ตอนที่ 63 เจ้านั่นแหละที่ต้องออกไปจากที่นี่ !
เสียงที่ดังขึ้นฉับพลันนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในลานบ้านกลายเป็นตกตะลึง
พวกเขาเดินตามเสียงนั้นไป และในไม่ช้าก็เห็นเด็กชายและเด็กหญิงคู่หนึ่งกำลังเดินเข้ามาในลานบ้านอย่างช้าๆ
ทั้งสองคนนี้คือเจียงเฉินกับเหมิงชิงซูที่มาที่นี่เพื่อหากลุ่มน้ำแข็งคราม
เมื่อเห็นทั้งคู่ปรากฏตัวดวงตาของหลู่เซียวก็หลุบลง
ในขณะที่เขากำลังจะตะหวาดใส่เจียงเฉินอย่างรุนแรง เขาก็หันไปเห็นเหมิงชิงซูที่อยู่ข้างๆ
ทันใดนั้น ดวงตาของหลู่เซียวก็สว่างขึ้นและการแสดงออกของเขาก็กลายเป็นหื่นกระหาย
ดี!
ช่างเป็นหญิงที่งดงามนัก!
ความงามที่เธอมีนั้นทำให้ทุกคนบนโลกตกตะลึงได้เลย
แม้แต่เย่ชิงซวงหัวหน้ากลุ่มน้ำแข็งครามก็ยังด้อยกว่าในเรื่องนี้
ใบหน้าของหลู่เซียวปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ
เขาเพิกเฉยต่อการดำรงอยู่ของเจียงเฉินทันทีและยิ้มให้เหมิงชิงซูโดยตรง “คนงาม เจ้ามาที่นี่ด้วยเหตุอันใดงั้นรึ ?”
เหมิงชิงซูไม่สนใจหลู่เซียวแม้แต่น้อย
เธอมองขึ้นไปที่เย่ชิงซวงซึ่งอยู่ไม่ไกล จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า: “พี่สาวชิงซวง ไม่พบกันนานเลยนะ “
เย่ชิงซวงมองไปที่เหมิงชิงซูด้วยความประหลาดใจ: “น้องสาวชิงซวง ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้กัน?”
เหมิงชิงซูกระซิบ: “เรากำลังวางแผนที่จะไปภูเขาเมฆอัศนี เราต้องการคนนำทางที่คุ้นเคยกับภูเขาแห่งนั้น ดังนั้นเราจึงมาหาท่านที่นี่ไงหละ “
“ดีเลย แต่ข้าขอเวลาเดี๋ยวนะ ”
หลังจากที่เย่ชิงซวงพูดจบเธอก็หันไปพูดกั หลู่เซียวอย่างเย็นชาว่า “หลู่เซียว ข้าขอเวลาสามวัน ข้าสัญญาว่าจะส่งเงินตามจำนวนที่เจ้าต้องการให้กับกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬเอง ตอนนี้เจ้าไปได้แล้ว “
“เย่ชิงซวง เจ้าบอกให้ข้ามอบเวลาให้เจ้าสามวันข้าก็ต้องทำตามงั้นรึ ? เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ?”
“วันนี้เจ้ามีทางเลือกแค่สองทาง หยิบเงินออกมาให้ข้าแสนเหรียญทองตอนนี้หรือจะเข้าร่วมกับกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬของเรา นอกเหนือจากนี้เราไม่เจรจา!”
หลู่เซียวพูดพร้อมกับเยาะเย้ย
เขานั้นอยากได้ตัวเย่ชิงซวงมาเป็นเวลานานแล้ว
เขามาที่นี่ในวันนี้โดยตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปแน่นอน
เหมิงชิงซูก็ขมวดคิ้วและกำลังจะพูดบางอย่าง แต่ทว่าเสียงเบาๆของเจียงเฉินก็ดังขึ้นก่อน
“สหายกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬคนนี้ พอดีเราต้องการตัวหัวหน้าเย่ของกลุ่มน้ำแข็งครามเพื่อนำทางในภูเขาเมฆอัศนี คิดเสียว่าเห็นแก่หน้าข้าช่วยหยุดเรื่องนี้ไว้ก่อนได้หรือไม่ ?”
“หึ…เจ้าเป็นตัวอะไร ทำไมข้าต้องเห็นแก่หน้าเจ้าด้วย ”
เมื่อหลู่เซียวได้ยินคำพูดของเจียงเฉิน เขาก็เยาะเย้ยด้วยความรังเกียจ และไม่ได้นำคำพูดของเจียงเฉินไปใส่ใจแต่อย่างใด
เขาจ้องไปที่เจียงเฉินด้วยสายตาเคร่งขรึม: “เจ้าหนู ถ้าเจ้ายังไม่อยากตาย ก็อย่าเข้ามายุ่งเรื่องธุระของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬเราดีกว่า!”
“ในเมื่อเจ้าไม่เห็นแก่หน้าข้า ข้าก็จะไม่จำเป็นต้องเห็นแก่เจ้าอีกต่อไป !”
เจียงเฉินกล่าวอย่างแผ่วเบา: “ถ้างั้นจากนี้ไป กลุ่มน้ำแข็งครามจะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของข้า “
ทันที คำพูดที่แผ่วเบานี้ก็ทำให้ลานบ้านตกอยู่ในความเงียบงันไปชั่วครู่
ทุกคนมองก็ไปที่เจียงเฉินด้วยความตกใจ
กลุ่มพยัคฆ์ทมิฬคือหนึ่งในกลุ่มนักผจญภัยที่ทรงพลังที่สุดในเมืองหินอัศนี
ในเมืองหินอัศนีแห่งนี้ เจียงเฉินเป็นคนแรกที่กล้าพูดเช่นนี้ต่อหน้าหลู่เซียว
คำพูดที่เย่อหยิ่งของเจียงเฉินนี้ทำให้หลู่เซียวตกตะลึงทันที
หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็อดหัวเราะไม่ได้
“ฮ่าฮ่าฮ่า…เจ้าคิดว่าเจ้าต้องเป็นโรคทางสมองไปแล้วแน่ๆ ”
“แม้แต้ตัวบัดซบของเจ้าเองยังจะดูแลไม่ได้ด้วยซ้ำ เหตุใดถึงได้กล้าเสนอหน้ามาคุ้มครองกลุ่มน้ำแข็งครามกัน “
“หากเจ้ารู้ว่าตัวเองทำผิดไปแล้วหละก็ จงตัดแขนของตัวเองออกมาซะและส่งผู้หญิงคนนั้นมาให้เหลาเซียวคนนี้เพลิดเพลินอย่างเชื่อฟัง บางทีข้าเหลาเซียวคนนี้อาจจะละเว้นชีวิตสุนัขของเจ้าก็เป็นได้ !“
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 350 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น มีถึงตอนที่ 100 ท่านอ่านถึงตอนที่ 101 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 49บาทเท่านั้น !
