Super God Gene – ตอนที่ 2823

ในจังหวะที่หมัดของร่างสปิริตสีม่วงชกเข้าไปในเถ้าถ่านของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ หานเซิ่นก็เคลื่อนที่ผ่านร่างสปิริตสีม่วงและไปปรากฏตัวตรงหน้าอีวิลโลตัสเรียบร้อยแล้ว

“รนหาที่ตาย” อีวิลโลตัสดึงหมัดกลับเพื่อจะชกใส่หานเซิ่นอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นก็มีเปลวเพลิงสีขาวลุกโชนขึ้นในมือของหานเซิ่น ในเวลาเดียวกันอีวิลโลตัสก็ชกหมัดออกไปใส่หานเซิ่น หลังจากนั้นเปลวเพลิงสีขาวก็ลุกโชนขึ้นที่อกของอีวิลโลตัส

“เพลิงฟินิกซ์… ขนนกฟินิกซ์… ทำไมเจ้าถึง…”
อีวิลโลตัสก้มลงมองอกตัวเอง เขาเห็นขนนกฟินิกซ์ปักเข้าไปในอกของเขา เปลวเพลิงสีขาวนั้นกำลังเผาผลาญร่างกายและอวัยวะภายในของเขาอย่างบ้าคลั่ง

ปัง!

หานเซิ่นไม่ปล่อยให้อีวิลโลตัสมีโอกาสได้พูด ในจังหวะที่หานเซิ่นดึงขนนกฟินิกซ์กลับมา เขาก็ควบคุมสกายไวน์แรดิชให้ชกใส่ร่างสปิริตสีม่วงที่เชื่อมต่อกับอีวิลโลตัส เนื่องจากอีวิลโลตัสเพิ่งจะถูกแทง เขาจึงไม่สามารถตอบสนองได้ทัน หมัดของสกายไวน์แรดิชตรงเข้าไปที่หัวของเขา

กระดูกไหล่ข้างหนึ่งของหานเซิ่นถูกทำลายด้วยหมัดของอีวิลโลตัส แต่หานเซิ่นไม่ได้สนใจในเรื่องนั้น เขายังคงร่วมมือกับสกายไวน์แรดิชกระหน่ำโจมตีใส่อีวิลโลตัสโดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว

“อ้า!” ทั้งอีวิลโลตัสและร่างสปิริตสีม่วงได้รับความเสียหายพร้อมๆกัน ซึ่งทำให้ร่างกายของอีวิลโลตัสได้รับความเสียหายเป็นสองเท่า ใบหน้าของอีวิลโลตัสบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

หานเซิ่นค้นพบจุดอ่อนของอีวิลโลตัสที่จริงๆแล้วไม่นับว่าจุดอ่อน ร่างสปิริตสีม่วงของอีวิลโลตัสนั้นจะไม่ได้รับความเสียหายจากสิ่งมีชีวิตในจักรวาล แต่ในตอนที่ร่างสปิริตสีม่วงได้รับความเสียหาย ร่างกายของอีวิลโลตัสก็จะได้รับบาดเจ็บไปด้วย

ส่วนร่างกายของอีวิลโลตัสนั้นเหมือนกับสิ่งมีชีวิตธรรมดาที่สามารถูกทำร้ายด้วยพลังของจักรวาล ซึ่งหมายความว่าในตอนที่หานเซิ่นต่อสู้ร่วมกับสกายไวน์แรดิช อีวิลโลตัสก็จะรับความเสียหายเป็นสองเท่า ถึงแม้ร่างกายของเขาจะเป็นขั้นทรูก็อต มันก็ไม่ได้หมายความว่าพลังในการต่อสู้ของเขาจะเป็นขั้นทรูก็อตเช่นกัน

อย่างน้อยในความคิดเห็นของหานเซิ่น หลังจากที่อีวิลโลตัสใช้ร่างสปิริตสีม่วง พลังชีวิตของเขาก็ถูกลดลงไป และในตอนที่ร่างสปิริตสีม่วงของเขาได้รับเครื่องหมายของพระเจ้า ร่างกายของเขาก็เกิดรอยร้าวเล็กๆขึ้นจำนวนมาก ราวกับว่าร่างกายของเขากำลังจะพังทลาย

จริงๆแล้วหานเซิ่นไม่ได้คาดคิดว่าขนนกฟินิกซ์จะสร้างความเสียหายกับอีวิลโลตัสได้มากนัก แต่ความจริงที่ขนนกฟินิกซ์ทะลุเข้าไปในอกของอีวิลโลตัส นั่นก็พิสูจน์ถึงเรื่องที่พลังของอีวิลโลตัสลดลงไป มันคงจะเป็นผลกระทบในทางลบของการใช้ร่างสปิริตสีม่วง

สำหรับหานเซิ่นแล้วนี่เป็นสถานการณ์ที่ทำให้เขาได้เปรียบ ถ้าพลังของอีวิลโลตัสยังอยู่ในขั้นทรูก็อต ขนนกฟินิกซ์ของหานเซิ่นก็อาจจะทำร้ายเขาแบบนั้นไม่ได้

ด้วยการโจมตีอย่างต่อเนื่องของหานเซิ่นและสกายไวน์แรดิช อีวิลโลตัสส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เลือดไหลออกมาจากร่างกายของเขาอย่างไม่หยุด เป่าอิงและคนอื่นๆมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ

จากมุมมองของพวกเขา หานเซิ่นกำลังถือเปลวไฟสีขาว เขาทำให้อีวิลโลตัสต้องหลั่งเลือดออกมา และอีวิลโลตัสไม่สามารถทำอะไรเพื่อตอบโต้ได้

“ไม่… เป็นไปไม่ได้… ข้าคือพระเจ้า… ข้าจะไม่ถูกฆ่าโดยสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ… ข้าจะไม่ถูกฆ่าตาย…อ้า…” ก่อนที่อีวิลโลตัสจะพูดจบประโยค หานเซิ่นก็ตัดแขนของเขาจนขาด ทำให้เลือดพุ่งออกมาทุกหนทุกแห่งราวกับน้ำพุเลือด

“ไอ้เวรเอ้ย… ข้าจะสับร่างกายเจ้าเป็นชิ้นๆและทำให้แน่ใจว่าเจ้าจะไม่มีวันได้ไปผุดไปเกิด…”
ใบหน้าของอีวิลโลตัสเต็มไปด้วยความโกรธ เขาเรียกร่างสปิริตสีม่วงกลับไป

เมื่อร่างสปิริตสีม่วงของอีวิลโลตัสหายไปแล้ว พลังของสกายไวน์แรดิชก็ไม่สามารถทำร้ายอีวิลโลตัสได้อีก และร่างกายของอีวิลโลตัสก็แข็งแกร่งขึ้นด้วย ใบหน้าของเขาดูโกรธจัด เขารวบรวมพลังที่เหลืออยู่เพื่อจะต่อสู้กับหานเซิ่น

แต่ทว่าหานเซิ่นยังมีแคปซูลที่เก็บผงรูปปั้นดินเผาเอาไว้อีกสองแคปซูล เถ้าของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มตัวของอีวิลโลตัส และมันทำให้ผิวของเขาถูกกัดกร่อนราวกับว่าเขาถูกราดด้วยน้ำกรด

“อ้า!” อีวิลโลตัสกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด หานเซิ่นใช้จังหวะนั้นเพื่อฟันใส่คอของอีวิลโลตัสด้วยขนนกฟินิกซ์ เขาตัดเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง

“เป็นไปไม่ได้… ข้าจะไม่ถูกฆ่าตาย… ข้าคือพระเจ้า… ข้าคือพระเจ้า…”
อีวิลโลตัสสูญเสียออร่าที่ดูสูงส่งก่อนหน้านี้ไปจนหมด

เขาตกอยู่ในสถานกาณณ์ที่เลวร้ายอย่างที่สุด การใช้ร่างสปิริตสีม่วงนั้นทำให้เขารับการโจมตีจากทั้งของหานเซิ่นและสกายไวน์แรดิช แต่ถ้าเขาไม่ใช่ร่างสปิริตสีม่วง ร่างกายของเขาก็จะถูกทำร้ายด้วยเถ้าของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ มันดูเหมือนกับว่าเขาไม่มีหนทางออกจากสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้

เปลวเพลิงสีขาวถูกฟันออกไปอย่างไม่หยุด และมันมอบบาดแผลให้กับอีวิลโลตัสมากขึ้นเรื่อยๆ อีวิลโลตัสกรีดร้องด้วยความเจ็บปวก มันเป็นอะไรที่ยากที่จะจินตนาการว่านี่คืออีวิลโลตัสคนเดียวกับที่เอาชนะลุงสองได้อย่างง่ายดาย

หัวของอีวิลโลตัสถูกตัดไปโดยหานเซิ่น หัวของเขาหล่นลงกลับพื้นและกลิ้นไปใกล้ๆกับลุงสอง ลุงสองและคนอื่นๆมองไปยังหัวที่ไร้ร่างกายด้วยความตกตะลึง

“ข้าคือพระเจ้า… เจ้ากล้าฆ่าพระเจ้าอย่างข้า… เจ้าจะถูกสาปไปชั่วนิรันดร์…” หัวของอีวิลโลตัสอาจจะหล่นลงไปบนพื้นแล้ว แต่เขายังคงไม่ตาย เขายังคงสาปแช่งหานเซิ่น

ร่างกายของหานเซิ่นลุกโชนด้วยเปลวเพลิงสีขาว และเขาก็ใช้ขนนกฟินิกซ์ฝ่ากลางหัวของอีวิลโลตัส ทันใดนั้นเขาก็เห็นดอกบัวสีม่วงหล่นออกมาจากหัวที่ถูกตัด

“เทพสปิริตถูกฆ่า ยีนเทพสปิริตถูกค้นพบ”

หานเซิ่นรู้สึกหดหู่ ครั้งนี้เขาไม่ได้รับเทพสปิริต หานเซิ่นหวังว่าจะได้รับเทพสปิริตอีกคน เพื่อที่เขาจะได้เปรียบเทียบมันกับเทพสปิริตของสกายไวน์แรดิช

ตูม!

ในตอนที่อีวิลโลตัสถูกฆ่า เนื้อและกระดูกทั้งหมดของเขาก็กลายเป็นแสงสีม่วงที่พุ่งขึ้นไปสู่ท้องฟ้า

หานเซิ่นคิดว่ามันจะเกิดความเศร้าของพระเจ้าขึ้นอีกครั้ง ในตอนที่เสาแห่งแสงสีม่วงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ท้องฟ้าก็เกิดการบิดเบือนอย่างแปลกๆ เสาแห่งแสงสีม่วงจางหายไปในมิติที่บิดเบี้ยวนั้น มันไม่สามารถก่อให้เกิดความเศร้าของพระเจ้า

หลังจากที่เห็นแบบนั้น หานเซิ่นก็คิดกับตัวเอง ‘แม้แต่พลังของเทพสปิริตก็ออกไปจากระบบจักรวาลร้างไม่ได้อย่างนั้นหรอ? มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่? ทำไมเซเคร็ดถึงได้ถูกทำลาย?’

“นั่นคือสิ่งประจำตัวของพระเจ้า…” ลอนโดพูดด้วยเสียงสั่นๆขณะที่มองดอกบัวสีม่วงที่อยู่บนพื้น

นั่นคือสิ่งประจำตัวของพระเจ้า ถ้าพวกเขาเอามันไป พวกเขาก็จะขึ้นไปที่จีโนฮอลล์และกลายเป็นพระเจ้า

แต่ถึงสมบัติที่มหัศจรรย์แบบนั้นจะมาอยู่ต่อหน้าพวกเขา มันก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยิบมันขึ้นมา พวกเขาทุกคนแค่มองไปที่หานเซิ่น เพราะยังไงซะในตอนที่หานเซิ่นฆ่าอีวิลโลตัส ความสามารถที่เขาแสดงออกมาก็เป็นอะไรที่น่าตกใจเกินไป

แม้แต่ลุงสองและเหมิงเลี่ยก็ไม่กล้าคิดจะฉวยโอกาสทำอะไรแบบนั้น

หานเซิ่นหยิบดอกบัวสีม่วงขึ้นมาจากพื้นและกำลังจะเก็บมันไป แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวดังมาจากลอนโด

หานเซิ่นคิดว่าลอนโดกำลังจะพยายามขโมยสิ่งประจำตัวของพระเจ้าไป แต่ในตอนที่เขาหันไปมอง เขาก็เห็นว่าเสียงนั่นไม่ได้ดังมาจากลอนโด แต่มันมาจากกล่องโลหะที่อยู่ด้านหลังของเขา ด้วยเหตุผลบางอย่างมันเปิดขึ้นด้วยตัวของมันเองและมีบางสิ่งออกมาจากข้างในกล่อง มันพุ่งตรงเข้ามาหาหานเซิ่น