ตอนที่ 10 แกล้งเป็นหมูเพื่อกินเสือ
”ฮ่าฮ่าฮ่า น่าขันนักที่นักรบขั้นสองมาพูดกับนักรบขั้นสี่เช่นนี้ !”
“ขอยอมรับเลยว่าเขามีพรสวรรค์ด้านนี้จริงๆ แม้แต่ตอนนี้ก็ยังกล้าแกล้งแสดงอยู่ ”
“ฮ๊าาาาาาาาา… 10 กระบวนท่างั้นรึ ข้าคิดว่าแค่กระบวนท่าเดียวก็ได้ผู้ชนะแล้ว ”
ตอนนี้เหล่านักเรียนของหลิงหยุนวู่ฟู่ต่างก็ชื่นชมเจียงเฉินในเรื่องความหน้าด้าน
เจ้าหนุ่มนี่ยังกล้าแสดงอยู่ได้ยังไง
“เจียงเฉิน ข้าไม่คิดเลยว่าเพีนงไม่เจอไม่กี่เดือนเจ้ากลับเย่อหยิ่งเช่นนี้ “
“ในเมื่อเจ้าอยากใช้ร่างกายวัด ข้าก็จัดให้ “
“อีกไม่นานข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นเองว่าเจ้านั้นไม่มีสิทธิ์มาเย่อหยิ่งต่อหน้าข้า!”
หลินหยางจ้องไปที่เจียงเฉินด้วยดวงตาที่เย็นชาและรอยยิ้มบิดเบี้ยวก็ปรากฏขึ้นบนหน้าเขาทันที
คราวนี้เขาต้องการที่จะมอบคืนความอัปยศทั้งหมดที่ได้รับกลับไป!
คราวนี้เขาจะต้องตบหน้าเจียงเฉินให้หน่ำใจเลย!
“นี่เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?”
เจียงเฉินก็ยื่นมือออกไปและกวักมือเรียนก การแสดงออกของเขาดูสงบนิ่ง “เข้ามาได้แล้ว ข้ายังยืนยันคำเดิม ถ้าเจ้าแตะข้าได้แม้แต่นิดก็ให้ถือว่าข้าแพ้ !”
“แกล้งแสดงต่อไปเถอะ ข้าจะดูสิว่าเจ้าจะทำไปได้อีกนานแค่ไหน !”
หลินหยางหายใจเข้าอย่างเย็นชาและเมื่อเขาเคลื่อนไหว เขาก็เอื้อมมือออกไปและพยายามคว้าไปที่ไหล่ของเจียงเฉิน
อย่างไรก็ตาม เขาเพียงแค่เขาไปถึงหน้าเจียงเฉิน จู่ๆตรงหน้าเขาก็เหลือเพียงแค่ความว่างเปล่า เจียงเฉินได้หายตัวไปต่อหน้าเขา
เมื่อเขาได้สติเขาก็ค้นพบว่าเจียงเฉินได้ปรากฏตัวอยู่ทางซ้ายมือของเขาห่างไปสามเมตรแล้ว
ทำไมเจ้าขยะนี่…มันถึงได้เร็วนัก ?
เมื่อเห็นความเร็วของเจีนงเฉิน ขนของหลินหลางก็ลุกขึ้นเล็กน้อย
แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับมันแล้ว เขาทำได้เพียงเร่งความเร็วและไล่ตามเจียงเฉินต่อ
แต่ก่อนที่นิ้วของเขาจะไปถึง ร่างของเจียงเฉินก็ได้หายไปอีกครั้งแล้ว
หลังจากการโจมตีสองครั้งติดต่อกัน เขาก็ไม่สามารถแตะได้แม้แต่ปลายเสื้อของเจียงเฉินเลย !
“นี่… เป็นไปไม่ได้!”
ใบหน้าของหลินหยางก็ซีดลงและเขาก็ส่งเสียงคำรามต่ำออกมาจากลำคอ เวลาเดียวกันผู้คนก็มองไปที่เจียงเฉินที่ราวกับเป็นบ้าไปแล้ว
เขาไม่เชื่อว่าด้วยความแข็งแกร่งขั้นที่สี่ของเขา เขาจะไม่สามารถไล่ตามเจียงเฉินที่อยู่เพียงขั้นที่สอง 2 ได้!
เมื่อเผชิญหน้ากับการไล่ตามอย่างบ้าคลั่งของหลินหยาง เจียงเฉินก็ทำเพียงใช้วิชาก้าวภูติของเขาหลบไปมาราวกับเดินเล่นในสวน
ตั้งแต่ต้นจนจบหลินหยางก็ยังไม่สามารถแตะได้แม้แต่ปลายเส้นผมของเจียงเฉิน
“ข้าต้องตาฝาดไปแล้วแต่ๆ ความเร็วของเจียงเฉินนั้นเร็วเกินไป นี่ไม่ใช่ความเร็วที่ขยะที่อยู่เพียงขั้นที่สองระดับทะลสงกายสามารถมีได้ไม่ใช่รึไง ?”
“วัสดุเหลือทิ้งนี้อยู่ขั้นอะไรกันแน่ ความแข็งแกร่งของเขามีมากกว่าหลินหยางเสียอีก อีกทั้งยังดูเหมือนเขาได้ฝึกฝนวิชากายขั้นสูงอีกด้วย วิชากายที่เขาใช้อยู่นั้นไม่ต่างกับวิชาฮวงผิงขั้นสูงที่ข้าเห็นเหล่านักเรียนสายในใช้อยู่แม้แต่น้อย ช่างโชคร้ายนัก !”
“ข้าก็ว่าอย่างงั้น ว่าแต่เจ้านั้นฝึกวิชากายฮวงผิงขั้นสูงสำเร็จได้ยังไงกัน ?”
“ไหนกันหล่ะขยะ? นี่คืออัจฉริยะชัดๆ”
เมื่อเห็นเจียงเฉินหยอกล้อกับหลินยางในทุ่งเหมือนกับคนหยอกลิง ทุกคนก็กลายเป็นตกตะลึง
หรือว่าเขาเป็นยอดฝีมือที่ฝึกฝนวิชากายฮวงผิงขั้นสูงสำเร็จแล้วหลอมตัวเป็นเจ้าของเสียขั้นสองขอบเขตทะลวงกายกัน !
อัจฉริยะ! เห็นได้ชัดคนๆนี้เป็นอัจฉริที่สามารถเข้าหลิงหยุนวู่ฟู่ได้ง่ายๆโดยไม่ต้องใช้เหรียญตราด้วยซ้ำ !
เขาแกล้งเป็นหมูเพื่อกินเสือสินะ?
เจ้าของเสียนี่แสร้งทำเป็นหมูเพื่อกินเสือแน่ๆ
หลินหยางยังคงพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อไล่ตามเจียงเฉินอย่างวุ่นวาย
แล้ว 10 กระบ่วนท่าก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัว
เมื่อมองไปที่เจียงเฉินที่อยู่ห่างจากเขาสองสามเมตรเสมอตั้งแต่ต้นจนจบ หลินหยางดวงตาก็ลุกโชนไปด้วยความโกรธ
เขารู้แล้วว่าตอนนี้เขาได้ถูกเจียงเฉินหลอกแล้วในครั้งนี้ !
“หลินหยาง ตอนนี้ก็ครบ 10 กระบวนท่าแล้วนะ ข้าชนะเดิมพันแล้วส่งเม็ดยาบำรุงกายมาเถอะ ”
เจียงเฉินเพิกเฉยต่อความโกรธที่หลินหยางแสดงออกมาและเขาก็ทำเพียงยื่นมือออกไปและพูดอย่างขบขัน
“เจียงเฉิน รอข้าก่อนเถอะ เรื่องระหว่างเราไม่จบแค่นี้แน่!”
หลินหยางก็โยนเม็ดยาบำรุงกายให้เจียงเฉินด้วยท่าทีที่มืดมน เขาพูดอะไรบางอย่างที่ชั่วร้ายกับเจียงเฉินครู่หนึ่งจากนั้นก็หันหลังและจากไปอย่างรวดเร็ว
นิยายเรื่องนี้มีถึง 93 ตอนแล้ว หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่นกลุ่ม 1 มีถึงตอนที่ 50 ท่านอ่านถึงตอนที่ 15 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 1 ได้ด้วยราคา 35 บาทเท่านั้น !
