โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล – ตอนที่ 559

RC:บทที่ 559 ชาวทะเล

“ลงมือกัน!” เสี่ยวหยางพูดกับหลินเฟิง

แต่หลินเฟิงไม่ได้เริ่มในทันที แต่มองไปที่ตำแหน่งด้านหน้าและยื่นมือออกไปหยุดเขาไว้

หลินเฟิงส่ายหัวและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ทหารและนายพลตัวเล็กพวกนั้นจะถูกจัดการได้เอง สิ่งที่เราต้องทำก็คือหาปลาตัวใหญ่ในหมู่พวกเขา”

“โอ้ เป็นความคิดที่ดี!” จากเดิมที่บนใบหน้าของเสี่ยวหยางปรากฏลวดลายสีเขียวเข้มและก็หายไปอย่างช้า ๆ

เวลานี้ทั้งสองคนจึงทำเพียงแค่มองไปที่ทุกสิ่งตรงหน้าและยังไม่ได้ลงมือในทันที

อย่างไรก็ตามขณะที่คลื่นยักษ์ตรงเข้ามาทางฝั่งนี้ของเมือง หลินเฟิงจึงพูดออกมาทันที: “ก่อนอื่นลองไปสำรวจความแข็งแกร่งจากอีกด้านดู!”

“ได้!” เสี่ยวหยางตอบ

จากนั้นหัวงูขนาดใหญ่แปดหัวก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเสี่ยวหยาง เกล็ดบนร่างกายของมันเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาทั้งสองและกรงเล็บยาวก็ปรากฏขึ้น

ทันใดนั้นหัวขนาดใหญ่ทั้งแปดก็แยกออกจากกันและกลายเป็นมังกรยักษ์แปดตัว ลมปราณอยู่ราว ๆ ระดับ SSS ขั้นต้น

เมื่อหลินเฟิงเห็นฉากนี้เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ในใจของเขาคิดว่าความแข็งแกร่งของเสี่ยวหยางคง แข็งแกร่งขึ้นหลังจากที่ได้รับเลือดแก่นแท้ของราชามังกรเข้าไป

หัวทั้งแปดที่อยู่บนหลังของเสี่ยวหยางกลายเป็นมังกรแปดตัว พวกมันโจมตีคลื่นขนาดใหญ่และพายุหมุนด้านล่าง

การก่อตัวของมังกรคำรามทำให้เกิดคลื่นแสงสีดำส่งตรงไปทั่วคลื่นเหล่านั้น

ในชั่วพริบตา มังกรทั้งแปดก็ได้สร้างการโจมตีที่น่ากลัวหยุดคลื่นขนาดใหญ่ที่พุ่งตรงเข้ามาทางฝั่งนี้

การโจมตีของพวกมันทำลายคลื่นขนาดใหญ่ที่สูงหลายฟุตจนเผยให้เห็นหางปลาอันหนึ่ง

สิ่งที่ดูน่าเกลียดเหล่านั้นปรากฏขึ้นทีละอย่าง พวกมันต่างก็มีมือถืออาวุธหลากหลายชนิดเข้าโจมตีฝั่งเมืองมนุษย์

อย่างไรก็ตามการโจมตีที่ทรงพลังของมังกรทั้งแปดได้ทำให้มนุษย์เงือกที่น่าเกลียดเหล่านี้จมลงไปใต้น้ำทันทีและส่งเสียงกรีดร้องดังกึกก้องไปทั่วท้องทะเล

เบื้องหลังพายุทอร์นาโดน้ำที่น่ากลัวที่ตามมาด้วยคลื่นลูกใหญ่เหล่านั้นก็ถูกพัดออกไปจนลอยกระเด็นไปหลายคน

พายุทอร์นาโดน้ำนั้นมีจำนวนมากนับสิบลูก และการโจมตีแต่ละครั้งก็ดูรุนแรงเป็นพิเศษ หลินเฟิงและเสี่ยวหยางต่างก็เห็นแล้วว่ามีมนุษย์เงือกที่ทรงพลังอยู่ในพายุทอร์นาโดน้ำขนาดใหญ่นั้น

ลมปราณมนุษย์ภายในอยู่ใกล้ระดับ SS น้ำที่พวยพุ่งอย่างทรงพลังเชื่อมต่อระหว่างทะเลและท้องฟ้า มันดูน่ากลัวจนประมาณได้ว่าระดับ SS นั้นแข็งแกร่งจนไม่สามารถต้านทานได้

ขณะที่เสี่ยวหยางควบคุมมังกรทั้งแปดไปต่อสู้ ทันใดนั้นเสี่ยวหยางก็ดูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงบางอย่าง

จากนั้นเขาจึงขมวดคิ้วและขยับตัว มังกรทั้งแปดกลายเป็นแสงสีดำแปดดวงและลอยกลับมา

ภาพนี้ทำให้หลินเฟิงงุนงนมาก แต่ในไม่ช้าหลินเฟิงก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่เลวร้ายมากที่ลอยตรงมาที่นี่

ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่กลับเป็นความน่าสะพรึงกลัวนับสิบหรือหลายสิบที่ออกมาพร้อมกัน

“ซ่อนตัวก่อน!” เสี่ยวหยางออกปากเตือน

หลินเฟิงมองดูและพูดว่า “ได้!”

ร่างของพวกเขากระพริบและหายไปในอากาศ คลื่นขนาดใหญ่ที่ถูกปิดกั้นไว้เมื่อครู่ได้เชื่อมต่อใหม่อีกครั้งจากนั้นก็พุ่งตรงมาที่นี่

ในพริบตาหลินเฟิงและเสี่ยวหยางปรากฏตัวอยู่บนอาคารที่อยู่ห่างออกไปแล้วมองมาไปที่ด้านนี้

และขณะที่ทั้งสองหายตัวไป ทันใดนั้นก็มีร่างนับสิบปรากฏขึ้น หลินเฟิงดูตกใจขึ้นมาทันที

เนื่องด้วยความจริงที่ว่ามีมากกว่า 30 ชีวิตที่มีความแข็งแกร่งระดับ SSS ผู้ที่อ่อนแอที่สุดอยู่ในขั้นต้นของระดับ SSS และผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็กล้าที่จะไปถึงขั้นสูงสุดของระดับ SSS

และมีถึงหกคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของ SSS ซึ่งดูน่ากลัวมากจริง ๆ

“ฆ่า! จงฆ่าสัตว์พวกนี้ซะ” หนึ่งในนั้นซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นชายชราตะโกนออกมาคำใหญ่

แล้วจากนั้นก็เกิดพายุทอร์นาโดและมีฝูงชนที่อยู่ใต้น้ำ

หลินเฟิงมองไปที่ชายชราที่เปิดปากขึ้น แล้วดวงตาก็สว่างวาบและพูดขึ้นว่า “ผู้ลงทัณฑ์อาวุโสนี่!”

หลินเฟิงรู้จักกันว่าเป็นผู้นำผู้เฒ่าซึ่งเป็นผู้นำของหลินเฟิงเมื่อครั้งที่พวกเขาเข้ากวาดล้างชาวญี่ปุ่น

อย่างไรก็ตามระดับของหลินเฟิงในเวลานั้นยังอ่อนแอและไม่ได้เป็นที่สนใจของผู้อาวุโสลงทัณฑ์เท่าไหร่นัก

คนเหล่านี้มีมากกว่า 30 คนที่พุ่งตรงไปยังคลื่นยักษ์ สึนามิ ทอร์นาโดและสิ่งอื่น ๆ ที่กำลังตรงมา

ความแข็งแกร่งระดับ SSS ที่มากกว่า 30 คนนั้นซึ่งถือเป็นระดับความแข็งแกร่งที่น่ากลัว ในไม่กี่อึดใจคลื่นขนาดใหญ่เหล่านั้นก็กำลังจะซัดกระหน่ำเข้ามา

นอกจากนี้พายุทอร์นาโดน้ำก็ยังถูกยิงกระจายมามากกว่าสิบลูก โดยคลื่นขนาดใหญ่ พายุทอร์นาโดน้ำ สึนามิต่างก็มีมนุษย์เงือกแฝงตัวอยู่ซึ่งแต่ละคนนั้นราวกับมัจจุราชที่น่าตกตะลึง

มนุษย์เงือกที่ทรงพลังทั้งหมดต่างก็ถูกสอยร่วงออกมาจากน้ำและถูกสังหารโดยเหล่าผู้มีพลังคนอื่น ๆ

ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงสิ่งที่พุ่งเข้ามาก็ถูกลบล้างไปในพริบตา

“ช่างแข็งแกร่งอะไรเช่นนี้!” เมื่อเห็นภาพนี้หลินเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

“คนพวกนี้อีกแล้ว!” เสี่ยวหยางพูดเสียงสั่น!

หลินเฟิงที่ได้ยินคำพูดของเสี่ยวหยางเลยถามขึ้นว่า “เสี่ยวหยาง นายรู้จักพวกเขาหรือ?”

“ใช่ ฉันได้รับบาดเจ็บจากพวกนี้แล้วจึงได้พบกับพี่ชายหลินเฟิง!” เสี่ยวหยางกล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนี้หลินเฟิงก็รู้สึกงงงวยขึ้นทันที คิดว่าเสี่ยวหยางจะทำให้คนเหล่านี้ขุ่นเคืองได้อย่างไร

ต่อมาหลินเฟิงก็นึกถึงวิดีโอที่ตู๋กังและปาเต๋าเคยเปิดให้หลินเฟิงดูมาก่อน เลยจำได้ว่าเสี่ยวหยางเคยสังหารมนุษย์จำนวนมากและถูกไล่ตามโดยกลุ่มคนที่มีพลัง

คิดว่าคงเป็นคนกลุ่มนั้นที่อยู่ตรงหน้าพวกเรา

เมื่อหลินเฟิงต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แผ่นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ครั้งนี้แรงสั่นสะเทือนรุนแรงกว่าครั้งที่แล้วหลายเท่า

บนทะเลในระยะไกล มีคลื่นที่สูงถึงร้อยฟุตพุ่งขึ้นมาจากนั้นก็พุ่งเข้ามาทางด้านนี้

“ รุนแรงอะไรอย่างนี้!” หลินเฟิงอุทาน!

เสี่ยวหยางตกใจและพูดว่า “พี่ชายหลินเฟิง นี่คือลมปราณแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์!”

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ อีกฝั่งหนึ่งยังมีผู้แข็งแกร่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์อีกหรือ?” หลินเฟิงอดไม่ได้ที่จะกังวล

ก่อนที่เสี่ยวหยางจะทันได้ตอบ หลินเฟิงและเพื่อนร่วมงานของเขาก็ได้เห็นฉากที่น่าเหลือเชื่อ พวกเขาเห็นปลาจำนวนนับไม่ถ้วนโผล่ขึ้นมาบนคลื่นสูงสีขาว

มนุษย์เงือกเหล่านี้แต่ละคนนั้นมีพลังมาก พวกเขาทั้งหมดต่างก็อยู่ในระดับ S หรือสูงกว่าซึ่งมีอยู่หลายสิบคน ตรงกลางนั้นเป็นชายในชุดเกราะสีน้ำเงินคนหนึ่ง

ลมปราณของชายคนนั้นน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก หลินเฟิงจดจ่ออยู่กับมันและมองไปที่มันอย่างระแวดระวัง

มันเป็นสัตว์ประหลาดซึ่งมีสี่ร่างที่ส่วนบนและหนึ่งร่างงูในร่างกายส่วนล่าง ดูเหมือนจะเป็นมนุษย์งูผู้หนึ่ง

และตัวอื่น ๆ ก็ไม่คล้ายกัน บางตัวเป็นปลาธรรมดา บางตัวเป็นฉลาม บางตัวเป็นปลาวาฬ และยังมีงูอีกหลายตัว พูดสั้น ๆ ว่ามันไม่เหมือนกันเลย

หลินเฟิงมองไปยังชายหลายร้อยที่ยืนอยู่บนคลื่นขนาดใหญ่แล้วก็ตกตะลึง

ในเวลาเดียวกันนั้น หลินเฟิงก็อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกใต้น้ำมาก โลกใต้น้ำจะเป็นโลกแบบไหนกัน

ในเวลานี้ ผู้ลงทัณฑ์อาวุโสและผู้แข็งแกร่งระดับ SSS มากกว่า 30 คนได้ตั้งแถวขึ้นมาเป็นเส้นตรง บินมาข้างหน้าและมองมาที่คนเหล่านั้นทีละคน

เมื่อเห็นระยะแตกต่างระหว่างพวกเขา 100 เมตร พวกเขาทั้งหมดต่างก็หยุดลง