โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.395 – ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ฉินเฟิงฉีกยิ้มร้ายกาจ หยิบเอาผงดึงดูดสัตว์ร้ายออกจากอุปกรณ์รูนมิติของเล่ยเต๋า
ซ่อนเงา!
รอบกายฉินเฟิงฟุ้งไปด้วยรูนมืด กักเก็บกลิ่นอาย มิปล่อยให้เล็ดลอดออกมา
ณ สถานที่ห่างไกล พลังสมาธิของเล่ยหยิงที่กำลังตรึงอยู่บนร่างฉินเฟิง จู่ๆก็ขาดการติดต่อกับเป้าหมายไป
“นี่มันเป็นไปได้ยังไง!”
แม้เล่ยหยิงจะทราบว่าพลังสมาธิของฉินเฟิงแข็งแกร่งมาก แต่มันไม่แข็งแกร่งพอที่จะป้องกันพลังสมาธิของเขาได้
เนื่องจากพลังสมาธิของเขากับฉินเฟิง มันใกล้เคียงกัน
ในทางตรงกันข้าม หากเป็นไป๋หลีคงไม่น่าแปลกใจ
แต่ใครจะไปคิดกัน ว่าฉินเฟิงจู่ๆก็หายตัวไปจากใต้จมูกของเขาจริงๆ
ท่ามกลางผืนป่า ฉินเฟิงเคลื่อนไหวผ่านซ่อนเงาตลอดเวลา
พลังสมาธิระดับจักรพรรดิของเขา สามารถท้าทายผู้ที่มีเลเวลมากกว่าได้ก็จริง แต่มันอันตรายเกินไป แค่พลังสมาธิของเขาไล่เลี่ยกับเล่ยถังในเลเวล C5 ก็ถือว่าน่าชื่นชมมากพอแล้ว!
ดังนั้น การที่ฉินเฟิงสามารถหลุดพ้นจากการตรวจจับของอีกฝ่ายได้ ทั้งหมดต้องขอบคุณอบิลิตี้มืด
อ้าว ถ้าฉินเฟิงทำได้ แล้วทำไมเล่ยเต๋าทำไม่ได้เล่า? คำตอบง่ายๆ เพราะฉินเฟิงไม่ใช่เล่ยเต๋า และอำนาจมืดของเขายังถูกเสริมกำลังด้วยศิลานรก!
ด้วยเหตุนี้ ฉินเฟิงจึงสามารถหลบเร้นได้อย่างสมบูรณ์
เขาว่องไวเป็นอย่างมาก ใช้เวลาแค่ 2 นาที ก็ข้ามผ่านผืนป่า ตรงมาถึงตำแหน่งของกลุ่มเล่ยถังแล้ว
กลุ่มเล่ยถังเวลานี้ มากันทั้งสิ้น 40 คน เล่ยหยิงกล่าวได้ถูกต้อง เมื่อมีเงิน มั่งคั่งร่ำรวย ก็สามารถชักจูงผู้คนได้มากมาย
ฉินเฟิงผุดยิ้ม ขยายตัวขึ้นอย่างฉับพลัน
ฉินเฟิงที่ซ่อนอยู่ในเงา ปรากฏกายขึ้นทันใด
ฟุ่ม!
ฝุ่งผงสีขาว ถูกเหวี่ยงออกจากถุง ลอยฟุ้งในอากาศทันที
การเคลื่อนไหวของฉินเฟิงเร็วเกินไป มันไวเกินกว่าทุกคนจะทันตั้งตัว!
สะดุ้งตกใจอีกที ผงเหล่านี้ก็ปลิวตกลงบนตัวของทุกคนแล้ว ทั้งตัวทั้งหน้าของพวกเขา ปนเปื้อนไปด้วยผงสัตว์ร้าย!
“นี่มันบ้าอะไร?”
“อี๋ กลิ่นอะไรเนี่ย”
คนของกลุ่มเล่ยถังร้องโวยวาย
เนื่องจากอยู่ในสถานการณ์ไม่ทันตั้งตัว เลยไม่ได้เตรียมป้องกันใดๆ โล่ธาตุของผู้ใช้อบิลิตี้ หรือปราณกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณยังไม่ทันถูกเปิดใช้งาน กระทั่งพลังสมาธิอันแข็งแกร่งของมือถือ ก็ยังไม่ถูกระดมออกมา
บุคคลเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสภาวะต่อสู้อย่างสิ้นเชิง
และตอนนี้ นับได้ว่าฉินเฟิงประสบความสำเร็จแล้ว!
“อ๊า นี่มันผงดึงดูดสัตว์ร้าย!”
ผู้ใช้พลังคนหนึ่งกรีดร้อง
รู้หรือไม่ ว่าผงดึงดูดสัตว์ร้ายชนิดนี้ เป็นพวกเขาที่ผลิตขึ้นเป็นพิเศษ ตราบใดที่มันสัมผัสกับผิวหนัง ต่อให้ล้างออก กลิ่นก็จะไม่หายไป
ชั่วเวลานี้ กล่าวได้ว่าพวกเขาตกลงสู่กับดักของตัวเอง!
“ใครกัน!”
เล่ยหยิงไม่ได้ยืนอยู่รวมกับสมาชิกคนอื่นๆ ดังนั้นไม่ถูกผงสัมผัส แต่เวลานี้เขาโกรธมาก
ยั่วยุ! นี่คือการยั่วยุ ไม่ต่างจากการกระตุกหนวดเสือ!
จังหวะนั้นเอง ฉินเฟิงปรากฏกายขึ้น พลังสมาธิของเล่ยหยิงตระหนักถึงเขาได้ทันที
“เป็นฝีมือแกนี่เอง ฉินเฟิง!!!”
เสียงตะโกนเจ็บแค้นเล็ดลอดจากไรฟัน
เสียงของฉินเฟิงดังสวนออกมา แม้จะถูกส่งจากในที่ลับสายตา แต่มันอัดฉีดไปด้วยกำลังภายใน ราวกับต้องการป่าวประกาศไปทั่วสารทิศ
“กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง!”
ฉินเฟิงผุดรอยยิ้มแย้ม เต็มไปด้วยความสะใจ
เล่ยหยิงโกรธแค้นสุดแสน
“วงแหวนสายฟ้า!”
ชั่วพริบตา เล่ยหยิงสะบัดมือขวา ถุงมือขนาดใหญ่ที่ใจกลางประดับไว้ด้วยอัญมณีสีม่วงพลันสาดแสงออกมา
รอบกายฝูงชน ทั่วรัศมี 100 เมตร จู่ๆปรากฏวงกลมสีม่วงขึ้นทันใด
วงกลมนี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 เมตร และมันเกิดการระเบิดขึ้นทันที แตกกระจายกลายเป็นบอลสายฟ้า ที่มีความยาวขนาด 20 เมตร
บอลสายฟ้านับสิบลูก กระดอนไปยังทุกทิศทางบนผืนป่า โดยมีเล่ยหยิงเป็นศูนย์กลาง ก่อนเกิดการระเบิดอีกระลอก
ทว่าช่างน่าเสียดาย ที่ทุกตำแหน่ง ไม่พบร่องรอยของฉินเฟิงเลย
ขณะนี้ ตามร่างกายของเล่ยหยิง ปรากฏประกายสายฟ้ากระพริบไหว โล่สายฟ้าผุดขึ้น ทำหน้าที่คุ้มภัยเขา
ส่วนลึกในหัวใจ เล่ยหยิงค่อนข้างหวาดกลัวฉินเฟิงอยู่เหมือนกัน
ในจังหวะนั้นเอง เบื้องหลังเล่ยหยิง ผุดร่างเงาทะมึนขึ้นอย่างกะทันหัน
“บอส ระวัง!”
“ข้างหลังคุณ!”
ฝูงชนส่งเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นตระหนก
หัวใจของเล่ยหยิงหล่นวูบ
“ก้าวอัสนี!”
เปรี้ยง!
ทั้งคนทั้งร่างของเล่ยหยิงกระตุกวูบบบ! ทะยานออกไปเบื้องหน้า
“ก้าวอัคคี!”
ฉินเฟิงไล่ตามติดด้วยท่าอบิลิตี้เดียวกัน
ความเร็วของทั้งสอง ไม่ทิ้งห่างกันเลย
“มังกรตะปบ!”
โฮกกก! เสียงมังกรคำราม กรงเล็บสีทองคำฟาดเข้าใส่เล่ยหยิง
เปรี๊ยะ!
ประกายสายฟ้ากระพริบไหว ทว่ามันไม่อาจหยุดการโจมตีได้ โล่สายฟ้าของเล่ยหยิงแตกเป็นเสี่ยงๆ
“ตายซะ!”
เล่ยหยิงคำรามเกรี้ยวกราด กลุ่มก้อนสายฟ้าน่าขวัญผวา ปกคลุมไปทั่วชั้นอากาศรอบตัวฉินเฟิง
เปรี๊ยะ!
เปรี้ยง!
ฉินเฟิงปฏิเสธที่จะยอมพ่ายแพ้ ปลดปล่อยสนามพลังธาตุออกมาในทำนองเดียวกัน และในจังหวะนั้นเอง การโจมตีของฉินเฟิงก็ทำให้เล่ยหยิงต้องรู้สึกโกรธยิ่งกว่าเดิม
โดยไม่ทันตั้งตัว ผงสีขาวกลุ่มหนึ่ง พลันสาดเข้าใส่หน้าของเล่ยหยิง
โดยไม่ต้องเสียเวลาคิด มันคือผงดึงดูดสัตว์ร้าย!
เล่ยหยิงร้องคำราม จนปราณกำลังภายในของฉินเฟิง เกิดการผันผวน สั่นสะเทือนไม่หยุด
“วันนี้ ฉันจะต้องเห็นศพแกให้จงได้!” เล่ยหยิงอาละวาดคลั่ง ส่วนฉินเฟิงคิดในใจ เอ็งโดนผงสัตว์ร้ายเข้าไปแล้ว ต่อจากนี้ตัวเองยังไม่รู้จะรอดหรือเปล่า ยังจะฆ่าเขาได้อีกหรือ?
ท่ามกลางสนามพลังสายฟ้า ฉินเฟิงเผยรอยยิ้มจางออกมา
กำลังภายในของเขามหาศาลกว่าคนทั่วไป ดังนั้นตราบใดที่ปราณกำลังภายในไม่ถูกการโจมตีกระเทือนถึงขีดจำกัด มันก็ไม่มีทางแตกสลาย
และต่อให้มันใกล้ถึงขีดจำกัด แค่เติมกำลังภายในเพิ่มลงไปก็จบแล้ว
เวลานี้ ฉินเฟิงบรรลุภารกิจโปรยผงดึงดูดสัตว์ร้ายเป็นที่เรียบร้อย เขาไม่คิดยุ่งวุ่นวายกับเล่ยหยิงอีก เร่งถอยจากไปทันที
ซ่อนเงา!
พริบตานั้นฉินเฟิงหายวับไปจากสถานที่เดียวกัน
เล่ยหยิงที่คิดไล่ล่าฉินเฟิง จู่ๆก็ไม่พบร่องรอยของเขา
“ก๊าซซซซ!”
และเป็นจังหวะเดียวกันกับเสียงสัตว์ร้ายที่ดังขึ้น ตอนนี้ทุกคนในกลุ่มเล่ยถัง ไม่ต่างไปจากเนื้อฉ่ำมัน กลิ่นหอมหวานยั่วยวน ปลุกเร้าดึงดูดสัตว์ร้ายเข้ามา
“ท่านประธาน พวกเราถอนตัวกันเลยดีไหมขอรับ?”
ชายคนหนึ่งเอ่ยถามด้วยความวิตก
สีหน้าของเล่ยหยิงดำคล้ำราวกับพายุเมฆ
“ถอยเถยบัดซบอะไร ตาต่อตา ฟันต่อฟัน กวนตีนนักพวกเราก็จะบุกไปไปผสมโรงกับกลุ่มของไอ้พวกเกาหยูคังซะเลย ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าพวกสัตว์ร้ายมันจะจำแนกคนได้!”
นี่คือแผนที่คิดได้ในช่วงเวลาวิกฤต สาดโคลนมา สาดโคลนกลับ!
คนอื่นๆเริ่มใจชื้นขึ้นทันที ในขณะที่บางคนแม้มีความกังวลเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตน แต่เนื่องจากมักจะออกไปปล้นสะดมผู้อื่นอยู่หลายครั้ง ดังนั้นคนของกลุ่มเล่ยถัง เลยนิยมชมชอบอะไรแบบนี้ รักกลวิธีอันโหดร้าย
“ไปฆ่ามัน!”
“ฆ่า!”
เล่ยหยิงก้าวนำ เขาเป็นคนแรกที่มุ่งหน้าสู่ที่ตั้งของกองทหารรับจ้างเฟิงหลี
ฉินเฟิงที่กำลังเดินทางกลับก็สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเล่ยหยิงและคนอื่นๆเช่นกัน
“เหอๆ สมกับเป็นโจรร้าย กัดไม่ยอมเลิกจริงๆ”
ฉินเฟิงเย้ยหยัน
“พลปืนเตรียมตัวให้พร้อม หันปากปืนใหญ่กลับมา แล้วถล่มโจมตีมัน!”
ฉินเฟิงส่งข้อความผ่านอุปกรณ์สื่อสาร
ติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ด!
พลปืนของกองกำลังทหารรับจ้างเฟิงหลี หันกลับหลังทันใด หยิบอาวุธปืนของตัวเอง
วูซซ
หวือ หวือ!
เสียงสาดกระสุนดังสะท้อนในอากาศ
เล่ยหยิงแหงนหน้ามองกระสุนปืนใหญ่เหล่านี้ ใบหน้าดุร้ายของเขากลายเป็นบูดบึ้ง
“แส่หาที่ตาย!”
“จงสะท้อนกลับ!”
พลังสมาธิของเล่ยหยิงเจาะเข้าไปควบคุมกระสุนเหล่านั้นทันที บีบบังคับให้มันสะท้อนกลับไป
แต่ในตอนนั้นเอง อีกพลังสมาธิหนึ่งพลันเจาะเข้ามาสกัดกั้นมัน
“ฉินเฟิง เป็นมึงอีกแล้ว!!”
ถูกต้อง เป็นฝีมือของฉินเฟิง!
ระลอกแรกจบไป กระสุนห่าต่อไประดมยิงออกมาไม่ขาดสาย
มือปืนของกลุ่มเล่ยถังต้องลงมือบ้าง เริ่มยิงตอบโต้เช่นกัน
ตูม ตูม ตูมมมมมม!
ทั้งสองฝ่าย ระเบิดยิงใส่กันสุดกำลัง แรงระเบิดสั่นสะเทือนไปทั่วฟ้า
ระยะห่างเองก็เริ่มประชิดกันเรื่อยๆ–
–สงครามในครั้งนี้ไม่มีใครยอมถอย!!
