ตอนที่ 4 ไสหัวออกมาแล้วสู้กับข้า !
น้ำเสียงเย็นชาของเจียงเฉินทำให้ดวงตานับไม่ถ้วนรอบๆจัตุรัสมาบรรจบกันที่เขา
“เฮ้ นั่นไม่ใช่นายน้อยตระกูลของเราหรอกรึ เขามาทำไอะไรที่นี่กัน ?”
“ข้าได้ยินมาว่าการที่เจียงหยุนหงจีได้รับโอกาสเข้าร่วมกับหลิงหยุนวู่ฟู่นนั้นเป็นเพราะเขาช่วงชิงสิทธิ์นั้นมาจากนายน้อยของเหลือใช้คนนี้ เป็นไปได้ไหมว่านายน้อยของเหลือใช้จะมาเพื่อเรื่องนี้ ?”
“ เห้ย … เขาจะยังมีโอกาสอีกหรอ?”
“ ถ้าเป็นตอนที่ท่านปรมจารย์ยังอยู่ตระกูลหละก็ใช่… แต่ตอนนี้ที่ตระกูลมีแค่ผู้อาวุโสเท่านั้น แล้วมีหรือที่เขาจะมอบโอกาสให้กับของเหลือใช้แบบนั้น?”
“… “
เมื่อมองไปที่เจียงเฉินที่ปรากฏตัวในจัตุรัสเหล่าสาวกตระกูลเจียงหลายคนก็อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทางเย้ยหยัน
การปรากฏตัวอย่างกระทันหันของเจียงเฉินนั้นทำให้การแสดงออกของเจียงเฉียนเหอและเจียงหยุนหงเปลี่ยนไป
“เจียงเฉิน เจ้าอย่าได้มาพูดเรื่องไร้สาระที่นี่เด็ดขาด!”
“ ข้าได้รับสิทธิ์การเข้าร่วมกับคฤหาสน์หลิงหยุดวู่ฟู่เพราะท่านปรมจารย์ตระกูลเจียงเป็นคนเลือก ”
“ แม้ว่าเจ้าจะเป็นบุตรชายคนเดียวของท่านปรมาจารย์ แต่เจ้าก็เป็นแค่ของเหลือใช้ เจ้านั้นยังอยู่เพียงขั้นที่สองระดับทะลวงร่างกายเท่านั้น เช่นนั้นเจ้าจะมีคุณสมบัติอะไรได้รับโอกาสเข้าสู่หลิงหยุนวู่ฟู่กัน ?”
เจียงหยุนหงจ้องมองไปที่เจียงเฉินด้วยความดูถูกเหยียดหยามและเย้ยหยันอย่างแท้จริง
สามเดือนที่แล้วเจียงหยุนหงนั้นล้มเหลวในการสอบเข้าเป็นศิษย์ใหม่ของหลินหยุนวู่ฟู่
และเพราะว่าเขานั้นใกล้อายุถึงสิบหกปีแล้ว หากเป็นเชนนั้นเขาก็จะไม่มีโอกาสเข้าร่วมการสอบของหลิงหยุนวู่ฟู่อีกต่อไป
ดังนั้นสถานการณ์ในตอนนี้จึงเป็นโอกาสเดียวที่จะทำให้เขาเข้าไปฝึกฝนในหลิงหยุนวู่ฟู่ได้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเจียงหยุนหงไม่มีวันปล่อยให้ขยะตรงหน้าเขาทำลายโอกาสเดียวที่เหลือของเขาเด็ดขาด
“ข้าไม่มีคุณสมบัติงั้นรึ ? แล้วเจ้าที่สอบไม่ผ่านการประเมินของหลิงหยุนวู่ฟู่หละ คิดว่าดีกว่าข้านักรึไง ?”
การถากถางดูถูกเหยียดหยามของเจียงหยุนหงนั้นไม่ได้ทำให้เจียงเฉินรู้สึกแย่อะไรเลยและเขาก็ทำเพียงตอบกลับตรงๆ
เมื่อเจียงหยุนหงได้ยินแบบนั้นใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที
อาณาจักรต้าเซี่ยนั้นกว้างใหญ่และไร้ขอบเขต มันถูกแบ่งออกเป็นเก้าจังหวัดและแต่ละจังหวัดก็มีวู่ฟู่ก่อตั้งอยู่
วู่ฟู่ไม่เพียงแต่มีหน้าที่ดูแลสถานที่ของรัฐบาลเท่านั้น แต่ยังรับสมัครลูกศิษย์และฝึกฝนความสามารถให้กับเหล่าผู้ฝึกฝนอีกด้วย
และหลิงหยุนวู่ฟู่เองก็เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งการฝึกฝนที่ผู้ฝึกฝนการต่อสู้ทุกคนใฝ่ฝันถึง
การประเมินของหลิงหยุนวู่ฟู่นั้นเข้มงวดมากและอาจกล่าวได้ว่าคนที่เข้าไปได้มีเพียงหนึ่งในพันเท่านั้น
สามเดือนที่แล้วในระหว่างการประเมินของหลิงหยุนวู่ฟู่ เจียงหยุนหงได้ประมาทและพลาดโกาสที่จะเข้าสู่หลิงหยุนวู่ฟู่ไป
ตอนนี้เมื่อรอยแผลในใจของเขาถูกเจียงเฉินเปิดเผยในที่สาธารณะ ดวงตาของเจียงหยุนหงจึงช่วยไม่ได้ที่จะเต็มไปด้วยความโกรธทันที
“เจียงเฉินแม้ว่าข้าจะล้มเหลวในการะประเมินของหลิงหยุรวุ่ฟู่ แต่ข้าก็ยังดีกว่าของเสียเช่นเจ้าที่ติดอยู่ในขั้นที่สองระดับทะลวงกายมากว่าสองปี !”
“สิทธิ์การเข้าร่วมหลิงหยุนวู่ฟู่นั้นมีค่าเพียงใดเจ้าก็น่าจะรู้ มันสำคัญต่อตระกูลของเรานัก “
“เจียงเฉิน เพื่อไม่ให้ผู้คนหาว่าข้าไม่ให้โอกาสเจ้า ข้ารับปากว่าหากเจ้าสามารถเอาชนะข้าได้ ข้าก็จะมอบสิทธิ์ในการเข้าร่วมหลิงหยุนวู่ฟู่ให้กับเจ้าด้วยมือของข้าเองเลย !”
“มันก็ยุติธรรมดี หากเจ้าทำตามที่พูดได้หละนะ”
เจียงเฉินเหลือบมองเจียงหยุนหง เจียงหยุนหงที่โกรธก็เงยหน้ามองไปที่เจียงเฉียนเหอ: “ผู้อาวุโสท่านคิดยังไง?”
“โอกาสในการเข้าร่วมกับหลิงหยุนวู่ฟู่นั้นจะมอบให้กับผู้เยาว์ที่มีศักยภาพสูงสุดของตระกูลเจียงเท่านั้น “
เจียงเฉียนเหอขมวดคิ้วเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในใจเขา แต่เขาก็พยักหน้า
ในบรรดารุ่นเยาว์ของตระกูลเจียงทั้งหมด คนที่มีศักยภาพดีๆได้เข้าร่วมกับหลิงหยุนวู่ฟู่ไปหมดแล้วและตอนนี้ก็เหลือเจียงหยุนหงคนเดียวเท่านั้นดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องกังวลอะไร
และโดยเฉพาะกับของเหลือใช้เลื่องชื่อของตระกูลเจียงคนนี้ เขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะเป็นภัยคุกคามต่อเจียงหยุนหงด้วยซ้ำ
“ผู้อาวุโสใหญ่มักจะพิจารณาถึงตระกูลเจียงเป็นหลักเสมอ เจียงเฉินของชื่มชมท่านเลย … “
มุมปากของเจียงเฉินโค้งเล็กน้อยและเขายกมือขึ้นและชี้นิ้วของเขาไปที่เจียงหยุนหง
“เจียงหยุนหง ไสหัวของเจ้ามานี่และมาสู้กับข้า !”
นิยายเรื่องนี้มีถึง 50 ตอนแล้ว หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
