ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว – ตอนที่ 250

บทที่ 250 ลายนิ้วมือตรงกันทุกประการ
ถัดจากห้องสอบสวนมีห้องเฝ้าติดตาม สามารถเห็นผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้องสอบสวนได้อย่างชัดเจน
เมื่อเข้ามาในห้อง ดวงตาเฟิงเฉินกระชับขึ้นเล็กน้อย มองใบหน้าที่สวยงามด้านหลังกระจกสองหน้า และมองผู้หญิงที่ดูสงบ สีหน้ายิ่งซับซ้อนมากขึ้น
“คุณเฟิงรีบร้อนพาคนกลับขนาดนี้ ไม่ทราบว่ามีเหตุอะไรที่บอกใครไม่ได้รึเปล่า?” นายตำรวจตามาด้านหลังและปิดประตู ตามออกไปตรงๆ
เฟิงเฉินเก็บสีหน้า ไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับว่า “นายตำรวจต้องการขอคุยกับฉัน คิดว่าฉันรู้อะไร?”
“ในเมื่อเป็นแม่แท้ๆ ของคุณ ยินดีให้ความร่วมมือในการตรวจสอบหรือเปล่าขึ้นอยู่กับคุณเฟิง” นายตำรวจหงายไพ่ตรงๆ “ฉันคิดว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ควรประกันตัวนางหญิงเฟิง ในเมื่อเธอเป็นพยานคนแรกในที่เกิดเหตุ และพวกเรามั่นใจแล้วว่าเศษผ้าที่แม่ของคุณกำไว้แน่นในมือเป็นเสื้อของนางหญิงเฟิง”
“นายตำรวจอาจจะคิดมากไปแล้ว”
เฟิงเฉินดึงสายตาทั้งคู่กลับมาจากกระจก และมองมาที่ฟางฉงเม่า “ภรรยาของฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา เรื่องฆ่าคนอย่างนี้เธอไม่จำเป็นต้องฆ่าใครและไม่สามารถทำได้ ดังนั้นจึงทำให้ฉันสงสัยว่าถ้าปล่อยให้ภรรยาของฉันอยู่ที่นี่จะยิ่งไม่ปลอดภัย มีบทเรียนจากอดีต ฉันคิดว่าต้องพาเธอออกไป”
บทเรียนจากอดีต แน่นอนว่าหมายถึงเรื่องที่ลู่หมิงเจตนาทำร้ายเธอก่อนหน้านี้ จนทำให้เธอต้องไปอยู่ที่ศูนย์กักกัน ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะทักษะที่ดีของเธอ เกรงว่าโดนความรุนแรงจากคนกลุ่มนั้นในสถานกักกันไม่น้อย
นายตำรวจเคยตรวจสอบข้อมูลของลั่วมั่น เข้าใจเรื่องที่ถูกขังในสถานกักกันเมื่อไม่นานมานี้ดี ผู้อำนวยการสถานีย่อยในตอนนั้นถูกไล่ออกทันทีเพราะติดสินบน ไม่ได้บอกก็รู้เป็นฝีมือของใคร
“แต่จริงแล้วเธอคือผู้ต้องสงสัยคนแรก ตัวคุณเฟิงเองไม่สงสัยเลยหรือไง?”
เฟิงเฉินขมวดคิ้วจนคิ้วสั่น ความโกรธที่อธิบายไม่ได้พุ่งขึ้นมาจากไหนไม่รู้
“งั้นรอให้คุณหาหลักฐานให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน แค่เศษผ้าสองชิ้นเท่านั้น ฉันเชื่อไม่เชื่อสำหรับพวกคุณแล้วก็ไม่มีความหมายอะไร คน ฉันจะพาออกไปแน่นอน”
“ถ้า นางหญิงเฟิงบริสุทธิ์ คุณเฟิงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนขนาดนี้ ไม่ทราบว่าคุณเฟิงรู้อะไรรึเปล่า?”
“คุณไม่จำเป็นต้องมาเล่นลิ้นกับฉัน ฉันไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่ที่นี่แน่”
สีหน้าเฟิงเฉินเคร่งขรึมยิ่งขึ้น
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้บรรยากาศในห้องหยุดชะงัก “ก๊อกก๊อกก๊อก”
“เข้ามา”
นายมองไปที่เฟิงเฉินอย่างครุ่นคิด
คนที่เข้ามาคือลูกน้องเสี่ยวหลี่ สีหน้าแดงแปลกๆ “อาจารย์ ผลการพิสูจน์หลักฐานออกมาแล้ว ลายนิ้วมือบนปืนเหมือนกับของลั่วมั่นทุกประการ”
ในเวลานั้น รูม่านตาของเฟิงเฉินหดเล็กลงทันที มือใหญ่ที่อยู่ด้านข้างเอวสั่นน้อยๆ
“คุณเฟิงยังยืนยันจะพานางหญิงเฟิงไปอีกไหม?” เสียงนายตำรวจดังมาจากมุมหนึ่ง “ถ้าคุณเฟิงอยากจะรู้ความจริง ก็อย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับขั้นตอนการดำเนินคดีของพวกเรา นี้ถึงจะเรื่องฉลาด”
มือปืน ความเข้ากันของลายนิ้วมือ เศษผ้าในมือผู้ได้รับบาดเจ็บ หลักฐานชัดเจนมาก ด้วยสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมด สถานีตำรวจมีเหตุผลเพียงพอที่จะกักขังลั่วมั่น ข่าวนี้ของเสี่ยวหลี่มาได้ทันเวลาพอดี ตอนนี้ต่อให้ตระกูลเฟิงมีความสามารถในการพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน ก็ไม่สามารถพาลั่วมั่นออกไปได้ตามใจ
ตระกูลเฟิงมีฐานะที่มั่นคงในเมืองเจียง แต่ก็ทำเรื่องฝ่าฝืนกฎหมายมากเกินไปไม่ได้ แม้แต่เฟิงเฉินก็ไม่ยกเว้น
ยิ่งไปกว่านั้นไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ไม่สามารถเชื่อใจภรรยาตัวเองได้หมดใจภายใต้สถานการณ์อย่างนี้ใช่ไหม?
ครั้งนี้ ชัยชนะอยู่ในมือฟางฉงเม่าแล้ว

ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว

ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว

เธอเป็นสะใภ้ตระกูลใหญ่มา3ปี สามีเธอหยอกล้อกับหญิงอื่น เธอก็ไม่สนใจแถมยังต้มซุปบำรุงไตส่งให้สามีทุกวันวันหนึ่ง ผู้หญิงที่สามีรักที่สุดมายืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วบอกว่า"ฉันตั้งครรภ์แล้ว"นี่เป็นครั้งแรก ที่ลั่วมั่นได้ใช้อุบาย บังคับผู้หญิงคนนั้นทำแท้งเฟิงเฉินบีบคอของเธอ "ลั่วมั่น ที่เธออดทน3ปีมานี้ เสแสร้งต่อไปไม่ไหวแล้วใช่ไหม"เธอยิ้มจนน้ำตาไหล "excuse me ฉันก็ตั้งครรภ์แล้ว ส่วนทายาทของตระกูลเฟิง ต้องเป็นลูกชายของฉัน!"

Options

not work with dark mode
Reset