ในตอนที่หานเซิ่นมาถึงข้างๆวัตถุสีดำที่อยู่ที่ก้นของรู เขาก็มีโอกาสได้มองของสีเลือดที่ห้อมล้อมมันอย่างชัดๆ มันเป็นเหมือนกับปะการังโลหิต หลังจากที่ยืนยันได้ว่ามันไม่มีอันตรายอะไร หานเซิ่นก็ยื่นมือออกไปเพื่อสัมผัสมัน วัตถุนั้นเป็นอะไรที่ร้อนและเนื้อผิวของมันก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับเกล็ดของงู
แต่งูนั้นเป็นสัตว์เลือดเย็น เกล็ดของพวกมันควรจะรู้สึกเย็น แต่เจ้าวัตถุสีดำนี้ร้อนมากๆ และมันก็เรืองแสงราวกับโลหะที่ร้อนละอุ
“สิ่งนี้ไม่มีชีวิตหรอกใช่ไหม?” หานเซิ่นรู้ว่านั่นเป็นไปไม่ได้ เจ้าสิ่งนี้ไม่ได้ปล่อยพลังชีวิตอะไรออกมา
หานเซิ่นขุดลงไปในพื้นทรายรอบๆวัตถุสีดำและมันก็เผยให้เห็นสิ่งที่มีขนาดใหญ่เท่ากับบ้านหลังหนึ่งในตอนที่ขุดเสร็จแล้ว และนอกจากเกล็ดที่เรืองแสงนั่นแล้ว มันยังมีอีกเกล็ดหนึ่งอยู่ติดๆกัน
“รวยแล้ว… นี่จะต้องเป็นเกล็ดของมังกรขั้นทรูก็อตแน่ๆ บางทีปะการังโลหิตมาเติบโตที่นี่ก็เพราะสารอาหารที่มันดูดซับจากร่างกายของมังกรที่ตายไป” หัวใจของหานเซิ่นคลุ้มคลั่งด้วยความตื่นเต้น
เขาต้องการเอาร่างของมันออกไปจากทะเลให้เร็วที่สุด แต่ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็รู้สึกตัวว่ากำลังเผชิญหน้ากับปัญหาใหญ่
ถ้าเกล็ดๆหนึ่งใหญ่โตเท่ากับห้องๆหนึ่ง เขาก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าร่างของมังกรทั้งร่างจะใหญ่โตถึงขนาดไหน หานเซิ่นขุดไปอีกสักพัก ซึ่งเกล็ดของมังกรดูเหมือนจะทอดยาวออกไปไกลแสนไกล เขาไม่สามารถคาดเดาถึงความใหญ่โตของมันได้
“ร่างกายของมังกรนี้คงจะไม่ได้มีความยาวเท่ากับป่าปะการังโลหิตที่กว้างหนึ่งหมื่นไมล์หรอกใช่ไหม?” หานเซิ่นคิดว่านั่นเป็นไปได้ ไม่อย่างนั้นทำไมปะการังโลหิตถึงได้เติบโตแค่ในบริเวณนี้เท่านั้น
ด้วยพลังของหานเซิ่น เขาสามารถขุดไปใต้ปะการังโลหิตได้อย่างง่ายดาย ทรายจำนวนมากถูกพัดกระเด็นออกไปเพียงแค่เขาสะบัดมือเบาๆ
แต่การจะเคลื่อนย้ายปะการังโลหิตนั้นดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ยากเกินไป เขามีพลังไม่เพียงพอและพลังทุกอย่างที่เขาใช้ก็จะถูกดูดซับไปโดยปะการังโลหิต เขาจำเป็นต้องขุดมันอย่างช้าๆด้วยมือ ซึ่งเขาอาจจะต้องใช้เวลาปีถึงสองปีเพื่อขุดเอาร่างของมังกรขึ้นมา การจะขุดทั้งป่าปะการังโลหิตดูจะเป็นเรื่องที่ยากมากๆ
“ไม่ เราจะขุดแบบนี้ต่อไปไม่ได้” หานเซิ่นรู้สึกตัวในทันทีว่าการขุดเอาร่างของมังกรขึ้นมาด้วยมือนั้นไม่ใช่ตัวเลือก และนี่ยังไม่พูดถึงการที่ถ้าเขายังขุดแบบนี้ต่อไป หลี่เคอเอ๋อและเอ็กซ์ควิสิทก็ต้องมารู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
“ปะการังโลหิตที่ดูดซับพลังได้นั้นถือว่าเป็นอะไรที่หาได้ยากมากๆ และถึงแม้มันจะไม่มีร่างของมังกรขั้นทรูก็อตอยู่ข้างใต้ เผ่าเวรี่ไฮนั้นก็คงจะต้องการพวกมันอยู่ดี ถ้าเกิดพวกเขามาพบพวกมันเข้า”
ถ้าเผ่าเวรี่ไฮรู้เกี่ยวกับที่นี่เข้า ถึงแม้หานเซิ่นจะเป็นคนที่หามันเจอ เขาก็ไม่แน่ใจว่าทางเผ่าเวรี่ไฮจะยอมให้เขาได้เป็นเจ้าของมันหรือเปล่า
ถึงแม้เผ่าเวรี่ไฮจะอนุญาตให้ตัวไหมสามารถเอาร่างของซีโน่เจเนอิคในเอาท์เตอร์สกายไปได้ แต่ร่างของซีโน่เจเนอิคขั้นทรูก็อตถือเป็นอะไรที่มีค่ามากเกินไป หานเซิ่นไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเผ่าเวรี่ไฮรู้ถึงการค้นพบของเขา
“เราต้องหาทาง แต่เราจะเอาร่างของมังกรและปะการังโลหิตไปโดยที่คนอื่นไม่สังเกตเห็นได้ยังไง?” หานเซิ่นหยุดขุด เขาเอาทรายมากลบรูที่เขาขุดเอาไว้และพยายามซ่อนหลักฐานทุกอย่างที่บ่งบอกว่าเขาเคยมาที่นี่
หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมันอยู่สักพัก หานเซิ่นก็เก็บปะการังโลหิตประหลาดเข้าไปในหอคอยแห่งโชคชะตา หลังจากนั้นเขาก็หันไปตรวจเช็ควิญญาณอสูรที่เพิ่งจะได้รับมาจากปลาไหลไฟฟ้าอวกาศ
“วิญญาณอสูรปลาไหลไฟฟ้าระดับเทพเจ้า: ประเภทอัญมณี (มีโอกาสที่จะวิวัฒนาการ)”
“วิญญาณอสูรประเภทอัญมณีอีกแล้ว?” หานเซิ่นผิดหวัง วิญญาณอสูรประเภทอัญมณีนั้นสามารถเพิ่มระดับของวิญญาณอสูรดวงอื่นได้ แต่การจะทำแบบนั้น เขาจำเป็นต้องมีวิญญาณอสูรที่เป็นธาตุเดียวกัน
หานเซิ่นยังมีวิญญาณอสูรอัญมณีอีกดวงที่เขาได้รับมาจากเรเวนอาทิตย์ แต่ในตอนนี้เขายังไม่มีวิญญาณอสูรธาตุสายฟ้าที่จะใช้รวมกับวิญญาณอสูรอัญมณีของปลาไหลไฟฟ้าอวกาศได้
“ส่วนที่ว่า ‘มีโอกาสวิวัฒนาการ’ หมายความว่ายังไง?” หานเซิ่นผิดหวังที่ได้รับวิญญาณอสูรอัญมณีมาอีกดวง แต่คำอยู่ในคำบรรยายของวิญญาณอสูรนั้นทำให้เขารู้สึกสนใจอย่างบ้าง
น่าเสียดายที่วิญญาณอสูรประเภทอัญมณีไม่สามารถใช้ได้ในทันที เขาจึงไม่มีหนทางที่จะค้นพบความลับของข้อความที่ว่า “มีโอกาสที่จะวิวัฒนาการ”
เขาลากร่างของปลาไหลไฟฟ้าขึ้นมาจากทะเล และเขาก็เห็นไป๋เวยรออยู่บนฝั่ง หานเซิ่นเข้าไปทักทายเธอ ไป๋เวยดูประหลาดใจที่เห็นว่าหานเซิ่นสามารถฆ่าปลาไหลไฟฟ้าได้จริงๆ อารมณ์ที่ขัดแย้งปรากฏให้เห็นในดวงตาของเธอ
หลังจากที่ออกมาจากทะเล หานเซิ่นก็นำร่างของปลาไหลไฟฟ้ากลับไปที่ต้นไม้ดารา หลังจากที่เขาดูดซับยีนซีโน่เจเนอิคของปลาไหลไฟฟ้าแล้ว เขาก็สังเกตได้ว่าการกินเนื้อของปลาไหลไฟฟ้านั้นมอบยีนระดับเทพเจ้าให้เขามากกว่าระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟ ขาเพิ่งจะกินไปแค่หนึ่งในยี่สิบส่วนของร่างปลาไหลไฟฟ้า แต่เขาก็ได้รับยีนระดับเทพเจ้ามาแล้วสองพ้อยต์
“ดูเหมือนว่าระดับเทพเจ้าขั้นสูงจะมอบยีนมากกว่า ถ้าเป็นแบบนั้นการจะเก็บยีนระดับเทพเจ้าให้เต็มก็ควรจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร การจะเพิ่มระดับขึ้นดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ง่ายกว่าที่เราคิด” หานเซิ่นกินเนื้อของปลาไหลไฟฟ้าเข้าไปอย่างรวดเร็ว และในขณะเดียวกันเขาก็คิดเกี่ยวกับวิธีการที่จะขุดเอาปะการังโลหิตและร่างของมังกรขึ้นมา
“ร่างกายของมังกรดูเหมือนจะใหญ่เกินกว่าที่จะขุดขึ้นมาได้ แต่เราน่าจะเก็บปะการังโลหิตพวกนั้นมาได้ และเราควรจะเอาพวกมันไปซ่อนเอาไว้ในก็อตแซงชัวรี่เพื่อป้องกันไม่ให้ใครรู้ มันอาจจะต้องใช้เวลาสักพัก แต่เราน่าจะขุดเอาปะการังโลหิตทั้งหมดขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง” หานเซิ่นไม่สามารถคิดไอเดียอะไรที่ดีกว่านั้นได้
หานเซิ่นนอนพักอยู่ที่ต้นไม้ดาราและในตอนที่เขาตื่นมาในวันรุ่งขึ้น เขาก็คิดจะกลับไปเพื่อขุดปะการังโลหิตพวกนั้น เขาจำเป็นต้องมีปะการังโลหิตพวกนั้นเพื่อสร้างปราสาท
แต่หลังจากที่ยืดเส้นยืดสาย เขาก็สังเกตได้ว่าบางสิ่งในร่างกายของเขารู้สึกแปลกๆ
หานเซิ่นไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ในตอนที่เขามองมือของตัวเอง เขาก็รู้สึกตกใจ
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” สิ่งที่หานเซิ่นเห็นทำให้เขารู้สึกตกใจกลัว ที่หลังมือทั้งสองข้างของเขามีจุดสีดำที่มีขนาดพอๆกับเล็บมืออยู่
แต่เมื่อหานเซิ่นมองดูดีๆแล้ว มันดูเหมือนกับชิ้นของปะการังโลหิตหรือเกล็ดของมังกร มันมีสีดำ แต่มันเรืองแสงสีแดงอ่อนๆ
หานเซิ่นกลืนน้ำลายอย่างเป็นกังวล เขารีบตรวจเช็คทั้งร่างกายของตัวเอง และเขาพบว่ามีจุดสีดำที่เหมือนกันอยู่ทั่วร่างกายของเขา
“นี่มันอะไรกัน? นี่เป็นสัญญาณบอกว่าเรากำลังจะงอกเกล็ดมังกรออกมาอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นรู้ว่ามันมีบางสิ่งผิดปกติ จุดสีดำพวกนั้นไม่ได้ทำให้เจ็บปวดหรือคัน แต่พวกมันแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียนเพื่อตรวจสอบร่างกายของตัวเองอย่างละเอียด และเขาก็ค้นพบว่าตอนนี้พวกมันถือเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา แต่พวกมันดูเหมือนจะไม่ได้สร้างความเสียหายอะไรกับร่างกายของเขา
หานเซิ่นตัดสินใจลอกหนึ่งในจุดสีดำพวกนั้นออกมา แต่ในตอนที่เนื้อหนังของเขาฟื้นตัว จุดสีดำก็กลับมาอีกครั้ง และจุดสีดำก็ปรากฏตามร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขาลองใช้หลายวิธีเพื่อจะกำจัดพวกมัน แต่ไม่มีวิธีไหนที่ได้ผล
เขาลองใช้แม้กระทั่งร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอด แต่มันก็ไม่ได้ผลเช่นกัน มันไม่สำคัญว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน มันก็ไม่มีวิธีที่เขาจะกำจัดจุดดำพวกนั้นออกไปได้ นั่นเป็นอะไรที่น่าประหลาดใจอย่างมาก เพราะในอดีตร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดจะได้ผลกับทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ตอนนี้มันไม่สามารถกำจัดจุดดำพวกนี้ออกไปได้
“นี่มันบ้าอะไรกันแน่? แม้แต่ร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดก็ไม่ได้ผล”
หานเซิ่นสันนิษฐานว่าจุดดำพวกนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับปะการังโลหิตหรือร่างของมังกร แต่เขาไม่สามารถคาดเดาได้ว่าสุดท้ายแล้วผลกระทบจากจุดดำพวกนี้คืออะไรกันแน่
