ตอนที่ 2572 ฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนส
หานเซิ่นจดจำวิชาคริสตัลเฟอร์เนส หลังจากนั้นเขาก็ทำลายกำแพงคริสตัลก่อนจะโยนพวกมันลงไปในทะเลลาวาอันร้อนแรง
ถึงแม้จระเข้ระดับเทพเจ้าจะไม่ได้มาจับตาดูเขา แต่หานเซิ่นก็รู้ว่าสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังขนาดนั้นสามารถควบคุมทั้งได้ป้อมปราการ ถ้าหานเซิ่นคิดทำอะไรไม่ดีอย่างการเปิดคอร์แอเรียฮอล์เพื่อหนีออกไป เขาก็จะถูกหยุดในทันที ดังนั้นหานเซิ่นจึงไม่คิดจะเสี่ยงทำอะไรแบบนั้นและตัดสินใจตั้งใจทำงานแทน เขาทำงานอย่างขยันขันแข็งราวกับเป็นพนักงานดีเด่น
คริสตัลไลเซอร์เป็นเผ่าพันธุ์ที่มุ่งเน้นไปที่เทคโนโลยี ภายในป้อมปราการแห่งนี้มีเครื่องมืออยู่มากมาย แต่โชคร้ายที่หานเซิ่นไม่รู้วิธีที่จะใช้งานพวกมัน และเครื่องจักรส่วนใหญ่ก็พังเกินกว่าที่จะซ่อมแซมได้
เมื่อค้นหาอะไรที่มีประโยชน์ไม่ได้อีก ความขยันขันแข็งในการทำงานของหานเซิ่นก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ เขาพยายามจะนำของหลายๆอย่างออกมาเพื่อดึงดูดความสนใจจระเข้น้อย แต่เจ้าจระเข้ไม่สนใจอะไรในสิ่งของที่เขามอบให้กับมัน เห็นได้ชัดว่าหานเซิ่นไม่รู้ว่าอะไรที่มันชื่นชอบ
เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อพยายามจะหนี แต่ความพยายามทั้งหมดของพวกเธอล้มเหลว พวกเธอรีบร้อนจะออกไปจากที่นี่มากกว่าหานเซิ่น แต่ทว่าทุกครั้งที่พวกเธอพยายามจะหนีไป พลังแรงโน้มถ่วงของจระเข้ระดับเทพเจ้าก็ดึงพวกเธอกลับมา พวกเธอไม่สามารถเทเลพอร์ตหนีไปเช่นกัน
วันหนึ่งขณะที่หานเซิ่นทำความสะอาดห้องที่ถูกทิ้ง เขาก็พบโต๊ะตัวหนึ่ง
“นี่คืออะไร?”
โต๊ะและอุปกรณ์อื่นๆภายในห้องถูกทำลายทั้งหมด โต๊ะถูกตัดจนขาดครึ่งและขาทั้ง 4 ของมันก็หัก แต่ลิ้นชักที่อยู่ใต้โต๊ะไม่ได้รับความเสียหาย เนื่องจากความจริงที่โต๊ะถูกทำลาย ลิ้นชักจึงเปิดออก หลังจากที่ค้นดูมัน หานเซิ่นก็พบกล่องๆหนึ่ง
กล่องนั้นทำมาจากไม้ ซึ่งถือเป็นอะไรที่พบเห็นได้ยากในถิ่นฐานของคริสตัลไลเซอร์ หานเซิ่นเปิดฝาของมันและพบแว่นตาอยู่ข้างใน
แว่นตานั้นดูเหมือนกับแว่นกันแดด มันดูเท่มากๆและเลนส์แว่นตาก็ดำมืดเหมือนกับถ่าน พวกมันดูเหมือนจะมองทะลุไม่ได้ด้วยซ้ำ
“นี่มันแว่นตาแบบไหนกัน? แว่นตานี้สร้างขึ้นมาเพื่อคนตาบอดอย่างนั้นหรอ?”
หานเซิ่นพึมพำขณะที่หยิบแว่นตาขึ้นมา มันดูจะไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับแว่นตา ดังนั้นเขาจึงลองสวมมันดู
ในจังหวะที่หานเซิ่นใส่แว่นตา เลนส์ที่ดำสนิทของแว่นตาก็กลายเป็นอะไรที่โปร่งใสเหมือนกับคริสตัล
ไม่สิ พวกมันโปร่งใสยิ่งกว่าคริสตัล เมื่อหานเซิ่นมองผ่านเลนส์ของแว่นตา เขามองไม่เห็นแม้แต่เลนส์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเองด้วยซ้ำ และในขณะเดียวกันข้อมูลจำนวนมากก็เริ่มเคลื่อนผ่านเลนส์ของแว่นตา ข้อมูลเคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นภาพเบลอๆ และทันใดนั้นหานเซิ่นก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง มันดูเหมือนจะดังมาจากแว่นตา แต่มันตรงเข้าไปในหูของเขา
“สแกนระบบ…ยืนยันยีน…สถานะภาพคริสตัลไลเซอร์ถูกยืนยัน…เปิดฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนส”
หานเซิ่นสันนิษฐานว่านี่คืออุปกรณ์ทางเทคโนโลยีชั้นสูง เพราะมันสามารถสแกนยีนของผู้ใช้ แต่เมื่อเสียงเงียบไป หานเซิ่นก็ไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงอะไร แสงและตัวเลขบนเลนส์ของแว่นตาก็หายไป
นอกจากเริ่มต้นการทำงานแล้ว มันก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรอย่างอื่นเกิดขึ้น
“เฮ้ ข้ายังอยู่ไหม?” หานเซิ่นถามแว่นตา
“ได้โปรดอย่าถามคำถามโง่ๆ คริสตัลเฟอร์เนสมีสติปัญญาและสัมผัส ได้โปรดยับยั้งตัวเองจากการถามคำถามโง่ๆเพื่อหลีกเลี่ยงการส่งข้อความที่ไม่จำเป็นกับคริสตัลเฟอร์เนส มันเปลืองพลังงาน”
หานเซิ่นอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่หลังจากนั้นเขาก็ปิดปากลง เขาใช้เวลาครู่หนึ่งเพื่อคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด
“ชื่อของเจ้าคือคริสตัลเฟอร์เนสอย่างนั้นสินะ? เจ้ามีฟังก์ชั่นอะไรบ้าง?”
“ชื่อเต็มของข้าคือฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนสZXT27 ข้ารับหน้าที่เลี้ยงดูเยาวชน” เสียงของแว่นตาดังขึ้นอีกครั้ง
“ZX… อะไรนะ? ข้าจะเรียกเจ้าว่ากราสเซสล่ะกัน ที่บอกว่าเจ้ารับหน้าที่เลี้ยงดูเยาวชนนั่นหมายความว่ายังไง?” หานเซิ่นถาม
“ข้าถูกออกแบบมาเพื่อช่วยเหลือเด็กให้เจริญเติมโตอย่างมีสุขภาพที่ดี” กราสเซสตอบ
“บอกให้มันชัดๆ เจ้าทำอะไรให้กับเด็กได้?” หานเซิ่นถามเป็นครั้งที่ 2
“หน้าที่หลักของข้าคือการเก็บข้อมูลบุคคลและทำการวิเคราะห์มันด้วยฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนส”
คำอธิบายนั้นไม่ได้ช่วยอะไรหานเซิ่น เห็นได้ชัดว่ากราสเซสไม่ได้ฉลาดอะไรนัก
กราสเซสดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงสิ่งที่หานเซิ่นกำลังคิด มันพูดขึ้นมา
“ฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนสZXT27คือเทคโนโลยีคริสตัลที่ยอดเยี่ยมที่สุด มันมีระบบการเจริญเติบโตสติปัญญาในตัว ระดับสติปัญญาเริ่มต้นคือระดับของเด็กชาวคริสตัลไลเซอร์ 5 ขวบ”
“นั่นสุดยอดไปเลย” หานเซิ่นเอยชมกราสเซส แต่เขาก็ยังคงไม่แน่ใจว่ามันทำอะไรได้
ขณะที่หานเซิ่นพยายามคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะถามถึงจุดประสงค์ของกราสเซส เขาก็เห็นเอ็กซ์คริสิทเดินออกมาจากสระว่ายน้ำ
ทันใดนั้นหานเซิ่นก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาใช้จิตใจเพื่อพูดกับกราสเซส
“มาลองในทางปฏิบัติกัน เจ้ามีฟังก์ชั่นที่ทำให้ข้ามองทะลุกำแพงหรือเสื้อผ้าไหม?”
หานเซิ่นจำได้ว่าแว่นตาล้ำสมัยมักจะมีฟังก์ชั่นแบบนั้น เขามีออร่าศาสตร์ตงเสวียนอยู่ แต่เขาไม่สามารถใช้มันเพื่อมองทะลุเสื้อผ้า ถ้ากราสเซสมีฟังก์ชั่นนั้นอยู่ แบบนั้นบางทีแว่นตาก็อาจจะดีกว่าที่คิด
“การถ้ำมองผิดกฎหมายคริสตัลไลเซอร์มาตรา16221 การละเมิดจะถูกจำคุก 5-10 ปี ZXT27เป็นปัญญาประดิษฐ์สำหรับเด็กที่ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ฟังก์ชั่นนั้น บัตรอนุญาตบุคลากรระดับวิชาชีพเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเปิดใช้งานฟังก์ชั่นนั้นบนฐานข้อมูลคริสตัลเฟอร์เนส”
“นี่คริสตัลไลเซอร์เป็นคนดีกันถึงขนาดนั้นเลย?” หานเซิ่นถอนหายใจออกมา
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าทำอะไรได้? แสดงให้ข้าดู” หานเซิ่นพูด
“ได้โปรดเลือกเป้าหมาย” กราสเซสพูด
“นาง” หานเซิ่นพูดขณะที่เล็งสายตาไปที่เอ็กซ์ควิสิทคนที่กำลังเดินเข้ามา
สัญลักษณ์และหมายเลขเคลื่อนผ่านเลนส์ไป ภาพของเอ็กซ์ควิสิทถูกซูมเข้าไปเล็กน้อย เหมือนกับกำลังจับภาพไปที่เธอขณะที่กราสเซสเริ่มทำการวิเคราะห์
แว่นตานั้นไม่ได้ปลดปล่อยแสงหรืออะไรออกมา ดังนั้นหานเซิ่นจึงไม่รู้ว่ากราสเซสทำการวิเคราะห์ยังไง
“ดำเนินการเก็บข้อมูล…ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูล…”
ในตอนนี้เอ็กซ์ควิสิทมาถึงตรงหน้าหานเซิ่นแล้ว แต่ข้อมูลก็ยังคงเคลื่อนผ่านเลนส์ของแว่นตาไป
‘เจ้าสิ่งนี้มันช้าจริงๆ มันช้าเหมือนกับคอมพิวเตอร์ที่กำลังจะพัง’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
“ทำไมเจ้าถึงสวมแว่นดำที่มองทะลุไม่ได้? นี่เจ้ากำลังแกล้งทำเป็นคนตาบอดหรือยังไง?” เอ็กซ์ควิสิทพูดขณะที่จ้องไปที่ใบหน้าของหานเซิ่น
“ใช่แล้ว ข้าแค่กำลังเล่นสนุก” หานเซิ่นพูดขณะที่คิดกับตัวเอง
‘ดูเหมือนว่าจะมีแค่เราคนเดียวที่มองทะลุผ่านแว่นตานี่ได้ ถ้าคนอื่นมามองแว่นตา ทั้งหมดที่พวกเขาเห็นก็คือเลนส์สีดำสนิท นี่มันไม่เลวเลย’
เสียงของแว่นตาดังขึ้นในหัวของหานเซิ่นอีกครั้ง “การสแกนเป็นผลสำเร็จ การวิเคราะห์ข้อมูลเสร็จสิ้น”
หานเซิ่นสังเกตภาพของเอ็กซ์ควิสิทและข้อมูลที่ถูกแสดงบนเลนส์ของกราสเซส
“เป้าหมาย : เวรี่ไฮเพศหญิง…” หานเซิ่นมองไปที่คำแรกตรงหน้าและเขาก็อึ้งไป
