ตอนที่ 85 เจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงได้ใช้มันมาอวดอ้างต่อหน้าข้า
“เจียงเฉิน อย่าหยิ่งให้มันมากไปนัก!”
“เจ้าคิดว่าหอการค้ารายพระจันทร์เป็นบ้านของเจ้ารึไง ? คิดหรือว่าจะทำอะไรข้าได้ ?”
“แล้วที่เจ้าบอกว่าจะซื้อวัสดุทั้งสองชิ้นนี้ เจ้ามีปัญญาจ่ายรึ ? หากเจ้าไม่มีปัญญาจ่ายวัสดุทั้งสองนี้ก็ไม่ใช่ของเจ้า ”
เมื่อได้ยินเจียงเฉินพูดถึงเรื่องที่ตำหนักชิงซวนเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ
ใบหน้าของไปซีซวนอดไม่ได้ที่จะแสดงออกมาด้วความโกรธและอับอาย
เขายิ้มอย่างเย็นชา และหันไปพูดกับสาวต้อนรับ “คุณหนู เอาหินแก่นซวนเฟิงและโสมเลือดมังกรมาให้ข้า ข้าต้องการมัน!”
อย่างไรก็ตาม
พนักงานสาวต้อนรับคนสวยของหอการค้านั้นไม่ได้ตอบสนองต่อคำพูดของไป๋ซีซวนแต่อย่างใด
เธอยิ้มให้ไปซีซวนและพูดอย่างมีมารยาท “ขออภัยด้วย หอการค้ารายพระจัทร์ของเรานั้นมีหลักการอยู่ ดังนั้นหินแก่นซวนเฟิงและโสมเลือดมังกรจึงต้องเป็นของคุณชายท่านนี้ “
การแสดงออกของไป่ซีซวนก็ทรุดลงและเขาก็หยิบสัญลักษณ์บางอย่างออกมาทันที
เขามองไปที่หญิงสาวต้อนรับและพูดอย่างเฉยเมย “ข้ามีป้ายคำสั่งพิเศษของหอการค้ารายพระจันทร์ ฉะนั้นไปเอาของมาให้ข้าได้แล้ว “
“นี่……”
จู่ๆ หญิงสาวต้อนรับก็แสดงท่าทีลังเล
พูดตามตรง สำหรับไปซีซวนผู้หยิ่งผยองคนนี้ เธอนั้นไม่ได้รู้สึกดีด้วยเลย
เพียงแต่ว่าหอการค้ารายพระจัทร์นั้นมีกฎระเบียบที่ชัดเจน
ผู้ที่ป้ายคำสั่งพิเศษของหอการค้ารายพระจันทร์นั้นจะได้รับส่วนลดและสิทธิ์พิเศษในการซื้อขายโดยตรงกับหอการค้า
และบุคคลที่สามารถมีป้ายคำสั่งพิเศษของหอการค้ารายพระจันทร์ได้นั้นไม่ใช่ตัวตนที่พนักงานต้อนรับตัวเล็กๆอย่างเธอจะทำให้โกรธเคืองได้
“โอ้ นั่นไม่ใช่นายน้อยไป๋ซีซวนของหลิงหยุนวู่ฟู่หรอกรึ ”
“ใช่ ใครกันที่กล้ามีสร้างปัญหาและแย่งวัสดุกับนายน้อยไปซีซวน ”
“ข้าบอกได้เลยว่าถ้าเจ้ากล้ามีปัญหากับนายน้อยไป๋ซีซวนในเมืองหลิงหยุนแห่งนี้หละก็ ก็เท่ากับว่าเจ้าหาเรื่องตายแท้ๆเลยหละ!”
การทะเลาะกันระหว่างเจียงเฉินกับไป่ซีซวนนั้นก็เริ่มดึงดูดความสนใจจากแขกคนอื่นๆในห้องโถงอย่างรวดเร็ว
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะพูดคุยกันและมองไปที่เจียงเฉินด้วยสายตาที่สงสาร
เสียงพูดคุยที่ดังขึ้นรอบๆนั้นทำให้ไปซีซวนรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้น
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้เขาก็ตะโกนใส่พนักงานต้อนรับหญิงอย่างเย่อหยิ่งทันที “รีบไปเอาหินแก่นซวนเฟิงและโสมเลือดมังกรมาให้ข้าเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะทำให้เจ้าถูกไล่ออกจากหอการค้าแห่งนี้ !”
เมื่อพนักงานต้อนรับหญิงได้ยินคำพูดของไป่ซีซวน ใบหน้าสวยของเธอก็ซีดลงทันที
“นายน้อยหนุ่มแห่งเมืองหลิงหยุนผู้สง่างามกลับกล้าคุกคามหญิงสาวคนหนึ่งต่อหน้าที่สาธารณะเช่นนี้ เจ้าไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยรึ ?”
“เธอจะไม่ถูกไล่ออกจากหอการค้า และเจ้าก็จะไม่ได้หินแก่นซวนเฟิงกับโสมเลือดมังกรไป “
เจียงเฉิน เหลือบมองไปที่ไปซ่ซีซนและพูดอย่างเย็นชา: “ข้าให้เวลาเจ้าสิบวินาที จงไสหัวไปให้พ้นหน้าข้าซะ มิฉะนั้น … ข้าสัญญาเลยว่าจะทำให้เจ้าถูกลากออกไปจากหอการค้ารายพระจันทร์ !”
“ฮ่าฮ่า…เจียงเฉิน เจ้าไม่กลัวบ้างรึไงที่พูดคำใหญ่โตโอ้อวดเช่นนั้นนี้หน่ะ”
ไปซีซวนก็หัวเราะ เขาชูป้ายในมือขึ้นและพูดด้วยความหยิ่งพยอง “ข้าเป็นแขกพิเศษของหอการค้ารายพระจันทร์ ใครกันจะกล้าลากข้าออกไปจากที่แห่งนี้ ?”
เจียงเฉินก็เหลือบมองไปที่ป้ายคำสั่งในมือของไป่ซีซวน
ลักษณะของป้ายคำสั่งนี้ค่อนข้างคล้ายกับป้ายคำสั่งทองสูงสุดที่เขาได้จากเยว่หยางโจวเลย
แต่ทว่า ป้ายคำสั่งที่อยู่ในมือของไป่ซีซวนนั้นกลับเป็นเพียงสีทองแดงเท่านั้น
มันไม่อาจเทียบได้กับป้ายคำสั่งที่ผู้อาวุโสเยว่มอบให้กับเขา
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่ไป่ซีซวนและยิ้มอย่างดูถูกทันที “ป้ายคำสั่งพิเศษระดับทองแดงที่เจ้าถืออยู่นั้นก็เป็นเพียงแค่ป้ายระดับต่ำสุด ฉะนั้นเจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงได้กล้าใช้มันมาอวดอ้างต่อหน้าข้า “
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 350 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น มีถึงตอนที่ 100 ท่านอ่านถึงตอนที่ 101 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 49บาทเท่านั้น !
