SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 28.1: ฝนโลหิต (1)

 

พวกเราต่างเงียบ

 

มันเป็นความเงียบระหว่างแบฮุรยองกับฉัน รางวัลของราชาปีศาจ ชั้นที่ 99 ฉันอ่านรางวัลของราชาปีศาจครั้งแล้วครั้งเล่า คำพูดที่ว่าฉันสามารถตรงไปยังชั้นที่ 99 หมุนวนอยู่ในหัวของฉัน

 

– มันเป็นกับดัก

 

แบ ฮูรยองพูดขวางความคิดของฉันออกเหมือนเขาอ่านความคิดของฉันออก

 

– มันเป็นกับดักแน่ๆ ซอมบี้ อย่าหลงเชื่อเด็ดขาด

 

‘ฉันรู้…. แน่นอนว่ามันเป็นกับดักอยู่แล้… ’

 

ฉันพูดพึมพำในหัว

 

เห็นได้ชัดว่ารางวัลนั้นเป็นกับดัก

 

เพราะ

 

‘ไม่มีทางที่เจ้าเชื้อโรคเพลิงนั่นจะไม่เลือกรางวัลของราชาปีศาจอยู่แล้วถ้าเป็นเช่นนั้น’

 

เนื่องจากว่าเขาเป็นโรคจิตแห่งศตวรรษ

 

‘เขาคงเลือกรางวัลของราชาปีศาจแน่ๆ เนื่องจากเขาไม่สนใจว่าผู้เล่นคนอื่นจะตายหรือไม่ แต่…เขาอยู่ที่ชั้น 40 ไม่ใช่ชั้น 99 นั่นหมายความว่า… ’

 

ฉันพยายามคิดอย่างใจเย็น

 

‘รางวัลของราชาปีศาจคือกับดัก เจ้าเชื้อโรคเพลิงอาจเลือกรางวัลของราชาปีศาจและถดถอยหลังจากพบว่ามันเป็นกับดัก ฉันไม่รู้แน่ชัดว่ามันคือกับดักอะไร แต่…’

 

แต่

 

‘พูดตามตรง ฉันอยากได้มัน’

 

หัวใจของฉันเต้นตึกตัก

 

‘นี่เป็นโอกาสที่จะได้รับสกิลของบอสมอนสเตอร์บนชั้นที่ 99’

 

ฉันแตกต่างจากยู ซูฮา ฉันไม่จำเป็นต้องเอาชนะบอสมอนสเตอร์

 

ฉันจะได้รับประโยชน์ถ้าฉันถูกมันฆ่าตาย

 

‘มันจะเป็นบอสมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดนอกจากชั้นที่ 100 …’

 

มันจะเป็นเรื่องโกหกถ้าฉันไม่รู้สึกเย้ายวน

 

‘ชั้นที่ 99’

 

นานแค่ไหนกันกว่าฉันจะไปถึงชั้น 99 โดยใช้วิธีปกติ?

 

1 ปี? 5? 10?

 

อาจใช้เวลานานกว่านั้นด้วยซ้ำ เพราะแม้แต่จักรพรรดิเพลิงที่เป็นคนโรคจิตก็อยู่ที่ชั้น 40 หลังจากผ่านไป 10 ปี

 

แต่ทั้งหมดนั่น ในครั้งเดียว

 

– กงจา

 

แบ ฮุรยองจ้องมาที่ฉัน

 

– อย่า

 

มันเป็นเสียงที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน

 

เขากำลังมองหน้าฉันอย่างจริงจัง

 

– มองฉันสิ ฉันคือจักรพรรดิดาบ ฉันไปที่ชั้น 99 ด้วยตัวเองและล้มเหลวมาแล้ว ฉันกำลังบอกนายว่านี่เป็นกับดัก เป็นกับดักที่น่ากลัว

 

“……”

 

– มันยากเกินไปสำหรับนายที่จะฆ่าแรงเกอร์อันดับสูงทั้ง 10 คนด้วยทักษะของนาย แม้ว่านายจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด นายก็ไม่สามารถปีนข้ามกำแพงชั้น 99 ได้ ยอมแพ้เสียเถอะ

 

ฉันเงียบไป

 

เป็นเพราะเขาเป็นคนเดียวที่ไปถึงชั้น 99 ในหอคอยนี้? เขาดูน่าเชื่อถือ

 

‘บอสมอนสเตอร์ชั้น 99 แข็งแกร่งขนาดนั้นเชียวหรอ?’

 

แบ ฮุรยองขมวดคิ้ว

 

– ไม่มี

 

‘อะไรนะ?’

 

– ไม่มีบอสบนชั้น 99 มีบางอย่างที่เลวร้ายกว่านั้น …เฮ้อ จู่ๆฉันก็นึกถึงอดีตขึ้นมา ยังไงก็ตามนี่คือกับดัก!

 

เขานั่งหันหลังให้ฉัน เขาเหมือนเด็กตัวเล็กๆที่ไม่ได้ขนม ฉันวู่วามไปหน่อย

 

‘เดี๋ยวก่อน มีอะไรอยู่ชั้น 99 นายทำให้ฉันกลัวนะ ฉันไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้มาก่อน มันมีอะไรเหมือนราชาปีศาจหรือเปล่าถ้าไม่ใช่มอนสเตอร์?’

 

– ฮึ้ม ฉันไม่ได้บอกนายหรอก!

 

ฉันพูดผิดไป

 

เขาไม่ได้เหมือนเด็ก เขายังเป็นเด็ก

 

– ฉันไม่อยากรับรู้หรอก แต่นายทำได้ดี คิมซอมบี้ เพียงแค่ทำตามที่นายต้องการ จากนั้นนายก็จะสามารถเคลียร์ชั้น 99 ได้

 

“อืม”

 

ฉันคิดลึกๆ ฉันถูดาบของฉันที่อยู่ในฝัก มันเป็นดาบที่ฆ่าฉันมากกว่า 4000 ครั้ง มันเป็นดาบที่ฉันใช้ฆ่ายู ซูฮา มันไม่มีอะไรมากไปกว่าดาบราคาถูก แต่การสัมผัสมันทำให้ฉันสบายใจ

 

‘เอาล่ะ’

 

ฉันได้ตัดสินใจแล้ว

 

‘ฉันจะทิ้งการถดถอยนี้ไป’

 

หูของเขาผึ่ง

 

– ทิ้งมันไป?

 

‘ใช่ ฉันจะเลือกเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับฉัน ละทิ้งทุกสิ่งอย่างเช่นรางวัลและผลประโยชน์ ฉันจะไปดูว่าทุกอย่างจะออกมาเป็นอย่างไรก่อน’

 

– ละทิ้งรางวัลและผลประโยชน์ … ฮะ นายจะปฏิเสธ [รางวัลของเทพธิดา] ด้วยเหรอ? ทำไม? นายไม่ต้องทำมากขนาดนั้นก็ได้

 

‘ไม่เป็นไร ฉันกำลังก้าวถอยหลังเพื่อที่จะได้วิ่งไปข้างหน้า’

 

คุณต้องใช้เส้นทางที่ยาวกว่าในขณะที่คุณเร่งรีบที่สุด

 

ฉันค่อยๆอ้าปากขึ้น

 

“ทุกคน”

 

ฮันเตอร์ทั้งหมดในห้องรับรองมองมาที่ฉัน

 

“รางวัลของชั้น 11 เพิ่งโผล่มาให้ผมเห็น”

 

“จริงเหรอ? นั่นเป็นเรื่องดีเลย”

 

แม่มดมีปฏิกิริยาก่อน เป็นเพราะเธอยังไม่ได้เห็นรางวัลของเทพธิดาและรางวัลของราชาปีศาจงั้นหรือ? ใบหน้าของเธอเฉยเมยเช่นเคย

 

“ฉันก็เริ่มเบื่อที่สงสัยว่าเราจะต้องรอภารกิจนี้นานแค่ไหน หากคุณเลือกรางวัลก่อนเราสามารถเลือกตามอันดับของเราได้ ค่อยๆคิดดูก่อนเลือกด้วย”

 

“ครับคุณผู้หญิง ผมได้ตัดสินใจแล้ว”

 

ฉันประกาศต่อหน้าแรงเกอร์อันดับสูงทุกคน

 

“ผมไม่ได้เลือกสักรางวัล”

 

ห้องรับรองกลายเป็นเงียบกริบ นักถามนอกรีตและพญาอสรพิษที่กำลังเล่นไพ่อยู่ด้านข้างก็หันมามองฉันเช่นกัน 3 วินาที 2 วินาที 1 วินาที หลังจากความเงียบ แม่มดก็ขมวดคิ้ว

 

“อะไรนะ?”

 

แต่มันก็สายเกินไป

 

[คุณยังไม่ได้เลือกรางวัลประจำด่าน]

 

[คุณไม่สามารถเลือกคลาสพิเศษได้]

 

[หากคุณไม่รับรางวัล คุณสามารถเลือกบทบาทได้หลังจากชั้น 13 เท่านั้น]

 

[คุณต้องการเลือกแบบนี้จริงๆหรือ?]

 

ฉันตอบอย่างหนักแน่น

 

“ใช่ ผม คิม กงจา จะไม่เลือกรางวัลไหนเลย”

 

หน้าต่างการเลือกที่อยู่ตรงหน้าฉันแตกเป็นชิ้นๆ ไม่ใช่แค่นั้น เสียงที่ฟังดูศักดิ์สิทธิ์และเสียงที่ฟังดูมืดมนดังขึ้นในหัวของฉัน

 

[เทพธิดาแห่งการคุ้มครองกำลังตั้งคำถามกับการตัดสินใจของคุณ]

 

[ราชาปีศาจแห่งห่าฝนหัวเราะอย่างชั่วช้า]

 

ฮันเตอร์ทุกคนมองมาด้วยความเหลือเชื่อ

 

“คิม กงจา? นั่นคุณทำอะไร… ?”

 

“หืม”

 

จากนั้นเซียนดาบก็ย่นหน้าผาก ดวงตาแก่ๆของเขามองไปกลางอากาศ ถัดจากฉันที่เป็นอันดับ 1 เซียนดาบคืออันดับ 2 ตอนนี้เขากำลังดูรางวัลอยู่

 

“ …หืม ฉันเข้าใจแล้ว เธอเลือกตัวเลือกที่ปลอดภัยที่สุด”

 

เซียนดาบมองมาที่ฉัน

 

“แต่มันไม่มีความจำเป็นที่จะไม่รับรางวัลไม่ใช่เหรอ? เจ้าหนู นี่อาจเป็นความกังวลที่โง่เขลาของชายชรา แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจำเป็นต้องยอมแพ้แบบนั้นเพื่อความปลอดภัยของเธอเอง”

 

“ขอบคุณสำหรับความห่วงใย แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เสียใจเลย”

 

“ อืมม มันโล่งใจถ้าเธอไม่เสียใจ แต่…”

 

ฮันเตอร์คนอื่นๆมองมาที่เราอย่างสับสน พวกเขาดูเหมือนไม่เข้าใจว่าเรากำลังพูดถึงอะไร

 

“…ไม่”

 

เขาส่ายหัว

 

“การละทิ้งรางวัลมันดูอ่อนโยนเกินไป ขออภัยด้วยเจ้าหนู ฉันจะเลือกรางวัลของเทพธิดา และเลือก [แกรนด์มาสเตอร์แห่งจักรวรรดิเอจิม*]”

 

เอี๊ยด!

 

มันเป็นช่วงเวลาที่เซียนดาบตัดสินใจ ประตูห้องรับรองเปิดออก กลุ่มอัศวินเดินออกมา พวกเขาสวมชุดเกราะที่เปล่งประกายและคุกเข่าต่อหน้าชายชรา

 

“พวกข้าปฏิญานจะจงรักภักดีต่อคมดาบสูงสุดของจักรวรรดิ!”

 

“โอโฮ”

 

เซียนดาบมองเหล่าอัศวินอย่างขบขัน

 

“นี่คือวิธีการเลือกบทบาทสินะ”

 

“อืม? อาฮะ? แล้วยังไงต่อ?”

 

ถัดมาคือนักถามนอกรีต อันดับ 3 ของด่าน เขาเอียงหำัสและอุทาน “อ๊า!”

 

ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว

 

“เข้าใจแล้ว ผมเข้าใจแล้ว! ฮ่าๆ  มันคล้ายกับเกมมาเฟีย*”

 

นอกจากเราแล้วฮันเตอร์คนอื่นๆยังดูสับสน แม่มดหลี่ตาเธอลง

 

“ …ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นพูดอะไรกัน”

 

“ไม่ต้องห่วง! ผมจะบอกคุณเดี๋ยวนี้ล่ะ!”

 

นักถามนอกรีตยกมือขึ้น ตัวอักษรเริ่มถูกเขียนลงบนพื้นดิน เขาใช้ออร่าในการแกะสลักตัวอักษรในหินอ่อน

 

“ทุกคน มองทางนี้!”

 

เหล่าฮันเตอร์จับกลุ่มมองไปที่พื้น

 

+

 

[เทพธิดาแห่งการคุ้มครอง]

 

เนื้อเรื่องย่อ: เทพธิดาผู้ปกป้องอาณาจักรเอจิมสัมผัสได้ถึงความทุ่มเทของคุณ! เทพธิดาได้ตัดสินใจแต่งตั้งคุณให้ดำรงตำแหน่งสำคัญ

 

.

.

.

.

+

 

เหล่าฮันเตอร์เริ่มบ่นพึมพำกับตัวเอง

 

“อะไร?”

 

“ชั้น 99? จริงเหรอ…?”

 

พวกเขาไม่มีปฏิกิริยามากนักเมื่ออ่านรางวัลของเทพธิดา แต่สายตาของพวกเขาเปลี่ยนไปเป็นตกตะลึงเมื่อมาถึงรางวัลของราชาปีศาจ

 

สายตาของแม่มดมืดมนเป็นพิเศษ

 

“นี่…”

 

“ใช่แล้ว! มันคล้ายกับเกมมาเฟีย! เพื่อความสะดวกผมจะเรียกคนที่เลือกรางวัลของเทพธิดาว่า [นักรบ] และคนที่เลือกตัวเลือกอื่นว่า [ผู้ทรยศ]”

 

เขายิ้มอย่างอบอุ่น

 

“แต่มันมีความแตกต่างอย่างมาก [ผู้ทรยศ] เสียเปรียบมากกว่ามาเฟีย! เพราะมีนักรบ 9 คน แต่มีผู้ทรยศเพียง 1 คน และเรามีรองหัวหน้ากิลด์ของกองกำลังอาสาสมัครพลเรือน!”

 

นักถามนอกรีตชี้ไปที่ครูเซเดอร์

 

ครูเวเดอร์กำลังมองไปที่พื้นหินอ่อนด้วยใบหน้าที่ไม่แยแส

 

“ลองคิดดูสิ! รองหัวหน้ากิลด์มีทักษะตรวจจับการโกหก ฮ่าๆ เมื่อเทียบกับเกมมาเฟียแล้วเธอก็เหมือนกับตำรวจ แม้ว่าจะมีคนเลือกรางวัลของราชาปีศาจ นั่นก็ไม่เป็นไร! เพราะ [ผู้ทรยศ] จะถูกจับได้ในทันที!”

 

“อืม…นายพูดถูก”

 

ครูเซเดอร์เงยหน้าขึ้นช้าๆ

 

“ถ้าทุกคนเชื่อฉัน”

 

“อย่างไรก็ตาม เกมนี้ก็ได้เปรียบสำหรับนักรบ! ฮันเตอร์คิม กงจา การสละสิทธิ์เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ยอดเยี่ยม!”

 

นักถามนอกรีตจัดหมวกของเขา

 

“คุณไม่ได้รับรางวัลใดๆเลยแม้ว่าคุณจะเคลียร์ชั้น 11 ในฐานะอันดับ 1 อื้ม! เป็นเรื่องยากมากสำหรับผมที่จะจินตนาการ ด้วยความเคารพต่อการตัดสินใจของคุณผมจะเลือก [แม่ทัพสูงสุดแห่งจักรวรรดิเอจิม]!”

 

เอี๊ยดดดด

 

ประตูห้องรับรองเปิดขึ้นอีกครั้ง NPC นายพลเข้ามาด้วยผ้าคลุมสีแดงที่โบกสะบัด นายพลยืนอยู่ตรงหน้านักถามนอกรีตและแสดงความเคารพ

 

“ขอแสดงความจงรักภักดีต่อธงสูงสุดของจักรวรรดิ!”

 

“อา น่าทึ่งมาก ฉันฝากทุกอย่างไว้ในมือพวกคุณด้วยนะ!”

 

NPC นายพลตั้งแถวอยู่ด้านหลังผู้ถามนอกรีต

 

นี่คือปัจจัยในการตัดสินใจ

 

“ชิ ฉันเกลียดการใช้หัวของฉัน นายบอกว่ามันดีกว่าถ้าเลือกรางวัลใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นฉันจะเลือก [หัวหน้าผู้คุ้มกันแห่งอาณาจักรเอจิม]”

 

พญาอสรพิษ

 

“ถ้างั้นฉันก็เป็น [ผู้อำนวยการฝ่ายกิจการแห่งจักรวรรดิเอจิม] มันดูธรรมดาที่สุด”

 

ครูเซเดอร์

 

“ …ฉันจะเลือก [อัครมหาเสนาบดีแห่งจักรวรรดิเอจิม*] โปรดอย่าเลือกรางวัลของราชาปีศาจ มันจะหายไปถ้าไม่มีใครเลือก นั่นเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่สุด ทุกคนโปรดละมัดระวัง”

 

แม่มด

 

“ไม่ต้องกังวล หืม แน่นอนว่าต้องเป็น [ผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน]”

 

เคาท์

 

ฮันเตอร์ที่เหลือได้เลือกรางวัลของพวกเขา

 

ห้องรับรองเต็มไปด้วย NPC อัศวินที่อยู่ด้านหลังเซียนดาบมีจำนวนเพิ่มขึ้นและด้านหลังแม่มดมีทูตจำนวนนับไม่ถ้วน

 

– ว้าว

 

มีเพียงที่ที่เดียวในห้องรับรองที่ว่างเปล่า ข้างหลังฉัน

 

– นายเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับรางวัล นายจะโอเคไหมซอมบี้? ฉันรู้ว่านายกำลังจะโยนทิ้งการถดถอยครั้งนี้ไป แต่มันไม่เลวร้ายไปใช่ไหม?

 

‘ไม่เป็นไร’

 

ฉันแน่ใจ

 

มันอาจจะเป็นสัญชาตญาณของฉันในฐานะฮันเตอร์

 

‘นี่แหละคำตอบ’

 

เมื่อใดที่คุณต้องโจมตีเป้าหมาย เมื่อใดที่คุณต้องก้าวถอยหลัง

 

ฉัน-

 

[การคำนวณรางวัลเสร็จสิ้นแล้ว]

 

รู้สึกว่านี่เป็นเวลาที่ต้องก้าวถอยหลัง

 

[ผู้ที่มีอันดับสูงสุดทุกคนได้ตัดสินใจเสร็จแล้ว]

 

[คิม กงจา,เซียนดาบ,นักถามนอกรีต,พญาอสรพิษ,ครูเซเดอร์,แม่มด,เคาท์…]

 

เสียงดังขึ้นในห้องรับรอง

 

พวกฮันเตอร์สบตากันอย่างเงียบๆเมื่อมีการประกาศชื่อ

 

[ผู้ปฏิเสธรางวัล 1 ท่าน]

 

ทุกคนหันมามองฉัน ในหมู่พวกเขา ฉันเป็นคนเดียวที่ประกาศว่าฉันทิ้งรางวัล

 

พวกฮันเตอร์ทำสีหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะทำแบบนั้น

 

[ผู้รับรางวัลของเทพธิดา 8 ท่าน]

 

และในไม่ช้าใบหน้าของพวกเขาก็แข็งค้าง

 

[ผู้รับรางวัลของราชาปีศาจ 1 ท่าน]

 

ฮันเตอร์ทุกคนมองหน้ากัน

 

[รวมทั้งสิ้น 10 ท่าน]

 

[ผู้ที่มีอันดับสูงสุดทุกคนได้ตัดสินใจเสร็จแล้ว]

 

[แจ้งให้ทุกท่านทราบอีกครั้ง]

 

มันบังเกิดความเงียบงัน

 

[ผู้ปฏิเสธรางวัล 1 ท่าน]

 

[ผู้รับรางวัลของเทพธิดา 8 ท่าน]

 

[ผู้รับรางวัลของราชาปีศาจ 1 ท่าน]

 

[ผู้ที่มีอันดับสูงสุดทุกคนได้ำตัดสินใจเสร็จแล้ว]

 

มันเป็นความเงียบที่ยาวนาน

 

[ขอให้โชคสถิตกับท่านทุกคน]

 

TL note*

[1] แก้ไขชื่อยศจากโหราจารย์เป็นแกรนด์มาสเตอร์

[2] เกมมาเฟียคล้ายกับเกมแวร์วูลฟ์คือการทำให้อีกฝ่ายเชื่อว่าตัวเองเป็นคนดีแล้วฆ่าเสียจนกว่าจำนวนคนเลวจะเท่ากับคนดี

[3] แก้ไขชื่อยศจากเสนาบดีเป็นอัครมหาเสนาบดี