S.P.P: บทที่ 164: คัดลอก!
“โซล!”
หลังจากพูดจบประโยคร่างของเขาก็ได้กระพริบหายไป
ในขณะเดียวกันนัมเบอร์ 6 ก็เริ่มเคลื่อนไหวในตอนที่เขาเคลื่อนไหวนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างหนัก
เมื่อโรแกนได้ยินคําพูดนั้นเขาก็รู้สึกโกรธมาก
เขาได้ย้ายร่างไปข้างหน้าเพื่อปิดกั้นคนยักษ์นั้นในทันที่เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายเข้ามาใกล้มากไปกว่านี้อีก
“ฮาาาาาา!”
หลังจากส่งเสียงคํารามออกมาเขาก็ได้ก้าวไปหานัมเบอร์ 6 อีกครั้ง
หลังก้าวมาสามก้าว เบฮีมอธทั้งสองก็ได้ปะทะกันอีกครั้ง
“บูม!”
พวกเขาได้แลกหมัดกันซึ่งมันทําให้อากาศถึงกับแตกระแหง
จากนั้นนัมเบอร์ 6 ก็ได้เอาขวานที่อยู่ในมือโจมตีไปที่โรแกนที่อยู่ตรงหน้าเขาพร้อมกับส่งเสียงคํารามออกมา
” ตาย!”
เมื่อเห็นขวานบนมือของนัมเบอร์ 6 ดวงตาของโรแกนก็ได้เปล่งประกายขึ้นมาจากนั้นเขาก็ขยับมือซ้ายของเขาขึ้นมาแล้วจับไปที่ข้อมือของนัมเบอร์ 6 ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็กระโดดไปอยู่ที่ด้านหลังของนัมเบอร์ 6
ด้วยรูปร่างที่เพรียวบางของเขาประกอบกับโมเลกุลพิเศษของเขาที่ไม่ใช่ทั้งกล้ามเนื้อและเลือดดังนั้นเขาจึงมีความยืดหยุ่นที่มากกว่าอีกฝ่าย
การกระทําทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก เขาได้คว้าไปที่ข้อมือของนัมเบอร์ 6 และจับล็อกเอาไว้แน่น
“ฮาาาาาา!”
โรแกนได้คํารามออกมาพร้อมกับโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วปล่อยหมัดไปที่หลังของนัมเบอร์ 6
”อึก…”
สายลมได้พัดผ่านพร้อมกับการแสดงออกของนัมเบอร์ 6 ที่เปลี่ยนไปร่างของเขานั้นถูกควบคุมโดยโรแกนและหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถูกกดลงไปที่พื้น
“บูม!”
หมัดของโรแกนนั้นได้บดขยี้ร่างกายที่ใหญ่โตของเขาหลัง จากที่เขาล้มลงมานั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนราวกับว่ากําลังมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น
โชคดีที่ที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ห่างไกลทําให้มีคนอาศัยอยู่ไม่ มากนักไม่อย่างนั้นการต่อสู้ระหว่างสองยักษ์นั้นย่อมก่อให้เกิดความตื่นตระหนกในหมู่พลเรือนอย่างแน่นอน
หลังจากนั้นโรแกนก็ได้ตัดสินใจที่จะกระโดดเขาได้งอเข่าของเขาแล้วกระโดดไปตรงหน้าของนัมเบอร์ 6
จากนั้นเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและส่งเสียงคํารามออกมาพร้อมกับปล่อยหมัดออกไปชุดใหญ่บนร่างของนัมเบอร์ 6 ราวกับห่าฝน
“ บูมบูมบูม..”
โรแกนนั้นไม่ได้แสดงความเมตตาแต่อย่างใดเขาปล่อยหมัดหลายครั้งไปบนใบหน้าและร่างกายของเขา
ในตอนนั้นเองนัมเบอร์ 3 ก็ได้มาถึงที่ด้านข้างของเขา
“ ไอเวรนี้ เท้าวายุ!”
ในเวลานี้เขาตะโกนออกมาพร้อมกับใช้หนึ่งในวิชาหกรูปแบบออกมา
“ชวิ้งงงง!”
ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้การโจมตีในครั้งนี้นั้นพุ่งตรงไปที่ ร่างของไททันโดยตรง
ในความเป็นจริงโรแกนนั้นต้องแบ่งสมาธิมาเพื่อป้องกันตัวเองจากการโจมตีในครั้งนี้ แต่ในคราวนี้ความสนใจทั้งหมดของเขานั้นจดจ่ออยู่กับแค่นัมเบอร์ 6 มันทําให้ยากที่ จะป้องกันตัวเอง
แต่ถึงยังงั้นยักษ์นี่คือยักษ์ชนิดพิเศษจากแอทเทค ออนไททัน โครงสร้างร่างกายของมันนั้นเป็นอะไรที่ลึกลับมาก มันไม่ใช่ทั้งกล้ามเนื้อและเลือดที่บริสุทธิ์ร่างของพวก มันนั้นเบาแถมยังมีพลังทําลายล้างที่สูงในเวลาเดียวกันพวกมันก็ยังมีผิวเกราะที่แข็งแกร่งที่สามารถป้องกันความเสียหายได้เป็นจํานวนมากมันแข็งราวกับเพชร มันคือสิ่งที่น่าเหลือเชื่อนอกจากนี้ร่างกายของพวกมันนั้นยังมีความสามารถในการฟื้นตัวที่สุดยอด
ในตอนที่เท้าวายุมาถึงตัวโรแกนนั้นเขาก็ได้ส่งเสียงคํารามออกมาพร้อมกับการแสดงออกของเขาที่เปลี่ยนไป
ดูเหมือนว่าการได้ครอบครองไททันนั้นจะทําให้จิตวิญญาณของโรแกนบ้าคลั่ง
หลังจากปล่อยหมัดออกไปมากกว่าสิบหมัดไปที่ใบหน้าของนัมเบอร์ 6 ใบหน้าของนัมเบอร์ 6ก็ได้ถูกปกคลุมไปด้วยเลือดจมูกของเขานั้นถูกทุบจนผิดรูปดวงตาของเขา นั้นบวมเป่งและกรามของเขานั้นก็ถึงกับฉีกขาด คนยักษ์ผู้น่าสังเวชนั้นกําลังกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
แต่ถึงอย่างนั้นโรแกนก็ยังไม่ได้พอแต่เพียงเท่านี้
“อ้าาาาาา!”
เขาได้คํารามออกมาพร้อมกับความโกรธของเขาที่ได้ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสมบูรณ์
เลือดมีแค่เลือดเท่านั้นที่สามารถบรรเทาความหดหูและ ความโกรธของเขาได้ในเวลานี้
“ บูมบูมบูม…”
เขายังคงปล่อยหมัดออกมาไม่ยอมหยุด
ในเวลานี้เนื่องจากพลังหมัดอันมหาศาลของเขามันทําให้ มีหลุมลึกปรากฏขึ้นมาใต้ศีรษะของนัมเบอร์ 6
ที่ข้างหลังของเขานั้นนัมเบอร์ 3 นั้นยังคงโจมตีเขาด้วย เท้าวายุของเขาอย่างต่อเนื่องโรแกนนั้นรับเท้าวายุมากว่า 15 ครั้ง รอยเลือดที่เกิดจากเท้าวายุนั้นน่าหวาดกลัว มากแต่ถึงยังงั้นพวกมันก็หายไปอย่างรวดเร็วภายในหมอกสีขาว
ความสามารถของไททันกลายพันธุ์ตัวนี้นั้นทําให้ร่างกาย ของโรแกนนั้นมีความยืดหยุ่นที่มากกว่าในต้นฉบับดั้งเดิม
“ แม้ว่าเผ่าพันธุ์สูงสุดของโลกที่แตกต่างนั้นจะไม่ทรงพลัง เท่ากับโลกนี้ แต่พวกมันก็ยังมีแนวโน้มที่จะกลายพันธุ์เพื่อสร้างพลังทักษะและเพิ่มความแข็งแกร่งได้งั้นสินะ?”
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดาเกี่ยวกับความสามารถของระบบของตัวเขาเองเท่านั้นในความเป็นจริงสําหรับโรแกนนั้นมันยังมีอีกหลายสิ่งที่เขายังไม่เข้าใจเกี่ยวกับ ระบบที่เขาครอบครองอยู่
เขาเข้าใจเกี่ยวกับพลังของระบบ แต่มันยังเป็นเรื่องที่ยากมากสําหรับเขาที่จะรู้ว่ามันมีประสิทธิภาพมากขนาดไหน และจุดสูงสุดของมันนั้นจะไปหยุดอยู่ตรงไหน?
โรแกนได้กําหมัดของเขาพร้อมกับยืนขึ้นมาอย่างช้าๆ
นัมเบอร์ 6 นั้นยังคงต่อต้านแต่เขาไม่สามารถขยับร่างกายของเขาได้แม้แต่นิดเดียว
ในการต่อสู้ระยะประชิดนั้นถ้าทําพลาดเพียงแค่ครั้งเดียวนายก็จะต้องเผชิญกับพายุที่สาดซัดเข้ามาอย่างไม่รู้จบ
ต้องบอกว่าถึงแม้ทักษะการต่อสู้ในระยะประชิดของแอนนี่นั้นจะหยาบไปหน่อยแต่ความแข็งแกร่งทางร่างกายของ เธอนั้นก็นับว่าดีจนน่าประหลาดใจเลยทีเดียว
“ฮึ!”
ในขณะที่เขากํากําปั้นของเขาโรแกนก็ได้มองไปที่นัมเบอร์ 6 จากนั้นเขาก็ได้ปล่อยหมัดออกมาอีกครั้ง
“บูม!”
หมัดนี้นั้นเขาได้ใช้พลังกายออกมาเป็นจํานวนมาก เขาได้ต่อยไปที่หัวที่ใหญ่โตของนัมเบอร์ 6 หัวของเขานั้นได้ถูกกระแทกไปที่พื้นในทันที
ใบหน้าของเขานั้นได้มีเลือดที่ไหลนองออกมาราวกับแม่น้ำสายเล็กๆสายหนึ่งที่ไหลรินลงมาที่พื้นราวกับว่ามันกําลังหล่อเลี้ยงดอกไม้บนที่แห่งนี้
ใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งนาทีนัมเบอร์ 6 ก็ได้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์
“ฮาาาาาา!”
เมื่อจัดการกับนัมเบอร์ 6 สําเร็จโรแกนก็ได้คํารามออกมาพร้อมกับยืนขึ้นมาอีกครั้ง
เมื่อเห็นไททันที่น่าสยดสยองนัมเบอร์ 3 ก็รู้สึกตื่นตระหนกมาก
“เท้าวายุ!”
เขาได้ปลดปล่อยเท้าวายุออกมาอีกครั้ง แต่ในคราวนี้โรแกนยกมือของเขาขึ้นมาแล้วเหวี่ยงออกไปตามคาดเท้าวายุนั้นถูกบดขยี้และล้มเหลวอีกครั้งแต่ถึงอย่างงั้นมือของ โรแกนนั้นก็ยังได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
“ ตอนนี้ถึงตาแกแล้ว!”
ที่ด้านหลังคอของไททันการแสดงออกของโรแกนนั้นดุร้ายมากในตอนนี้โทโมเอะทั้งสามในดวงตาของเขานั้นกําลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว
“ฟู่!”
หมอกสีขาวได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับมือของไททันที่ฟื้นสภาพอย่างรวดเร็ว
เมื่อได้เห็นฉากที่แปลกประหลาดนี้นัมเบอร์ 3 ก็ต้องช็อคไปในทันที
หลังจากฟื้นสภาพเสร็จโรแกนก็ได้กํากําปั้นของเขาแล้วชกออกไป
“โซล!”
ร่างของนัมเบอร์ 3 ได้กระพริบหายไป ในตอนนี้เขากําลังก้าวเดินอยู่บนอากาศราวกับว่าเขาอยู่บนพื้นดินเขาได้ ปรากฏตัวขึ้นมาแล้วหายตัวไปด้วยความเร็วสูง โรแกนที่ซ่อนตัวอยู่ในด้านหลังคอของไททันนั้นได้มองไปที่เขาอย่างระมัดระวังพร้อมกับเปิดการใช้งานเนตรวงแหวนของเขาพร้อมกับ โทโมเอะทั้งสามที่หมุนวนอย่างรวดเร็ว
“เท้าวายุ!”
ในเวลานี้นัมเบอร์ 3 ได้ปลดปล่อยเท้าวายุออกมาอีกครั้ง
โรแกนได้หมุนตัวของเขาพร้อมกับป้องกันการโจมตีนั้นในทันที
โทโมเอะนั้นกําลังหมุนวนอย่างรวดเร็วพร้อมกับคัดลอกทักษะของเขาเข้ามาในความทรงจําอีกครั้ง
“เดินชมจันทร์!”
โรแกนนั้นได้ปล่อยหมัดออกไปที่นัมเบอร์ 3 ที่ยังคงเคลื่อนไหวอยู่ในอากาศเพื่อหลีกเลี่ยงเขา
เมื่อเห็นว่าเขาได้ใช้เดินชมจันทร์ออกมาเขาก็ได้คัดลอกมันเข้ามาในความทรงจําของเขาอีกครั้ง
มันก็เหมือนกับการคัดลอกและวางในคอมพิวเตอร์ ทุกการกระทําของนัมเบอร์ 3 นั้นถูกคัดลอกอยู่ในเนตรวงแห วนของเขา
วิชาหกรูปแบบที่ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยนัมเบอร์ 3 นั้น เป็นเหมือนกับการสาธิตให้โรแกนดูเขานั้นได้คัดลอกมันมา ไว้ในความทรงจําของเขาและพร้อมที่จะปลดปล่อยมันออกมาได้ตลอดเวลา
หนึ่งนาทีต่อมา แสงที่เย็นชาก็ได้ปรากฏขึ้นมาในดวงตาของโรแกน
“ในตอนนี้มันได้มาถึงจุดสิ้นสุดของแกแล้ว!”
“ชิเนะ!” (ตาย!)
