หลังจากนั้น ซูเหวินฉีแทบรอที่จะเริ่มต้นกิน เดิมทีทั้งโต๊ะก็มีอาหารที่หอมหวนน่าทานมาก บวกกับหน้าตาที่สวยงาม ทำให้เพิ่มความยากอาหารของเธอ
การทานอาหารของซูเหวินฉีเรียกได้ว่าอร่อยมาก เมื่อก่อนแม้ว่าจะเป็นบล็อกเกอร์สายกินที่ไม่ค่อยโด่งดังเท่าไหร่ แต่เธอก็มีความสามารถในการกินจริง ๆ
หวังตงเสวี่ยและเสี่ยวหลานเริ่มทานด้วย สามสาวถ่ายรายการด้วยกัน ทานไปพูดคุยกันไป ราวกับการพูดคุยปกติเหมือนอยู่บ้านอย่างไงอย่างงั้น
เป่ยเป่ยยังคงกำลังพูดติดตลก และผลก็คือมีผู้คนมากกว่าสองหมื่นคนหนีเข้าไปในห้องถ่ายทอดสด เธอขมวดคิ้ว คิดว่ามีข้อผิดพลาดในระบบ
เป็นผลให้การสนทนาเริ่มขึ้นในคอมเมนต์
“พี่ซูมาแล้ว ฉันจะไปหาพี่ซู!”
“พี่ซูกินเก่งจริง ๆ พวกเรารีบไปดูพี่ซูเถอะ พี่ซูกระเพาะใหญ่จริง ๆ ”
“ถามพี่ซูหน่อยว่าชาวต่างชาติพวกนั้นจับได้รึยัง? ลู่ฟานล่ะจับได้มั้ย?”
“…”
ครึ่งหนึ่งของผู้คนในห้องถ่ายทอดสดไปพบซูเหวินฉี แม้ว่าอีกครึ่งหนึ่งจะไม่ไป แต่พวกเขาก็ยังคุยกันอยู่
หวังเถียนเถียนตกตะลึงครู่หนึ่ง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เห็นว่าพี่ซูอยู่ในห้องถ่ายทอดสดของตงเสวี่ย
หวังเถียนเถียนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว และกล่าวว่า
“ขอโทษนะคะพี่ลี่เฉียง ฉันต้องไปแล้ว”
หวังเถียนเถียนชัดเจนมากเกี่ยวกับตำแหน่งของเธอ เธอมาที่นี่เพื่อช่วยเป่ยเป่ยแข่งขันกับผู้ถ่ายทอดสดรายอื่น แต่จริง ๆ แล้วเธอยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับครูของเธอ
เธอไม่มีคุณสมบัติและความกล้าพอ เธอจึงต้องออกไป
“เถียนเถียน! เถียนเถียน!”
เป่ยเป่ยลุกขึ้นยืนและต้องการรั้งให้เธออยู่ต่อ แต่หวังเถียนเถียนเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง ไม่ว่าเธอจะเรียกอย่างไร เธอก็ไม่หันกลับมามองด้วยความมุ่งมั่นอย่างยิ่ง
ใบหน้าของเป่ยเป่ยเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด นั่งอยู่ในห้องถ่ายทอดสด หัวเราะอย่างแข็งกร้าว
สวี่ลี่เฉียงยังอายเล็กน้อย ลังเลและพูด
“เป่ยเป่ย ฉันมีเรื่องต้องทำ ฉันจะไปก่อนนะ”
สวี่ลี่เฉียงได้ทำความดีและความชอบธรรมทั้งหมดของเขา ก่อนที่เขาจะช่วย มันเป็นตัวอย่างที่ดีของมิตรภาพระหว่างเพื่อนร่วมชั้นของเขา แต่ตอนนี้ เขาไม่สามารถดำเนินการต่อได้
หากยังดำเนินต่อไป เขาจะขุ่นเคืองกับทั้ง CCTV และพี่ซู พิธีกรรายการโทรทัศน์เล็ก ๆ ในท้องถิ่นอย่างเขาหวังว่าจะมีการพัฒนาที่ดีขึ้นในอนาคต แต่เขาต้องไม่รุกรานคนที่มีอำนาจเช่นนี้
ดวงตาของเป่ยเป่ยเป็นสีแดง และเธอกัดฟันโดยไม่พูดอะไรสักคำ สวี่ลี่เฉียงเดินออกไปโดยตรง
เป่ยเป่ยจ้องไปที่หน้าจอในห้องถ่ายทอดสดเพียงลำพัง และเห็นว่าจำนวนคนน้อยลงเรื่อย ๆ จากหลายแสนคนเป็นหลายพันคนในตอนนี้ และหัวใจของเธอก็หดหู่มากขึ้นเรื่อย ๆ
ประมาณว่าคนหลายพันคนกำลังแขวนคอ และไม่มีคอมเมนต์ใด ๆ
คราวนี้เป่ยเป่ยไม่ต้องเก็บตั๋วและออกไป แต่เพราะเธอไม่เคยได้ตั๋วเลยต่างหาก
…
ขณะรับประทานอาหาร หวังตงเสวี่ยก็ถามขึ้นทันที
“พี่ซูคะ คุณรู้ที่อยู่ของฉันได้ยังไงคะ?”
แม้ว่าทั้งสองจะติดต่อมาก่อน แต่หวังตงเสวี่ยไม่เคยส่งที่อยู่ให้เธอมาก่อน ซูเหวินฉีฆ่ามาโดยตรงจริง ๆ
ซูเหวินฉีตกตะลึงครู่หนึ่ง ฉินจุนบอกที่อยู่นี้กับเธอ แต่เธอลืมสิ่งนี้ไป
ดูเหมือนว่าหวังตงเสวี่ยจะไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับฉินจุน มันถูกถ่ายทอดสดอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงไม่พูดอย่างเป็นธรรมชาติ
“เหอะ ๆ มันคือตำแหน่งที่ผู้อำนวยการเทียนตงเฉินส่งมาให้ฉันน่ะ”
เทียนตงเฉินยืนอยู่ด้านหลังกล้อง เม้มริมฝีปากของเขา ในใจถามว่าฉันส่งสถานที่ให้คุณตั้งแต่เมื่อไหร่?
แต่สิ่งที่พี่ซูพูดคือสิ่งที่เธอพูด มันต้องมีบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้น
ในขณะนี้ คอมเมนต์ก็พูดขึ้นว่า “น้าเฟิงส่งมาให้รึเปล่า?”
เมื่อมีคนพูดแบบนั้น ทุกคนก็คิดอย่างนั้น ใช่ ดูเหมือนว่าน้าเฟิงจากตระกูลฉินเป็นคนทำ
ก่อนหน้านั้นเป่ยเป่ยกำลังจะชนะอย่างเย่อหยิ่ง แต่น้าเฟิงบอกว่าให้รอสักครู่ และซูเหวินฉีก็มาที่บ้านในไม่ช้า
เมื่อมองย้อนกลับไป น้าเฟิงติดต่อกับซูเหวินฉีเพื่อให้ติดต่อกันทางไมโครโฟนไม่ใช่เหรอ?
น้าเฟิงยังคงสุดยอดมาก สามารถติดต่อกับทีมงานรายการอาหารจีนราชารสของช่อง CCTV และคุณยังสามารถติดต่อซูเหวินฉีได้
ที่วิเศษสุดคือเรียกคนมาได้ เรียกให้มาก็ไปเรียกให้ไปก็ไปได้ น้าเฟิงคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่นะ?
หวังตงเสวี่ยเหลือบมองที่คอมเมนต์ และถามด้วยความอยากรู้
“พี่ซูคะ คุณรู้จักน้าเฟิงจากตระกูลฉินมั้ยคะ?”
ซูเหวินฉีตกตะลึง ส่ายหัว “ฉันไม่รู้จัก”
เธอไม่ได้โกหกเรื่องนี้ ใครคือน้าเฟิงจากตระกูลฉิน? เธอไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
“ผู้กำกับเทียน คุณไม่รู้เหมือนกันเหรอ?”
เทียนตงเฉินสับสนมากขึ้น และส่ายหัว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครคือฉินจุน เขามาหาหวังตงเสวี่ย เพราะประธานจ้าวลี่คุนของช่อง CCTV เรียกเขา
ทั้งคู่ไม่รู้จักน้าเฟิงของฉิน ซึ่งทำให้หวังตงเสวี่ยงงงวย
เธอสงสัยว่าไม่ใช่เพราะน้าเฟิงเป็นคนให้พวกเขามาเหรอ แล้วทำไมอยู่ ๆ พวกเขาถึงมาช่วยเธอล่ะ?”
แน่นอน เธอไม่ได้ถามสิ่งที่คิด มันดูไม่สุภาพ ท้ายที่สุดพวกเขาช่วยได้จริง ๆ
หวังตงเสวี่ยขึ้นสู่อันดับต้น ๆ ของรายการยอดนิยมอีกครั้ง โดยอาศัยชื่อเสียงของซูเหวินฉี เธอยังคงคิดว่าเธอจะเข้าสู่สามสิบอันดับแรกได้หรือไม่ เธอทำงานอย่างหนักเพื่อผ่านไปได้ แต่เธอก็กลายเป็นที่หนึ่งโดยทำลายล้างทั้งหมด และกดผู้ถ่ายทอดสดคนอื่นไว้ด้านหลัง
ครั้งสุดท้ายที่ซูเหวินฉีเชื่อมต่อกับเธอ ผลลัพธ์นั้นธรรมดา คราวนี้ซูเหวินฉีปรากฏตัวบนหน้าจอเดียวกับหวังตงเสวี่ย และเป็นแขกที่บ้านของเธอ ฉากนั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
และมีวิธีการกินและการถ่ายทอดจริง ๆ ของควีน ตั้งแต่เริ่มออกอากาศจนถึงปัจจุบันเป็นเวลาชั่วโมงกว่าแล้วก็ยังไม่หยุดกิน
หวังตงเสวี่ยได้รับคำเชิญให้ไปงานคาร์นิวัลประจำปีตามที่เธอปรารถนา
ด้านฉินจุนก็ยังได้รับจดหมายเชิญ แต่จดหมายเชิญของเขาแตกต่างจากของหวังตงเสวี่ย
หวังตงเสวี่ยเข้าร่วมงานในฐานะผู้ถ่ายทอดสด และฉินจุนมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมเนื่องจากผู้มีอำนาจในท้องถิ่นสิบอันดับแรก
หลังจากดูจดหมายเชิญนี้แล้ว ฉินจุนก็ไม่ได้จริงจังกับมันมากนัก อย่างไรก็ตามหวังตงเสวี่ยก็อยากไปด้วย ดังนั้นเขาจะจึงไปกับเธอในอีกสองสามวัน
หลังจากคืนโทรศัพท์มือถือของน้าเฟิง โทรศัพท์ของฉินจุนก็ดังขึ้น และนั่นคือเย่หวันเอ๋อ
“ฮัลโหล หวันเอ๋อ มีอะไรเหรอ?”
ดึกขนาดนี้ยังโทรมา ไม่แน่ที่โรงพยาบาลอาจจะมีเหตุฉุกเฉิน
เย่หวันเอ๋อพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เอ่ย
“พี่เสี่ยวจุน ฉันแค่ … ดูเหมือนว่าจะเจออาฉินคนรองแล้ว!”
ใบหน้าของฉินจุนเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
“หวันเอ๋อ แน่ใจเหรอ? อาฉินคนรองของผมเสียชีวิตในบ้านตระกูลฉินเมื่อสิบปีที่แล้ว ผมเห็นกับตาตัวเอง เป็นไปได้ยังไง …”
เย่หวันเอ๋อกล่าวว่า “พี่เสี่ยวจุน ฉันไม่แน่ใจ ฉันแค่รู้สึกว่าเหมือนกันมาก เขาเพิ่งเข้ามาซื้อยาจีนโบราณ แล้วจากไป ฉันเห็นเขาดูบ้า ๆ บอ ๆ”
“บอกมาสิว่าไปที่ไหน ผมจะไปดูหน่อย”
