ตอนที่ 122 ที่เจ้ารักษาไม่ได้ก็เพราะความรู้ของเจ้ามันมีไม่พอหน่ะสิ
ด้วยคลื่นจากฝ่ามือของเจียงเฉิน พลังที่แข็งแกร่งของเขาก็ยกฮั่วจื่อหลวนที่คุกเข่าขึ้นมา
จื่อหลวน แม้ว่าท่านอาจารย์เจียงจะมีความสามารถด้านการต่อสู้เป็นอย่างมากก็ตาม แต่ปัญหาของพ่อเจ้านั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถแก้ไขได้ด้วยพลังการต่อสู้ “
ตอนนี้เอง หญิงงามวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังฮั่วจื่อหยวนก็ก้าวมาข้างหน้าเช่นกัน
เธอมองไปที่ฮั่วจื่อหลวนด้วยความตื่นตระหนก การพูดต่อ “อย่าสร้างความลำบากให้อาจารย์เจียงเลย”
“ไม่…ข้าเชื่อว่าอาจารย์เจียงสามารถช่วยท่านพ่อได้ “
ฮั่วจื่อหลวนมองไปที่เจียงเฉินอย่างอ้อนวอน: “ข้าหวังว่าอาจารย์เจียงจะช่วยเหลือข้าน้อย ไม่ว่าจะเป้นเงื่อนไขใดจื่อหยวนก็ยินดีที่จะทำ “
คนอื่นอาจไม่รู้เรื่องของเจียงเฉิน แต่ฮั่วจื่อหลวนนั้นรู้ดีมากกว่าพวกเขา
ที่สมาคมนักปรุงยาในเมืองหลิงหยุนนั้น เจียงเฉินได้ผ่านกาปรระเมินเป็นนักปรุงยาระดับ 3 แล้ว
และแม้กระทั่งตันอี้เฉินก็ยังชื่นชมความสามารถของเขานเส้นทางแห่งการปรุงยา
ฮั่วจื่อหลวนคือคนที่รับรู้เรื่องเหล่านี้
ในบรรดาคนที่เธอติดต่อด้วย ถ้าจะมีใครสักคนที่สามารถช่วยพ่อของเธอได้ คนๆนั้นจะต้องเป็นเจียงเฉินที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอตอนนี้อย่างแน่นอน
เจียงเฉิน ยิ้มจาง ๆ: “แม่นางฮั่ว เจ้าต้องการให้ข้าช่วยพ่อของเจ้าใช่ไหม ? งั้นเจ้าก็พาข้าไปหาพ่อของเจ้าเลยดีหรือไม่ ?”
“อาจารย์เจียง โปรดตามข้ามา”
ฮั่วจื่อหลวนดีใจมาก เมื่อเห็นว่าเจียงเฉินตอบตกลง เธอรีบพาเจียงเฉินเข้าไปในเมืองเฟิงฮัวทนัที
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง
ฮั่วจื่อหลวนและเจียงเฉินก็ปรากฏตัวในจวนของตระกูลฮั่ว ซึ่งเป็นห้องหัวหน้าตระกูลฮัวพักผ่อนอยู่
เจียงเฉินเข้ามาในห้องและเหลือบมองไปทั่วห้อง จากนั้นเขาก็พบกับชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีแดงที่กำลังนอนหมดสติอยู่บนเตียงด้วยสภาพซีดเซียว
ข้างเตียงมีเสือโคร่งสูงสองสามเมตรนอนอยู่ที่นั่น
ด้วยสายตาของผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 4 ของเจียงเฉิน มันจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่เขาจะรู้ว่าเสือตัวนี้คือสัตว์อสูรระดับ 2 พยัคฆ์เพลิง
แต่เพียงว่าลมหายใจแห่งชีวิตของพยัคฆ์เพลิงตัวนนี้นั้นอ่อนแอเป็นอย่างมาก และดูเหมือนว่ามีนจะถูกปกคลุมด้วยกลิ่นอายแห่งความตายตลอดวเลา
ข้างๆพยัคฆ์เพลิงตัวนี้มีชายชราคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมผู้ฝึกสัตว์อสูรยืนอยู่ ดูเหมือนว่าเขากำลังรักษาพยัคฆ์เพลิงอยู่พร้อมกับหงื่อที่เปียกชุ่มแผ่นหลัง
เมื่อมองดูสถานการณ์ในห้อง คิ้วของเจียงเฉินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้: “จริงๆ นี่คงเป็นผลของสัญญาร่วมชีวิต!”
“อาจารย์เจียงมีสายตาที่ดีจริง ๆ พ่อของข้านั้นทำสัญญาร่วมชีวิตกับพยัคฆ์เพลิงตัวนี้ น ”
“ครึ่งเดือนก่อน ท่านพ่อกับข้าและพยัคฆ์เพลิงนั้นได้ร่วมมือกันขับไล่เซียงเทียนหลงไป นั่นจึงทำให้ตระกูลฮั่วพอมีโอกาสได้พักหายใจหายคอบ้าง ”
“ในระหว่างการต่อสู้นั้น พยัคฆ์เพลิงถูกโจมตีอย่างรุนแรง และพ่อของข้าก็กลายเป็นอย่างที่เห็นในตอนนี้”
ฮั่วจื่อหลวน ยิ้มอย่างบิดเบี้ยว
ในทวีปเซินหวู่ นอกจากผู้ฝึกสัตว์อสูรแล้ว หากนักรบธรรมดาต้องการที่จะควบคุมสัตว์อสูรพวกเขาจะต้องทำสัญญากับสัตว์อสูรตนนั้น
และสัญญาร่วมชีวิตนี้ก็เป็นสัญญาที่เท่าเทียมกัน
หากฝ่ายหนึ่งได้รับบาดเจ็บและตกตายไป อีกฝ่ายหนึ่งก็ต้องสูญสิ้นชีวิตไปพร้อมกันด้วย
อาจกล่าวได้ว่าสาเหตุที่พยัคฆ์เพลิงตัวนนี้สามารถอยู่รอดมาได้จนถึงตอนนี้ก็คงเพราะเป็นสัญญาร่วมชีวิตเช่นกัน
สิ่งที่ทำให้มันยังมีชีวิตอยู่นั้นคือพลังชีวิตของฮั่วหวู่จิน !
และหากปล่อยไว้ อีกไม่นานผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวที่จะเกิดขึ้นก็คือ ฮั่วหวู่จินกับพยัคฆ์เพลิงนั้นจะต้องตายไปพร้อมกัน !
“แม่นางฮั่ว ข้าผู้ชราทำอย่างสุดความสามารถแล้ว ”
“อาการบาดเจ็บของพยัคฆ์เพลิงตัวนี้สาหัสมาก ต่อให้ท่านเชิญผู้ฝึกสัตว์อสูนระดับ 6 ที่ทรงพลังที่สุดของอาณาจักรต้าเซี่ยมาเอง ข้าก็เกรงว่าคงไม่สามารถช่วยมันได้ ”
เมื่อมองไปที่ฮั่วจื่อหลวนที่กำลังยืนอยู่ตรงประตูห้อง ชายชราก็ส่ายหัวไปมาและถอนหายใจอย่างท้อแท้
เมื่อฮั่วจื่อหลวนได้ยินคำพูดของชายชรา ใบหน้าสวยของเธอก็ซีดลงในทันที
“เฮ้อ ใครบอกเจ้ากันว่าอาการบาดเจ็บของพยัคฆ์เพลิงตัวนี้รักษาไม่ได้ ”
“ที่เจ้าช่วยมันไม่ได้นั้น คงเป็นเพราะความรู้ของเจ้ายังมีไม่มากพอมากกว่า !”
ตอนนี้เอง จู่ๆเสียงแผ่วเบาก็ดังขึ้นในห้อง
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 693 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น ท่านอ่านถึงตอนที่ 115แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 40 บาทเท่านั้น !
