ตอนที่ 102 ใครทำร้ายสัตว์อสูรเพลิงของข้า จงไส่หัวออกมาและยอมรับความตายซะ !
กระบี่ของเจียงเฉินนั้นถูกฟาดฟันออกไปอย่างรวดเร็วและแสงกระบี่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าหลินยู่เกือบจะในพริบตา
“ไม่น้าาาาาา!”
เมื่อมองไปยังแสงกระบี่ที่กำลังจะมาถึง หลินยู่ที่ไม่อยู่สภาพในต่อสู้ได้อีกต่อไปก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เจียงเฉินจ้องมองอย่างเฉยเมยไปที่หลินยู่ที่ราวกับว่าเป็นคนตายไปแล้ว !
พรสวรรค์ของหลินยู่นั้นไม่ได้อ่อนแอ แม้ว่าเขาจะไม่อาจคุกคามเขาที่มีระบบฝึกฝนร้อยเท่าได้ แต่ก็นับได้ว่าเป็นปัญหาน่ารำคาญ
และระหว่างเขากับหลินยู่เองก็ได้ถึงสถานการณ์ที่ไม่มีวันคลี่คลายได้แล้ว
ฉะนั้น ครั้งนี้เนื่องจากหลินยู่หาเรื่องตายด้วยตัวเองแล้ว มีหรือที่เขาจะปล่อยหลินยู่ไป ?
อย่างไรก็ตาม……
เมื่อเห็นว่ากระบี่คมของเจียงเฉินกำลังจะแทงเข้าไปในหัวของหลินยู่ ร่างสีแดงที่ลุกเป็นไฟก็ปรากฏขึ้นจากทองฟ้า
แสงกระบี่ของเจียงเฉินก็หายไปพร้อมกับคลื่นแสงที่ซัดออกมาจากฝ่ามือของคนๆนั้น !
ในเวลาเดียวกัน เสียงถอนหายใจอันแผ่วเบาก็ดังในหูของเจียงเฉินทันที
“นี่ ไอ้หนู เห็นแก่หน้าข้าพอแค่นี้ได้หรือไม่ ?”
เจียงเฉินมองไปที่ชายชราชุดแดงที่ปรากฏขึ้นในทันใด ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย: “ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสเป็นใคร?”
ชายชราชุดแดงยิ้มและกล่าวว่า “ชายชราคนนี้คือผู้เฒ่าหยานชางหมิงของคฤหาสน์หลิงหยุนวู่ฟู่ชั้นใน”
“กลายเป็นว่าท่านคือ ผู้เฒ่าหยานชางหมิง นี่เอง”
เจียงเฉินมองไปที่ผู้เฒ่าหยานชางหมิงเบาๆและพูดว่า “การต่อสู้แลกชีวิตครั้งนี้หลินยู่เป็นคนเสนอขึ้นมาเอง ทางทีดีท่านผู้อาวุโสอย่าแทรกแซงเสียดีกว่า “
“การต่อสู้แลกชีวิตนั้นต้องแลกมาด้วยชีวิจของศิยษ์ในคฤหาสน์ การต่อสู้แลกชีวิตโดยส่วนตัวนั้นถือได้ว่าผิดฏกของวัง ”
“หลิงหยุนวู่ฟู่ของเรานั้นอยู่อันดับรั้งท้ายที่สุดในหมู่วังทั้งเก้าของอาณาจักรต้าเซี่ยมาโดยตลอด ตอนนี้เรามีอัจฉริยะสองคนที่สามารถเข้าใจเจตจำนงแห่งกระบี่ได้ทั้งที่ ข้าจึงไม่อยากให้พวกเจ้าทำเรื่องผิดพลาด ”
หลังจากที่หยามชางหมิงพูดจบ เขาก็หยิบกระบี่ยาวที่มีแสงสีแดงออกมาจากแหวนโดยตรง
“เจ้าหนู กระบี่หยานหลงเล่มนี้เป็นอาวุธวิญญานระดับ 2 ที่หาได้ยากอย่างมาก ข้าจะมอบให้เจ้าเป็นค่าตอบแทนที่เห็นแก่หน้าข้า ฉะนั้นหยุดการต่อสู้ไว้เพียงแค่นี้ได้หรือไม่ ?”
อาวุธวิญญานระดับ 2 !
เมื่อได้ยินหยานชางหมิงพูดออกมาเช่นนั้น นักเรียนจำนวนนับไม่ถ้วนก็มองไปที่กระบี่ด้วยการแสดงออกที่ร้อนรุ่ม
ในทวีปเซินหวู่แห่งนี้ อาวุธจะถูกแบ่งออกเป็นอาวุธธรรมดาและอาวุธวิญญาน
เป็นการยากมากที่จะหลอมอาวุธวิญญานขึ้นมาสักชิ้นและจำนวนของมันก็มีอยู่น้อยนิดนัก
แม้แต่อาวุธวิญญานระดับ 1 ขั้นต่ำสุดก็ยังล้ำค่าจนประเมินมิได้ และคนส่วนใหญ่ก็ไม่มีความสามารถพอที่จะครอบครองมัน
แต่อาวุธวิญญานระดับ 2 นี้กลับปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขา สิ่งๆนี้คือความฝันของเหล่าผู้ฝึกฝนกระบี่จำนวนนับไม่ถ้วนโดยแท้จริง
“ในเมื่อผู้อาวุโสหยานพูดเช่นนั้น ข้าก็คงต้องปล่อยเขาไป ”
เจียงเฉินยิ้มจางๆและหยิบกระบี่หยานหลงมาจากหยานชางหมิง
ชายชราคนนี้แข็งแกร่งมาก ถ้าเขาต้องการปกป้องหลินยู่จริงๆ เจียงเฉินก็คงไม่สามารถทำอะไรได้
อีกอย่างมันก็นับได้ว่าเรื่องดีมากแล้วที่เขาได้กระบี่หยานหลงมาครองโดยที่เขาไม่ต้องต่อสู้กับชายชราคนนี้
หลังจากได้รับกระบี่หยานหลงมาแล้ว เจีนงเฉินก็ไม่ได้สนใจหลินยู่อีกต่อไป
เขาบอกลาหยานชางหมิงและจากไปทันที
หลังจากออกมาจากหอสัญลักษณ์กระบี่แล้ว เจียงเฉินก็พาเหมิงชิงซูกลับไปที่บ้านของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขากลับมาถึงลานประตูบ้าน เขาก็พบว่ามีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่
ท่ามกลางคนกลุ่มนี้ สัตว์อสูรเพลิงที่ได้รับบาดเจ็บกำลังส่งเสียงร้องคำรามออกมาด้วยความโกรธ
และด้านหน้าของอสูรเพลิง ก็มีงูหลามยักษ์ตัวสีดำยาวสิบเมตรกำลังจ้องมองไปที่อสูรเพลิงอยู่!
เมื่อเห็นฉากนี้ การแสดงออกของเจียงเฉินก็กลายเป็นเย็นยะเยือกทันที
เขาก้าวออกไปและร่างกายก็ทะยานขึ้นไปบนฟ้า จากนั้นเขาก็กระแทกลงมาตรงพื้นท่ามกลางฝูงชนทันที
ในเวลาเดียวกัน เสียงที่เย็นยะเยียบของเขาก็ดังก้องเข้าไปในหูของทุกคน
“ใครทำร้ายสัตว์อสูรเพลิงของข้า จงไส่หัวออกมาและยอมรับความตายซะ ! “
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 400 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น ท่านอ่านถึงตอนที่ 108 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 42บาทเท่านั้น !
