โลกแห่งเหล่าทวยเทพ The World of Deities – ตอนที่ 105 – ความตื่นตระหนก

บทที่ 105 – ความตื่นตระหนก

 

 

เลเกอร์เงยหน้าขึ้นมอง ใบหน้าของเขาซีดและมีรอยคล้ำใต้ตา ทุกคนที่รู้จักเขารู้ว่าเขาเรียนหนัก พวกที่ไม่รู้จักเขาคงคิดว่าเขาต่อสู้กับแบนชีทุกคืน

 

ปฏิกิริยาของเลเกอร์ก็เหมือนเดิมทุกประการ เขาพยักหน้าให้ซูเย่

 

ซูเย่ขจัดความสงสัยและประสบความสำเร็จ และเลเกอร์ก็ไม่กระตือรือร้นอีกต่อไป

 

“ ความภาคภูมิใจและเขาเป็นคนจิตใจสะอาด ” ซูเย่ประเมินในใจ

 

ฮอร์ทก็เหมือนเดิม เขายิ้มและโบกมือให้ซูเย่ ผู้คนกลัวว่าเขาจะเปิดหลังคาออก

 

ซูเย่ยิ้มในขณะที่ทักทายเขาและตัดสินในใจ “ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนว่าเขาลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เขาเป็นคนซื่อสัตย์และมีอัธยาศัยดี ”

 

โรลอนพยักหน้า และทัศนคติของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลง

 

” ไม่เป็นไร เพื่อนร่วมโต๊ะดีกว่า พวกเขาจะไม่ทำให้ข้ารู้สึกอึดอัด ” ซูเย่คิด

 

ซูเย่ตบหลังเลเกอร์ก่อนแล้วพูดว่า “ ขอบคุณ ”

 

จากนั้นเขาก็ขอบคุณ ฮอร์ต และ โรลอน

 

ฮอร์ตอยู่เหนือดวงจันทร์ เขารู้สึกว่าในที่สุดเขาก็มีโอกาสช่วยซูเย่

 

ปฏิกิริยาของ โรลอน ยังคงเหมือนเดิม เขาเพียงแค่พยักหน้าและมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างมืดมน ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเปล่งประกายภายใต้แสงแดด ทำให้เพื่อนร่วมชั้นหญิงที่แถวหน้าหน้าแดงและหัวใจของนางก็เต้นเร็วขึ้น

 

ในที่สุดซูเย่ก็นั่งลงในที่นั่งของเขา เขาหันกลับมามองที่หน้าหนังสือเวทมนตร์ของพาลอส

 

พาลอสปิดหนังสืออย่างเงียบๆ แล้วนั่งตัวตรง

 

นางไม่อยากให้เขาอ่าน

 

“ ขอบคุณสำหรับเมื่อวาน ” ซูเย่ต้องการเอื้อมมือออกไปและตบไหล่พาลอส แต่เขาตระหนักว่านั่นไม่ถูกต้อง เขาจึงถอนมือออก

 

พาลอส ยืดคอของนางและไม่พูดอะไรสักคำ

 

ซูเย่สังเกตเห็นว่าหญิงสาวรู้สึกเขินอาย เขาเปิดหนังสือเวทย์มนตร์และเริ่มเตรียมบทเรียนของวันนี้

 

จากนั้น พาลอส ก็เปิดหนังสือเวทมนตร์ของนางอีกครั้งและศึกษาอย่างจริงจัง

 

ในช่วงเวลาสั้นๆ ซูเย่ค่อยๆ ผลักหนังสือเวทมนตร์ของเขาไปยังหนังสือเวทมนตร์ของพาลอส

 

หัวของ พาลอส ไม่ขยับ นางเหลือบมองที่ซูเย่จากหางตาของนาง และทะเลสาบสีฟ้าทั้งสองในดวงตาของนางก็เริ่มระลอกคลื่น

 

นางกำหมัดเล็กๆ ของนางแน่น

 

ประโยคหนึ่งเขียนขึ้นในหนังสือเวทมนตร์ของซูเย่ เจ้าแอบฟังบทสนทนาของข้าบ่อยใช่ไหม ?

 

ซูเย่ยิ้มอย่างมีเลศนัยและเก็บหนังสือเวทมนตร์

 

จากนั้นเขาก็ผลักมันอีกครั้ง

 

“ บันทึกผู้ติดต่อของข้าในหนังสือเวทมนตร์ของเจ้าสิ สำหรับข้อความเวทมนตร์ เจ้าบล็อกข้อความของคนแปลกหน้า ”

 

พาลอสไม่ขยับและอ่านหนังสือเวทมนตร์ของนางต่อไป

 

ซูเย่เห็นว่ากลวิธีของเขาใช้ไม่ได้ผล เขาจึงหยิบหนังสือคืนและเขียนประโยคสองสามประโยคก่อนจะผลักมันเข้าหานางอีกครั้ง

 

“ เพื่อนร่วมโต๊ะ เพิ่มข้า ถ้าข้ามีเรื่องด่วนที่ต้องการเจ้าแต่หาเจ้าไม่เจอล่ะ เจ้าต้องเคยได้ยินข้าบอกฮอร์ต มาก่อนว่าผู้คนควรออกจากเขตสบายใจของตน อยู่ในโซนการเรียนรู้ และลองใช้โซนตื่นตระหนกเป็นครั้งคราว เจ้าต้องทำงานอย่างหนักเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองและปรับปรุงให้ดีขึ้น สาวน้อย จงกล้าหาญ เพิ่มข้าเป็นเพื่อนและรู้สึกตื่นตระหนกในโซนตื่นตระหนก ”

 

ทันทีที่พาลอสเห็นคำว่า “เพื่อนร่วมโต๊ะ” หัวใจของนางก็เต้นแรงโดยไม่มีเหตุผล แต่เมื่อนางอ่านประโยคที่เหลือ นางแทบจะกลอกตาและผลักหนังสือของซูเย่ออกไปอย่างเด็ดขาด

 

“แหม…” ซูเย่ถอนหายใจเบา ๆ

 

ฮอร์ทหันไปหาเขาและถามว่า “ เกิดอะไรขึ้น ? ”

 

” ไม่มีอะไรมาก เมื่อวานมีนักเรียนหญิงหลายคนชวนข้าไปเที่ยว แต่ข้าปฏิเสธพวกนางทั้งหมด ตอนนี้ข้าเสียใจเล็กน้อย ”

 

ฮอร์ต ถามด้วยความประหลาดใจ “ ทำไมเจ้าถึงเสียใจอย่างนั้น ? การออกไปเที่ยวกับพวกนางจะเสียเวลามาก มีสตรีคนหนึ่งชวนข้าไปเที่ยว เรากินและสนุกกัน นางชมข้าด้วยซ้ำ แต่นางไม่ชอบเรียน เมื่อข้าฝึกในสนาม นางจะไม่มากับข้า ทั้งหมดที่นางทำคือทำให้เหงื่อของข้าสะอาดหลังจากที่ข้าฝึกซ้อมเสร็จ ยิ่งไปกว่านั้น นางขี้อาย ชอบทำตัวขี้ขลาดและสัมผัสทุกที่ ด้วยความโกรธข้าเลิกกับนาง ! ข้าทนไม่ได้กับคนแบบนี้ที่ไม่อยากดีขึ้น ! ”

 

ซูเย่เหล่มอง ฮอร์ต เป็นเวลานานแล้วตบไหล่ของเขาและกล่าวว่า “ ทำได้ดีมาก เมื่อข้ารวย ข้าจะซื้อสไตรกิล(1)ที่ดีกว่านี้ให้เจ้า ”

 

” จริงๆหรอ ? ข้าต้องการอันที่ใหญ่กว่าและการขูดกับอันที่เล็กกว่าก็เหนื่อยเกินไป ” ฮอร์ทไม่ปฏิเสธ อย่างไรก็ตาม ซูเย่ดูไม่เหมือนคนที่จะกลายเป็นคนรวย

 

” ไม่มีปัญหา ข้าจะซื้ออันที่ใหญ่ที่สุดอย่างแน่นอน ”

 

ซูเย่สัญญา แต่ในความเป็นจริง เขายังไม่คุ้นเคยกับธรรมเนียมกรีก

 

หลังการฝึก นักรบกรีก นักกีฬา และแม้แต่ผู้วิเศษมักใช้น้ำมันมะกอกเช็ดร่างกาย จากนั้นจึงใช้เครื่องมือขูดร่างกายแบบพิเศษเพื่อทำความสะอาดขี้ไคล

 

ใช้ขี้ไคลผสมกับน้ำมันมะกอกและเหงื่อเป็นส่วนผสมในยา

 

ในสถาบันศึกษาเพลโตและสถาบันศึกษาขุนนาง ขี้ไคลถูกรวบรวมและขายเป็นพิเศษทุกวัน มันเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงในเอเธนส์ และขาดแคลนอยู่เสมอ

 

นักเรียนมักพูดติดตลกว่าเป็นขี้ไคลที่เลี้ยงคนทั้งสถาบันศึกษา

ขี้ไคลที่ขูดออกจากร่างของแชมป์การแข่งขันได้รับการปฏิบัติโดยชาวกรีกว่าเป็นสิ่งของล้ำค่าและถูกเรียกว่า “ขี้ไคลศักดิ์สิทธิ์” มันจะถูกประมูลด้วยซ้ำ

 

เนื่องจากชาวกรีกเชื่อว่าแชมป์ได้รับพรจากเทพ พวกเขาเชื่อว่า ขี้ไคลศักดิ์สิทธิ์ มีเวทย์มนตร์ที่ทรงพลัง และการกินมันจะให้พลังศักดิ์สิทธิ์แก่พวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม เหล่านักรบที่มีอำนาจอย่างแท้จริงมักจะใช้ยาวิเศษและน้ำมันมะกอกเพื่อปกป้องร่างกายของพวกเขาและรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเขา การกินขี้ไคลเวทมนตร์แบบนี้มีประโยชน์จริงๆ ตราบใดที่พวกเขาไม่กลัวโรคผิวหนัง

 

อย่างไรก็ตาม นักรบที่สามารถซื้อยาวิเศษและน้ำมันมะกอกได้จะไม่สนใจเงินที่ได้จากการขายขี้ไคล

 

ไม่นานหลังจากนั้น จิมมี่ก็เดินเข้ามา เมื่อเขาเห็นซูเย่ เขาก็กระตือรือร้นมาก

 

เขายังเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะคนเดียวที่มีความกระตือรือร้นมากกว่าปกติ

 

หลังจากที่อีเบิร์ตมา เขายังคงมองที่ซูเย่ แต่ในท้ายที่สุด เขายังอายเกินไปและยังคงคิดหาวิธีสร้างหุ่นเชิดที่แข็งแรง หล่อเหลา และเป็นผู้ชายต่อไป

 

ตอนเที่ยง ซูเย่และฮอร์ตมาที่โรงอาหารด้วยกัน

 

ซูเย่พบกับสถานการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นับเป็นครั้งแรกที่จำนวนคนที่ทักทายเขามากกว่าจำนวนคนที่ทักทายฮอร์ต

 

มีแม้กระทั่งคนที่จงใจนั่งข้างซูเย่และถามเขาเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้เหล่านั้น

 

ซูเย่ไม่ประหม่าเลย เขาเพิ่งใช้เทคนิคไฟนย์แมน ในชีวิตจริงเพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้ของเขาและพูดอะไรก็ตามที่เขาต้องพูด

 

ผู้คนรอบตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาออกไปเมื่ออาหารมาถึงเท่านั้น

 

ชุมนุมนักเรียนบางแห่งริเริ่มเชิญซูเย่ แต่ซูเย่ปฏิเสธทั้งหมด ท้ายที่สุดแล้ว เป้าหมายหลักของเขาในปีนี้คือการสอบผ่านทั้งหมดและไม่ถูกไล่ออก

 

เมื่อช่วงพักกลางวันใกล้จะสิ้นสุดลง นักเรียนจากทั่วทุกมุมของสถาบันศึกษาเพลโตก็รีบไปที่ประตูสถาบันศึกษา

 

“ คาร์ลอสถูกไล่ออกจากสถาบันศึกษา ! ”

 

มีคนตะโกนออกไปนอกห้องเรียน และชั้นเรียนที่สามทั้งหมดก็ตกอยู่ในความโกลาหลในทันที

 

“ ไปดูกันเลย ! ”

 

ซูเย่ไม่ต้องการไป แต่เขาถูกกลุ่มนักเรียนผลักและดัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไปดู

 

ใกล้ประตูเกรกอรี่เดินกับคาร์ลอสไปที่ประตู พวกเขากำลังเดินอยู่ระหว่างรูปปั้นสองแถว

 

มากกว่าครึ่งของสถาบันศึกษายืนอยู่ใกล้น้ำพุปีศาจทะเล

 

ทันใดนั้น นักเรียนคนหนึ่งตะโกนว่า “ คาร์ลอส เจ้ารู้ไหมว่าเวทมนตร์คืออะไร ? ”

 

นักเรียนอีกคนตอบเสียงดังทันทีว่า “ พีระมิดอะไร ? ”

 

ทุกคนต่างพากันหัวเราะ

 

ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนได้ล้อเลียนสองประโยคนี้

 

หลังของคาร์ลอสหันหน้าเข้าหาเพื่อนร่วมชั้น มือขวากำเสื้อคลุมด้านข้างไว้แน่น

 

ในฐานะเพื่อนร่วมชั้น ซูเย่มีความเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยต่อคาร์ลอส แต่ในฐานะเหยื่อ เขาจะไม่แสดงความเมตตา

 

แม้ว่าซูเย่รู้ว่าคาร์ลอสไม่ต้องการทำร้ายเขา แต่เขาอาจถูกคนอื่นคุกคาม

 

แต่เขาทำร้ายตัวเองอย่างแน่นอน

 

“ จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดีมาก เลเกอร์วิเคราะห์ว่าเขาต้องถูกขุนนางผู้มีอำนาจบังคับให้ทำเช่นนี้ ” ฮอร์ตถอนหายใจ

 

“ เขาสามารถเลือกได้ ” ซูเย่กล่าว

 

“ แล้วถ้าเขาไม่มีทางเลือกอื่นล่ะ ? ” โรลอนที่อยู่ข้างๆเขาถาม

 

“ เขาต้องมีทางเลือก ” ซูเย่กล่าว

 

โรลอน หยุดพูดด้วยสีหน้าที่ข้าจะไม่เถียงกับเจ้า

————-********

(1)ในสมัยนั้นสบู่ค่อนข้างหายากมาก จึงได้มีการใช้เครื่องมือที่เรียกว่า 「Strigil」 เพื่อใช้ขูดเหงื่อและผิวหนังที่ตายแล้วของนักสู้และนำมาใส่โหลเก็บรักษาไว้ พ่อค้าจะเก็บสะสมผิวและเหงื่อของพวกนักสู้ที่ชนะเลิศ เพื่อนำไปขายเป็นครีมทาหน้าให้กับหญิงสาว ผู้ที่เชื่อว่าถ้าหากนำมาทาหน้าจะสร้างเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายจนต้องหลงใหลและโงหัวไม่ขึ้น

The World of Deities

The World of Deities

ที่ศูนย์กลางของโลก ราชาแห่งเหล่าทวยเทพ ซุส ยืนอยู่บนยอดเขาโอลิมปัส ด้วยหอกสายฟ้าในมือ เขามองดูโลกพร้อมเสียงหัวเราะ ในขณะที่เหล่าทวยเทพมารวมตัวกันเหมือนต้นไม้ในป่า ทางตอนเหนือ โอดินนั่งอยู่บนบัลลังก์สูงภายในห้องโถงสีเงิน หอกสวรรค์กุงเนียร์อยู่ในกำมือของเขา มองลงมาเห็นลมและหิมะที่ไร้ขอบเขต ทางใต้ อามุนคัดท้ายเรือสุริยันไปตามแม่น้ำไนล์ ก่อนที่ดวงตาของเขาจะส่องไปในทะเลอีเจียนและตัวเขาเองบนภูเขาแห่งกระดูก และในเมโสโปเตเมีย มาร์ดุก ราชาแห่งราชันย์ จ้องมองไปยังดินแดนตะวันตก กิลกาเมช ราชาวีรบุรุษของเขานำคำพยากรณ์ของเขามาที่กรีซ ไกลสุดลูกหูลูกตา เรือรบแล่นไปตามน่านน้ำ ในที่สุด ที่สถาบันศึกษาเพลโต เด็กหนุ่มชื่อซูเย่ เดินขึ้นไปบนภูเขาเพื่อค้นหาจุดสูงสุด . . .

Options

not work with dark mode
Reset