ต้องออกไปให้ได้

“เจ้าอยู่ในร่างวัวหินผาได้อีกแค่ 2 วันจริงๆอย่างนั้นหรอ?” ซิวซือถามขณะมองไปที่หานเซิ่น

“ใช่” หานเซิ่นพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็แย่แน่ ข้าบอกพวกเขาไปว่าต้องการอสูรปีกสมุทรมาเป็นสัตว์ขี่ ดังนั้นดราก้อนฟิฟทีนจึงเชิญข้าไปยังเกาะที่พวกอสูรปีกสมุทรอาศัยอยู่ ข้าจำเป็นต้องไปทำเรื่องนี้ก่อน ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะสงสัยขึ้นมา”

“มันจะใช้เวลานานแค่ไหน?” หานเซิ่นถาม

“จากการคาดการณ์ของข้า มันคงจะราวๆ 3 วัน” ซิวซือพูด

“ก็ได้ 3 วันก็ 3 วัน แต่ถ้าพวกเราไม่ออกไปจากที่นี่ใน 3 วัน พวกเราจะตายไปด้วยกัน ชีวิตของข้านั้นด้อยค่า ดังนั้นมันถือเป็นเกียรติที่ได้ตายเคียงข้างองค์หญิงกาน่าแสนสวย” หานเซิ่นหัวเราะ

ซิวซือมองไปที่หานเซิ่น แต่เธอไม่ได้พูดออกมา เธอไม่สามารถมั่นใจได้ว่าคำพูดไหนของหานเซิ่นเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง

หานเซิ่นไม่ได้ถามว่าทำไมซิวซือถึงพยายามตามหาเขา เขาต้องการรอจนกระทั่งออกไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย ก่อนที่จะพูดกันถึงเรื่องนั้น

แต่ซิวซือไม่ได้โง่ เธอรู้ว่าหานเซิ่นคิดอะไร ดังนั้นเธอจึงไม่รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้เขา ถ้าหานเซิ่นไม่ได้มีจุมพิตของกาน่า เธอก็คงจะไม่คิดส่งเขาออกไป

อสูรปีกสมุทรอาศัยอยู่บนหน้าผาของเกาะแห่งหนึ่ง มันมีถ้ำเป็นจำนวนมากอยู่ในหน้าผานั้น อสูรปีกสมุทรดูคล้ายคลึงกับเสือดาวที่มีปีกสีฟ้า 2 ข้าง

ถึงแม้พวกมันจะเป็นแค่ซีโน่เจเนอิคระดับมาร์ควิส แต่พวกมันก็บินได้อย่างรวดเร็ว และพวกมันก็เคลื่อนไหวได้ทั้งบนบกและในน้ำ ดังนั้นพวกมันจึงเป็นหนึ่งในสัตว์ขี่ระดับท๊อป

ในตอนนี้เป็นฤดูผสมพันธุ์ของอสูรปีกสมุทร ด้วยเหตุนั้นดราก้อนฟิฟทีนจึงอยากจะเก็บไข่ของพวกมันซักฟองมาให้กับซิวซือ ตัวที่โตเต็มวัยนั้นป่าเถื่อนเกินไป ทำให้ไม่สามารถฝึกให้เชื่องได้

ยานรบอาจจะไปทำให้พวกมันแตกตื่นถ้าเข้าไปใกล้มากเกินไป ดังนั้นพวกเขาจึงจอดยานเมื่อเข้าในระยะ 100 ไมล์ หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินทางไปยังหน้าผาที่อสูรปีกสมุทรอาศัยอยู่

ซิวซือนั่งบนหลังของหานเซิ่นที่อยู่ในร่างวัวหินผาด้วยท่าทางที่สง่างาม

‘เธอต้องจงใจทำแบบนี้แน่ๆ’ หานเซิ่นคิดอย่างไม่พอใจ เธอมาเพื่อเก็บสัตว์ขี่ตัวใหม่ เธอสามารถทิ้งหานเซิ่นเอาไว้บนยานรบได้ แต่เธอกลับตัดสินใจขี่เขาไปที่นั่น

“ซิวซือ พวกมันเป็นซีโน่เจเนอิคระดับมาร์ควิสเหมือนกันก็จริง แต่อสูรปีกสมุทรดีกว่าเจ้าวัวหินผาหน้าโง่นี่เป็นไหนๆ” ดราก้อนฟิฟทีนเห็นหนึ่งในอสูรปีกสมุทรบินผ่านและยิ้มออกมา

“พวกมันเป็นสัตว์ขี่ระดับมาร์ควิสที่ดีมากๆ แต่พวกมันยากจะฝึกให้เชื่อง ไม่เหมือนกับวัวหินผาตัวนี้” ซิวซือยิ้ม

“พี่ฟิฟทีนไม่เข้าใจ ถึงวัวหินผาตัวนี้จะโง่ แต่มันก็น่ารัก ข้าเองก็อยากได้แบบนี้เหมือนกัน แต่ข้ายังไม่เจอวัวหินผาอีกตัวเลย”

ดราก้อนไนน์ทีนอยากได้วัวหินผาอย่างหานเซิ่นเป็นของตัวเองสักตัว เธอพยายามจะออกค้นหา แต่น่าเศร้าที่เธอไม่พบอะไร

ดราก้อนฟิฟทีนมองหานเซิ่นและพูด “มันก็แค่วัวหินผา ถ้าเจ้าชอบมันมากขนาดนั้นล่ะก็ เจ้าก็แค่ขอให้ซิวซือมอบมันให้กับเจ้า ซิวซือนั้นเป็นคนที่ใจดี ดังนั้นข้าแน่ใจว่านางจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง”

หลังจากนั้นดราก้อนฟิฟทีนหันไปมองซิวซืออย่างจริงจังและพูด

“ซิวซือ ข้ามีน้องสาวแค่คนเดียว และน้องสาวของข้าก็ชอบสิ่งมีชีวิตน่าโง่ตัวนั้น ข้าอยากจะขอแลกมันกับอสูรอัคคี”

หานเซิ่นรู้สึกแย่ ดราก้อนฟิฟทีนฉลาดเกินไป เพียงแค่ได้ยินสิ่งที่ดราก้อนไนน์ทีนพูด เขาก็เกิดสงสัยขึ้นมา

“ถ้าไนน์ทีนชอบมันมากขนาดนั้น เจาก็เอามันไปได้เลย ไม่มีความจำเป็นที่พวกเราต้องแลกเปลี่ยนกัน” ซิวซือรู้ว่าดราก้อนฟิฟทีนพยายามจะทำอะไร ดังนั้นเธอจึงยังสงบเสงี่ยมท่าทีเอาไว้และยิ้มออกมา

“จริงอย่างนั้นหรอ?” ดราก้อนไนน์ทีนถามอย่างดีใจ

“แน่นอน มันก็เป็นแค่สัตว์ขี่ระดับมาร์ควิสตัวหนึ่ง” ซิวซือยิ้ม

“ขอบคุณเจ้ามาก แต่เจ้าต้องรับอสูรอัคคีของพี่ฟิฟทีน ไม่อย่างนั้นข้าคงจะรู้สึกแย่กับเรื่องนี้” ดราก้อนไนน์ทีนยิ้ม

หานเซิ่นรู้สึกแย่ แต่เขารู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าซิวซือไม่ทำการแลกเปลี่ยน ดราก้อนฟิฟทีนก็จะเกิดสงสัยยิ่งกว่าเดิม

แต่ตอนนี้เมื่อพวกเขาทำการแลกเปลี่ยนกัน หานเซิ่นก็ไม่สามารถใช้ซิวซือเพื่อหนีไปจากที่นี่ได้

‘เราจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ ถ้าดราก้อนไนน์ทีนส่งซิวซือออกไป เราก็อาจจะมีโอกาสหนีออกไปได้’ หานเซิ่นคิด

“วัวน้อย เจ้าเป็นของข้าแล้ว” ดราก้อนไนน์ทีนลูบแก้มของเขา เธอดูจะชื่นชอบหานเซิ่นในร่างวัวหินผามากๆ

‘ถ้ารู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น ฉันคงไม่ทำตัวน่ารักหรอก’ หานเซิ่นคิดอย่างหดหู่

เมื่อดราก้อนฟิฟทีนเห็นอย่างนั้น เขาก็คลายความสงสัย เขาพาซิวซือไปที่หน้าผาและให้หลงอิ๋งไปนำไข่ของอสูรปีกสมุทรที่อยู่ภายในถ้ำออกมา เขาให้ซิวซือและดราก้อนไนน์ทีนคนละ 2 ฟอง

หลังจากกลับไปที่ยานรบ ดราก้อนไนน์ทีนก็ลากหานเซิ่นเข้าไปในห้องของเธอ

ดราก้อนไนน์ทีนนั้นรักวัวหินผามากจริงๆ เธอพาเขาไปไหนมาไหนด้วยตลอด และถึงขนาดที่นอนร่วมกับเขา เขาเป็นเหมือนกับของเล่นของเธอ แต่ทว่าเนื่องจากดราก้อนไนน์ทีนพาหานเซิ่นไปด้วยทุกที่ มันก็ทำให้เขาไม่มีเวลาได้หยุดพัก ซึ่งถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เขาก็จะอยู่ในร่างนี้ได้อีกเพียงแค่ 4 วัน

3 วันผ่านไป แต่มันก็ยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวจากซิวซือ หานเซิ่นเกือบจะต้องเปิดเผยตัวเอง แต่หลังจากนั้นเขาก็ได้ยินจากดราก้อนไนน์ทีนว่าซิวซือกำลังจะจากไป

ดราก้อนไนน์ทีนจึงไปส่งซิวซือ ซึ่งเธอก็พาหานเซิ่นไปด้วยเหมือนทุกครั้ง แต่ที่แย่ก็คือดราก้อนฟิฟทีนและหลงอิ๋งเองก็ไปส่งเธอด้วยเช่นกัน

‘นี่เป็นโอกาสเดียวของเรา เราต้องออกไปจากทะเลโบราณหวนคืนให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม!’ หานเซิ่นคิด

ยานรบตรงไปที่ทางออกของทะเลโบราณหวนคืน มันใช้เวลาครึ่งวันก่อนที่พวกเขาจะไปถึงที่นั่น โชคดีที่หานเซิ่นยังคงอยู่ในร่างวัวหินผาได้อยู่

เผ่าพันธุ์ดราก้อนนั้นเชื่อว่าหานเซิ่นหนีออกไปจากทะเลโบราณหวนคืนแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมียามรักษาการณ์ระดับดยุกหลายคนยืนเฝ้าอยู่ หานเซิ่นมองเห็นดยุกอย่างน้อยๆสิบคน

ถึงดยุกเหล่านั้นจะไม่ใช่ดราก้อนเลือดบริสุทธิ์ แต่พวกเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ โชคดีที่มันไม่มีระดับราชันอยู่ในบริเวณนี้

สิ่งที่ทำให้หานเซิ่นรู้สึกหดหู่ที่สุดก็คือการที่ดราก้อนฟิฟทีนไม่ได้เดินไปส่งซิวซือถึงทางออก เขาหยุดเดินและมองดูซิวซือจากระยะไกล หานเซิ่นจึงไม่มีทางเลือกนอกจากฝ่าวงล้อมเพื่อตามหลังเธอไป

ปัง!

วัวหินผากระทืบพื้นและส่งคลื่นที่สามารถแช่ศัตรูให้กลายเป็นหินออกไปเป็นวงกว้าง