มังกรเสวียนเยวี๋ยนหันมาหาหานเซิ่นและพ่นควันออกมา หานเซิ่นกระโดดถอยไปด้านหลัง พร้อมกับฟันมีดเขี้ยวผีสิงไปด้านหน้าเพื่อทำลายลมหายใจของมังกร
มังกรเสวียนเยวี๋ยนหันความสนใจกลับไปที่ยวิ๋นซู่ซาง กระเรียนพันขนพยายามวิ่งเข้ามา แต่เขาไม่ได้รวดเร็วเหมือนอย่างกับมังกร
เฟิร์สเดย์ใช้แสงแห่งสัจธรรมของเขา แต่การโจมตีของเขาไปไม่ถึงตัวของมังกร เขาตะโกนออกมา “มันรวดเร็วเกินไป!”
สิ่งที่เฟิร์สเดย์พูดทำให้หานเซิ่นคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาเพิ่งจะคิดค้นวิชาเต่าขึ้นมา ซึ่งเขาเกือบจะลืมไปเลยว่ามันมีพลังในการลดความเร็วของเป้าหมายลง
มังกรเสวียนเยวี๋ยนเกือบจะเข้าไปถึงตัวของยวิ๋นซู่ซาง ขณะที่หานเซิ่นกระโดดออกไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง เขารวบรวมพลังเอาไว้ในมือและตบใส่มังกรสีดำ
ความเร็วของรองเท้าเขี้ยวกระต่ายนั้นเทียบได้กับความเร็วของมังกรเสวียนเยวี๋ยน และในชั่วพริบตาฝ่ามือสีขาวก็กดลงไปที่หัวของมังกร
กระเรียนพันขนและคนอื่นๆไม่ได้คิดว่าลูกตบของหานเซิ่นจะทำอะไรได้มาก พวกเขารู้ว่ามีดที่หานเซิ่นใช้เป็นมีดระดับราชัน และพวกเขาก็ยังรู้ว่าหานเซิ่นฝึกวิชามีดเขี้ยวดาบ ถ้าวิชานั้นยังไม่สามารถสร้างความเสียหายต่อมังกรเสวียนเยวี๋ยนได้ แล้วลูกตบนั้นจะทำอะไรได้?
กระเรียนพันขนและเฟิร์สเดย์อยู่ไกลเกินกว่าจะทำอะไรได้ และปืนของมนตราที่ยิงใส่มังกรเสวียนเยวี๋ยนก็ไม่ได้ผล ยวิ๋นซู่ซางคิดว่าพวกเธอกำลังจะตาย ดังนั้นเธอจึงผลักยวิ๋นซู่อีออกไป หลังจากนั้นร่างกายของเธอก็ระเบิดเมฆออกมา เธอตั้งใจจะต่อสู้กับมังกรด้วยทุกอย่างที่เหลืออยู่
ปัง!
แต่เมื่อหานเซิ่นตบใส่หัวของมังกรเสวียนเยวี๋ยน มันก็ร่วงลงไปบนพื้น
กระเรียนพันขนและคนอื่นๆตกตะลึง พวกเขามองไปยังมังกรเสวียนเยวี๋ยนที่ตอนนี้นอนอยู่บนพื้น ซึ่งในจุดที่หานเซิ่นตบใส่มันนั้นมีรูปของมนตร์เต่าอยู่
มังกรเสวียนเยวี๋ยนส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความโกรธ มันพยายามกระพือปีกของมันเพื่อกลับขึ้นไปบนอากาศอีกครั้ง ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่คนอื่นประหลาดใจมากที่สุด
แต่ไม่ว่ามังกรเสวียนเยวี๋ยนจะกระพือปีกมากแค่ไหน มันก็ไม่สามารถบินขึ้นบนอากาศอีกครั้งได้ มันเป็นเหมือนกับเป็ดที่พยายามจะบินขึ้นฟ้า แต่ไม่ว่ามันจะกระพือปีกมากสักแค่ไหน มันก็ไม่สามารถขึ้นจากพื้นได้
ยวิ๋นซู่ซางอ้าปากค้างขณะที่จ้องไปที่มังกร นี่มันทรงพลังเกินไปแล้ว และมันก็ทำให้พวกเขาทุกคนตกตะลึง
“มัวยืนมองอะไรอยู่? รีบหนีไปเร็วเข้า!” หานเซิ่นตะโกน
ยวิ๋นซู่ซางรีบพายวิ๋นซู่อีหนีไป ขณะที่เฟิร์สเดย์เข้ามาจากด้านหลังและใช้แสงแห่งสัจธรรมจู่โจมใส่มังกร กระเรียนพันขนก็โจมตีเข้ามาพร้อมๆกัน
แต่ตอนนี้พวกเขาใช้พลังจนเกือบหมดแล้ว ดังนั้นการโจมตีของพวกเขาจึงขาดความรุนแรงเหมือนกับก่อนหน้านี้
มังกรเสวียนเยวี๋ยนดูจะโกรธมาก มันเมินเฉยต่อการโจมตีของเฟิร์สเดย์และกระเรียนพันขน มันพยายามที่จะเข้าไปหาหานเซิ่น แต่มันไม่สามารถบินขึ้นได้ ดังนั้นมันพยายามจะคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ
เมื่อหานเซิ่นเห็นความเร็วของมังกรเสวียนเยวี๋ยน เขาก็ดีใจอย่างมาก ด้วยความเชื่องช้าของมังกรเสวียนเยวี๋ยนในตอนนี้ มันก็ไม่มีความจำเป็นที่เขาต้องกลัวอีกต่อไป
กระเรียนพันขนและเฟิร์สเดย์โจมตีใส่มังกรเสวียนเยวี๋ยนจากด้านหลัง ขณะที่มันพยายามคลานเข้าหาหานเซิ่น พร้อมกับปล่อยควันออกจากปากของมัน
หานเซิ่นเคลื่อนตัวหลบควันที่ถูกปล่อยออกมา หลังจากนั้นเขาก็เคลื่อนที่เข้าไปอยู่ด้านข้างของมังกรและตบเข้าไปที่ใบหน้าของมัน
มนตร์เต่าอีกอันปรากฏที่ใบหน้าของมังกรเสวียนเยวี๋ยนและลดความเร็วของมันลงอีกครั้ง
หานเซิ่นเก็บมีดเขี้ยวผีสิงกลับไปและใช้มือทั้ง 2 ข้างตบหน้าของมังกรเสวียนเยวี๋ยนซ้ำหลายต่อหลายครั้ง
มังกรเสวียนเยวี๋ยนที่เชื่องช้านั้นไม่สามารถตามความเร็วของหานเซิ่นได้ทัน ดังนั้นมันจึงไม่สามารถหยุดหานเซิ่นได้
กระเรียนพันขนและเฟิร์สเดย์มองดูหานเซิ่นตบใส่หน้าของมังกรอย่างไม่ยั้ง ขณะที่พี่น้องทั้ง 2 อ้าปากค้างต่อสิ่งที่พวกเธอกำลังมองเห็น
มังกรเสวียนเยวี๋ยนนอนอยู่นิ่งๆและปล่อยให้หานเซิ่นตบใส่หน้าของมันอย่างไม่หยุด
เฟิร์สเดย์และคนอื่นๆสามารถคาดเดาว่าลูกตบของหานเซิ่นเป็นวิชาจีโนบางอย่างที่ลดความเร็วของคู่ต่อสู้ เฟิร์สเดย์ก็มีวิชาจีโนแบบนั้นเหมือนกัน แต่มันไม่ได้ผลกับมังกรเสวียนเยวี๋ยน
พวกเขาทั้งคู่เป็นเอิร์ลเหมือนกัน แต่วิชาจีโนของหานเซิ่นกับมีประสิทธิภาพกับมังกรเสวียนเยวี๋ยนมากกว่าของเขา ซึ่งมันทำให้เฟิร์สเดย์สับสน
หานเซิ่นเองก็ไม่คิดว่าวิชาเต่าของเขาจะยอดเยี่ยมถึงขนาดนี้ มันสามารถหยุดศัตรูจากการบิน และทำให้ศัตรูเคลื่อนไหวช้าลงอย่างมาก ซึ่งมันน่าประหลาดใจที่มันได้ผลกับมังกรเสวียนเยวี๋ยนที่เป็นซีโน่เจเนอิคกลายพันธุ์ระดับมาร์ควิส
วิชาเต่าของหานเซิ่นนั้นมาจากการรวมพลังเหรียญเข้ากับเวทย์มนตร์เต่าหยกที่มาจากไพ่ระดับเทพเจ้า และหานเซิ่นก็ใช้ประสบการณ์ภายใต้แรงกดดันของปราสาทนภาที่เป็นระดับเทพเจ้าเหมือนกัน ซึ่งด้วยพลังของหานเซิ่นในตอนนี้ วิชาเต่าของเขาอาจจะไม่สามารถกำราบศัตรูระดับราชันได้ แต่มันก็ได้ผลกับศัตรูระดับมาร์ควิสหรือดยุก
หานเซิ่นยังคงตบใส่มังกรเสวียนเยวี๋ยนต่อไป และในที่สุดมังกรก็เชื่องช้าราวกับหอยทาก
มังกรเสวียนเยวี๋ยนโกรธมากจนลูกตาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า สายตาของมันเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ถ้าสายตาของมันสามารถฆ่าคนได้ หานเซิ่นก็คงจะตายไปนานแล้ว
แต่ถึงมังกรเสวียนเยวี๋ยนจะเชื่องช้า แต่พลังของมันก็ไม่ได้ลดลงไป มันยังสามารถปล่อยลมหายใจพิษออกมา แต่มันไม่สามารถโจมตีถูกตัวของหานเซิ่นที่พลิ้วไหวได้
หานเซิ่นใช้มีดเขี้ยวผีสิงฟันใส่คอของมังกรซ้ำๆ เขาฟันใส่คอของมันเป็นร้อยครั้งจนกระทั่งเริ่มจะมีเลือดไหลออกมา
กระเรียนพันขนและคนอื่นๆสามารถบอกได้ว่ามังกรเสวียนเยวี๋ยนกำลังจะสิ้นใจ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้เข้าไปช่วย พวกเขาหันไปกำจัดอสูรกรงเล็บภูติหยกที่อยู่รอบๆแทน
ในที่สุดเสียงกรีดร้องของมังกรเสวียนเยวี๋ยนก็เงียบไปพร้อมกับหัวของมันที่ถูกตัดจนขาด
“ซีโน่เจเนอิคมังกรเสวียนเยวี๋ยนกลายพันธุ์ระดับมาร์ควิสถูกฆ่า คุณได้ริบวิญญาณอสูรมังกรเสวียนเยวี๋ยนกลายพันธุ์ ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ”
