บทที่ 237
เย่อ้ายไม่ใช่มาเล่นแน่นอน เหตุผลที่เธอมาที่นี่ เป็นเพราะว่าเธอมีเรื่องที่ต้องจัดการ ถึงมาที่นี่ และก็พบหลี่เสว่กับไป๋ยี่เฟยกำลังนัดอยู่พอดี
ไป๋ยี่เฟยซื้อตั๋วเสร็จแล้วและกลับไปข้างๆที่หลี่เสว่“เสว่เอ๋อกำลังมองอะไรอยู่?”
หลี่เสว่ตอบ “เมื่อกี้ได้เจอกับพี่สาวคนหนึ่ง”
“รู้จักกันเหรอ?”
หลี่เสว่พยักหน้า แต่ก็ส่ายหัวอีก และพึมพำด้วยเสียงเบา “ครั้งที่แล้วเธอบอกว่าจะพาฉันไปกินอาหารที่อร่อย ๆ เล่นอย่างสนุก ๆ และยังบอกว่าจะช่วยฉันตามหาพ่อแม่ แต่ก็ไม่มีอะไรเลย เป็นพี่สาวที่ขี้โกหก……”
เมื่อไป๋ยี่เฟยได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็มืดมน
เย่อ้ายมาทำอะไรที่นี่? หรือว่าจะทำอะไรกับเสว่เอ๋ออีกครั้งเหรอ
ไป๋ยี่เฟยมองไปรอบๆ แต่ไม่เจอร่างของเย่อ้าย จึงทำอะไรไม่ได้เลย อย่างไรเขาและไป๋หู่ก็อยู่ที่นี่ ก็ไม่ต้องกลัวไป๋เสว่จะทำอะไร
ทั้งสองเข้าไปในสวนสนุก
มีสถานที่มากมายในสวนสนุก เช่นไวกิ้งส์ รถไฟเหาะ ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นสถานที่ที่ตื่นเต้น
เมื่อที่ไป๋ยี่เฟยเข้าไป เขาก็งง
เขาแค่อยากเล่นกับหลี่เสว่ แต่เขาลืมไปว่าเขาไม่สามารถเล่นสถานที่เหล่านี้ได้เลย พวกนี้ทั้งหมดเป็นสถานที่ที่ตื่นเต้นหมด และทำให้คนน่าตื่นเต้น เขาควรจะเป็นลมไปประมาณสิบกว่าครั้งไหมนะเนี่ย?
ในเวลาของช่วงเช้า หลี่เสว่เล่นสถานที่มากมาย แต่ไป๋ยี่เฟยมีความเพียรพยายามอย่างมากและยังไม่เป็นลม
ในที่สุด หลี่เสว่ก็พาไป๋ยี่เฟยนั่งชิงช้าสวรรค์
ชิงช้าสวรรค์ไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้น ไป๋ยี่เฟยไม่ปฏิเสธ แต่รู้สึกโรแมนติกมาก
นั่งอยู่บนชิงช้าสวรรค์ หลี่เสว่กับไป๋ยี่เฟยนั่งตรงข้ามกัน
หลี่เสว่มองดูภายนอกที่สูงขึ้นทีละนิด มุมปากพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ
หลังจากลงจากชิงช้าสวรรค์ หลี่เสว่ก็บอกว่าเธอหิวและอยากกินปลา
ดังนั้นไป๋ยี่เฟยจึงวางแผนว่าพาหลี่เสว่ไปทานอาหารก่อน
ทั้งสองออกไปจากสวนสนุกด้วยกัน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าข้างหลังพวกเขามีชายที่ใส่หมวกแหลมหมวกเบสบอล และยังถือกล้องอยู่ในมือ
หลังจากรับประทานอาหารแล้ว หลี่เสว่ก็หลับไปอย่างรวดเร็ว และทั้งสองคนก็ต้องกลับไปที่วิลล่า
ไป๋ยี่เฟยเห็นว่าหลี่เสว่หลับอย่างสนิท จึงเหลือโน้ตไว้ให้หลี่เสว่ จากนั้นก็ไปที่โหวจวี๋
……
ในห้องประชุมของธนาคารแห่งหนึ่ง มีประธานของธนาคารหลายคนนั่งอยู่ด้วยกัน
“เป็นไง? ถ่ายได้อะไรบ้าง?”
เพิ่งพูดเสร็จ มีคนหนึ่งหยิบรูปถ่ายออกมาหลายรูป และทุกคนก็เอาไปดูกัน
“ผู้หญิงคนนี้คือใคร?”
“ภรรยาของเขา”
“ประธานไป๋ยังไปที่ส่วนสนุกกับภรรยาด้วยเหรอ?”