สิ่งที่เรียกว่าคฤหาสน์ มันแตกต่างจากวิลล่ามาก
วิลล่าโดยทั่วไปหมายถึงบ้านเดี่ยวที่มีสองถึงสามชั้น ภายใต้สถานการณ์ปกติ มีสวนแต่สวนไม่ใหญ่เกินไป
คฤหาสน์แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ถึงจะเรียกว่าคฤหาสน์ได้ พื้นที่ต้องกว้างมาก ไม่ต้องพูดถึงการตกแต่งที่หรูหราภายใน
นอกจากบ้านอิสระหลายหลังแล้ว อาจมีวิวทิวทัศน์หลายแห่ง ติดภูเขาติดแม่น้ำประเภทนั้นเป็นขั้นพื้นฐาน
ครอบครัวใหญ่ที่สามารถรองรับได้หลายร้อยคนไม่แยแสโดยสิ้นเชิง
ตลอดที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน เป็นเรื่องยากที่ครอบครัวจะอาศัยอยู่ร่วมกันในระดับหลายร้อยคน และมีเพียงคนร่ำรวยสุด ๆ เท่านั้นที่สามารถทำได้ แม้แต่ตระกูลฉินในตอนนั้นยังไม่มีขนาดเท่านี้
คฤหาสน์เขาชิงเหมย เรียกได้ว่าเป็นคฤหาสน์หลังแรกในตงไห่
ท้ายที่สุดแล้วผู้ประกอบการอสังหาริมทรัพย์ ลงมือแตกต่างออกไป
ทั้งสองคุยกันสักพัก และเหอเนี่ยนอิงถามด้วยความเขินอายเล็กน้อย
“พี่ชาย ฉันต้องการถ่ายรูปกับคุณ ไม่ต้องกังวล รูปภาพจะไม่ถูกนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์ค่ะ”
ฉินจุนพยักหน้าและถ่ายรูป นอกจากนี้ แม้ว่าจะนำไปใช้ประโยชน์จริง ๆ แต่ฉินจุนก็ไม่เป็นที่รู้จักมากนัก จึงไม่มีมูลค่าทางการค้า
ผู้จัดการเดินมาถ่ายรูปหมู่ของทั้งสองคน แล้วเหอเนี่ยนอิงก็พูดขึ้น
“พี่คะ อีกสักครู่ฉันมีประชุมอีกสองสามครั้ง คฤหาสน์นี้กำลังจะแล้วเสร็จ และยังมีอีกหลายสิ่ง ฉันได้จัดเลขาในคฤหาสน์ไว้และให้เขาพาคุณทัวร์สั้น ๆ ให้คุณดู อาทิตย์หน้าน่าจะย้ายได้นะ คุณคิดว่าไงยังไง?”
“โอเค งั้นไปกัน”
หลังจากที่เหอเนี่ยนอิงจากไป คนขับก็พาฉินจุนขึ้นรถอีกครั้ง และวิ่งไปที่ตีนเขาชิงเหมย
หลังจากที่เทียนจุนไคและอีกสองสามคนทานอาหารในห้องส่วนตัวสักพัก พวกเขาก็รู้สึกไม่มีชีวิตชีวา หลังจากที่โดนฉินจุนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขนาดนั้น เขาก็ทำเรื่องอื่นไม่ได้อีกต่อไป เทียนจุนไคจึงรู้สึกหงุดหงิดมาก
“ช่างมันไปเถอะ ฉันจะพาทุกคนไปเดินเล่นที่คฤหาสน์กันดีมั้ย?”
เมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับคฤหาสน์ ทุกคนต่างก็สนใจ
“อยู่ที่เชิงเขาชิงเหมยรึเปล่า?”
การก่อสร้างคฤหาสน์ที่หรูหราเช่นนี้ คนหนุ่มสาวที่ร่ำรวยต่างล้วนเคยได้ยินมาก่อน เพียงแต่พวกเขาไม่เคยได้ยินมันโดยตรง คฤหาสน์ที่หรูหราเช่นนี้ตระกูลไหนเป็นคนทำกัน
ตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในตงไห่เป็นของตระกูลหลักสามตระกูล แต่ถึงกระนั้นตระกูลใหญ่ทั้งสามก็อาจไม่มีทุนที่แข็งแกร่งเช่นนั้น
ดินแดนแห่งเขาชิงเหมย เป็นสถานที่ที่คนต้องการมากที่สุด ภูเขาและน้ำทะเลใสสวยงาม และในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเขาชิงเหมยมีแนวโน้มที่จะเป็นจุดชมวิว AAAAA และราคาของที่ดินนี้จะทวีคูณยิ่งขึ้นไปอีก
ดังนั้น แม้ว่าคุณจะมีเงิน และยินดีจ่ายหลายร้อยล้านเพื่อสร้างบ้าน คุณก็อาจไม่มีสิทธิ์
เทียนจุนไคยิ้มจาง ๆ ด้วยใบหน้าที่พอใจ “มีบ้านเดี่ยวสองหลังในคฤหาสน์ ซึ่งเป็นโครงการของครอบครัวเทียนของเรา”
แม้ว่าบ้านเดี่ยวสองหลังจะไม่ใช่โครงการใหญ่โต แต่การได้โครงการนี้ แสดงถึงสถานะอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลเทียน
ในอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์แห่งชาติ อสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงทั้งหมด ได้เข้าร่วมในการก่อสร้างนี้โดยพื้นฐานแล้ว
ดังนั้นจึงเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับตระกูลเทียน ที่สร้างบ้านเดี่ยวหลังเล็กสองหลังที่นี่
“นายน้อยเทียน ในเมื่อพวกคุณได้เข้าร่วมในโครงการนี้แล้ว รู้มั้ยว่าบ้านหลังนี้ของใคร?”
เทียนจุนไคส่ายหัว “ยังไงก็ตาม ไม่ใช่สามตระกูลใหญ่”
แม้ว่าสามตระกูลใหญ่ของตระกูลฉีตระกูลฮวาตระกูลซูจะทรงพลังมาก แต่โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโครงการนี้ พวกเขาต้องการมีส่วนร่วมในโครงการ แต่ก็ล้มเหลว
บรรดาคุณชายคุณหนูที่ร่ำรวยและอายุน้อยหลายคนยิ่งแปลกใจมากขึ้นไปอีก ถ้าไม่ใช่สามครอบครัวใหญ่จะเป็นใครได้? พวกเขาเป็นตระกูลดีที่สุดสามตระกูลในบรรดาในตงไห่ไม่ใช่หรือ?
นอกเหนือจากพวกเขาแล้ว เป็นไปได้มั้ยที่จะเป็นของเมิ่งกรุป?
แม้ว่าตระกูลเมิ่งจะมีอำนาจมากเช่นกัน แต่คุณท่านเมิ่งพ่อของเมิ่งเหวินกังไม่ได้เติบโตในตงไห่ และแน่นอนว่าครอบครัวของพวกเขาจะไม่มาตั้งรกรากที่นี่
อู๋นานากล่าวว่า “ช่างมันไปเถอะ ไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะเป็นครอบครัวของใคร มีแต่คนตัวใหญ่ ๆ ที่เราไม่สามารถรุกรานได้อยู่ดี คงจะดีถ้าได้รับเกียรติมาเยี่ยมนายน้อยเทียนในวันนี้”
“ใช่ ฉันไม่เคยเห็นคฤหาสน์ใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย”
“ใช่แล้ว พวกเรายังเป็นลูกของเศรษฐีอยู่ดี เรายังไม่เคยเห็นคฤหาสน์เลย มันน่าอายเกินไป”
“นายน้อยเทียน ตอนนี้เราไปได้เลยใช่มั้ย?”
ท้ายที่สุดเมื่อครู่นี้พวกเขาเอาอู่หลงออกมา มาถึงนานมากแล้วและไม่ใช้พวกเขาเข้ามา ทำให้ทุกคนเสียหน้ามาก
เทียนจุนไคก็ไม่สามารถจับใบหน้าของเขาได้ ตบที่หน้าอกของเขา แล้วพูดว่า
“ไม่ต้องห่วง คราวนี้ฉันจะไปที่คฤหาสน์ชิงเหมย แต่มีโครงการจากบ้านของฉันอยู่แล้ว แน่นอนว่าคุณสามารถเข้าไปข้างในได้”
จู้หลินหลินขมวดคิ้ว เธอบอกว่าเธอไม่สนใจคฤหาสน์นี้
“ไปเถอะ ฉันไม่ไป”
เทียนจุนไคก็ขมวดคิ้วเช่นกัน เขาถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตั้งข้อหาด้วยกระบองไฟฟ้าเมื่อครู่นี้ เขาค่อนข้างเสียหน้าต่อหน้าจู้หลินหลินโดยธรรมชาติ เขาต้องการให้เธอเห็นคฤหาสน์หรูหรา และฟื้นฟูภาพลักษณ์ของเขา
“หลินหลิน ไปด้วยกันเถอะ หลังจากนั้นเรามาพูดถึงอาคารใหม่ของบริษัทคุณกัน”
จู้หลินหลินลังเล เธอพยักหน้าเพื่อเลือกที่ตั้งของบริษัท
กลุ่มนี้ขับรถหรูหรามาที่เชิงเขาชิงเหมย
จากระยะไกล เห็นทัศนียภาพภายในตีนเขาชิงเหมย เหนือสิ่งอื่นใด กำแพงสีฟ้าสูงสามฟุตนั้นน่าดึงดูดใจมาก ข้างในเป็นป่าไผ่ ไม้ผล นก และดอกไม้ ดูเหมือนสวรรค์
อู๋นานาและคนอื่น ๆ แสดงความอิจฉาออกมาในทันใด “ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าครอบครัวที่มั่งคั่งจะอาศัยอยู่ที่นี่ได้ยังไง ถ้าเพียงแต่ฉันจะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นนี้ได้ในอนาคตก็คงจะดี”
แม้ว่าคนอื่นจะไม่ตรงไปตรงมาอย่างที่พวกเขาเป็น แต่พวกเขามักจะคิดอย่างนั้น
“ฮิฮิ เข้าไปข้างในเถอะ ข้างในนั้นสวยยิ่งกว่า”
เทียนจุนไคนำทุกคนเข้ามาเหมือนอาจารย์
ที่ประตู ฉีนหลินที่เป็นศิลาขนาดใหญ่สองก้อนถูกวางไว้ที่ประตูคฤหาสน์
ครอบครัวธรรมดาเล่นได้แค่สิงโต คนรวยเท่านั้นที่กล้ามีฉีหลิน
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนเฝ้าประตู และมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากคอยตรวจตราภายใน
“ท่านครับ ขออภัย นี่เป็นที่ดินส่วนบุคคล ดังนั้นจึงห้ามเข้า”
เทียนจุนไคยิ้มจาง ๆ และหยิบใบอนุญาตทำงานออกจากกระเป๋าของเขา
“ฉันมาจากตระกูลเทียน”
รปภ.เหลือบมองใบอนุญาตทำงานโดยยังคงนิ่งเฉย
“ขอโทษครับ คุณเทียน วันนี้มีแขกวีไอพีอยู่ในคฤหาสน์ และจะไม่มีการก่อสร้างชั่วคราว”
วีไอพี?
มีแขกวีไอพีอีกแล้วเหรอ?
หลายคนชำเลืองมองกัน ก่อนหน้านี้ฉินจุนโกหกว่าเป็นแขกวีไอพีและหลอกกินหลอกดื่มกับพวกเขาที่รีสอร์ท จนกระทั่งให้ผู้รักษาความปลอดภัยมาต่อยพวกเขาไปหนึ่งที
เป็นไปได้มั้ย ที่ฉินจุนจะยังคงแอบอ้างเป็นแขกวีไอพี และมาที่นี่เพื่อเยี่ยมเยียน?
“พี่ รปภ. แขกวีไอพีที่คุณพูดถึงอายุเท่าเรารึเปล่า สวมชุดสีดำด้วยมั้ย?”
รปภ.พยักหน้า “ครับ”
เทียนจุนไคและคนอื่นๆ กัดฟัน พูดว่า
“พี่รปภ. คุณถูกหลอกกันหมดแล้ว เด็กคนนั้นไม่ใช่แจกวีไอพีเลย เขาเป็นคนปลอม!”
