รปภ.เหลือบมองพวกเขาอย่างเย็นชา ไม่ตอบสนอง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเฉยเมย และกระบองไฟฟ้าในมือของเขาถูกกำแน่น พร้อมที่จะดำเนินการทุกเมื่อ
เทียนจุนไครู้สึกหนาวที่หลังเมื่อเห็นกระบองไฟฟ้า เมื่อนึกถึงความรู้สึกของการถูกไฟฟ้าดูด หัวใจของเขาก็ค้างอยู่
ในลานบ้าน ข้าง ๆ ฉินจุนมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งยืนอยู่ด้วยรูปร่างที่สง่างาม รูปลักษณ์ที่โดดเด่น ชุดเซ็กซี่และใจกว้าง และคำพูดที่อ่อนโยนและน่ารื่นรมย์
“คุณฉินคะ ฉันชื่อซ่งฟู่หรง ประธานเขาเป็นเลขา เรียกฉันว่าเสี่ยวซ่งหรือซ่งฟู่หรงก็ได้ค่ะ ฉันจะพาคุณไปดูรอบ ๆ ค่ะ”
“ที่นี่มีห้องทั้งหมดสองร้อยห้อง และยักษ์ใหญ่ในประเทศโดยเฉลี่ยก็ไม่พอใจด้วย คุณสามารถเชิญญาติและเพื่อนมาอยู่ด้วยกันได้ ไม่มีปัญหา”
“สนามหญ้าได้รับการทำความสะอาดทุกวัน และภูมิทัศน์สีเขียวก็ได้รับการซ่อมแซมอย่างสม่ำเสมอ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้”
ซ่งฟู่หรงผู้นี้พูดจาฉะฉาน และแนะนำคฤหาสน์ชิงเหมยนี้อย่างระมัดระวัง มันหรูหรามากจริง ๆ แม้แต่ตระกูลฉินซึ่งเฟื่องฟูในสมัยนั้นก็ไม่เคยอาศัยอยู่ในสถานที่ที่หรูหราเช่นนี้
แน่นอนว่าคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เขาอยู่คนเดียวนั้นค่อนข้างสิ้นเปลือง หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็โทรหาครอบครัวของหลินหลิน ครอบครัวของเย่หวันเอ๋อ และครอบครัวของป้ารอง
เมื่อเขาเดินไปที่สวนด้านหลัง ฉินจุนขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่ามีดอกเบญจมาศคอสมอสมากมายในสวน
ซ่งฟู่หรงตกใจ และรีบถาม
“คุณฉิน มีอะไรผิดปกติรึเปล่าคะ?”
ฉินจุนกล่าวว่า “แม่ของฉันแพ้ดอกเบญจมาศคอสมอสตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอจึงไม่เคยปลูกดอกเบญจมาศคอสมอสที่บ้าน ผมเลยไม่อยากปลูกมันอีกต่อไป”
ซ่งฟู่หรงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้ค่ะคุณฉิน ฉันจะขอให้ใครสักคนจัดการให้”
หลังจากที่ซ่งฟู่หรงพูดจบ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอรับสาย และถามหลังจากฟังไปสองสามวินาที
“คุณฉินคะ มีคนไม่กี่คนที่อยากจะเข้ามาที่ประตู เขาเป็นนายน้อยของอสังหาริมทรัพย์จากตระกูลเทียน และเพื่อนอีกสองสามคน ครอบครัวของพวกเขาได้ทำสัญญาหลายโครงการด้วย”
ฉินจุนขมวดคิ้ว ทำไมคนเหล่านี้ยังติดตามมาที่นี่? แต่เนื่องจากพวกเขาอยู่ที่นี่ ให้พวกเขาเข้ามา ที่สำคัญให้หลินหลินดูว่าคฤหาสน์นี้ชอบหรือไม่
“ให้พวกมันเข้ามา”
“ค่ะ คุณฉินเชิญดูก่อนได้เลย เดี๋ยวดิฉันจะจัดการให้ค่ะ”
เพราะเป็นแขกผู้มีเกียรติที่นายของเธอกำชับเป็นการส่วนตัว ซ่งฟู่หรงไม่กล้าที่จะละเลยนายน้อยของตระกูลเทียน แต่คุณควรเตือนเขาอย่างดี และไม่รบกวนการมาเยี่ยมเยียนของคุณฉิน
ซ่งฟู่หรงเดินไปที่ประตู และพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า “ให้พวกเขาเข้ามา”
ทันทีที่เทียนจุนไคและคนอื่น ๆ เข้ามา พวกเขาก็รีบเดินไปหาซ่งฟู่หรง “คุณคือเลขาซ่ง? ฉันเทียนจงไค และเทียนต้าหนิวอบริษัทสังหาริมทรัพย์ตระกูลเทียนคือพ่อของฉัน!”
ซ่งฟู่หรงมักจะติดตามเหอเนี่ยนอิงทางทีวี และพวกเขาได้เห็นเลขานุการสาวสวยคนนี้ในทีวี
แม้ว่าซ่งฟู่หรงจะยังเด็กและสวย แต่พวกเขาไม่กล้าดูถูกใด ๆ แม้ว่าพวกเขาจะอายุไม่ต่างกันมาก แต่สถานะทางสังคมของพวกเขาก็แตกต่างกันมาก
เธอเป็นเลขาของเหอเนี่ยนอิง และเธอไม่สนใจแม้แต่อสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวเทียน
“วันนี้มีแขกผู้มีเกียรติอยู่ที่นี่ พวกคุณห้ามเข้าไปที่นั่งเล่นหลัก หากอยากร่วมชมด้วย ไปดูที่สวนพื้นที่สีเขียวก็ได้ค่ะ”
เทียนจุนไค ผงะและรีบถาม “เลขาซ่ง ฉันคิดว่าคุณอาจทำผิดพลาด คนที่เข้ามายังเด็ก ผมสั้นและสวมชุดสีดำใช่มั้ย?”
ซ่งฟู่หรงขมวดคิ้ว “ใช่แล้วค่ะ”
เทียนจุนไคตบต้นขาของเขา “เลขาซ่ง คุณดูผิดคน! นั่นไม่ใช่แขกวีไอพีของคุณเลย นั่นคือเพื่อนของเรา เมื่ออยู่ในรีสอร์ทหลงเฟิง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนสารภาพผิดคน และคิดว่าเขาเป็นแขกวีไอพี เด็กนั้นจะโกหกและแสร้งทำเป็นวีไอพีต่อไป!”
ใบหน้าของซ่งฟู่หรงทรุดลงทันที เธอขมวดคิ้ว
“ทำไมฉันต้องเชื่อคุณคะ?”
นี่คือแขกผู้มีเกียรติของคุณเหอ และคุณต้องไม่พลาด
เทียนจุนไคพูดอย่างขมขื่น “เลขาซ่ง คุณต้องเชื่อฉัน เด็กคนนั้นเป็นเจ้านายคนโตของตระกูลฉิน ครอบครัวใหญ่ในตงไห่เมื่อสิบปีก่อน ครอบครัวฉินถูกทำลายตระกูลเมื่อสิบปีที่แล้ว และเขาเป็นคนเดียวที่วิ่งหนีออกไปได้”
“เขาเรียนแพทย์จากหมอจีนชราบนภูเขาข้างนอกมาสิบปีแล้วกลับมา เขาเป็นหมอ พวกเราทุกคนรู้รายละเอียดของเขา ลองคิดดู คนแบบนี้จะเป็นแขกผู้มีเกียรติของคุณได้ยังไง?”
สิ่งที่เทียนจุนไคกล่าวด้วยความมั่นใจเช่นนั้น เป็นที่น่าสงสัยจริง ๆ และซ่งฟู่หรงก็ไม่แน่ใจในเวลานี้
ถ้าคุณฉินแสร้งทำเป็นจริง ๆ เรื่องร้ายแรงจะเกิดขึ้น
แต่ความสงสัยแบบนี้ไม่สามารถพูดแบบเห็นหน้าได้ หากทำผิดพลาดล่ะ?
หลังจากชั่งน้ำหนักครู่หนึ่ง ซ่งฟู่หรงก็ส่งข้อความถึงเหอเนี่ยนอิงอย่างเงียบ ๆ
“บอสคะ คุณมีรูปของคุณฉินมั้ย?”
ไม่นานหลังจากนั้นเหอเนี่ยนอิงส่งไป เขาตอบว่า “ใช่ คุณต้องการรูปถ่ายอะไร อย่าละเลยคุณฉิน! ฉันจะส่งให้คุณในทันที”
ซ่งฟู่หรงถอนหายใจ การมีรูปถ่ายคงจะง่ายกว่านี้มาก เมื่อภาพถูกโพสต์ การตัดสินใจก็จะชัดเจน
เมื่อเห็นซ่งฟู่หรงยังคงลังเล เทียนจุนไคกล่าว
“เลขาซ่ง ทำไมคุณถึงไม่เชื่อฉัน พาฉันไปหาเขาที ฉันจะเผชิญหน้ากับเขา ให้เขารับประกันว่าตนเองเป็นของจริงหรือของปลอม!”
เทียนจุนไคกล่าวอย่างแน่นอน ซ่งฟู่หรงลังเล “ถ้าอย่างนั้นไปดูกันเถอะ”
ถ้าเป็นของปลอมจริง ๆ ก็จะถูกเปิดเผยเมื่อเผชิญหน้า
คุณฉินนั้นไม่ธรรมดา แต่จริง ๆ แล้วเขายังเด็กเกินไป และเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นแขกผู้มีเกียรติของคุณเหอ
เทียนจุนไคติดตามเลขาซ่งอย่างโกรธเคือง ตอนนี้ฉินจุนเสแสร้งอำนาจของเขา และขอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใช้กระบองไฟฟ้าเพื่อล้างแค้นของเขาด้วยไฟฟ้า ครั้งนี้เขาต้องได้รับการล้างแค้น
เมื่อเดินไปที่สวนหลังบ้าน เขาเห็นว่าฉินจุนดึงดอกเบญจมาศคอสมอสออกมาทีละต้น และเทียนจุนไคก็โกรธขึ้นมาทันที!
“นายฉิน! แกทำบ้าอะไร!”
สวนหลังบ้านนี้เป็นโครงการที่ทำสัญญาโดยบริษัทอสังหาริมทรัพย์ตระกูลฉิน และดอกไม้เหล่านี้ได้รับการคัดเลือก และปลูกอย่างพิถีพิถันที่นี่
ไอ้สารเลวที่ชื่อฉินนี้ โดยไม่แสร้งทำเป็นวีไอพี ยังคงก่อวินาศกรรมที่นี่!
เทียนจุนไครีบก้าวขึ้นไปชี้ไปที่ฉินจุน และก่นด่า
“ไม่เจอกันสิบปีแล้วนานมากแล้วใช่มั้ย? ตอนนี้นายไม่ใช่นายน้อยแล้ว เริ่มหลอกคนอื่นแล้วใช่มั้ย?”
“ต่อหน้าทุกคน นายบอกฉันมาให้ชัดเจนเลยนะ ว่านายหลอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ยังไง และยังบอกว่าเป็นแขกวีไอพี่งั้นเหรอ คุณคู่ควรกับมันแค่ไหน!”
ฉินจุนเหลือบมองเทียนจุนไค และพูดอย่างเย็นชา
“ให้นายเข้ามาถือว่าใว้หน้านายแล้ว อย่าทำให้ตัวเองต้องอับอาย”
เทียนจุนไคแค่นเสียงเหอะหายใจ “หือ? ฉันไร้ยางอาย ให้ฉันเข้าไปข้างใน นายไม่คุยโวมันจะตายมั้ย นายคิดว่าที่นี่คือที่ไหน นี่เป็นสวนดอกไม้ที่บ้านนายรึไง?!”
“นายฉิน เนายไม่รู้จักเจียมตัวเลย ออกไปจากที่นี่ซะ!”
เมื่อเสียงหายไป เทียนจุนไคก็เอื้อมมือไปคว้าคอของฉินจุน แล้วโยนเขาออกไป
ในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของซ่งฟู่หรงก็ดังขึ้น และเป็นภาพที่เหอเนี่ยนอิงส่งให้
ภาพถ่ายของเธอและฉินจุนถ่ายคู่กัน
