โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล – ตอนที่ 558

RC:บทที่ 558 กระแสน้ำสัตว์ทะเล

“พี่ใหญ่ ท่าน!” ในตอนนี้ ดูเหมือนโจวหยางจะรับรู้ถึงความโกรธของโจวเทียนเทียนแล้ว เขาดูงุนงงและหวาดกลัว

“อย่าเรียกข้าว่าพี่ใหญ่! ข้าไม่รู้จักน้องชายเนรคุณที่สูงศักดิ์เหนือโลกและสวรรค์เช่นเจ้า”

โจวเทียน, ​​โจวซู และ โจวหยางเป็นพี่น้องกัน เพราะโจวหยางเป็นน้องเล็กสุด ทั้งโจวเทียนและโจวซูต่างก็รักเขามากเลยทำให้เขามีอารมณ์และท่าทางที่เย่อหยิ่งและเอาแต่ใจ

ในตอนนี้โจวเทียนพบแล้วว่านิสัยของโจวหยางจะทำร้ายตัวเขาเองในไม่ช้าก็เร็ว นอกจากนี้หลินเฟิงก็เพิ่งให้ผลประโยชน์มากมายแก่พวกเขา จนเขาไม่สามารถมองข้ามและไม่จดจำบุญคุณได้ สิ่งนี้จึงทำให้โจวเทียนโกรธมาก

“พี่ชาย อย่าใส่ใจเลย! น้องสามยังเป็นเด็กน้อยและเขาเลยอาจไร้เหตุผลไปบ้าง!” ผู้นำคนที่สอง โจวซูกล่าว

อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ โจวเทียนก็ยิ่งโกรธมากขึ้นและพูดว่า “เจ้ายังไม่เข้าใจข้าอีกหรือ? ผู้ที่มีอายุหลายสิบปีแล้วไม่ต้องใส่ใจได้หรือ?”

เขาพูดบางคำที่โจวหยางรู้สึกราวกับถูกตบลงไปนอนบนพื้นด้วยฝ่ามือใหญ่

“ข้าขอบอกเจ้าว่าข้าทำให้เจ้าเสียคนมามากเกินไป ทุกครั้งที่เจ้าทำผิดข้าต้องคอยตามเช็ดล้าง ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าให้สั่งสอนลูกน้องของเจ้าให้ดี อย่าหยิ่งผยองและกร่างมากเกินไป” โจวเทียนโกรธเกรี้ยวและเดินเข้าไปหาโจวหยาง

จากนั้นเขาก็เดินไปเหยียบโจวหยางแล้วกล่าวว่า “เจ้ารู้ไหม ครั้งนี้เป็นเพราะเจ้าที่เกือบจะทำให้พวกเรามีปัญหาใหญ่?”

“ พี่ใหญ่ มีเรื่องใหญ่อะไร? ท่านหมายถึงอะไร?” โจวซูไม่เข้าใจ

“ครั้งนี้เนื่องจากกองทัพของสัตว์ร้ายในทะเลตะวันออกส่งผลให้กำลังพลของเราเสียหายไปอย่างมากนอกจากนี้ผู้นำของสมาคมเทียนเต๋ายังทะลุจุดสูงสุดระดับ SSS และยึดครองอาณาเขตของเราไปหลายแห่งพวกเรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก! “

“ แต่เจ้าพวกนี้ยังกล้ามาที่ร้านอาหารโหยวหยีเพื่อกินอาหารของนายท่าน ข้าจะบอกเจ้าว่าถ้าไม่ใช่เพราะสมองและไหวพริบของเหล่าจื้อ เวลานี้ศีรษะและตัวของเจ้าคงจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน!” โจวเทียนพูดอย่างกรุ่นโกรธ 

“นั่นเป็นเพราะเมื่อครู่นี้ เรายังไม่มีสิ่งเหล่านี้ ตอนนี้ เราจึงไม่ต้องเกรงกลัวพวกมันอีก” แต่โจวหยางกลับดูเหมือนจะไม่มีความคิดเช่นเดียวกัน จึงทำให้โจวเทียนโกรธมากขึ้น

“เจ้าสมองทึ่ม เจ้าโง่! เจ้าคิดว่านั่นเป็นจุดแข็งของหลินกรุ๊ปหรือ? นี่ยังไม่ได้พูดถึงสิ่งอื่น ๆ อีก แค่เด็กที่ยืนอยู่ข้างลูกพี่หลินเมื่อครู่ ความแข็งแกร่งของเขานั้นตาของข้ายังไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเลย เจ้ารู้ไหมว่าเขามีสถานะอย่างไร? ” โจวเทียนนู่กล่าว

“อะไร? ชายที่ยืนอยู่ข้างๆเขาแข็งแกร่งขนาดนี้เชียวหรือ?” โจวซูตกใจ

โจวซูและโจวหยางไม่มีพลังเท่าโจวเทียน ความแข็งแกร่งของโจวเทียนมาถึงช่วงปลายของ SSS ซึ่งใกล้เคียงกับระดับสูงสุดของ SSS มุมมองและทัศนคติของเขาจึงไม่อาจนำมาเทียบกับโจวซูและโจวหยางได้

“ใช่ ข้าคิดว่าความแข็งแกร่งของเด็กหนุ่มที่ดูเหมือนไร้เดียงสาน่าจะเกินระดับสูงสุดของ SSS และมันคงจะอยู่ในระดับดินแดนศักดิ์สิทธิ์!” โจวเทียนกล่าวด้วยท่าทางใจสั่น

เขายังคงจำได้อย่างชัดเจนถึงเสียงฮึอย่างเย็นชาของชายหนุ่มที่ทำร้ายตัวเขาเองจนบาดเจ็บสาหัสและหัวใจของเขาก็สั่นกระตุกเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก

“ เจ้าเข้าใจรึยังว่าทำไมข้าจึงตีเจ้าในครั้งนี้?” โจวเทียนเต๋าเอ่ย

ในที่สุดโจวหยางก็เข้าใจแล้วว่าเขาทำผิดพลาดมากแค่ไหน อาจกล่าวได้ว่าถ้าไม่ได้เป็นเพราะความฉลาดเป็นพิเศษของพวกเขา เวลานี้หัวของพวกเขาอาจจะถูกย้ายที่ไปเรียบร้อยแล้ว

“ต่อไปในอนาคต จงละทิ้งอารมณ์และอุปนิสัยเดิมของเจ้า และมีความยับยั้งชั่งใจต่อหน้าลูกพี่หลินให้มากขึ้น! เจ้ารู้หรือไม่?” โจวเทียนเอ่ยประณามด้วยความโกรธ

“ ข้าทราบแล้ว พี่ใหญ่!” โจวหยางในเวลานี้ได้เชื่อฟังแล้ว

จากนั้นโจวเทียนก็มองไปที่เขาและพูดว่า “เจ้าจะมัวมานอนทำอะไรอยู่ จะลุกขึ้นและไปได้หรือยัง?”

ในไม่ช้าทั้งสามก็บินไปยังจุดหมายของพวกเขา

“ พี่ใหญ่ ท่านคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นถึงขั้นดินแดนศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ หรือ? ดูเหมือนเขาจะยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย” โจวซูเอ่ยถาม

โจวเทียนพยักหน้ายืนยันและพูดว่า: “เจ้าไม่เคยพบเห็นผู้แข็งแกร่งแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงมาก่อนคงยังไม่รู้สินะว่าใบหน้าของผู้แข็งแกร่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์บางคนสามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมหรือแม้กระทั่งคงความหนุ่มสาวของพวกเขาไว้ได้จึงไม่มีอะไรที่แปลก! “

“โอ้” โจวซูพยักหน้า

“ พี่ใหญ่ ต่อไปในอนาคตข้างหน้า เราต้องทำตามคำสั่งของลูกพี่หลินจริง ๆ หรือ?” โจวซูดูเหมือนจะไม่เต็มใจนัก

สามพี่น้องทำงานเป็นนักเลงคุมถิ่นในเมือง S มาเป็นเวลานาน เวลานี้กลับมีบุคคลเข้ามาควบคุมพวกเขา ย่อมที่จะรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจนัก

“ งั้นข้าขอถามว่าเจ้าอยากแข็งแกร่งมากกว่านี้หรือไม่?” แทนที่จะตอบ เขากลับถามขึ้นมา

แน่นอนพวกเขาตอบว่า “ใช่”

“หากเจ้าต้องการแข็งแกร่งขึ้น นี่ไม่ใช่วิธีที่จะแข็งแกร่งขึ้นด้วยการติดตามลูกพี่หลินหรอกหรือ? เราเพิ่งจะได้รับความเชื่อใจเพียงเล็กน้อยยังได้ของเหล่านี้ น่าจะโอเคหากเรามอบความภักดีกับเขาให้มากๆ

“ ยิ่งไปกว่านั้น หากลูกพี่หลินสามารถมอบสิ่งเหล่านี้ให้กับเราได้ เขาก็สามารถมอบให้กับคนอื่น ๆ ได้เช่นกันและน่าจะมีสิ่งที่ดีกว่านี้อีกอย่างแน่นอน หากเจ้าต้องการแข็งแกร่งขึ้นโดยเร็วที่สุด เจ้าจะมีอนาคตที่ดีเมื่ออยู่กับ ลูกพี่หลินอย่างแน่นอน”

“และหากเจ้าไตร่ตรองถึงเรื่องที่ว่า แม้แต่สี่ตระกูลก็ยังร่วมมือกับกลุ่มของลูกพี่หลิน ลองคิดดูสิว่าอนาคตจะสดใสแค่ไหน! การติดตามเขายังผิดอยู่อีกหรือไม่?” โจวเทียนเต๋าเอ่ย

“ข้าทราบแล้ว พี่ใหญ่!” โจวซูเต๋า นายท่านสองกล่าว

“ ข้า ข้าก็เข้าใจแล้วเช่นกัน พี่ใหญ่!” โจวหยางเองก็ยังกระซิบออกมา

เมื่อพวกเขาคุยกันแล้วก็บินจากไปไกล

สองวันถัดมา หลินเฟิงและเสี่ยวหยางยังคงอยู่ที่ร้านอาหารโหยวหยี แต่ไม่มีอะไรที่บ่งชี้ถึงการปรากฏตัวของสัตว์ทะเลพวกนั้นเลย

ในสองวันนี้ ร้านอาหารโหยวหยีได้ทำการปรับปรุงและเปิดให้บริการอีกครั้ง

และครั้งนี้ก็ไม่มีใครมาสร้างความเดือดร้อนให้ ธุรกิจร้านอาหารกำลังมาแรง

จนกระทั่งคืนที่สาม ขณะที่หลินเฟิงกำลังเตรียมตัวเข้านอน จู่ ๆ โลกก็สั่นสะเทือน แม้จะเบามากแต่หลินเฟิง และเสี่ยวหยางก็รู้สึกได้ถึงพลังอันมหาศาลจากทะเลตะวันออก

หลินเฟิงและเสี่ยวหยางลืมตาขึ้นมาพร้อมกัน ลุกขึ้นนั่ง มองหน้ากันแล้วมองไปทางทิศตะวันออก

“มาแล้วงั้นหรอ?” หลินเฟิงหรี่ตา

“ดูเหมือนว่างั้น!” เสี่ยวหยางตอบด้วยเสียงต่ำ

จากนั้นพวกเขาก็รีบลุกขึ้นและหายเข้าไปในห้อง

เมื่อพวกเขาปรากฏตัวอีกครั้ง พวกเขาก็อยู่ในอากาศห่างจากร้านอาหารโหยวหยีหลายกิโลเมตร

ทั้งสองมองไปข้างหน้าซึ่งมีคลื่นซัดเข้าหาเมือง พายุทอร์นาโดโหมกระหน่ำอยู่ในท้องฟ้าพร้อมกับน้ำทะเลที่ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโดน้ำพุ่งเข้าหาเมือง

นอกจากนี้หลินเฟิงและเสี่ยวหยางยังได้เห็นการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตพร้อมอาวุธใต้น้ำ สิ่งมีชีวิตนั้นมีร่างมนุษย์และหางเป็นปลาซึ่งแปลกประหลาดมาก

ปากของสิ่งมีชีวิตส่งเสียงร้องแปลก ๆ เพื่อควบคุมคลื่นขนาดใหญ่ ลมแรง พายุทอร์นาโดและการโจมตีที่ทรงพลังอื่น ๆ ตรงไปยังเมืองที่อยู่บนแผ่นดินใหญ่

“คนเหล่านี้เป็นคนของโลกใต้ทะเลหรือ?” หลินเฟิงเอ่ยเสียงเบา

ในเวลานี้ผู้คนจำนวนมากบนพื้นต่างก็บินไปอยู่ด้านข้างของหลินเฟิง

“ช่วยด้วย”

“วิ่ง สัตว์ประหลาดทะเลกำลังมาอีกแล้ว!”

“สัตว์ประหลาดจำนวนมาก คลื่นลูกใหญ่ หนีเร็ว!”

“ …… ”

พวกเขาทั้งหมดต่างก็วิ่งมาทางด้านนี้

หลินเฟิงและเสี่ยวหยางขมวดคิ้วมองคลื่นยักษ์ ลมแรงและพายุทอร์นาโดน้ำ

เนื่องจากสิ่งเหล่านี้มีพลังที่ชัดเจนซึ่งอย่างน้อยก็ในระดับ SS อาคารทั่วไปและคนธรรมดาไม่ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ได้เลย

“ลงมือกัน!”