บทที่ 194
“เหมือนจะใช่……”
“นั่นใครคือเหรอ? ทำไมมีเรื่องกับโหวจวี๋?”
“……”
วั่นซินที่อยู่อีกที่ เห็นลูกชายของตัวเองมีเรื่องกับไป๋ยี่เฟย สีหน้าขาวซีด เรื่องครั้งที่แล้วยังไม่จบ ไป๋ยี่เฟยไม่เคยพบเขา ในใจเขารู้สึกโชคดี บางทีไป๋ยี่เฟยอาจจะไม่สนใจเขาแล้ว
บวกกับหลิ่วอู๋ฉงใช้ยาควบคุม วั่นซินไม่เคยไปยั่วยุ ไป๋ยี่เฟย หลบให้ไกลได้เท่าไรก็หลบให้ไกลเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าลูกชายโง่ของตัวเอง ยังจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว ไม่เพียงแค่นั้น ยังเกิดเรื่องขึ้นอีก!
“ไป ให้เขาหยุดลงเดี๋ยวนี้ ห้ามเรียกราคาอีก” วั่นซินสั่งให้เลขาของตัวเองไปเตือนวั่นต้าเป่า
ต่อมา เลขาเดินมาที่ด้านข้างของวั่นต้าเป่าอย่างเงียบ ๆ “ประธานวั่นน้อย ท่านประธานวั่นรู้สึกว่าราคาสูงเกินไป ไม่คุ้มค่า”
เขาไม่ได้พูดให้ชัดเจน เพราะเป็นประธานวั่นน้อย พูดตรงเกินไปไม่ได้
วั่นต้าเป่าไม่สนใจ “ไปไปไป ฉันรู้ว่าคุ้มหรือไม่คุ้ม”
เลขาอยากพูดแต่ก็หยุด วั่นต้าเป่าพูดต่อ “นายไปเถอะ ฉันไม่เรียกราคามั่วหรอก”
ไม่เรียกราคามั่วสำหรับเขา คือเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ขายหน้า ไม่เรียกราคามั่ว แต่ตอนนี้ ไม่ใช่ไม่เรียกราคามั่ว แต่ทำเพื่อไม่ให้ขายหน้าของเขา”
เลขาเห็นจึงทำได้เพียงกลับไป แล้วบอกให้วั่นซิน
วั่นซินเสียใจที่เหล็กไม่เป็นเหล็กกล้า ลูกชายเขามีนิสัยแบบไหน เขารู้ดี เห็นได้ชัดว่าจะสู้ให้สุด แต่เขารู้ไหมว่าฝ่ายตรงข้ามมีสถานะอะไร?
วั่นต้าเป่าเรียกราคาอีกครั้ง “สิบสองล้าน!”
เมื่อเรียกราคาแล้วมองไป๋ยี่เฟยอย่างท้าทาย “มีปัญญานายเรียกอีกสิ!”
ไป๋ยี่เฟยไม่สนใจ แต่บอกให้หลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงสองคน ห้ามพวกเธอยกป้ายอีก
พูดจบ ผู้หญิงมีเสน่ห์พูดขึ้น “ยาจกก็คือยาจก แค่สิบสองล้านก็ไม่กล้าเรียกราคาแล้ว”
“อย่าพูดว่าสิบสองล้าน แค่สองล้านเขายังเอาไม่ออกมาเลย!” วั่นต้าเป่าพูดอย่างมั่นใจ
หลงหลิงหลิงที่อยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไร
หลิวเสี่ยวอิงเชอะไปคำหนึ่ง “พวกเธออย่าเพิ่งมั่นใจ รอก่อน”
พูดจบ หลิวเสี่ยวอิงยกป้ายขึ้นเมื่อไป๋ยี่เฟยห้ามไม่ได้ “สิบห้าล้าน!”
สีหน้าไป๋ยี่เฟยตึงเครียด “เธอทำอะไร?”
หลิวเสี่ยวอิงพูดอย่างไม่ต้องสงสัย “แน่นอนว่าช่วยนายไง!”
หลงหลิงหลิงพยักหน้า “ใช่ค่ะ พวกเราแพ้ไม่ได้”
สีหน้าของไป๋ยี่เฟยดูไม่ดี “ไม่จำเป็น”
ส่วนวั่นต้าเป่าและผู้หญิงมีเสน่ห์ได้ยินหลิวเสี่ยวอิงเรียกราคาต่อ จึงพูดเยาะเย้ย
“ราคาสูงขนาดนี้ พวกเธออย่าเรียกแล้วไม่มีปัญญาออก?”
“ถึงเวลาจะกลายเป็นเรื่องตลก!”
หลิวเสี่ยวอิงฮึ้มไปคำหนึ่ง “พวกเธอนั่นแหละตลก ปากบอกตัวเองเป็นคนมีเงิน เรียกราคาแล้วไม่กล้าเพิ่มอีก? โกหกเหรอ?”
“เธอว่าใครไม่กล้าเพิ่ม?” วั่นต้าเป่าไม่ชอบใครให้มาดูถูก
พูดจบ ยกป้ายทันที “สิบแปดล้าน!”
พูดจบ ทุกคนตกใจ
อัญมณีมีมูลค่าก็จริง และมีมูลค่าสะสม แต่ก็ไม่ถึงขั้นเรียกราคาขนาดนี้หรือเปล่า?
ขณะนี้พิธีกรตื่นเต้นแล้ว ทีแรกราคาประเมินสูงสุดอยู่ที่ประมาณสิบห้าล้าน ตอนนี้กลับสูงถึงสิบแปดล้าน เยอะกว่าเดิมสามล้าน!
“สิบแปดล้านครั้งที่หนึ่ง! สิบแปดล้าน……”
“สิบเก้าล้าน!”
หลิวเสี่ยวอิงยกป้ายอีกรอบ
ไป๋ยี่เฟยทนไม่ไหวพูดเสียงต่ำ “พวกเธอเป็นคนเรียกราคา พวกเธอต้องจ่ายเงินเอง!”
หลังจากที่ผู้หญิงมีเสน่ห์ได้ยินประโยคนี้ หัวเราะเยาะ “ว้าว นี่คือไม่มีปัญญาจ่ายเงินเหรอ?”
พูดจบก็พูดกับวั่นต้าเป่า “ต้าเป่า ฉันรู้สึกว่าอัญมณีสวยมากจริงๆ นายรีบประมูลลงมาสิ”
วั่นต้าเป่าไม่สนใจผู้หญิงมีเสน่ห์ แต่กลับมองหลิวเสี่ยวอิง
หลิวเสี่ยวอิงจ้องมองไป๋ยี่เฟยด้วยความโกรธ “ไป๋ยี่เฟย นายยังเป็นผู้ชายหรือเปล่า?”
หลงหลิงหลิงไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาบ่งบอกความหมายได้ชัดเจน
วั่นต้าเป่ารีบพูด “เขาไม่ใช่ผู้ชาย! คนสวย เธอดูให้ชัดสิ ใครเป็นผู้ชายตัวจริง?”
เมื่อได้ยินหลิวเสี่ยวอิงหันไปมองวั่นต้าเป่า ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ “นายเหรอ? เชอะ ฉันไม่เชื่อ”
เมื่อเห็นผู้หญิงมีเสน่ห์จึงจ้องเขม็งหลิวเสี่ยวอิง แล้วดึงวั่นต้าเป่า “ต้าเป่า ฉันคือแฟนนายนะ!”
วั่นต้าเป่าได้ยินเสียงอ่อยๆ ก็ขนลุกอีกรอบ แต่ก็ไม่ฉีกหน้า “รู้แล้วๆๆ ฉันกำลังเรียกราคาให้เธอไม่ใช่เหรอ?”
ขณะนี้ พิธีกรบนเวทีกำลังพูดอย่างตื่นเต้น “สิบเก้าล้านครั้งที่สอง……”
วั่นต้าเป่ารีบยกป้าย “ยี่สิบล้าน!”
พิธีกรตื่นเต้นกว่าเดิม เสียงดังมากขึ้น “ยี่สิบล้าน! ยี่สิบล้าน! ยังมีคนจะเรียกราคาอีกไหม? ยังมีคนจะเรียกราคาอีกหรือเปล่า?”
“ยี่สิบล้านครั้งที่หนึ่ง!”
“ยี่สิบล้านครั้งที่สอง!”
“ยี่สิบล้านครั้งที่สาม!”
“ตกลง!”
“ให้พวกเรายินดีกับคุณผู้ชายท่านนี้ด้วย ได้รับของประมูลชิ้นนี้!”
พูดจบ ทุกคนปรบมือ
วั่นต้าเป่ามองไป๋ยี่เฟยอย่างได้ใจ แล้วมองหลิวเสี่ยวอิง “เห็นหรือยัง? ใครเป็นผู้ชายตัวจริง?”
ผู้หญิงมีเสน่ห์เห็นแล้วงอปาก แต่ว่าได้อัญมณีแล้วเธอก็ไม่สนในอะไรมากแล้ว เพราะว่ายังไงวั่นต้าเป่าก็ไม่เอาอัญมณีให้หลิวเสี่ยวอิง
ส่วนตอนนี้สายตาของหลิวเสี่ยวอิงสามคนเหมือนกัน มองพวกเขาเหมือนคนโง่
วั่นต้าเป่าเห็นแล้วสีหน้าไม่ดี นึกถึงบทสนทนาเมื่อกี้ที่พวกเขาคุยกัน แล้วเข้าใจทันที เขาโดนหลอกแล้ว!
“พวกเธอตั้งใจ?”
หลิวเสี่ยวอิงยักไหล่ “ไม่ไม่ไม่ ฉันอยากได้จริงๆ แต่เสียดายที่พวกเราไม่มีเงิน!”
หลงหลิงหลิงถอนหายใจ “ใช่ พวกเราไม่มีเงินจริงๆ
ในใจของไป๋ยี่เฟยกำลังกลั้นหัวเราะ
เริ่มแรก เขาอยากซื้อให้หลี่เสว่จริงๆ ต่อมาวั่นต้าเป่าเพิ่มราคาเรื่อยๆ เขาจึงรู้สึกว่าไม่จำเป็นแล้ว แต่หลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงกลับเหนือความคาดหมายของเขา เรียกราคาด้วยกัน
ทำให้ไป๋ยี่เฟยปวดหัวมาก แต่หลังได้ยินคำพูดของหลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิง ทันใดนั้นเขาก็รู้ว่า เขาประเมินผู้หญิงต่ำไปจริงๆ
สองคนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เจตนาอย่างชัดเจน
ดังนั้นต่อมาเขาก็ร่วมมือสักนิด ก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว
ผู้หญิงมีเสน่ห์ยังไม่รู้สึกตัว เพียงแค่จ้องมองพวกเขาอย่างได้ใจ “เฮอะ ไม่มีเงินยังจะเรียกราคาตามคนอื่น ตอแหล!”
สีหน้าวั่นต้าเป่าตึงเครียด “หุบปาก! พวกเธอตั้งใจให้พวกเราเพิ่มราคา!”
หลิวเสี่ยวอิงส่ายหัว พูดอย่างบริสุทธิ์ “เปล่านะ! พวกเราอยากได้จริงๆ แต่ว่าตั้งยี่สิบล้านนะ! พวกเราไม่มีเงินจริงๆ!”
“พวกเธอ!” ผู้หญิงมีเสน่ห์ชี้ไปที่พวกเขา ตะลึงจนพูดไม่ออก
“เฮอะ! สำหรับฉันยี่สิบล้านแล้ว แค่เรื่องกล้วยๆ ฉันไม่สนใจหรอก! พวกเธอน่ะสิ ยาจก!” ขณะนี้วั่นต้าเป่าแค่ประคองใบหน้าของตัวเอง
