอนนี้เริ่มที่จะเฉลิมฉลองที่ไม่ตกหลุมกับดักนี้ ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงจะขายหน้ามาก
เมื่อเห็นข่าวลือแพร่กระจายไปทั่ว มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะแพร่กระจายไปถึง 100 คน นอกจากนี้ยังต้องมีการกระจายมากยิ่งขึ้น ข่าวลือเริ่มอื้อฉาวมากขึ้นเรื่อย ๆ พระชายาหญิงเซียงโกรธมาก ชี้ไปที่เฟิงเฉินหยู นางกล่าวว่า “เจ้าทำลายชื่อเสียงของตำหนักเซียงไปแล้ว เจ้าทำลายความหวังดีของข้าที่จัดพิธีอันยิ่งใหญ่นี้ให้เจ้า”
องค์ชายสี่ซวนเทียนยี่พูดจาเย้ยหยันว่า “บุตรสาวของอนุก็เป็นบุตรสาวของอนุ rพระชายารองก็เป็นเพียงพระชายารอง พี่สะใภ้สาม เจ้าทำอะไรที่ไม่จำเป็นจริง ๆ ”
ซวนเทียนเย่นั่งอยู่ในรถเข็นของเขา เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขายังคงยืนยันว่านี่เป็นสิ่งที่พระชายาเซียงและเฟิงหยูเฮงวางแผนไว้ พวกเขาจงใจต้อนรับผู้คนจำนวนมากที่จะมาและเข้าร่วม เพื่อให้สิ่งนี้ให้กระจายข่าวออกไป
เขาจ้องเขม็งที่เฟิงเฉินหยูอย่างเฉยเมย ถ้าไม่ใช่เพราะนังแพศยาไร้ยางอายผู้นี้ การเล่นของพวกเขาก็คงจะไม่ดีขึ้น ด้วยถ้อยคำที่สักที่บริเวณช่องคลอดของนาง เขาจะไม่กลายเป็นคนโง่หรือที่เชื่อว่านางบริสุทธิ์ ?
เมื่อเขาทำสิ่งต่าง ๆ ไม่จำเป็นต้องให้เขาปกปิดสิ่งต่าง ๆ เรื่องนี้ไม่สามารถถูกทิ้งไว้ให้ตำหนักเซียงต้องทนอยู่คนเดียว ตระกูลเฟิงก็ต้องอธิบายให้เขาฟังด้วย
ซวนเทียนเย่กัดฟันของเขาและกล่าวอย่างเงียบ ๆ “ไปเชิญเสนาบดีเฟิงมา!”
ในเวลานี้ทุกคนในคฤหาสน์เฟิงรวมตัวกันในห้องโถงใหญ่ของเรือนโบตั๋น แม้แต่ฮันชิที่ตั้งครรภ์ก็ยังอยู่ แม้ว่าจะมีคนอยู่ไม่กี่คน แต่ก็ไม่มีใครพูด พวกเขาทุกคนมีสีหน้าแปลก ๆ ขณะที่คิดกับตัวเอง
ในเวลานี้มีบ่าวรับใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาโค้งคำนับกับฮูหยินผู้เฒ่าแล้วกล่าวว่า “มีข่าวจากตำหนักเซียงเจ้าค่ะ พวกเขาบอกว่าองค์ชายเซียงให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อคุณหนูใหญ่ และพระชายาเซียงได้ให้ความร่วมมือ ตอนนี้ตำหนักเซียงได้จัดงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ ในงานมีองค์ชายอยู่ ด้วยดนตรีและการร้องเพลง มันมีชีวิตชีวามาก พระชายาเซียงยังจัดให้พวกเขาทำพิธีคำนับฟ้าดิน ทำให้คุณหนูใหญ่รู้สึกถึงงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่แม้จะเป็นพระชายารองก็ตามเจ้าค่ะ”
เมื่อได้ยินแบบนั้นฮูหยินผู้เฒ่าถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที สีหน้าของนางดีขึ้นเล็กน้อย “ดี ถ้าพวกเขาให้ความสำคัญกับนางนั่นเป็นเรื่องดี แม้ว่านางจะเป็นเพียงพระชายารอง แต่นางก็ไม่สามารถถูกกดขี่จนเกินไป หน้าตาของคฤหาสน์ของเราก็สำคัญเช่นกัน”
ฮูหยินผู้เฒ่ากำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เบา ๆ แต่เฟิงจินหยวนไม่ได้ผ่อนคลายเพียงเล็กน้อย ในความเป็นจริงเขายิ่งกังวลมากขึ้น
เมื่อเฟิงหยูเฮงตีซวนเทียนเย่ เขาเองก็เห็นว่าพระชายาเซียงเกลียดองค์ชายสามมากจนนางจะฆ่าเขาด้วยตัวเอง สำหรับนาง การที่จะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้กับเฟิงเฉินหยู เขารู้สึกว่าเรื่องนี้แปลก ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เช่นเดียวกับที่เขาคิดเรื่องนี้ เฮ่อจงวิ่งเข้าไปหาเขาอย่างเร่งรีบ ในขณะที่กำลังสูดอากาศ เขากล่าวว่า “ท่านใต้เท้า มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ตำหนักเซียงขอรับ ! ”
TN: ในกรณีที่คุณสงสัยว่ารอยสักนั้นเข้ากับตัวละครได้อย่างไร ตัวละครที่ได้รับการซ่อมแซม: 修补และมีความหลากหลาย: 淫乱
