บทที่ 31: กระต่ายน้อย
ซูเย่กางมือทั้งสองข้างออกและกางนิ้วออกจากกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ ข้าคิดว่าทุกคนรู้ ขั้นแรก เรากลายเป็นผู้วิเศษฝึกหัด จากนั้นเป็น ผู้วิเศษเหล็กดำ, ผู้วิเศษทองแดง, ผู้วิเศษเงิน และ ผู้วิเศษทอง จากนั้นเราก็เข้าสู่ ผู้วิเศษระดับนักปราชญ์, ผู้วิเศษระดับตำนาน, ระดับผู้กล้า และ ระดับครึ่งเทพ ในที่สุด ขั้นที่สิบ เราก็กลายเป็นเทพ ”
ซูเย่หดนิ้วทุกระดับที่เขาระบุ เขามาถึงระดับเทพทันทีที่เขาหดนิ้วสุดท้าย
เพื่อนร่วมโต๊ะของเขามองไปที่ซูเย่อย่างตกตะลึง พวกเขารู้สึกราวกับว่าเขาเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ
ไม่เคยมีมนุษย์คนใดที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเทพในประวัติศาสตร์ของกรีกโบราณ
ในตำนาน แม้แต่คนที่ฉลาดพอๆ กับโสเครติสก็ล้มเหลวในขั้นสุดท้าย
นีเดิร์นยิ้มออกมา “ แล้วเจ้าจะกลายเป็นผู้วิเศษฝึกหัดได้อย่างไร ? ”
“แน่นอน ข้าจะเริ่มต้นด้วยการค้นหาวิธีที่จะเป็น ผู้วิเศษฝึกหัด ” ทัศนคติของซูเย่ยังคงจริงจังมาก
“ ดูจากคำพูดของเขาแล้ว เจ้าคิดว่าเขาสามารถเป็น ผู้วิเศษฝึกหัด ได้หรือไม่ ? ” นีเดิร์น หันไปถามคนอื่นๆ ในกลุ่ม
ฮอร์ท เกาหัวและยิ้มในขณะที่เขาพูด “ แม้ว่าข้าจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ข้าไม่คิดว่าจะมีปัญหาใดๆ เมื่อเขาบอกว่าเขาต้องการจะเป็น ผู้วิเศษฝึกหัด ”
“ ประโยคสุดท้ายของเขาไม่ผิด ” เลเกอร์พูดแทรก
คนอื่นๆ ในกลุ่มไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแต่ยังคงรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างผิดปกติ
นีเดิร์นไม่ได้ดำเนินการต่อ เขาหันไปจากไป
อย่างไรก็ตาม ซูเย่หยุดเขาและกล่าวว่า “ อาจารย์ ข้ายังมีคำถามเล็กน้อยและหวังว่าท่านจะมีส่วนร่วม ”
นีเดิร์นหยุดและยืนอยู่ข้างๆ ขณะที่เขารออย่างเงียบๆ
เพื่อนร่วมโต๊ะของซูเย่มองมาที่เขาด้วยความอยากรู้
ซูเย่ยิ้ม “ ตอนนี้ ให้เราเปลี่ยนคำถาม สมมติว่าคนที่ตั้งคำถามคือผู้อำนวยการสถาบัน กฎที่เหลือก็ไม่ต่างไปจากเดิม ตอบในสามวินาที หากเจ้าใช้เวลามากกว่าสามวินาที เจ้าจะล้มเหลวในปีนี้ ส่วนอาจารย์นีเดิร์น…ถ้าท่านไม่ตอบภายในสามวินาที ให้ลาออก ”
เพื่อนร่วมโต๊ะคนอื่นๆ ก้มหน้าและหัวเราะอย่างลับๆ พาลอส และ โรลอน ยังคงมีท่าทางที่ไม่แสดงออก
“ รีบถามเลยสิ ” นีเดิร์นกล่าว
ซูเย่กล่าวว่า “ นำหนังสือคาถาของทุกคนออกมา ”
ทุกคนหยิบหนังสือคาถาออกมา อาจารย์ นีเดิร์น โบกมือขวา และหนังสือคาถาก็ปรากฏขึ้นในอากาศ
“ เอาล่ะ ข้าจะถามคำถามตอนนี้ ลองนึกภาพว่าพวกเจ้าทุกคนเป็นจอมเวทและกำลังนำสัตว์สี่ตัวที่ลงนามในสัญญาบริวารกับเจ้าไปที่ทะเล เจ้าพบพายุไต้ฝุ่นอย่างกะทันหัน เรือกำลังจะจม และสัตว์สี่ตัวได้รับบาดเจ็บ โชคดีที่เจ้าเห็นเกาะเล็กๆ อยู่ตรงหน้าเจ้า อย่างไรก็ตาม เจ้าตระหนักดีว่าทรัพยากรของเจ้ามีจำกัด และเจ้าสามารถนำสัตว์ติดตัวไปด้วยได้เพียงตัวเดียวเมื่อเจ้าออกเดินทางไปที่เกาะ แล้วจากสัตว์สี่ตัว ซึ่งคือ เสือ นกอินทรี กระต่าย และแพะ เจ้าจะนำสัตว์ชนิดใดมาที่เกาะ ? ตอบด่วน ! หนึ่งสองสาม ! “
ไม่เหมือนกับอาจารย์ นีเดิร์น ซูเย่เสร็จสิ้นการนับอย่างรวดเร็ว ทุกคนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเลือกคำตอบในวินาทีแรก
“ เรามาแสดงคำตอบของเรากัน ” ซูเย่กล่าว
กลุ่มพลิกหนังสือคาถาของพวกเขา
พาลอส เขียนว่า ” กระต่ายน้อย “
จิมมี่เขียนโดยไม่คาดคิดว่า “ ไม่ได้เลือก หนีคนเดียว ”
นีเดิร์น ยังเขียนว่า ” อินทรี “
โรลอนและเลเกอร์มองหน้ากัน นักเรียนดีเด่นและรองชนะเลิศไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดระหว่างกัน แต่ดูเหมือนตอนนี้พวกเขาจะคิดแบบเดียวกัน
ซูเย่มองไปที่ตัวเลือกของกลุ่มและดูเหมือนว่าเขากำลังพิจารณาอะไรบางอย่าง
จิมมี่ถามด้วยความสงสัย “ คำถามของเจ้าคืออะไร ? ข้าไม่เชื่อว่ามันจะง่ายขนาดนี้ ”
“ อยากรู้เหรอ ” ซูเย่เผยรอยยิ้มลึกลับ
กลุ่มพยักหน้าอีกครั้ง
“ เข้ากลุ่มแล้วคุยกัน ” ซูเย่ย้ายเก้าอี้ของเขาไปที่หน้าโต๊ะหลังจากที่เขาพูดจบ
” เจ้าผู้ชายคนนี้นี่ ! ” จิมมี่ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี
“ ซูเย่ จบประโยคสักทีสิ !” ฮอร์ทขยับเก้าอี้และนั่งข้างซูเย่
ซูเย่พูดด้วยความตกใจ “ ยกตัวอย่างเช่น เจ้าเลือก ‘แพะ‘ เจ้ามีเหตุผลอะไรอื่นนอกจากกินมัน ? ”
“โอ้ ? เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้ากลัวว่าจะไม่มีอะไรกินบนเกาะนี้ ” ฮอร์ททำหน้าไม่เชื่อ
“ ใครเห็นเจ้ากินจะรู้เลย ” ซูเย่กล่าว
“ ซูเย่ เจ้าจะไม่บอกเราจริงๆเหรอ ? ” จู่ๆ นีเดิร์นก็ถามขึ้น
จิมมี่หัวเราะคิกคักทันที “ ซูเย่ เจ้าต้องคิดให้รอบคอบ เจ้าจะล่วงเกินพวกเราทั้งเจ็ดคนพร้อม ๆ กัน ! ”
คนอื่นๆ ในกลุ่มจงใจจ้องที่ซูเย่ด้วยท่าทางที่น่ารังเกียจราวกับว่าพวกเขามีเจตนาที่น่าสงสัย
ทันใดนั้น ฮอร์ท ที่ซื่อสัตย์ก็ลุกขึ้นยืนและใช้นิ้วมือประสานซ้ำๆ ราวกับว่าเขากำลังจะคว้าคอของซูเย่
ซูเย่พูดทันทีว่า “ เอาล่ะ ข้าจะบอกเจ้าในเวลาที่เหมาะสม พวกเจ้าคงจะรู้คำตอบอย่างแน่นอน ”
“ ค่อยยังชั่วหน่อย ” ฮอร์ทนั่งลง
นีเดิร์นเหลือบมองที่ซูเย่ แล้วเดินไปที่เวที
ในขณะนี้ ทั้งจิมมี่และเลเกอร์ส่งข้อความเวทมนตร์
“ สิ่งที่ข้าเลือกแสดงถึงอะไร ? ข้าพนันว่าคำตอบของข้าเกินความคาดหวังของเจ้าและเจ้าไม่สามารถตอบได้ ” นี่คือข้อความของจิมมี่
“ ความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังการเลือกเสือคืออะไร ? ” เลเกอร์ถาม
“ เดาดูสิ ” ซูเย่ตอบทั้งสองคนเหมือนกัน
ทั้งสองหันไปมองซูเย่พร้อมกัน ทั้งสองกลอกตา
ในที่สุด ซูเย่ก็เห็นว่าพาลอสกำลังจ้องมองเขาเช่นกัน จากนั้นเธอก็ฝังหัวของเธอไว้ในหนังสือของเธอ
“ เธอดูเหมือนเด็ก…” ซูเย่คิด
ทั้ง โรลอน และ อีเบิร์ต ดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาไม่ได้รบกวนซูเย่
ไม่นานต่อมา นีเดิร์น ประกาศเลิกเรียนและเดินไปที่ประตู
ฮอร์ท บอก ซูเย่ ว่า “ ข้าจะฝึกเทคนิคการต่อสู้ของข้า เจอกันพรุ่งนี้นะ “
“ ข้าจะฝึกวิ่งทางไกลต่อไป ลาก่อน ! ” จิมมี่พูดขณะออกจากห้องเรียนพร้อมกับฮอร์ท
ซูเย่รู้สึกผิดหวังเมื่อเขาได้ยินคำพูดของจิมมี่ เจ้าเป็นผู้วิเศษ ทำไมเจ้าถึงฝึกวิ่งทางไกลทุกวัน ?
จิมมี่เป็นแชมป์วิ่งทางไกลของชั้นเรียนเมื่อปีที่แล้ว แม้แต่นักรบในชั้นเรียนก็ไม่สามารถแข่งขันกับเขาได้
ซูเย่มองดูเพื่อนร่วมโต๊ะอีกสี่คนของเขา
ขุนนางโรลอน ที่ไม่เต็มใจที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นคือตัวตนปกติของเขา สวมชุดเกราะหนังสีดำ เขายัดหนังสือคาถาไว้ในเข็มขัดแล้วคว้าหอกต่อสู้และดาบยาวของเขาขณะที่เขาเดินออกจากชั้นเรียน
ดูเหมือนว่าเขากำลังเข้าสู่สนามรบทุกวัน
พาลอส และ เลเกอร์ กำลังดูหนังสือคาถาของพวกเขา จดจ่ออยู่กับการศึกษาของพวกเขา
ซูเย่เหลือบมองที่อีเบิร์ต เขาตัวเล็กและผอมแห้งและมีความกังวลใจทุกวัน เขานั่งอยู่ที่นั่นด้วยความกังวลเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างและถอนหายใจเป็นครั้งคราว
“ ข้าจะไปฝึกแกะสลัก ” อีเบิร์ตถือหนังสือคาถาของเขาและเดินโซเซไปนอกห้องเรียนหลังจากที่เขาพูด ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนติดฝิ่นซึ่งเอวของเขาอาจถูกลมกระโชกไป
ซูเย่รู้ดีว่าทำไมอีเบิร์ต ถึงยุ่งกับงานประติมากรรม ความทะเยอทะยานของ อีเบิร์ต คือการเป็นนักเชิดหุ่น และการแกะสลักเป็นหนึ่งในความสามารถที่จำเป็นของนักเชิดหุ่น เขาต้องการที่จะเป็นเหมือนราชาแห่งหุ่นกระบอก พิกเมเลี่ยน(1) และสร้างหุ่นที่เหมือนกับมนุษย์ อย่างไรก็ตามงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพิกเมเลี่ยน คือภรรยาของเขา ในขณะที่ อีเบิร์ต ต้องการผู้ชาย
ซูเย่ไม่เข้าใจคนเหล่านี้ที่เล่น…กับงานอดิเรก
แม้ว่าเขาจะค่อนข้างอิจฉา พิกเมเลี่ยน ก็ตาม
ซูเย่มองไปที่พาลอส เขารู้สึกแย่กับเธอเล็กน้อยเมื่อเธอยังเด็กมากแต่ไม่สามารถพูดได้
ซูเย่เล่าถึงเพื่อนร่วมโต๊ะทั้งหกของเขาอีกครั้ง ฮอร์ทเพื่อนของเขาและนักเรียนปีที่สองแม้จะอยู่ในสถาบันการศึกษาเป็นเวลาหกปี จิมมี่ เก่งเวทมนตร์แต่ฝึกวิ่งทางไกลทุกวัน โรลอนขุนนางที่พกหอกและดาบอยู่เสมอ อีเบิร์ต ผู้เชี่ยวชาญด้านชุดงานอดิเรกที่อาจไม่สามารถยกค้อนแกะสลักได้ หญิงสาวสวยที่พูดไม่ออก และสุดท้าย…
ในที่สุดเขาก็จ้องมองไปที่เลเกอร์ จากเพื่อนร่วมโต๊ะหกคนของเขา เลเกอร์ดูจะเป็นคนธรรมดาที่สุด
(1) (ในเทพนิยายกรีก) ชื่อกษัตริย์องค์หนึ่งซึ่งสร้างรูปปั้นของผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมา และตกหลุมรักรูปปั้นนั้น
