บทที่ 238
ม้าผี
คฤหาสน์หวู่หยู่
มันเป็นชื่อของร้านค้าในสำนักเฉียนหลงซึ่งเต็มไปด้วยสินค้าและยา สัตว์วิญญาณ หายากมากมาย
โดยเจ้าของร้านของคฤหาสน์หวู่หยู่ เป็นชายที่มีจมูกงุ้มนอนอยู่บนเก้าอี้ไม้อันแสนสบาย เขาพักผ่อนอย่างสบาย ๆ ในวันนี้
ลั่วอู๋เดินเข้าไปในร้านและมองไปสินค้าในร้าน หากมองจากด้านนอกร้านนั้นมันดูไม่ใหญ่มากเท่าไหร่ แต่ข้างในกลับกว้างอย่างน่าประหลาด
คฤหาสน์หวู่หยู่ดูเหมือนจะเป็นพื้นมิติพิเศษ
ชายที่มีจมูกงุ้มดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่ามีลูกค้าเข้ามาและลืมตาขึ้นอย่างเกียจคร้าน “เจ้าต้องการอะไร”
ลั่วอู๋ทำให้จิตใจของเขาสงบลง “เจ้าของร้าน ข้ามีรายการมาให้ช่วยตรวจสอบ”
“ช่วยตรวจสอบ?” ชายที่มีจมูกงุ้มลืมตาขึ้นและชำเลืองมองไปที่ลั่วอู๋ “ค่าใช้จ่ายในการตรวจสอบ 100 คะแนน”
ลั่วอู๋กะพริบตา ตอนนี้เขาพบกับปัญหาสำคัญเสียแล้ว คะแนนนั้นดูเหมือนจะเป็นสกุลเงินทั่วไปของ สำนักเฉียนหลง น่าเสียดายที่เข้ามาสู่สำนักเฉียนหลงด้วยโควตาพิเศษโดยยังไม่เคยได้รับคะแนนเลย
“ทำไมเจ้าไม่มีคะแนน ?” ชายที่มีจมูกงุ้มดูเหมือนจะสังเกตเห็นความลำบากใจของลั่วอู๋ “เอาของมีค่ามาขายที่นี่ซะ ข้าจะให้คะแนนกับเจ้าตามนั้น”
ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาก็หยิบยารวบรวมพลังวิญญาณระดับสามออกมา
“เอามันออกไป” เจ้าของร้านโบกมือด้วยความรังเกียจ “นี่มันอะไรกันหือ ? ข้าไม่ใช่คนเก็บเศษผ้านะ”
ลั่วอู๋เขินไปชั่วขณะ
เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ายารวบรวมพลังวิญญาณจะไร้ค่าในสายตาของอีกฝ่าย
“แล้วยานี้ล่ะ” ลั่วอู๋หยิบเทียนหยวนหนิงลินออกมา
เจ้าของร้านชำเลืองไปที่เทียนหยวนหนิงลิน “ยาเสริมการพลังวิญญาณระดับหกงั้นเหรอ ? มันแทบจะไม่มีค่าที่นี่ แต่ก็พอถูไถแหละเม็ดหนึ่งก็ได้แต้มนิดหน่อย ”
“ไม่ถูกไปหน่อยเหรอ?” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ
อย่างไรก็ตามมันเป็นถึงยาระดับหก ที่สามารถขายได้ในราคา หลายพันหินวิญญาณในโลกภายนอก แล้วทำไมที่นี่มันกลับแลกได้เป็นคะแนนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“แล้วมันจะทำไมล่ะ?” เจ้าของร้านไม่รู้จะพูดยังไง “คะแนนของสำนักเฉียนหลงมีค่ามากกว่าหินวิญญาณมาก ตราบใดที่คะแนนของเจ้าเพียงพอ เจ้าจะได้รับทุกอย่างที่ต้องการ ยิ่งกว่าที่หินวิญญาณสามารถหาให้เจ้าได้ซะอีก รู้รึเปล่า?”
ลั่วอู๋ถามอย่างระมัดระวัง “ถ้าข้าต้องการมังกรตัวเป็น ๆ เจ้าจะสามารถหามันมาให้ข้าได้ไหมล่ะ ?”
“เจ้าหนุ่มนี่แกจะหาเรื่องรึไง?” สีหน้าของเจ้าของร้านดูไม่ค่อยสู้ดีนัก “ถ้าเจ้ามีคะแนน 1 หมื่นล้านแต้ม ข้าจะขอให้ผู้แข็งแกร่งทุกคนในสำนักเฉียนหลงช่วยข้า ตามหามังกรเป็น ๆ มาให้เจ้าเอง”
มังกรนั้นคือสัตว์วิญญาณระดับจักรพรรดิในตำนาน ซึ่งยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ไม่มีใครกล้าคิดจับและปราบสิ่งมีชีวิตชนิดนี้กันง่าย ๆ แน่
“ข้าก็แค่อยากถามให้แน่ใจน่ะ” ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้มเขินอาย
“ฮึ่ม” เจ้าของร้านส่งเสียงไม่พอใจ
ลั่วอู๋หยิบเทียนหยวนหนิงลินออกมาหนึ่งร้อยเม็ดจากไหปีศาจ “ข้าจะขอแลกยาพวกนี้เป็นคะแนน 100 แต้มแล้วก็ขอใช้มันจ่ายค่าตรวจสอบ”
เจ้าของร้านหยิบยาเทียนหยวนหนิงลินทั้งร้อยเม็ดเก็บไป แล้วพูดอย่างลวก ๆ “ข้าต้องตรวจสอบอะไรบ้างเอามันออกมาสิ?”
ในร้านค้าขนาดใหญ่เช่นนี้มักจะมีบริการตรวจสอบ
เนื่องจากในโลกนี้นั้นมีสิ่งแปลกประหลาดอยู่มากมาย
และแน่นอนว่าบางอย่างนั้นไม่สามารถแยกแยะมูลค่าที่แท้จริงได้ นั่นคือการใช้จ่ายเงินให้กับผู้ประเมินราคาประเมิน
อย่างไรก็ตามมันมีค่าใช้จ่ายหลายแสนของหินวิญญาณในการระบุครั้งเดียวซึ่งเป็นราคาที่โหดร้ายมาก
ลั่วอู๋หยิบไข่ออกมา “ได้โปรดช่วยตรวจสอบสิ่งนี้ด้วย”
ตัวไข่นั้นดูบริสุทธิ์ไร้ที่ติและเปล่างแสงสีขาวออกมา
“ไหนดูสิ?” เจ้าของร้านรู้สึกสนใจในไข่ใบนั้น ดวงตาของเขาดูสับสนเล็กน้อย เขาค่อย ๆ มองตรวจสอบไข่อย่างระมัดระวัง พลางเอานิ้วลูบบนเปลือกไข่อย่างช้า ๆ
หากมีพื้นผิวที่เปลือกไข่
เจ้าของร้านพ่นถอนหายใจแล้วพูดอย่างจริงจัง “ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือไข่ของสัตว์วิญญาณ”
“ไร้สาระน่า” ลั่วอู๋โกรธจัด
เจ้าของร้านพูดอย่างไร้เดียงสา “แล้วเจ้าอยากจะรู้อะไรเล่า?”
“ก็ต้องอยากรู้ว่าไข่ใบนี้มันเป็นของสัตว์วิญญาณแบบไหนไง?” ลั่วอู๋ถาม
เจ้าของร้านส่ายหัว “ข้าขอโทษ ข้าเองก็ยังไม่แน่ใจ ข้าไม่เคยเห็นไข่ของสัตว์วิญญาณที่ไม่มีความผันผวนในพลังวิญญาณเลยแบบนี้มาก่อน ถ้าเจ้าอยากรู้ว่ามันเป็นของสัตว์วิญญาณแบบไหน เจ้าจะได้รู้ก็ต่อเมื่อมันฟักออกมาแล้วเท่านั้น”
“ถ้าข้าจะรอจนถึงตอนฟักไข่ ข้าจะมาขอให้ท่านตรวจสอบทำไมเล่า” ลั่วอู๋ตะคอก “เอาคะแนนของข้าคืนมาเลยนะ”
การบ่มเพาะไข่ของสัตว์วิญญาณนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
มันจำเป็นจะต้องรู้ถึงชนิดของสัตว์วิญญาณก่อนจะฟักเช่นเดียวกับ สัตว์วิญญาณธาตุน้ำแข็งส่วนมาก ซึ่งจะฟักไข่ได้พื้นที่ที่มีในอุณหภูมิต่ำเท่านั้น หรือสำหรับสัตว์วิญญาณที่มีธาตุสายฟ้าก็จำเป็นที่จะต้องดูดซับสายฟ้าและฟ้าผ่าจำนวนมากเพื่อฟักไข่ออกมา
หากฟักออกมาเป็นสัตว์วิญญาณที่สมประกอบมันก็เป็นเรื่องดี แต่ฟักออกมาได้ผลลัพธ์ที่ไม่ดีละก็ ถือว่าเป็นโชคร้าย
เจ้าของร้านพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวลไป ถึงข้าจะไม่แน่ใจว่าไข่ใบนี้เป็นของสัตว์วิญญาณประเภทไหน แต่ข้าก็สามารถขายวิธีการฟักไข่ดี ๆ ให้กับเจ้าได้ สนใจไหมล่ะ ? มีค่าใช้จ่าย 100 คะแนน”
“วิธีการฟักที่ว่าคือยังไง ?” ลั่วอู๋ถามอย่างรวดเร็ว
ถ้าเขาไม่ฟักไข่ใบนี้ ลั่วอู๋ก็จะมีอาการคาใจไปตลอด
นี่เป็นเรื่องเร่งด่วนพอ ๆ กับการซื้อสลากกินแบ่ง แล้วรอทราบหมายเลขของรางวัลที่ 1 เลยทีเดียว
แต่ขณะที่เจ้าของร้านกำลังจะพูด เด็กผู้หญิงคนหนึ่งก็บุกเข้ามาในร้าน
เด็กสาวนั้นยังอยู่ในวัยรุ่น นางมีใบหน้าที่งดงาม ผมเปียของนางดูน่ารัก นางมีกระดิ่งเล็ก ๆ หลายใบห้อยอยู่ทั่วตัว ส่งเสียงอันไพเราะไปตลอดการเดินของนาง
“เจ้าของร้าน” เด็กสาวดูโกรธ
เจ้าของร้านมองไปที่เด็กสาวและทำท่าเหมือนกำลังปวดหัว “หนิงหลิงหลิง เจ้ากลับมาที่นี่อีกครั้งทำไม ? เจ้าเพิ่งซื้อม้าผีไปไม่ใช่เหรอ ?”
“เจ้ากล้าดียังไงถึงได้พูดแบบนั้น ม้าผีที่ข้าซื้อมาจากเจ้าในราคา 50000 คะแนน ทำไมมันถึงมีเพียงแค่ทักษะเดียว เจ้ามันคนหลอกลวง” หนิงหลิงหลิงกัดฟันของนาง
เจ้าของร้านกล่าวอย่างไม่เกรงใจ “ก็ตอนเจ้าซื้อมันเจ้าไม่ได้ตรวจสอบเองนี่ ม้าผีที่มีทักษะเดียวก็ยังเป็นม้าผีอยู่ดี”
ถึงเขาจะพูดอย่างนั้น เขาก็ยังรู้สึกปวดหัว
หนิงหลิงหลิงนั้นเป็นหลานสาวของหนิงเฉียว แม่ทัพในมณฑลเฉินหนาน นางมีอารมณ์ดุร้ายและบุคลิกที่ใจร้อน
สำนักเฉียนหลงไม่ให้ความสนใจกับแม่ทัพ แต่ หนิงปิงหลันป้าของนางนั้นเป็นอาจารย์ที่สอนอยู่ในสำนัก เฉียนหลง นางในฐานะอาจารย์สอนพิเศษ
หนิงปิงหลันนั้นเป็นสาวบ้าพลัง ในตอนที่นางเรียนอยู่ในสำนักเฉียนหลงเมื่อหลายสิบปีก่อน นางเองก็ถือเป็นอัจฉริยะระดับปีศาจที่ทุกคนต่างรู้จักกันดี แม้ว่านางจะควบคุมอารมณ์ได้ดีอยู่ในระดับหนึ่ง แต่นางก็ไม่ใช่คนที่ควรจะไปยังยั่วยุให้โกรธ
“ข้าไม่สน ข้ายอมขายสัตว์วิญญาณทั้งหมดที่ป้าของข้าให้มา เพื่อซื้อม้าผีตัวนี้” หนิงหลิงหลิงเม้มริมฝีปากของนางอย่างไม่พอใจ “เจ้าต้องหามาเปลี่ยนให้กับข้า”
ม้าผีเป็นสัตว์วิญญาณระดับทอง
ว่ากันว่ามีเพียงผู้ที่ได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์จนเป็นที่จดจำและยกย่องจากมวลชนเท่านั้น ที่จะสามารถกลายเป็นม้าผีได้ มันจึงหายากมาก
สัตว์วิญญาณชนิดนี้เป็นหนึ่งในสัตว์วิญญาณที่น่ากลัวที่สุด มันขึ้นชื่อเรื่องความอดทน โดยม้าผีนั้นสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดเป็นเวลานานหลายสิบวันได้โดยไม่เหนื่อย เป็นหนึ่งในของที่สัตว์วิญญาณที่เหล่าทหารชื่นชอบที่สุด
เจ้าของร้านส่ายหัว “ไม่มีทางหรอก ในสำนักเฉียนหลงนั้นไม่มีม้าผีตัวที่สองแล้ว”
“เจ้าต้องทำอะไรสักอย่างให้ข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะไปบอกป้าของข้าแน่” หนิงหลิงหลิงยังไม่ยอมแพ้
ลั่วอู๋มองสองคนที่ทะเลาะกันอย่างช่วยไม่ได้ “สวัสดีสาวน้อย เจ้าช่วยรอสักครู่ได้ไหม ข้ากับเจ้าของร้านมีเรื่องต้องคุยกัน”
“ไม่มีทาง!” หนิงหลิงหลิงมองไปที่ลั่วอู๋อย่างโกรธเคือง
ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว “มันแค่ม้าผี รอข้าสักเดี๋ยว แล้วเมื่อข้าคุยกับเจ้าของร้านเสร็จ ข้าจะช่วยเจ้าปรับแต่งมันให้”
ทันทีที่เขาพูดจบ เจ้าของร้านและหนิงหลิงหลิงก็มองไปที่ลั่วอู๋ด้วยสายตาแปลก ๆ พร้อม ๆ กัน
