ตอนที่ 478 การเลื่อนระดับที่น่าแปลกใจ
ซวนเทียนหยานตกใจ 1 ล้านเหรียญเงินมันค่อนข้างมาก แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับ เฟิงจินหยวนคนนี้ชอบเงิน เมื่อสังเกตเห็นว่าเขาเป็นคนโง่ เขาต้องการที่จะตบทรัพย์ แต่เขาตัดสินใจที่จะยอมรับข้อตกลงนี้ ท้ายที่สุดเขาก็ได้เตรียมตัวสำหรับการถูกหลอก ความผิดคือเขา ซวนเทียนหยาน เป็นคนโง่มาหลายปี แม้กระนั้นเขาก็ตกหลุมรักผู้หญิงอย่างเฟิงเฟินได
ซวนเทียนหยานยิ้มอย่างขมขื่น และพยักหน้า “ไม่เป็นไร”
เฟิงจินหยวนตื่นตกใจ และดูเหมือนว่าเขาไม่คิดว่าองค์ชายห้าคนนี้จะยอมรับอย่างง่ายดายจริง ๆ เขาคิดว่าเขาจะต้องพูดเพิ่มอีกนิด แต่เขาก็พยักหน้าตกลง เฟิงจินหยวนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย และในทันใดก็รู้ตัวว่าเขาเคยฝากความหวังไว้กับเฟิงเฉินหยูตามด้วยเฟิงเซียงหรู ใครจะรู้ว่าวัวเงินที่แท้จริงของตระกูลจะเป็นบุตรสาวคนที่สี่ที่หยิ่งผยอง หากเขารู้ว่านี่จะเป็นแบบนี้ เขาจะเรียก 2 ล้านเหรียญเงิน ! หรือ 3 ล้าน 5 ล้านหรืออาจ… ความความคิดของเฟิงจินหยวนแล่นไปไกล ด้วยเหตุผลบางอย่างทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเฟิงหยูเฮงและซวนเทียนหมิงซึ่งได้ขู่เข็ญคนสองคนจากเฉียนโจวด้วยเงิน 5 ล้านเหรียญทอง เขาอดไม่ได้ที่จะตบหน้าอกและกระทืบเท้า
ซวนเทียนหยานนั้นไร้สาระมาครึ่งชีวิตแล้ว แม้กระนั้นเขาไม่ใช่คนงี่เง่า เขาสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันของเฟิงจินหยวน และเขารู้สึกดูถูกเหยียดหยาม
“ใต้เท้าเฟิง” เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ “ข้ามาถึงคฤหาสน์เพื่อแสดงความเสียใจ และยินดีที่จะเจรจากับเจ้าในวันนี้เพราะใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของคุณหนูสี่ ในการเป็นคนที่เหมาะสม เจ้าต้องรู้ว่าจะต้องพึงพอใจเมื่อใด เพราะเจ้าต้องเข้าใจว่าตอนนี้มันแตกต่างออกไป เจ้าไม่ได้เป็นเสนาบดีอีกต่อไปแล้วและข้ายังคงเป็นองค์ชาย ถ้าข้าตัดสินใจบังคับให้พาบุตรสาวของอนุตระกูลเฟิงของขุนนางขั้นห้า คนอย่างเจ้าไม่คู่ควรกับข้า”
ซวนเทียนหยานกล่าวอย่างนี้ด้วยสีหน้าเย็นชา และทุกคำพูดแทงไปที่หัวใจของเฟิงจินหยวนทำให้เหงื่อเย็นออกทั่วร่างกายของเขา ความตื่นเต้นที่ถูกกระตุ้นด้วยความโลภของเขาถูกดึงออกมาจากถังน้ำเย็นเพราะคลื่นแห่งความกลัวเข้ามาแทนที่
ถูกต้องแล้ว เขาจะลืมได้อย่างไร เขาไม่ได้เป็นเสนาบดีอีกต่อไป แต่องค์ชายจะยังคงเป็นองค์ชายอยู่เสมอ เขาเป็นเพียงขุนนางขั้นห้าที่ต่ำต้อย เขาเป็นเจ้าหน้าที่ที่ไม่สามารถเข้าเฝ้าในราชสำนักได้ ใครทำให้เขากล้าที่จะเจรจากับองค์ชาย ใครคือคนที่ทำให้เขากล้าที่จะลองและรีดไถองค์ชาย ?
หลังจากเฟิงจินหยวนตระหนักถึงข้อผิดพลาดนี้ เขาแก้ไขปัญหาของเขาในทันที และกล่าวว่า “องค์ชาย เจ้าหน้าที่ผู้นี้ดีใจสำหรับบุตรสาวคนเล็กของข้า กระหม่อมไม่ปิดบังองค์ชาย แต่บุตรสาวคนที่สี่ของข้าสร้างความวุ่นวายมากมายในการสู้รบนี้ เมื่อไม่กี่วันก่อนที่ย่าของนางจะจากไป นางได้ขอให้ท่านย่าสนับสนุนการแต่งงานขององค์ชายห้า เจ้าหน้าที่ผู้นี้รักใคร่บุตรสาวผู้นี้และต้องการที่จะสนับสนุนนาง แต่เจ้าหน้าที่คนนี้หลงผิดไปและยกเลิกการหมั้น ด้วยความกลัวว่าองค์ชายจะทรงจำเรื่องนี้ ข้าไม่กล้านำขึ้นมา ตอนนี้ฝ่าบาทมาที่นี่เพื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เฟินไดคงมีความสุขมากพะยะค่ะ ! ”
คำพูดของเฟิงจินหยวนมีทั้งความจริงและความเท็จปะปนกัน แต่หัวใจของซวนเทียนหยานนั้นเต็มไปด้วยความคิดที่แท้จริงของเฟิงเฟินได ดังนั้นองค์ชายห้าจึงรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อยจากการได้ยินสิ่งนี้ เขาถอนหายใจและโบกมือ “นั่นเป็นเรื่องของอดีต ไม่เป็นไรอย่าพูดถึงมันอีก มีบางครั้งที่ข้ามัวแต่เสียเวลากับเรื่องของคุณหนูรองไป ด้วยเหตุนี้จึงมีความล่าช้าในเรื่องนี้มานาน ใต้เท้าเฟิงเรื่องของเราจะตกลงกันเช่นนี้ ข้าจะให้คนเอาตั๋วแลกเงิน 1 ล้านเหรียญเงินมาที่ให้คฤหาสน์ภายหลังพร้อมกับหนังสือการหมั้นใหม่ ข้าหวังว่าใต้เท้าเฟิงจะเตรียมหนังสือหมั้นหมายสำหรับคุณหนูสี่ด้วยเช่นกัน นอกจากนี้…” เขายืนขึ้น และกล่าวอย่างเคร่งขรึม “องค์ชายผู้นี้ขอแต่งงานกับคุณหนูสี่ในฐานะพระชายาเอก”
“หา ? ” เฟิงจินหยวนสันนิษฐานว่าเขาหูฝาดไป พระชายาเอก ? แต่…“แต่เฟิงเฟินไดเป็นบุตรสาวของอนุ ! ” เขาไม่สามารถเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์ว่าซวนเทียนหยานคิดอะไรอยู่ นางเป็นบุตรสาวของอนุขุนนางขั้นห้า แต่จริง ๆ แล้วองค์ชายห้าต้องการที่จะให้นางเป็นพระชายาเอกเช่นนั้นหรือ ?
แต่ซวนเทียนหยานมองหน้าอย่างจริงจัง และพยักหน้าบอกเขาว่า “ใช่แล้ว พระชายาเอก ใต้เท้าเฟิงไม่จำเป็นต้องแปลกใจ พระชายาเอกของตำหนักหลี่ของข้าเสียชีวิตไปเมื่อสองเดือนก่อน นี่ไม่ใช่ความลับ เมื่อเตรียมจดหมายการหมั้นเสร็จแล้ว ข้าจะเข้าไปในพระราชวังเพื่อรายงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าเชื่อว่าเสด็จพ่อจะทรงเห็นด้วยกับเรื่องนี้”
เฟิงจินหยวนไม่ทราบว่าเขาควรพูดอะไร เขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่า เขาตื่นเต้นที่ตระกูลเฟิงจะมีองค์ชายให้พึ่งพาหลังจากความทุกข์ยากจากระเบิดทุกชนิด แม้ว่าองค์ชายห้าก็ไม่ได้มีสถานะเท่าเทียมกับองค์ชายเก้า แต่เขาก็ยังเป็นองค์ชาย มันจะยังคงดีกว่าตระกูลทั่วไปมาก ยิ่งกว่านั้นบุตรสาวของอนุก็กลายเป็นพระชายาเอกขององค์ชาย นี่เป็นสิ่งที่มีเกียรติอย่างแท้จริงไม่ว่าจะพูดอย่างไร
เมื่อเห็นอารมณ์บนใบหน้าของเขา ซวนเทียนหยานเตือนเขาว่า “ใต้เท้าเฟิง ข้าได้ยินมาว่าคุณหนูสามได้หมั้นหมายกับแม่ทัพตระกูลบุจริงหรือ ? ”
เฟิงจินหยวนมีสมาธิกับการมีความสุข และไม่ได้คิดอะไรมากพยักหน้า และกล่าวว่า “ใช่แล้วพะยะค่ะ บุตรสาวคนที่สามของข้าหมั้นหมายกับบุตรชายของฮูหยินใหญ่ตระกูลบุ, บุชง”
การแสดงออกของซวนเทียนหยานเริ่มรุนแรงและดวงตาของเขาเย็นชา ใช้น้ำเสียงที่ควบคุมเขากล่าวว่า “ยกเลิกการหมั้น ! ทันที ! ”
หืม ? เฟิงจินหยวนตื่นตกใจ เขากำลังจะแต่งงานกับเฟิงเฟินได ดังนั้นทำไมเขาถึงอยากให้เฟิงเซียงหรูยกเลิกการหมั้นของนาง ? เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาต้องการทั้งสองคน ?
เมื่อเห็นว่าเฟิงเฟิงจินหยวนไม่สามารถตอบสนองได้ ซวนเทียนหยานเตือนเขาอย่างไร้ปัญหา “คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้”
จิตใจของเฟิงจินหยวนเต็มไปด้วยความคิด เรื่องความปิติยินดีและศักดิ์ศรีที่เฟิงเฟินไดนำมาให้เขา และเขาก็ลืมไปอย่างสิ้นเชิงว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมา เมื่อได้รับคำเตือน ในที่สุดเขาก็จำได้ว่าผู้คุ้มกันลับได้บอกเขาเกี่ยวกับความโกลาหลเมื่อคืนก่อน เมื่อคิดเช่นนี้ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวทันที เขาไม่สามารถกังวลเกี่ยวกับซวนเทียนหยานซึ่งยังคงนั่งอยู่ที่นั่น ในขณะที่เขารีบไปที่ประตูของห้องหนังสือและกล่าวกับบ่าวรับใช้ข้างนอก “ไปเร็ว ไปคฤหาสน์ตระกูลบุ และยกเลิกการหมั้นของคุณหนูสาม ! ”
บ่าวรับใช้นั้นตกตะลึงแล้วจึงกล่าวว่า “แต่ใต้เท้าเฟิงมีข่าวเมื่อเช้านี้ว่าตระกูลบุไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงอีกต่อไป คฤหาสน์บุไม่มีคนอยู่แล้วขอรับ”
เฟิงจินหยวนหายใจเข้าอย่างแรง บุชงแสดงท่าทีอย่างรวดเร็วจริง ๆ จากนั้นเขาก็รีบกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ไปที่ทางการเพื่อรายงานและบอกว่าตระกูลเฟิงยกเลิกการหมั้นนี้ จากนั้นให้ผู้คนกระจายข่าวนี้และติดประกาศรอบเมืองหลวง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกคนรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้”
บ่าวรับใช้นั้นค่อนข้างน่าทึ่ง หลังจากปฏิบัติตามเขาได้รับการฝึกฝนเพื่อดูแลเรื่องนี้
เฟิงจินหยวนหันกลับมาและยกย่องซวนเทียนหยาน ครั้งนี้เขาจริงใจมากและกล่าวว่า “ขอบคุณองค์ชายที่เตือนพะยะค่ะ”
คฤหาสน์เฟิงได้ตกลงอีกครั้งกับการหมั้นระหว่างองค์ชายห้ากับเฟิงเฟินได ข่าวนี้ไปถึงเรือนหยูหลานหลังจากที่ซวนเทียนหยานออกไป หลังจากที่ฮันชิได้ยินเช่นนี้ นางมีความสุขมากที่นางไม่สามารถหยุดยิ้มได้ นางรีบวิ่งไปที่เตียงของเฟิงเฟินไดและบอกนางเกี่ยวกับข่าวดีนี้
เฟิงเฟินไดตื่นขึ้นมาในเวลานี้ แต่การบาดเจ็บจากการถูกเฟิงจินหยวนเตะนั้นรุนแรงเล็กน้อย ชั่วครู่หนึ่งนางไม่สามารถลุกขึ้นนั่งได้ เมื่อได้ยินว่าองค์ชายห้าได้มาพูดคุยเรื่องการแต่งงานอีกครั้ง และในที่สุดบิดาของนางก็เห็นด้วย นางก็ร้องไห้จากอารมณ์ที่ท่วมท้น เมื่อนางร้องไห้หน้าอกของนางเจ็บ แต่ความเจ็บปวดนั้นไม่สามารถเปรียบเทียบกับอารมณ์ที่นางรู้สึกได้
นี่ไม่ใช่จุดจบของมันในขณะที่บ่าวรับใช้ที่มารายงานข่าวกล่าวว่า “คุณหนูสี่นี่เป็นเพียงข่าวดีแรกเท่านั้นเจ้าค่ะ ยังมีข่าวดีอีกอย่างหนึ่งเจ้าค่ะ ! ”
เฟิงเฟินไดเอ่ยขณะที่สะอื้น “ไม่มีข่าวไหนที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว”
บ่าวรับใช้ยิ้มอย่างสดใส “ข่าวดียิ่งกว่าก็คือองค์ชายห้าได้สัญญาให้คุณหนูสี่เป็นพระชายาเอกเจ้าค่ะ ! ”
“อะไรนะ ? ” เฟิงเฟินไดคิดว่านางหูฝาดไป นางใช้พลังทั้งหมดในร่างกายของนางเพื่อจับบ่าวรับใช้ถามอย่างใจจดใจจ่อ “เจ้าพูดว่าอะไร ? พูดอีกครั้ง ! ”
บ่าวรับใช้รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งพูดทันทีด้วยเสียงอันดัง “องค์ชายห้าจะแต่งคุณหนูสี่เข้าตำหนักหลี่ในฐานะพระชายาเอกเจ้าค่ะ ! ”
“พระชายาเอก ? ” เฟิงเฟินไดงงงวยอย่างสมบูรณ์และฮันชิก็งงเช่นกัน ทั้งสองตกตะลึงเป็นเวลานานจนกระทั่งบ่าวรับใช้ในห้องเริ่มรู้สึกกลัว นางกลัวว่าความสุขสุดขีดของนางจะนำไปสู่ความเศร้าโศก แต่ในที่สุดนางก็ได้ยินเสียงของเฟิงเฟินไดยิ้มหัวเราะสั่นสะเทือน “ฮ่าๆๆๆ!”
บ่าวรับใช้กลัวมากจนนางปิดปากนางทันที และพูดอย่างกระวนกระวายว่า “คุณหนูหัวเราะไม่ได้เจ้าค่ะ ! คุณหนูสี่ต้องไม่หัวเราะ ! ตอนนี้คฤหาสน์อยู่ในระหว่างการไว้ทุกข์ คุณหนูอาจมีเรื่องดีใจ แต่คุณหนูต้องไม่โกรธนายท่านเพราะเรื่องนี้”
ฮันชิแนะนำนางด้วย “ใช่ เจ้าต้องสงบสติอารมณ์ในเวลานี้ จำไว้ว่าเจ้าเป็นพระชายาเอกของตำหนักหลี่ เจ้าจะอยู่ในสถานะเดียวกับคุณหนูรองในอนาคต นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าต้องใจเย็น ๆ เจ้าต้องมีความอดทนอย่างที่พระชายาเอกพึงมี เจ้าต้องไม่ทำลายแผนนี้เพราะความโกรธ”
เฟิงเฟินไดหุบยิ้มอย่างรวดเร็วและพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นนางก็ดึงมือของหญิงสาวออกไปพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ท่านแม่ไม่ต้องกังวล คราวนี้ข้าจะไม่ยอมให้อะไรผิดพลาดไปแน่นอน ข้าแค่ต้องอดทนใช่หรือไม่ ? ข้าสามารถทนได้ อีกแค่ 4 ปีเอง หลังจากสี่ปีที่ผ่านไป ท่านพ่อก็ต้องคำนับและทักทายเมื่อเจอข้า”
ฮันชิพยักหน้า “ใช่ คุณหนูสี่ เจ้าเป็นความหวังของตระกูลเฟิง เจ้าต้องมีอนาคตที่สดใส”
ขณะที่พวกเขากำลังพูดเรื่องนี้ บ่าวรับใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาจากข้างนอกอย่างรวดเร็ว นางมีสีหน้าร่าเริงบนใบหน้าของนาง
เฟิงเฟินไดเต็มไปด้วยความสุขเพราะข่าวก่อนหน้านี้ แต่นางยังจำคำเตือนที่นางเพิ่งได้รับและเตือนบ่าวรับใช้ “เจ้าห้ามยิ้ม”
บ่าวรับใช้ตระหนักว่านางทำผิดพลาดและซ่อนรอยยิ้มของนางไว้อย่างรวดเร็วแล้วกล่าวว่า “คุณหนู นายท่านส่งคนนำสิ่งของต่าง ๆ มาให้ เป็นอาหารเสริมทั้งหมด พวกเขาบอกว่าดีสำหรับร่างกายของคุณหนูเจ้าค่ะ”
อย่างที่นางพูดสิ่งนี้ กลุ่มบ่าวรับใช้ถือของเข้ามา ในแต่ละครั้งพวกมันทั้งหมดมีกลิ่นของยาและเป็นอาหารเสริมคุณภาพสูงทั้งหมด บ่าวรับใช้คนหนึ่งพูดกับเฟิงเฟินไดว่า “ใต้เท้าเฟิงเป็นห่วงอย่างมากเกี่ยวกับการบาดเจ็บของคุณหนูสี่ ดังนั้นใต้เท้าเฟิงจึงนำยาล้ำค่าที่เก็บซ่อนไว้ในคฤหาสน์มามอบให้คุณหนูสี่ เขาหวังว่าคุณหนูสี่จะสามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ใต้เท้าเฟิงบอกว่าคุณหนูสี่จะต้องยินดีเมื่อได้ยินข่าวนี้อย่างแน่นอน แต่ใต้เท้าเฟิงก็บอกให้คุณหนูสี่อดทนอีกไม่กี่วัน เมื่องานศพของท่านฮูหยินผู้เฒ่าสิ้นสุดลงแล้ว จะมีการเฉลิมฉลองให้กับคุณหนูสี่อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ”
เฟิงเฟินไดยิ้มอยู่ข้างในอย่างสดใสมาก แต่นางก็ยังคงหน้าตรง ฮันชิก็คอยมองนางจากด้านข้างอยู่ตลอดเวลา นางเข้าใจว่าฮันชิหมายถึงอะไร และทำให้ดีที่สุดเพื่อรักษาความสงบ พยักหน้าให้บ่าวรับใช้ที่นำยามานางกล่าวว่า “ขอบคุณท่านพ่อที่เป็นห่วง ข้ากินเรียบร้อยแล้วและจะไปส่งศพของท่านย่าในวันมะรืนนี้”
บ่าวรับใช้พยักหน้าและวางสิ่งนั้นไว้ในมือของนางโดยกล่าวว่า “องค์ชายฝากของสิ่งนี้ไว้ ฝ่าบาทจะนำของหมั้นมาให้หลังจากการไว้ทุกข์ เมื่อคุณหนูสี่หายดี คุณหนูต้องรับมอบของหมั้นเหล่านี้ด้วยตัวเอง”
เฟิงเฟินไดและฮันชิมองหน้ากัน และพวกเขาก็มองเห็นความปีติยินดีในสายตาของอีกฝ่าย
ในเวลานี้ในคฤหาสน์ขององค์หญิงแห่งมณฑล เฟิงหยูเฮงกำลังสงสัยเกี่ยวกับการเย็บปักที่เฟิงเซียงหรูถืออยู่ในมือของนาง นางถามวังซวน “นางปักอะไร ? ”
วังซวนมองไปสักพักหนึ่งแล้วก็กล่าวว่า “น่าจะเป็นนกเป็ดน้ำ” หลังจากดูอีกซักพักนางก็เสริมว่า “มันน่าเกลียดมากกว่าเป็ดเจ้าค่ะ ! ”
ฉิงหยูยังอยู่ที่คฤหาสน์ในวันนี้ และคอยดูแลใบชาใหม่ที่เพิ่งถูกนำกลับมา หลังจากได้ยินเรื่องนี้นาง ชะเง้อคอของนางเพื่อดู ในขณะที่มองนางหัวเราะ “ข้าได้ยินมาว่านี่เป็นสิ่งที่คุณหนูสามได้บังคับให้องค์ชายสี่เย็บปักถักร้อยเจ้าค่ะ สำหรับผู้ชายที่โตแล้วที่จะปักบางสิ่งบางอย่างได้ มันค่อนข้างดี”
ในขณะที่กลุ่มกำลังพูดคุยและหัวเราะ หวงซวนรีบวิ่งเข้ามาจากข้างนอกอย่างรวดเร็วด้วยท่าทางที่ไม่มีความสุขกล่าวว่า “องค์ชายห้ามาเพื่อหารือเรื่องการแต่งงานอีกครั้ง แต่ใต้เท้าเฟิงตอบตกลงจริง ๆ คุณหนูคิดว่าเขาจะแก้ปัญหาได้หรือไม่เจ้าค่ะ”
เฟิงหยูเฮงเตรียมใจตัวเองมานานแล้ว เมื่อไหร่ที่เฟิงจินหยวนเคยแก้ไขปัญหาได้ ? จากนั้นนางพึมพำกับตัวเอง “ท่านปู่กลับมาที่เมืองหลวงมานานแล้ว เขาไม่สามารถอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ขององค์หญิงแห่งมณฑลตลอดไป…”
