หานเซิ่นลองแทงอีกหลายครั้ง และเขาก็พยายามจะใช้วิชาจีโนหลากหลายอย่าง แต่ไม่ว่าเขาจะใช้วิชาอะไร มันก็ไม่ได้ผล การจะไปให้ถึงตัวไทม์โกสต์นั้นดูเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
พระเจ้าหัวเราะขณะที่เดินเข้ามาหาหานเซิ่น
“นอกซะจากเจ้าจะทำลายเวลาที่ไม่จำกัดนั้น มันก็ไม่สำคัญว่าเจ้าจะใช้วิชาจีโนอะไร เจ้าก็ทำอะไรมันไม่ได้ มันมีวิชาจีโนแอบโซลูทไทม์ที่จะทำให้กาลเวลาไหลเวียนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด การกระทำที่ใช้เวลาแค่วินาทีเดียวนั้นจะถูกถ่วงเวลาอย่างไม่สิ้นสุด”
หานเซิ่นรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาต้องการจะทำลายแอบโซลูทไทม์ของไทม์โกสต์ให้ได้ แต่การจะทำแบบนั้นเขาจำเป็นต้องทำลายอาณาเขตกาลเวลาของมัน หรือไม่ก็ใช้ความเร็วที่มากพอเพื่อจะผ่านการถ่วงเวลาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไปให้ได้
เพราะยังไงซะแอบโซลูทไทม์ของไทม์โกสต์ก็ไม่ได้หยุดเวลา เวลายังคงดำเนินต่อไป แต่มันแค่เดินไปอย่างช้ามากๆ ถ้าเขาเพิ่มความเร็วของตัวเองให้สูงกว่าการถ่วงเวลาไทม์โกสต์ได้ เขาก็จะทำร้ายมันได้
แต่ความเร็วของหานเซิ่นยังไม่ถึงระดับนั้น เขาจะลองดูอีกทีในตอนที่เขาเลื่อนสู่ขั้นทรูก็อตแล้ว สำหรับตอนนี้เขาจำเป็นต้องหาทางอื่น ถ้าเขาคิดจะฆ่ามัน
“โกลเด้นโกรวเลอร์เข้าไปในจีโนฮอลล์แล้วเป็นยังไงบ้าง?” หานเซิ่นถามไปตรงๆ
ในเมื่อพระเจ้ารู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับโกลเด้นโกรวเลอร์ มันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องปิดบังอะไรอีก ถ้าพระเจ้าต้องการจะจัดการกับโกลเด้นโกรวเลอร์ หานเซิ่นก็จะเตรียมตัวรับมือกับมัน
“ก็ไม่เลว ยังไงซะมันก็มีสายเลือดของโกรวเลอร์อยู่ในตัว เทพสปิริตขั้นเดสทรัคชั่นทำอะไรมันไม่ได้ แต่บอกได้ยากว่าจะเป็นยังไงถ้าในอนาคตมันต้องไปเจอกับเทพสปิริตที่ระดับสูงกว่านั้น” พระเจ้าพูด
คำตอบนี้ทำให้หานเซิ่นประหลาดใจ เขาคิดว่าพระเจ้านั้นจะใช้โกลเด้นโกรวเลอร์เพื่อล่อลวงให้เขาไปที่จีโนฮอลล์ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้เป็นแบบนั้น
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ พระเจ้าก็ยิ้มให้กับหานเซิ่นและพูด
“เจ้าได้ดูการต่อสู้เพื่อจุดตะเกียงของเผ่าคริสตัลไลเซอร์ไหม?”
“ก็ได้ดูอยู่” หานเซิ่นตอบ “มันมีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรอ?”
“ระดับความแข็งแกร่งทางร่ายกายของหานเซิ่นไม่ได้ดีเหมือนกับเจ้า แต่วิชาจีโนของเขาแปลกประหลาดมากๆ” พระเจ้าพูด
“มันย้อนสายเลือดของคนอื่นได้ มันบังคับให้สิ่งมีชีวิตวิวัฒนาการย้อนหลัง พลังนั้นแตกต่างไปจากพลังธาตุกาลเวลาและอวกาศ ถ้ามันเป็นธาตุใดธาตุหนึ่ง มันก็คงจะเป็นธาตุชีวิต”
“สนใจเขาอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถาม
“ข้าก็สนใจอยู่บ้าง” พระเจ้ายอมรับตรงๆ
“เจ้าควรไปตามหาเขา” หานเซิ่นพูดพร้อมกับหัวเราะ
พระเจ้ายักไหล่และถาม “ข้าบอกเจ้าแล้วไม่ใช่หรือยังไงว่าเทพสปิริตต้องพึ่งพาร่างกายของสิ่งมีชีวิตเพื่อเดินทางในจักรวาล? นอกจากนั้นร่างกายนั่นจะจำกัดพลังของเทพสปิริตเอาไว้ ดังนั้นการที่ข้าใช้ร่างกายนี้เพื่อเดินทางไปรอบๆจักรวาลถือเป็นอะไรที่อันตราย แถมสถานที่อย่างสเปชการ์เด้นนั้น… ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่นั่น แม้แต่ข้าก็เข้าไปไม่ได้”
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ พระเจ้าก็พูดต่อ “อีกอย่างข้าไม่มีเวลาแล้ว”
“พระเจ้าไม่ได้มีชีวิตอยู่ตลอดไปอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถามด้วยความแปลกใจ
“พระเจ้านั้นมีหน้าที่อยู่ พระเจ้าอย่างพวกเรามีงานที่ต้องทำ”
พระเจ้าหัวเราะ เขามองไปที่หานเซิ่นและพูด “ครั้งนี้ข้ากลับมาก็เพื่อจะบอกว่ามันกำลังจะมีเรื่องเกิดขึ้น ข้าคงจะไม่ได้กลับมาที่จักรวาลเป็นเวลานาน หลังจากผ่านไปหกเดือน ข้าจะส่งกู่หว่านเอ๋อคืนให้กับเจ้า แต่ไม่แน่ ก่อนหน้านั้นเจ้าอาจจะเข้าไปในจีโนฮอลล์เรียบร้อยแล้ว”
“ก่อนที่จะกลายเป็นขั้นทรูก็อต ข้าจะไม่เข้าไปในจีโนฮอลล์” หานเซิ่นพูด
“ในโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน ถ้าเจ้าคิดถึงข้า บางทีเจ้าอาจจะเข้าไปในจีโนฮอลล์ในอีกไม่นาน ถ้าเป็นแบบนั้นแน่นอนว่าข้าจะช่วยคุ้มครองเจ้าสักพัก อย่างน้อยเจ้าก็จะไม่ถูกฆ่าตายในทันที” หลังจากที่พูดจบ พระเจ้าก็โบกมือและเริ่มก้าวออกไป
จู่ๆบันไดหินที่นำไปสู่ท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้นมา หลังจากที่พระเจ้าเหยียบลงไปบนบันไดหิน เขาก็ค่อยๆหายลับไป
หลังจากที่พระเจ้าจากไปแล้ว หานเซิ่นก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา เขากังวลว่าพระเจ้าอาจจะสังเกตได้ว่าหานเซิ่นกับดอลลาร์นั้นเป็นคนๆเดียวกัน แต่เขาเชื่อว่าพระเจ้าไม่ได้สังเกตถึงเรื่องนั้น
นั่นไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไร ยังไงซะหานเซิ่นตามปกติกับหานเซิ่นในโหมดซีโน่เจเนอิคนั้นก็มีสายพันธุ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง นอกซะจากคนอื่นจะได้เห็นหานเซิ่นใช้โหมดซีโน่เจเนอิคกับตาตัวเอง ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็ได้แต่หาบทสรุปจากการตรวจดูยีนของหานเซิ่น แต่การทำแบบนั้นมันควรจะเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าหานเซิ่นกับดอลลาร์เป็นคนๆเดียวกัน
“ในจีโนฮอลล์เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถึงทำให้พระเจ้าต้องกลับไป?”
หานเซิ่นอยากจะใช้มงกุฎสกายก็อตเพื่อเข้าไปดู แต่เขาอดกลั้นความอยากรู้อยากเห็นเอาไว้
ถ้าโกลเด้นโกรวเลอร์ไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย หานเซิ่นก็ตั้งใจจะเลื่อนไปสู่ขั้นทรูก็อตซะก่อนที่จะไปหาโกลเด้นโกรวเลอร์
หานเซิ่นหันกลับไปมองที่ไทม์โกสต์ ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ เขาก็คงจะฆ่าไทม์โกสต์ไม่ได้ แต่ตอนนี้ไทม์โกสต์นั้นถูกกักขังเอาไว้ มันจะต้องมีหนทางอยู่
หานเซิ่นเปิดใช้ศาสตร์ตงเสวียนและยื่นมือข้างหนึ่งออกไปหาไทม์โกสต์
เมื่อก่อนหน้านี้ในตอนที่มือของหานเซิ่นกำลังจะสัมผัสไทม์โกสต์ มือของเขาก็ช้าลงไป มันให้ความรู้สึกราวกับว่าเขาไม่มีวันจะแตะต้องตัวไทม์โกสต์ได้
แต่ทันใดนั้นก็มีการหมุนของมิติเกิดขึ้นในมือของหานเซิ่น ในเมื่อเวลานั้นช้าลงจนเกือบจะหยุดนิ่ง หานเซิ่นก็ฉีกมิติให้เกิดเป็นช่องว่างขึ้นมา
ตูม!
ด้วยท่าตบขั้นสุดยอด หานเซิ่นก็ฉีกโซ่สสารของแอบโซลูทไทม์ไปได้ แต่ถึงมันจะถูกกักขัง พลังของไทม์โกสต์ก็ยังคงแข็งแกร่งมากๆ ท่าตบขั้นสุดยอดสามารถทำลายชั้นของแอบโซลูทไทม์ได้เพียงไม่กี่ชั้นเท่านั้น หานเซิ่นไม่สามารถทำลายพวกมันทั้งหมดได้
“ถ้าครั้งเดียวไม่สำเร็จ มันก็ต้องลองดูอีกครั้งหนึ่ง”
หานเซิ่นยื่นมือไปข้างหน้าอีกครั้ง และอาณาเขตกาลเวลาก็ปรากฏขึ้นมา
หานเซิ่นโจมตีซ้ำๆหลายครั้งจนเขาทำลายแอบโซลูทไทม์ได้สำเร็จ เขาชกไปถูกตัวไทม์โกสต์ และทำให้ร่างกายของไทม์โกสต์สั่นไหว แต่หมัดของเขาไม่สามารถทำลายชุดเกราะของมันได้
“ซีโน่เจเนอิคขั้นทรูก็อตนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ”
หานเซิ่นเปลี่ยนมาใช้หอกสกายไวน์แรดิชก็อต ในจังหวะที่เขาฉีกแอบโซลูทไทม์จนขาด เขาก็ใช้หอกแทงเข้าไปใส่ไทม์โกสต์
ถ้าไทม์โกสต์ไม่ได้ถูกขังเอาไว้และสปิริตของมันไม่ได้หายไป หานเซิ่นก็ไม่คิดว่าเขาจะรับมือกับมันได้
แต่ด้วยความพยายามอย่างหนัก ในที่สุดหานเซิ่นก็ฆ่าไทม์โกสต์ได้สำเร็จ
“ซีโน่เจเนอิคไทม์โกสต์ระดับเทพเจ้าถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าถูกค้นพบ คุณได้รับวิญญาณอสูรระดับเทพเจ้าไทม์โกสต์”
หานเซิ่นรู้สึกดีใจ พลังธาตุกาลเวลาของไทม์โกสต์นั้นถือเป็นอะไรที่พิเศษมาก บางทีวิญญาณอสูรของมันก็อาจจะเป็นธาตุกาลเวลาที่พิเศษเช่นเดียวกัน
หานเซิ่นรีบดูในทันทีว่าเขาได้รับวิญญาณอสูรประเภทไหนกันแน่
“วิญญาณอสูรระดับเทพเจ้าไทม์โกสต์: อาณาเขต(สมบูรณ์)”
หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้น วิญญาณอสูรประเภทอาณาเขตนั้นหาได้ยากมากๆ แถมมันยังสมบูรณ์อีก มันเหมือนกับดาบโคลด์ไลท์ นั่นหมายความว่าวิญญาณอสูรไทม์โกสต์นี้จะต้องทรงพลังมากๆ มันสามารถใช้กับคู่ต่อสู้ระดับเทพเจ้าขั้นทรูก็อตได้เลย