ตอนที่ 609 องค์ชายผู้นี้จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เจ้าอีก
เฟิงหยูเฮงไม่รู้จะอธิบายองค์ชายเหลียนได้อย่างไร เลือดไหลสร้างฉากที่น่าตกใจและนิ้วที่ถูกตัดออกก็ตกลงไปที่พื้น มันอยู่อย่างนั้นมันเป็นเหมือนเด็กที่เศร้าโศกที่ถูกนายของมันทอดทิ้ง
“ถ้าเจ้าไม่ยอมให้ข้าต่อนิ้วอีกครั้ง ข้าจะห้ามเลือดให้” นางเอื้อมมือไปที่แขนเสื้อของนาง และดึงสิ่งที่ดูแปลก ๆ ให้กับผู้คนของเฉียนโจว “ข้ายังไม่รู้ว่าเจ้าจะให้ข้ารักษาความเจ็บป่วยอะไร คนแซ่เฟิง คนทั้งหมดจากเฉียนโจวประมาทเมื่อพูด ? ”
องค์ชายเหลียนทนความเจ็บปวดใบหน้าของเขาซีดเซียว ในเรื่องที่เกี่ยวกับความเจ็บป่วยของเขามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ความเจ็บป่วยอีกต่อไป มันคือชีวิตของเขา หลังจากผ่านไปหลายปีเขาควรจะคุ้นเคยกับมัน แต่ก็ยังมีอีกหลายคืนเมื่อเขาจำใบหน้าของมารดาได้ อาจกล่าวได้ว่าเขามีบางสิ่งบางอย่างในใจของเขาเสมอ แต่อาจมีบางครั้งที่เขาจะเดินไปรอบ ๆ ถนนด้วยการแสดงออก และเสื้อผ้าในปัจจุบันของเขาค่อนข้างดี
สถานการณ์นี้มีมานานหลายปีแล้ว นานมาแล้วที่เขาไม่สามารถแยกแยะความจริงจากจินตนาการได้อีกต่อไป เขายังสับสนกับตัวเองอยู่เล็กน้อย เขาอธิบายให้คนอื่นเห็นได้อย่างชัดเจนได้อย่างไร
องค์ชายเหลียนใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วยามในการสร้างความคิดของเขา หลังจากที่เฟิงหยูเฮงทำการรักษาอาการบาดเจ็บเสร็จแล้ว พวกเขาก็ได้ยินเขากล่าวว่า “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่ข้าคิดว่าเป็นอาการป่วยหรือพิษ ข้าเป็นคนที่มาจากเฉียนโจวที่เติบโตมาท่ามกลางยาพิษ เริ่มจากตอนที่ข้าอายุหกขวบ ข้าถูกส่งไปยังที่ลับเพื่อทดสอบยา ยานั้นถูกสร้างขึ้นโดยราชวงศ์ของเฉียนโจว เด็กที่มีอายุต่ำกว่า 8 ขวบจะค่อย ๆ กลายเป็นเด็กหญิงหลังจากได้รับยานี้และแช่อยู่ในนั้น ยาที่ให้ข้านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฮ่องเต้ลูกพี่ลูกน้องของข้า เมื่อท่านปู่ของข้ายังมีชีวิตอยู่ มันเป็นท่านพ่อของข้าที่เป็นบุตรชายที่แท้จริงของฮูหยินใหญ่ และข้าเป็นพระนัดดาที่เหมาะสม ผู้ที่มีสิทธิ์สูงสุดในบัลลังก์ควรเป็นข้า แต่ท่านพ่อและท่านแม่ลูกพี่ลูกน้องของข้ามีความคิดเลวทราม พวกเขาลักพาตัวข้าและขังข้าในสถานที่ที่ไม่มีใครรู้ ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นยาอะไร และข้าไม่มีอำนาจที่จะต่อสู้ ข้าจะยอมแพ้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไม่ช้าร่างกายของข้าก็กลายเป็นเช่นนี้”
องค์ชายเหลียนก้มดูร่างกายของเขาและรู้สึกถึงใบหน้าของตัวเอง จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นไปที่ใบหน้าของเขาก่อนที่จะเปรียบเทียบพวกเขากับมือของซวนเทียนหมิงชั่วระยะเวลาหนึ่ง เขาพูดล้อเลียนว่า “ดูสิมือของผู้ชายควรเป็นแบบนั้น แต่มือของข้าบอบบางกว่าผู้หญิงมาก เจ้าเข้าใจหรือไม่ว่าทำไมข้าต้องมีจุดกำยานอยู่ตลอดเวลา ? นั่นคือยาของข้า โดยการสูดหายใจเอามันเข้าไปเท่านั้นที่ข้าจะรักษารูปลักษณ์สุขภาพ และความเยาว์วัยของข้าไว้ได้ เมื่อข้าหยุดไม่เพียงแต่อาการจะกำเริบ ชีวิตของข้าก็จะสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว เสี่ยวหยา เมื่อข้าอยู่ในเฉียนโจว ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเป็นหมอเทวดา ในเมื่อเจ้าเป็นหมอเทวดา เจ้าสามารถรักษาอาการป่วยของข้าจากการเป็นทั้งชาย และหญิงได้หรือไม่ ? ”
เขามองเฟิงหยูเฮง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งและแจ้งทหารองครักษ์ของเขา “ไปที่ตู้เสื้อผ้าของข้าเร็ว ๆ มีกล่องเล็ก ๆ มีของอยู่ข้างใน”
ทหารองครักษ์ออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเขากลับมาเขาถือภาชนะบรรจุเครื่องประทินผิวขนาดเล็ก
ภาชนะนั้นงดงามมากและโลหะสีของกล่องนั้นประดับด้วยอัญมณี องค์ชายเหลียนส่งกล่องให้เฟิงหยูเฮง และเปิดมัน “ดูสิ หลังจากที่ข้าอายุครบ 10 ขวบ ทุกครั้งที่ข้าได้รับยา ข้าจะตัดเล็บมือและเก็บไว้ที่นั่นจนกว่าข้าได้รับการปล่อยตัว ข้าเก็บมันไว้ตลอด ลองดูสิ มันคืออะไรกันแน่?”
เฟิงหยูเฮงไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจในฐานะองค์ชายเหลียนนั้นซับซ้อนจริง ๆ นางไม่เข้าใจ ในสถานการณ์เช่นนี้ปัจจุบันองค์ชายเหลียนเป็นชายหรือหญิง ?
นางเขินอายเกินกว่าที่จะถามคำถามนี้ แต่ซวนเทียนหมิงเข้าใจความรู้สึกของนาง เท่าที่จะทำได้ในขณะที่เขาใช้ความคิดริเริ่มเพื่อขจัดข้อสงสัยใด ๆ “เฉียนโจวไม่เคยประกาศต่อสาธารณะว่ามีองค์ชายที่เป็นผู้หญิง คิดว่าองค์ชายเหลียนของเจ้าควรได้รับการพิจารณาว่าเป็นคนที่อยู่ในสายตาของสาธารณชน”
องค์ชายเหลียนยิ้มอย่างขมขื่น “เมื่อพวกเขาปล่อยข้าออกไป ผู้ปกครองคนปัจจุบันได้รับการสวมมงกุฎแล้ว ข้าไม่มีความรู้อะไรในโลกภายนอก ข้าได้ยินทุกอย่างหลังจากที่ข้าถูกปล่อยออกมา บางทีมันอาจเป็นเพราะการชดใช้ แต่เขาก็มอบตำแหน่งให้องค์ชายเหลียน นอกจากนี้ท่านพ่อของข้ายังเคยเป็นองค์รัชทายาท และท่านพ่อก็มีสิทธิ์ที่จะนำทหาร 100,000 นาย เขารู้ว่าเมื่อข้าเป็นผู้หญิง ข้าไม่ได้เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงอนุญาตให้ข้ามีชีวิตต่อไป”
ยิ่งเขาพูดมากเท่าไหร่สายตาก็ยิ่งดุดันขึ้น มือที่ถือภาชนะบรรจุเครื่องประทินผิวนั้นสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ซวนเทียนหมิงรับกล่องมาเพื่อป้องกันไม่ให้เขาบดขยี้มันในมือของเขา อย่างไรก็ตามเขาได้ยินองค์ชายเหลียนกล่าวต่อ “ข้าได้ตรวจสอบมันเป็นความลับแล้ว เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีใครบ้างที่อยู่ข้างในเมื่อองค์ชายนี้ถูกวางยาพิษ”
จิตใจของเฟิงหยูเฮงตื่นเต้นมาก นางรีบกล่าวว่า “ตวนมู่อันกัว”
เมื่อชื่อนี้ถูกพูดการแสดงออกขององค์ชายเหลียนกลายเป็นมืด ซวนเทียนหมิงกล่าวว่า “ไม่กี่ปีที่ผ่านมามีสายลับบอกว่าตวนมู่อันกัวมีนักมายากลอยู่ข้างเขา และมีความเชี่ยวชาญด้านพิษทุกชนิด”
เฟิงหยูเฮงนำจมูกของนางเข้ามาใกล้กล่องและสูดดม * นางสามารถดมกลิ่นสมุนไพรที่แตกต่างกันเล็กน้อย แต่มีบางอย่างที่ดูเหมือนไม่ได้เป็นยา พวกมันคล้ายกับสารเคมีสมัยใหม่เล็กน้อย นางไม่สามารถระบุได้ทันทีว่ายาชนิดใดด้วยวิธีนี้ อย่างไรก็ตามนางสามารถคาดเดาผลกระทบของยาได้โดยทั่วไป “มันเปลี่ยนยีนในร่างกาย เป็นยาที่ลดความสามารถของผู้ชาย เต็มไปด้วยฮอร์โมนเพศหญิง หากเด็กชายเริ่มใช้มันตั้งแต่อายุยังน้อย เขาสามารถเปลี่ยนทิศทางการพัฒนาของเขาได้ หน้าอกจะโตขึ้นและเอวก็จะเล็กลง มันจะป้องกันความสามารถในการทำซ้ำอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามอวัยวะสืบพันธุ์จะยังคงอยู่เหมือนเดิม คนที่ใช้ของประเภทนี้มักจะสวยมาก และจะไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนจากผู้หญิง เพียงว่ามือและเท้าจะมีขนาดเท่ากันกับผู้ชาย และเสียงก็จะหนาขึ้นเล็กน้อย”
ขณะที่นางพูดนางมององค์ชายเหลียนอย่างละเอียด นางมองที่มือ ขา และหน้าอก องค์ชายเหลียนรู้สึกอึดอัดใจจากการถูกจ้องมอง และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “หน้าอกของข้าใหญ่กว่าของผู้ชาย แต่ก็ยังเปรียบเทียบไม่ได้กับผู้หญิง” หลังจากพูดอย่างนี้นางมองไปที่บานซู “เขาไม่ได้พูดว่าข้า หน้าอกมีขนาดเล็ก แต่มือและเท้าของข้าก็เล็กเช่นกัน” เขากางมือและเท้าของเขา “ดูสิมันเล็กกว่านี้มาก”
แน่นอนว่ามือและเท้าขององค์ชายเหลียนดูเหมือนของผู้หญิงมาก ไม่อย่างนั้นจะเป็นไปไม่ได้ที่นางจะไม่สงสัยอะไรโง่ ๆ อย่างโง่เขลา มือและเท้าของบุคคลนี้มีขนาดเล็ก และเขาไม่มีลูกกระเดือก เขาดูสวยมากเช่นกัน มันอาจถูกตำหนิเมื่อนางยังเด็กเกินไป นางไม่สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
บานซูถามเขาด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “ฝ่าบาทยังมีบางสิ่งในที่นั่นหรือไม่”
ใบหน้าขององค์ชายเหลียนเปลี่ยนเป็นสีแดงสด และเฟิงหยูเฮงยังกล่าวอีกว่า “ในเมื่อข้าต้องรักษาอาการป่วยของเจ้า ข้าต้องรู้ทุกอย่าง” **
จากนั้นนางมองคนนั้นพยักหน้า “อยู่ที่นั่น แต่มันเล็กมาก”
นางสามารถระบุได้จริงว่าเกิดอะไรขึ้น ใช้ยาสนับสนุนพวกเขาจัดการองค์ชายเหลียนนี้ ทำร้ายหลานชายของฮูหยินใหญ่ สิ่งนี้ทำให้ฮ่องเต้คนปัจจุบันขึ้นครองบัลลังก์ได้สำเร็จ เหตุผลที่พวกเขารักษาองค์ชายเหลียนโดยไม่ฆ่าเขา นางคิดว่าเป็นเพราะผู้ปกครองของเฉียนโจวต้องการใช้เขาเพื่อทำการทดลองใช่หรือไม่ พวกเขาต้องการที่จะเห็นสิ่งที่องค์ชายเหลียนจะได้รับการดูแลเหมือนยาเสพติดทั้งหมด และเพื่อดูว่าเขาจะอยู่ได้นานแค่ไหน เมื่อใช้สิ่งนี้พวกเขาจะคำนวณว่ายานี้สามารถพิจารณาว่าประสบความสำเร็จหรือไม่
อาการป่วยนี้…ไม่ใช่ที่นางสามารถรักษาได้อย่างแน่นอน
องค์ชายเหลียนถามนางอย่างระมัดระวัง “มีความหวังบ้างหรือไม่ ? ”
เฟิงหยูเฮงพยักหน้า “มี แต่มันต้องมีการทดสอบบ้าง และไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ในการครั้งเดียว เจ้าจะต้องติดตามข้าตลอดเวลา ภาพรวมการใช้พิษเป็นการทดลอง การล้างพิษนั้นก็เป็นสิ่งทดลองด้วยเช่นกัน ทั้งสองฝ่ายมีส่วนร่วมในการทดลองนี้ และนี่คือการแข่งขันเพื่อดูว่าพิษของพวกเขาจะทำงานได้เร็วขึ้นหรือไม่ หรือถ้าข้าสามารถถอนพิษได้เร็วขึ้น”
องค์ชายเหลียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าเฟิงหยูเฮงไม่ได้ให้คำตอบที่ตรงกับเขา นางเป็นเพียงคนเดียวหลังจากหลายปีที่ผ่านมาที่จะบอกว่ามีความหวัง หมอเทวดาของราชวงศ์ต้าชุนนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ พวกเขาไม่ได้บิดเบือนความเสี่ยงที่เขามีหลังจากเป็นสหายกับพวกเขา
องค์ชายเหลียนรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่ง ทหารองครักษ์ที่อยู่ข้าง ๆ เขาคุกเข่า และคำนับเฟิงหยูเฮง 3 ครั้งโดยไม่พูดอะไรเลย
จากนั้นองค์ชายเหลียนก็กล่าวว่า “เจ้าให้ความหวังกับข้า ไม่ว่าผลลัพธ์สุดท้ายของความหวังจะเป็นเช่นไร ข้าจะขอบคุณ นอกจากเมืองลั่วนี้ ข้ายังปรารถนาที่จะมอบของกำนัลอันยิ่งใหญ่อีกอย่างหนึ่งให้แก่เจ้า” เขาพูดกับทหารองครักษ์ของเขา “เรียกแม่ทัพเหอมา”
ทหารองครักษ์นำแม่ทัพผู้กล้าเข้ามาในห้องโถงอย่างรวดเร็ว องค์ชายเหลียนชี้ไปที่คนผู้นี้และกล่าวว่า “ข้ามีทหาร 100,000 นายภายใต้การบัญชาการของข้า พวกเขาเป็นทหารที่แข็งแกร่งที่สุดของเฉียนโจว ในหลายชั่วอายุคนมีเพียงบุตรชายและหลานชายของฮูหยินใหญ่เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วม พวกเขาจะเป็นของกำนัลจากข้าให้กับเสี่ยวหยา เพียงแค่พาพวกเขาไปกับเจ้า เพื่อต่อสู้ทางเข้าไปในเมืองหลวง ลากเฟิงจาวหลินลงจากบัลลังก์ให้ข้าดู ! ”
ยิ่งเขาพูดมากขึ้น เขาก็ยิ่งมีอารมณ์ ในตอนท้ายเขาก็ลุกจากเก้าอี้ของเขาและเปิดเผยความโกรธออกมาเต็มห้อง ทุกคนแปลกใจ ดูเหมือนกับว่าทั้งห้องโถงสั่นสะเทือน
“แม่ทัพเหอรับคำสั่ง” องค์ชายเหลียนตะโกน และแม่ทัพพลเหอคุกเข่าลงต่อหน้าเขาทันที“ฟังตั้งแต่วันนี้ทหาร 100,000 นายจากกองทัพของเฉียนโจวจะเป็นขององค์หญิงจี่อัน เจ้าควรทักทายนายใหม่ของเจ้า ! ”
ดวงตาของแม่ทัพเหอสว่างขึ้นดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ความสุขที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาถามอย่างรวดเร็ว “องค์หญิงจี่อันที่ยิ่งใหญ่ เห็นด้วยกับคำขอขององค์ชายหรือไม่พะยะค่ะ ? ”
องค์ชายเหลียนพยักหน้าเล็กน้อยด้วยท่าทางโล่งอกบนใบหน้าของเขา
แม่ทัพเหอไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วหันไปหาเฟิงหยูเฮงอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับทหารองครักษ์ก่อนหน้านี้ เขาได้คำนับเฟิงหยูเฮงถึง 3 ครั้ง และพูดเสียงดัง “ชื่อของผู้ใต้บังคับบัญชานี้คือเหอเทียน ตั้งแต่วันนี้ข้าจะเชื่อฟังคำสั่งขององค์หญิงจี่อัน และจะมอบกองทหารไว้ภายใต้การบัญชาการของท่านขอรับ!”
องค์ชายเหลียนมอบป้ายคำสั่งให้เฟิงหยูเฮง “ดูแลมัน มันทำจากน้ำแข็งพันปี มันจะไม่ละลายแม้แต่ในที่ร้อน”
เฟิงหยูเฮงมองไปที่ซวนเทียนหมิง ความตั้งใจของนางคือ : เราต้องการมันหรือไม่ ?
ซวนเทียนหมิงอ้ามือออก “นี่เป็นผลของการทำงานหนักของเจ้า แน่นอนเราต้องการมัน”
นางพยักหน้ารับแผ่นป้ายจากมือขององค์ชายเหลียน เมื่อน้ำแข็งอายุหนึ่งพันปีแตะผิวของนาง ความเย็นก็เจาะผิวหนังของนาง นางสั่นและขว้างไปที่ซวนเทียนหมิงว่า“ข้าไม่ต้องการมัน ข้ามอบให้เจ้า”
ซวนเทียนหมิงยิ้มอย่างหงุดหงิด “ข้าบอกเจ้าตลอดเวลาในการฝึกฝนตัวเองอย่างถูกต้อง แต่เจ้าปฏิเสธที่จะฟัง” เขาถือมันไว้ในมือของเขา แต่มีความรู้สึกไม่สบายเล็กน้อย
องค์ชายเหลียนหัวเราะ น้ำแข็งที่แช่แข็งหัวใจของเขามานานหลายปีได้รับการแก้ไข ความรู้สึกนั้นเหมือนอย่างแท้จริงเมื่อเขาได้รับอิสระจากที่มืดนั้น เขารู้สึกราวกับว่าโลกกว้างขึ้นทันที ในอดีตเขาถูกขังอยู่ในความเศร้าโศกเฉียนโจว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความสว่างจะส่องผ่านทำให้เขามีความหวัง
เสียงหัวเราะนี้ดังขึ้นและดังขึ้นอย่างช้า ๆ เฟิงหยูเฮงก็เต็มไปด้วยความรู้สึกแปลกใจที่ก่อนหน้านี้อีกครั้ง นางรู้สึกว่าเสียงหัวเราะขององค์ชายเหลียนทำให้ห้องโถงทั้งห้องเริ่มสั่น
เสียงของคนผู้นี้ดังเกินไปหรือไม่ ?
เช่นเดียวกับข้อสงสัยนี้ปรากฏขึ้น ทันใดนั้นการสั่นก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น นางจับซวนเทียนหมิงไว้ในขณะที่เกือบจะล้ม นางต้องการให้ผู้กระทำความผิดหยุดหัวเราะ แต่ในเวลานี้มีทหารวิ่งเข้ามาจากข้างนอกด้วยท่าทางที่น่ากลัว มาถึงตรงหน้าทุกคนเขาพูดอย่างเร่งด่วน “องค์ชาย มีบางสิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้นพะยะค่ะ!”
——————————————————————————————————
* TN: โปรดอย่าทำที่บ้าน สูดดมสิ่งที่ไม่รู้จัก
** TN: ถ้าคุณเป็นหมออย่าถามเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผู้คนมากมาย