เมื่อมือของบาร์สัมผัสกับหัวลูกธนู สีหน้าของเขาก็ตรึงเครียดขึ้นมา แสงสีดำห่อหุ้มมือของเขา และมันก็ดูเหมือนกับว่าลูกธนูกำลังจะแตกสลาย
แต่ลูกธนูดูเหมือนว่าจะคมกว่าที่บาร์คิด และเมื่อลูกธนูสีดำปะทะกับแสงสีดำของบาร์ มันไม่แตกสลาย พลังของบาร์ไม่สามารถหยุดลูกธนูเอาไว้ได้ และลูกธนูก็พุ่งต่อไปที่มือของบาร์ราวกับสายฟ้าสีดำ มันหมุนทะลวงอย่างรวดเร็วราวกับหัวสว่าน
แสงสีดำที่ห่อหุ้มมือของบาร์แตกสลาย ขณะที่หัวลูกธนูเจาะทะลวงเข้าไปในมือของบาร์และฉีกผิวหนังกับกระดูกของเขา
ลูกธนูพุ่งผ่านมือของบาร์ไป ทำให้ทั้งชิงหลี เดสทรอยเยอร์และรีเบทที่มองดูอยู่รู้สึกไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เห็น พวกเขาจ้องมองลูกธนูที่พุ่งตรงไปที่หัวใจของบาร์
บาร์เอี้ยวตัวหลบไปด้านหลังและใช้มีดกระดูกฟันใส่หัวลูกธนูจนเกิดเป็นเสียงดัง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็หยุดลูกธนูเอาไว้ได้
แต่ทว่าในตอนที่ทุกคนคิดว่ามันจบลงแล้ว พวกเขาก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นมา หัวลูกธนูระเบิดและกลายเป็นดวงอาทิตย์สีดำที่กลืนกินร่างของบาร์
เมื่อพลังที่น่ากลัวและแสงสีดำอันสว่างไสวหายไปแล้ว ชิงหลีและคนอื่นๆก็มองเห็นว่าชุดเกราะกระดูกที่บาร์สวมใส่อยู่ตอนนี้ได้หายไปแล้ว ร่างกายที่ใหญ่โตของเขาถูกเปิดเผยออกมา
แถมร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บหนักอีกด้วย เลือดไหลออกมาทุกหนทุกแห่ง และกระดูกกับอวัยวะภายในของเขาก็เผยออกมาให้เห็นผ่านบาดแผลบนร่างกาย
ไม่มีใครเชื่อว่าลูกธนูของมาร์ควิสคนหนึ่งจะสร้างความเสียหายให้กับบาร์ได้แบบนั้น
“นั่นเป็นไปได้ยังไงกัน? นี่คือบาร์นะ” เดสทรอยเยอร์ระดับดยุกตกตะลึง เพราะแม้แต่ดยุกส่วนใหญ่ก็ไม่สามารถทำให้บาร์บาดเจ็บแบบนั้นได้
ชิงหลีและเหล่ารีเบทก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบนี้ พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่ามาร์ควิสคนหนึ่งที่จงรักภักดีต่อหานเซิ่นจะมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวถึงขนาดนั้น
แม้แต่หานเซิ่นเองก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเมิ่งเอ๋อจะแข็งแกร่งถึงขนาดนั้น พลังของเธอเทียบได้กับพลังวิชาเบรกซิกซ์สกายของเขาได้เลย
‘ถ้าเมิ่งเอ๋อเรียนรู้วิชาเบรกซิกซ์สกายและรวมมันเข้ากับพลังของเธอล่ะก็ เธอจะแข็งแกร่งถึงขนาดไหนกัน?’ หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น
“นี่มันวิเศษไปเลย!” บาร์ที่ได้รับบาดเจ็บดูตื่นเต้นอย่างมาก ตอนนี้เขาดูเหมือนกับหมาป่าที่กำลังมองเห็นเหยื่อ
บาดแผลของบาร์เริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ผิวหนังที่ฉีกขาดบนร่างกายของเขาประสานเข้าด้วยกัน และพลังชีวิตของเขาก็เริ่มปะทุขึ้นมาราวกับภูเขาไฟ
แต่หานเมิ่งเอ๋อไม่ได้สะทกสะท้านอะไร เธอเพียงแค่ดึงสายธนู หลังจากนั้นลูกธนูสีดำก็พุ่งผ่านท้องฟ้าตรงไปที่บาร์ มันดูเหมือนกับสายฟ้าสีดำกำลังพุ่งตรงไปที่เขา
ความตื่นเต้นอันน่าขนลุกของบาร์ยังไม่หายไป เขาเริ่มจะเต้นระบำขณะที่กวัดแกว่งมีดกระดูกของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุข ขณะที่พยายามฟันใส่ลูกธนูที่เข้ามา
แต่ในตอนที่มีดกระดูกกำลังจะฟันไปถูกหัวลูกธนู ลูกธนูก็เริ่มเคลื่อนไหวราวกับเวทย์มนต์ มันสลายกลายเป็นอากาศธาตุและปรากฏขึ้นอีกครั้งเมื่อมันปักเข้าไปในอกของบาร์เรียบร้อยแล้ว
ปลายของลูกธนูที่เป็นเหมือนเพชรเริ่มฉีกเนื้อหนังของบาร์ ลูกธนูสีดำเจาะทะลุอกและเข้าไปในหัวใจของเขา
ลูกธนูสีดำหลายดอกพุ่งผ่านท้องฟ้าและตรงเข้าไปหาบาร์อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า บาร์พยายามกวัดแกว่งมีดกระดูกของเขา แต่เขาไม่สามารถป้องกันลูกธนูได้แม้แต่ดอกเดียว
ลูกธนูทุกดอกเคลื่อนไหวราวกับเวทย์มนต์ เมื่อไหร่ก็ตามที่มีดกระดูกของบาร์กำลังจะฟันถูกลูกธนู ลูกธนูก็จะหายไป และเมื่อมันปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง มันก็เจาะเข้าไปในเนื้อหนังของบาร์เรียบร้อยแล้ว
ในเวลาไม่กี่วินาที ร่างกายของบาร์ก็เต็มไปด้วยลูกธนูหลายสิบลูกราวกับว่าเขาเป็นเป้าสำหรับฝึกยิงธนู
ชิงหลีและคนอื่นๆจ้องมองด้วยความตกตะลึง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งเห็น เดสทรอยเยอร์ระดับมาร์ควิสและดยุกต่างก็คิดกับตัวเอง ‘นี่เป็นไปได้ยังไงกัน? นั่นคือบาร์นะ’
ตูม!
หานเมิ่งเอ๋อยิงลูกธนูออกไปอีกดอก และเมื่อมันปักเข้าไปที่ตัวของบาร์ มันก็ระเบิดออก ลูกธนูที่ปักอยู่ตามร่างกายของบาร์เริ่มระเบิดเป็นดวงอาทิตย์สีดำพร้อมๆกัน
ร่างกายของบาร์แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย มีดกระดูกอันน่ากลัวหลุดออกจากมือของเขาและปักลงบนพื้นเหนือร่างที่แหลกเป็นชิ้นของบาร์
นี่เป็นผลลัพธ์ที่น่าตกใจอย่างมาก ชิงหลีและรีเบทคนอื่นๆหยุดนิ่งไปด้วยความตกใจ พวกเขาจ้องมองหานเมิ่งเอ๋อที่ตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าหานเซิ่น ใบหน้าที่งดงามแต่เย็นชาของเธอจะฝังเข้าไปในจิตใจของพวกเขาตลอดไป
แต่หานเมิ่งเอ๋อไม่ได้แสดงท่าทางดีใจ เธอขมวดคิ้วและมองไปที่มีดกระดูกของบาร์
ทันใดนั้นชิ้นเนื้อที่หลงเหลืออยู่ก็เริ่มเคลื่อนไหว ชิ้นเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อยเริ่มถูกดึงเข้าหากัน
ไม่นานหลังจากนั้นทั้งกล้ามเนื้อและกระดูกก็ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ ร่างกายของบาร์เริ่มจะประกอบเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา
เขาดูเหมือนกับตุ๊กตาที่ถูกฉีกจนขาดเป็นชิ้นๆ แต่หลังจากนั้นมันก็ถูกเย็บกลับเข้าด้วยกัน มันยังคงมีรอยต่อจำนวนมากทั่วร่างกายของเขา และพวกมันก็ดูเหมือนกับตะขาบที่อยู่ใต้ผิวหนังของเขา
แต่แผลเป็นหายไปอย่างรวดเร็ว และบาร์ก็กลับมายืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาอีกครั้งหนึ่ง เขาหยิบมีดกระดูกกลับขึ้นมาและหันไปมองที่หานเมิ่งเอ๋ออย่างรื่นเริง
“ข้าไม่ได้เพลิดเพลินกับการต่อสู้ที่สนุกมาเป็นเวลานานแล้ว เจ้ารู้ไหมว่าตอนนี้ท้องของข้ากำลังร้องออกมา ความรู้สึกหิวเป็นความรู้สึกที่แสนวิเศษ ตอนนี้เมื่อเจ้าเป็นเหยื่อของข้า บอกชื่อของเจ้ามา แบบนั้นข้าอาจจะจดจำมันได้”
ผู้ชมที่ดูอยู่อ้าปากค้าง ร่างกายของบาร์ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ แต่หลังจากนั้นมันก็ถูกประกอบขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว แถมตอนนี้พลังของบาร์ก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอีกด้วย
“เป็นไปไม่ได้ เดสทรอยเยอร์จะมีพลังในการรักษาตัวเองได้ยังไงกัน? การฟื้นตัวมันรวดเร็วเกินกว่าจะเป็นแค่พลังในการรักษาธรรมดาๆ มันเหมือนกับว่าเขาชุบชีวิตตัวเองขึ้นมาใหม่มากกว่า” ชิงหลีมองไปที่บาร์ด้วยความตกใจ
“นั่นคือเหตุผลที่ทำไมให้เขาเป็นบาร์ นี่มันเพิ่งแค่เริ่มต้นเท่านั้น” เดสทรอยเยอร์ระดับดยุกหัวเราะ
ถึงแม้พลังของหานเมิ่งเอ๋อจะเป็นอะไรที่น่าประหลาดใจ แต่พวกเขาก็ยังมั่นใจว่าบาร์จะเป็นฝ่ายชนะ บาร์อาจจะไม่ใช่เดสทรอยเยอร์เลือดบริสุทธิ์ แต่บาร์เป็นคนที่แข็งแกร่ง
