ทุกคนเริ่มชื่นชมทักษะทางการแพทย์อันยอดเยี่ยมของแพทย์อัจฉริยะเซี๋ย
ผ่านไปห้านาที อาเหยียนยังคงไม่ตอบสนอง โจวเหวินเซิงขมวดคิ้ว และยื่นมือออกไปสัมผัส และทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
“มันร้อน!”
หน้าผากของอาเหยียนร้อนขึ้นกว่าเดิม และไม่มีวี่แววว่าจะตื่น ลมหายใจของเธอก็เป็นอิสระมากขึ้น
แพทย์ชาวตะวันตกที่อยู่ถัดจากเขา ซึ่งเป็นแพทย์ส่วนตัวของตระกูลโจว ตรวจสอบและพูดอย่างรวดเร็ว
“ประธานโจว ถ้ายังคิดหาวิธีลดไข้ไม่ได้ เกรงว่าคุณหนูจะเป็นโรคปอดบวมหรือไข้สมองอักเสบค่ะ”
มีอาการแทรกซ้อนมากมายที่เกิดจากไข้สูง และหลาย ๆ โรคก็รักษาไม่หาย แม้จะหายดีแล้ว ก็ส่งผลร้ายแรงตามมาได้
“จะทำยังไง! พูดเร็ว พวกนายคิดวิธีสิ!”
ใบหน้าของแพทย์อัจฉริยะเซี๋ยซีดเล็กน้อย และเขาไม่ได้คาดหวังว่ากองไฟที่ลุกไหม้จากภูเขาจะไม่ลดความเจ็บป่วย แต่ทำให้ความเจ็บป่วยแย่ลง ไม่ควรเป็นเช่นนั้น!
ทุกคนมองหน้ากัน ไม่มีใครบอกได้ว่าทำไม ความตื่นเต้นเริ่มเงียบลง โจวเหวินเซิงกัดฟัน หน้าของเขาน่าเกลียดมาก คว้า แพทย์อัจฉริยะเซี๋ยที่คอเสื้อ แล้วพูดอย่างเย็นชา
“หมอเถื่อน! ที่จริงแกทำได้หรือไม่ได้!”
มันทำให้ของแพทย์อัจฉริยะเซี๋ยที่หวาดกลัวของเขาอ่อนลง และเกือบจะคุกเข่าลง พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา
“ประธานโจว ผมพยายามแล้ว ฉันฝังเข็มไฟภูเขาที่เผาไหม้ และทำอะไรไม่ได้เลย!”
“ไอ้พวกขยะ!”
โจวเหวินเซิงเตะ และเตะแพทย์อัจฉริยะเซี๋ยอย่างกับสุนัขให้ไปกินอึ
โจวเหวินเซิงดูเศร้า และเกาหัวอย่างกังวลใจ เธอเป็นลูกสาวที่มีค่ามาก ถ้ามันช้าไปอีกนิดเดียว มันจะฆ่าเธอได้จริง ๆ!
นางโจวยังคงร้องไห้อยู่ข้างเธอ และบรรยากาศที่บ้านก็หนักหน่วงขึ้นในทันใด
ทันใดนั้น เด็กสาวคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอกด้วยสีหน้ากังวลใจ
“อาเหยียน อาเหยียนเป็นอย่างไรบ้าง?”
นี่คือเสี่ยวเฟิงเพื่อนที่ดีของอาเหยียนในเกริล์กรุป
เมื่อเห็นอายันยังคงนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยที่กำลังจะตาย การแสดงออกของเสี่ยวเฟิงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
“ลุงโจว หมอที่หนูแนะนำมารึยังคะ?”
โจวเหวินเซิงมึนงงเล็กน้อย และส่ายหัว “ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงหมอคนไหน”
เสี่ยวเฟิงกังวลเล็กน้อย “บอกว่าเป็นหมอหนุ่ม หนูก็ไม่เคยเห็นเขา ซูเหวินฉีพี่ซูคนนั้นแนะนำให้หนู หนูได้ยินมาว่าเป็นหมออัจฉริยะ!”
“หมอหนุ่ม?”
โจวเหวินเซิงขมวดคิ้วอย่างกะทันหัน เขาจำฉินจุนได้ในตอนนี้
“ฉันรู้ แต่เขาถูกฉันไล่ออกไปแล้ว ฉันคิดว่าเขายังเด็ก และดูเหมือนไม่มีทักษะทางการแพทย์เลย”
เสี่ยวเฟิงตบต้นขาของเธอ “ลุงโจวตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้ เขาเป็นหมออัจฉริยะที่พี่ซูแนะนำ คุณไม่รู้จักซูเหวินฉีเหรอ?”
แน่นอนว่าเขารู้จักซูเหวินฉี และลูกสาวของเขาอยู่ในวงการบันเทิง ดังนั้นโจวเหวินเซิงก็จะให้ความสนใจเช่นกัน ซูเหวินฉีเป็นราชินีที่มีมาช้านาน และไม่ต้องสงสัยในความแข็งแกร่งและสถานะของเธอ แพทย์ที่เธอแนะนำต้องมีความสามารถบางอย่าง
โจวเหวินเซิงพยักหน้า “เหล่าฉวน ไปเชิญเขากลับมา”
“ครับ”
คราวนี้ เหล่าฉวนรับบอดี้การ์ดสี่คนและขับรถออฟโรดตรงไปที่ถนน TCM
เมื่อเขามาถึงศูนย์การแพทย์ซวนหยวนบนถนนแพทย์แผนจีน เหล่าฉวนลงจากรถ ตามด้วยบอดี้การ์ดสี่คน เปิดประตูและเข้าไป และเห็นฉินจุนนั่งอยู่ในล็อบบี้ศึกษาวัสดุทางการแพทย์
เหล่าฉวนเอ่ย “คุณฉินครับ เจ้านายของเราต้องการให้คุณมากับผม”
ฉินจุนขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาดูไม่มีความสุขเล็กน้อย
“ไม่สนใจ”
เขาถูกไล่ออกก่อนหน้านี้ ตอนนี้คุณต้องการให้เขากลับไปไหม? มีเรื่องง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน?
เหล่าฉวนขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินเรื่องนี้ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย กล่าว
“คุณฉิน เจ้านายของผมขอให้คุณกลับไปรักษาคุณหนู คุณไม่สามารถปฏิเสธได้”
ฉินจุนเยาะเย้ยแม้ว่าเพื่อนจะแนะนำ แต่ไม่มีหมอคนไหนที่เต็มใจที่จะปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยทัศนคติที่เข้มงวดเช่นนี้
“ส่งแขกด้วย”
ฉินจุนไม่สนใจที่จะสนใจพวกเขา และตะโกนตรง ๆ เพื่อไล่แขก
อย่างไรก็ตาม เหล่าฉวนพูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อนายฉินไม่ฟังคำขอของเรา อย่าโทษผมเลยที่ทำตัวไม่สุภาพ”
หลังจากพูดเสร็จ บอดี้การ์ดทั้งสี่ก็ยืนขึ้นด้านหลังร่างเก่า แต่ละคนถือไม้เท้าสั้น เมื่อมองดูหมัดของพวกเขา พวกเขารู้ว่าพวกเขาคือเหลียนเจียซี่ และมีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะถูกปลดออกจากกองกำลังพิเศษ
ทันทีที่ทั้งสี่ลุกขึ้นยืน เจิ้งผิงหลงก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างเฉื่อยชา ด้วยใบหน้าดูถูกเหยียดหยาม
“กล้าสร้างปัญหาในศูนย์การแพทย์ซวนหยวน นายช่างใจร้อนจริง ๆ ”
เนื่องจากก่อนหน้านี้ผู้คุ้มกันสองคนถูกฉินจุนล้มลง ทั้งสี่คนไม่กล้าที่จะละเลย พวกเขารีบวิ่งขึ้นเกือบพร้อมกัน และไม้ในมือของพวกเขาทักทายเจิ้งผิงหลงอย่างดุเดือด
อย่างไรก็ตาม ที่ซึ่งเด็กเหลือขอเหล่านี้เป็นคู่ต่อสู้ของเจิ้งผิงหลง เจิ้งผิงหลงโบกมือ หมัดของเขากระแทกประตูหน้าของคนไม่กี่คนอย่างแม่นยำ และแผ่นล่างก็มั่นคงเท่ากับภูเขาสูง
ปัง ปัง ปัง!
หลังจากชกไม่กี่ครั้ง ทั้งสี่ก็ล้มลงกับพื้น จมูกและใบหน้าของพวกเขาบวม
เมื่อเห็นการดูถูกเหยียดหยามของเจิ้งผิงหลง จู่ ๆ ก็มีคนพูดขึ้น
“นาย … นายคือคนกร่างเทียนหลง!”
เจิ้งผิงหลงเยาะเย้ย “ไม่คาดคิดเลย ฉันไม่คิดว่ากร่างเทียนหลงจะเป็นชื่อที่ดี มีใครรู้จักฉันบ้าง?”
บอดี้การ์ดทั้งสี่เปลี่ยนสีอย่างกะทันหัน และพวกเขาไม่คิดว่าจะได้พบกับคนกร่างเทียนหลงที่มีชื่อเสียง พวกเขาไม่ได้ถูกทุบตีและพิการในวันนี้
“พี่หลงผู้ยิ่งใหญ่ ยกโทษให้เราด้วย เราไม่รู้จักผู้แข็งแกร่ง โปรดพี่หลงให้อภัย!”
เจิ้งผิงหลงกล่าวว่า “เจ้านายของฉันพูดว่า เชิญแขกออกไป ออกไปจากที่นี่ อย่ามาทำเป็นพวกเหลือขอที่นี่”
“ครับ ๆ ๆ!”
มีคนไม่กี่คนที่เข้าใกล้การนิรโทษกรรม และรีบดึงเหล่าฉวนและวิ่งออกไป
ระหว่างทาง เหล่าฉวนก็เหงื่อตก “ใครคือกร่างเถียนหลง?”
“นั่นคือบรรพบุรุษของเรา เขาแข็งแกร่งมาก คนที่ทำให้เขาเป็นบอดี้การ์ดได้นั้นเป็นคนที่รวยที่สุด”
เหล่าฉวนขมวดคิ้ว หมอหนุ่มคนนั้นมีความสามารถมากขนาดนั้นเลยเหรอ?
กลับมาที่บ้านของตระกูลโจว หลายคนเข้าไปในบ้านด้วยจมูกช้ำและจมูกที่บวม การแสดงออกของเหล่าฉวนค่อนข้างน่าเกลียด กล่าว
“คุณท่าน ผมเชิญเขากลับมาไม่ได้ครับ”
เมื่อเห็นการปรากฏตัวของบอดี้การ์ดเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าหลังจากการต่อสู้บางอย่าง โจวเหวินฉีก็โกรธจัด
“เขาจริงจังเกินไปแล้ว! เป็นแค่หมอ เขาเอาความกล้านี้มาจากไหน! เขาไม่กลัวว่าฉันจะรื้อห้องพยาบาลของเขารึไง!”
เสี่ยวเฟิงรีบพูด “ลุงโจว อาการป่วยของอาเหยียนเป็นเรื่องสำคัญ นี่ไม่ใช่เวลาที่จะระบายอารมณนะคะ”
เมื่อเสี่ยวเฟิงกล่าวเช่นนี้ โจวเหวินเฉิงก็สงบลง เมื่อเห็นความเจ็บป่วยร้ายแรงของอาเหยียน เขารู้สึกไม่สบายใจและถาม
“เสี่ยวเฟิง ทำไมเธอไม่ไปขอความช่วยเหลือ ตราบใดที่เขามา ถ้าเขาสามารถรักษาอาเหยียนได้จริงๆ ฉันจะขอโทษเขา และเป็นคนรับใช้เขาเอง!”
เสี่ยวเฟิงถอนหายใจและต้องหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาซูเหวินฉี เธอไม่รู้จักฉินจุน ดังนั้นเธอจึงติดต่อได้เพียงซูเหวินฉีเท่านั้น
“พี่ซู ฉันมีเรื่องจะถามพี่เรื่องบางอย่าง หมออัจฉริยะมาที่นี่เพื่อมาตรวจคนไข้ เขาไม่รู้ว่าเป็นหมอที่พี่แนะนำเขา เขาเลยทำให้เขาขุ่นเคือง …”
ซูเหวินฉีวางหูโทรศัพท์ ด้วยเสียงอืม จากนั้นก็พบที่ที่ไม่มีใครอยู่ และโทรหาฉินจุน
“เฮ้ หมออัจฉริยะ ฉันได้ยินมาว่าคุณถูกไล่ออกมา?”
