“ผู้อาวุโส… ทำไมกัน?” หลันไห่ซินมองไปที่หญิงแก่เผ่าไซเรน
“ทำไมอย่างนั้นหรอ?” ใบหน้าของหญิงแก่เผ่าไซเรนบิดเบี้ยว เธอกัดฟันและพูด
“ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไม ข้าอยากจะรู้ว่าทำไมทั้งๆที่ข้ามีพรสวรรค์ แต่กลับไม่มีไซเรนสักคนที่ชื่นชมความสำเร็จของข้า มันเป็นเพราะข้าไม่มีเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้นอย่างนั้นหรอ? ทำไมนางถึงได้กลายเป็นโฮลี่เวอร์จิ้นแทน? ถ้าคนทรยศแบบนั้นกลายเป็นโฮลี่เวอร์จิ้นได้ แบบนั้นแล้วทำไมข้าถึงเป็นไม่ได้?”
“ข้ารอคอยให้นางนั่นตายอยู่นานหลายปี แต่พวกเขาก็ยังให้เจ้าเป็นโฮลี่เวอร์จิ้นแทน ทั้งๆที่เจ้าไม่มีแม้แต่เลือดที่บริสุทธิ์ ข้าอยากรู้ว่าทำไมพวกเขาถึงไม่เคยคิดจะมอบโอกาสให้กับข้า ข้านั้นชาญฉลาด ไม่มีใครในหมู่ไซเรนที่จะทำในสิ่งที่ข้าทำได้ เพียงแค่ข้าไม่มีเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้น ข้าก็เป็นได้แค่สามัญชนคนหนึ่งอย่างนั้นหรอ? ในโลกนี้มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะถามว่าทำไม สิ่งต่างๆนั้นจะตกเป็นของคนที่ต่อสู้เพื่อพวกมันเท่านั้น” หญิงแก่เผ่าไซเรนหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย
“ตอนนี้ในที่สุดข้าก็มีโอกาส ถ้าเผ่าไซเรนยังคงไม่ยอมรับข้า ข้าก็จะทำลายเผ่าพันธุ์นี้ซะ ข้าจะมอบเลือดของตัวเองให้กับขวดไซเรนและให้กำเนิดเผ่าพันธุ์ใหม่ขึ้นมา เผ่าพันธุ์ที่ข้าจะถูกบูชาในฐานะอัลฟ่าของพวกเขา”
“เพียงเรื่องแค่นั้น ท่านก็ยินดีที่จะทำลายเผ่าพันธุ์ของพวกเราอย่างนั้นหรอ?” หลันไห่ซินดูโศกเศร้าอย่างมาก
“พวกเขาไม่มีความหมายอะไร ตราบใดที่ข้ามีขวดไซเรน ข้าจะกลายเป็นระดับเทพเจ้า ข้าจะสร้างเผ่าพันธุ์ของข้าเอง” หญิงแก่เผ่าไซเรนดูบ้าไปแล้ว
“ท่านไม่มีเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้น ท่านควบคุมขวดไซเรนไม่ได้ ทั้งหมดที่ท่านทำไปมันไร้ความหมาย” หลันไห่ซินดูเศร้าโศกเกินบรรยาย
หญิงแก่เผ่าไซเรนหัวเราะ “ข้าต้องขอบคุณนางนั่น นางต้องการให้ลูกชายเลือดผสมครอบครองขวดศักดิ์สิทธิ์ นางสร้างปราสาทคริสตัลกับแท่นบูชาเลือดเอาไว้ที่นี่และทำข้อตกลงกับเจ้า ทั้งหมดที่นางทำไปก็เพื่อผลประโยชน์ของเขา นางแค่ต้องการใช้เลือดของเจ้าเท่านั้น ด้วยเลือดของเหล่าไซเรนและแท่นบูชานี้ ข้าจะควบคุมขวดศักดิ์สิทธิ์ได้ถึงแม้จะไม่มีเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้น”
“ข้าต้องประสบกับความอัปยศอดสูมาตั้งแต่เด็ก แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็ยังเข้าข้างนางนั่น ข้าทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้รับความไว้ใจจากนาง ข้าเกือบจะต้องตายหลายต่อหลายครั้งในช่วงที่รับใช้นาง แม้แต่ลูกชายของข้าก็ต้องตายเพื่อนาง ข้าเสียสละไปมากเพื่อที่จะได้ความเชื่อใจของนางมา นางคงจะไม่เคยจินตนาการว่าข้าวางแผนที่จะหักหลังนาง นางไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าข้าเป็นคนที่ฆ่านาง นางไม่แม้แต่จะบอกความลับกับลูกชายเลือดผสมของนาง ตอนนี้ทุกอย่างตกเป็นของข้า ข้าจะกลายเป็นอัลฟ่าของเผ่าพันธุ์ใหม่” หลังจากที่พูดจบ หญิงแก่เผ่าไซเรนก็หัวเราะราวกับคนบ้า ในตอนนี้เธอดูมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม
“ดูเหมือนเจ้าจะลืมไปว่าข้ายังคงอยู่ที่นี่” หานเซิ่นมองไปที่หญิงแก่เผ่าไซเรนด้วยความภาคภูมิ
รอยยิ้มของหญิงแก่เผ่าไซเรนหายไปขณะที่เธอหันมามองหานเซิ่น
“เจ้าไม่เลวเลย เจ้าคงจะเจ้าเล่ห์เหมือนกับนางนั่นถึงได้ซ่อนความสามารถของตัวเองได้เป็นเวลานาน แผนของเจ้าถือว่าใช้ได้ แต่เจ้ายังเด็กเกินไป และเจ้าก็ลงมือฆ่าเหล่าไซเรนทุกคน มันเป็นอะไรที่น่าเสียดาย ตอนนี้กระบวนการของแท่นบูชาเลือดและขวดศักดิ์สิทธิ์เริ่มต้นขึ้นแล้ว ถึงแม้มันจะยังใช้งานได้ไม่เต็มที่ ข้าก็แค่ต้องยืมพลังของมันเพียงแค่นิดเดียวเพื่อที่จะฆ่าพวกเจ้าทั้งคู่และกิเลนโลหิตตัวนั้น”
“ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะปราศจากเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้นโดยสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นเจ้าจะใช้พลังของขวดศักดิ์สิทธิ์ได้ยังไง?” หานเซิ่นถาม
หานเซิ่นคาดเดาแผนการของหญิงแก่เผ่าไซเรนได้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ที่เขายังไม่ฆ่าเธอก็เพราะเขาเองก็ต้องการขวดไซเรนเช่นเดียวกัน
เขามีปัญหาเดียวกับหญิงแก่เผ่าไซเรน เขามีร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ แต่เขาไม่มีเลือดของโฮลี่เวอร์จิ้น ขวดศักดิ์สิทธิ์นั้นจะไม่ยอมรับเขาเป็นเจ้าของของมัน
และนี่ไม่ได้เป็นเพราะหานเซิ่นปลอมตัวเป็นไป๋อี้ แม้แต่แม่ของไป๋อี้เองก็ไม่เชื่อว่าลูกชายของตัวเองจะใช้งานขวดศักดิ์สิทธิ์ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอสร้างแท่นบูชาเลือดขึ้นมา เธอจำเป็นต้องใช้เลือดของเหล่าไซเรนเป็นเครื่องสังเวยเพื่อที่ไป๋อี้จะควบคุมขวดไซเรนได้ แต่นั่นควรจะยังคงเป็นไปไม่ได้สำหรับหานเซิ่น
หานเซิ่นอยากจะรู้ถึงแผนการของหญิงแก่เผ่าไซเรน เธอต้องมีวิธีการบางอย่างที่จะใช้ควบคุมขวดไซเรน และนั่นก็คือเหตุผลที่เขายังไม่ได้ฆ่าเธอ
“ไม่เป็นไร อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะเชื่อเอง ข้าจะใช้เลือดผสมของพวกเจ้าทั้งคู่เป็นเครื่องสังเวย หลังจากนั้นข้าก็จะควบคุมขวดไซเรนและสร้างเผ่าพันธุ์ของข้าเองขึ้นมา ข้าจะกลายเป็นอัลฟ่าและผู้นำของเผ่าพันธุ์นั้น!”
หญิงแก่เผ่าไซเรนพูด เธอเดินเข้าไปหาแท่นบูชาและหยิบขวดไซเรนขึ้นมา
หลันไห่ซินใช้พลังอาณาเขตของเธอเพื่อจะหยุดหญิงแก่เผ่าไซเรนเอาไว้ แต่ขณะที่เธอเคลื่อนที่เข้าไปหาแท่นบูชา แสงสีรุ้งของแท่นบูชาก็ผลักเธอกลับมา เธอไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้
หญิงแก่เผ่าไซเรนยกขวดขึ้นมาและหัวเราะ “ถึงนางนั่นจะไม่ถึงระดับข้า แต่นางก็ยังเหนือกว่าพวกเจ้าทั้งคู่ พวกเจ้าจะต้องตายอยู่ที่นี่”
หานเซิ่นมองไปที่หญิงแก่เผ่าไซเรนด้วยความสนใจและพูด “เจ้าจะฆ่าข้าอย่างนั้นหรอ? เจ้าไม่กลัวว่าเอ็กซ์ตรีมคิงจะมาไล่ล่าเจ้าอย่างนั้นหรอ?”
หญิงแก่เผ่าไซเรนยิ้มและมองเขาด้วยความดูถูก “ข้าคอยดูไป๋อี้ตั้งแต่ยังเล็ก นอกจากนางนั่นแล้วไม่มีใครที่จะเข้าใจเจ้ามากไปกว่าข้า เจ้าน่ะไม่ใช่ไป๋อี้ ข้าไม่รู้ว่าเจ้าทำได้ยังไง? แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามการที่เจ้าเปิดประตูปราสาทคริสตัลได้นั้นพิสูจน์ว่าเจ้าสกัดเลือดผสมของไป๋อี้เข้าไป ข้าจะเอาเลือดของเจ้าและมอบตัวเจ้าให้กับราชาไป๋ ข้าเชื่อว่าเขาจะซาบซึ้งในเรื่องนั้น ข้าจะได้ทั้งขวดไซเรนและรางวัลจากราชาไป๋ ข้าต้องขอบอกว่าพระเจ้านั้นเข้าข้างข้า… ฮ่าๆ!”
หลันไห่ซินมองหานเซิ่นด้วยความแปลกใจ เธอไม่เคยรู้สึกตัวว่าไป๋อี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นเป็นตัวปลอม
เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีคนที่กล้าปลอมตัวเป็นองค์ชายของเอ็กซ์ตรีมคิง
หานเซิ่นไม่ได้ปฏิเสธข้อกล่าวหานั้น เขายืนนิ่งเงียบและจ้องไปที่หญิงแก่เผ่าไซเรน มือของเธอเรืองแสงออกมา พลังออกมาจากมือของเธอและไหลเข้าไปสู่ขวดไซเรน
ปีกของขวดไซเรนดูเหมือนกับใบหน้าของหญิงเผ่าไซเรน พวกเธอดูมีชีวิตขึ้นมา ดวงตาของพวกเธอส่องสว่างด้วยแสงและคลื่นสีฟ้าก็ไหลออกมาเป็นระลอก พวกมันสร้างเสียงที่เศร้าสร้อยออกมา
ไม่นานหลังจากนั้นหยดน้ำหยดหนึ่งก็ลอยขึ้นมาจากภายในขวด
หญิงแก่เผ่าไซเรนคว้าหยดน้ำนั้นเอาไว้และใส่มันเข้าไปในปากของเธอ ไม่นานร่างกายของเธอก็เริ่มเรืองแสงและเกิดความเปลี่ยนแปลง
แสงสีรุ้งห่อหุ้มร่างกายของเธอและใบหน้าที่เหมือนกับเปลือกไม้ของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป ริ้วรอยของเธอหายไป และเธอก็กลายเป็นหญิงสาวอายุ 18 ที่มีผิวขาวเรียบเนียน
เกล็ดปลาของเธอดูโปร่งใสเหมือนกับคริสตัลและเรืองแสงสีรุ้งออกมา ทั้งร่างกายของเธอถูกสร้างขึ้นมาใหม่ และพลังชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปพร้อมๆกัน
