ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1949

บทที่ 1949
ซ่งหรงวี่ในตอนนี้ เมียงมองออกไปยังผืนน้ำนอกหน้าต่าง เขายิ้มออกมานิ่งๆ เอ่ยปากพูดว่า “คุณฮาชิโมโตะ เมื่อสักครู่ผมก็เพิ่งได้ยินจาก
น้องสาวมาว่า การเจรจาร่วมงานกับคุณในครั้งนี้ ดูเหมือนจะไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิหัวเราะฮ่าๆออกมา “สิ่งที่น้องสาวของคุณต้องการมันค่อนข้างที่จะมากเกินไปหน่อย อยากร่วมงานกับพวกเรา แต่กลับ
ต้องการถือหุ้นถึง51 % มันจะเป็นไปได้ยังไง? ข้อเสนอที่คุณซ่งให้ผมมา ยังจะดีกว่าเธอเสียอีก!”
ซ่งหรงรี่พูดยิ้มๆว่า “มันแน่นอนอยู่แล้ว ผู้หญิงทำอไรก็มักจะตระหนี่ตลอด เลยไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว ถ้าคุณฮาชิโมโตะยอมร่วมมือกับ
ผม ถึงตอนนั้นผมจะมอบหุ้น51%ให้บริษัทนิปปอนสตี ส่วนอีก49%ที่เหลือ ผมจะแบ่งให้คุณฮาชิโมโตะเป็นการส่วนตัวอีก9%”
ฮาชิโมโตะ ซินคิจิเอ่ยพูดอย่างตื่นเต้นว่า “คุณซ่งใจกว้างอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ! แบบนั้นคุณก็จะเหลือแค่40%ในมือน่ะสิ!”
ซ่งหรงวี่เอ่ยพูดอย่างไม่แยแส “40%ก็ไม่เป็นปัญหา ที่ทำผมแบบนี้ ไมใช่เพราะต้องการเงิน ผมอยากผูกมิตรกับคุณฮาชิโมโตะ
มากกว่า”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพูดยิ้มๆว่า “คุณซ่งใจดีเกินไปแล้ว! แต่ผมอยากรู้ ว่าโอกาสที่เราจะทำสำเร็จมีมากเท่าไหร่?”
ซ่งหรงวี่เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ขอแค่คุณสามรถทำให้น้องสาวของผมอยู่ที่โตเกียวต่อได้ โอกาสที่จะสำเร็จก็คือ100%!”
ฮาชิมโตะ ชินคิจิเอ่ยพูดว่า “คุณซ่ง ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อใจคุณนะ เพียงแต่ผมได้ยินมาว่า ก่อนหน้าที่น้องสาวของคุณจะรับช่วงต่อ
ตำแหน่งผู้นำตระกูล ผู้นำคนก่อนก็เหมือนจะเป็นคุณปู่ของคุณมาตลอด ถ้าหากผมทำให้น้องสาวของคุณอยู่ที่โตเกียวต่อได้ คุณมั่นใจไหมว่า
จะสามารถขึ้นไปนั่งตำแหน่งผู้นำตระกูลได้?”
ซ่งหรงวี่แสยะยิ้ม แล้วเอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “คุณปู่ของผมแก่มากแล้ว ต่อให้เขาอยากกลับไปนั่งตำแหน่งผู้นำตระกูลมากแค่ไหน ก็คง
ทำได้แค่คิดเพราะร่างกายของเขาไม่อำนวยอีกต่อไป”
พูดจบ ซ่งหรงวี่ก็พูดขึ้นมาอีกว่า “อีกอย่างคุณฮาชิโมโตะวางใจได้สบายๆเลย ในเมื่อผมตัดสินใจลงมือทำเรื่องนี้แล้ว ก็จะไม่หั่นหัวลูก
ธนูกลับกลางค้นเด็ดขาด ต่อให้คนในครอบครัวของผมมาขวาง ผมก็พร้อมที่จะตัดญาติขาดมิตรทันที! ดังนั้น ขอแค่คุณให้ความร่วมมือกับผม
ดีๆ ผมไม่มีทางทำให้คุณผิดหวังแน่นอน!”
ฮาชิมโตะ ซินคิจิเดาะลิ้น เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “จิ๊ๆๆ… คุณซ่งใจกล้าและรอบรู้เหมือนอย่างที่คิดเอาไว้ไม่มีผิด แต่ว่ามีเรื่องหนึ่ง ที่ผมอยาก
จะพูดสักหน่อย”
ซ่งหรงวี่รีบเอ่ยขึ้นมาว่า “เชิญคุณฮาชิโมโตะพูดมาได้เลย”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพูดออกมาชัดๆทีละคำว่า “คุณซ่ง ผมจะช่วยคุณกำจัดน้องสาวของคุณ หลังจากที่ทำสำเร็จ คุณต้องรักษาสัญญาที่
คุณให้ไว้ ไม่อย่างนั้น บนสนทนาที่ผมอัดไว้ว้นนี้ อาจจะถูกส่งไปที่ตระกูลซ่ง หรืออาจจะส่งไปถึงมือตำรวจในประเทศคุณ”
ซ่งหรงวี่ตอบกลับอย่างไม่หยุดคิดว่า “คุณฮาชิโมโตะ เรื่องนี้โปรดวางใจได้ หลังจากเรื่องจบ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณ
แน่นอน!”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิยิ้มออกมาเล็กน้อย “ในเมื่อว่ามาอย่างนี้ งั้นคุณซ่งก็รอฟังข่าวดีได้เลยครับ!”
วันถัดมา เป็นวันที่สามของวันตรุษจีน
ซ่งหวั่นถึงรีบมาที่บริษัทนิปปอนสตีตั้งแต่เช้า เพื่อทำการเจรจาร่วมงานกับฮาชิโมโตะ ชินคิจิต่อ
เมื่อวานหลังจากที่กลับไป ซ่งหวั่นถึงครุ่นคิดทั้งคืนเพื่อให้ได้บริษัทปปอนสตีมา เธอวางแผนเอาไว้มากมาย เผื่อกันไว้ดีกว่าแก้
เมื่อทั้งสองนั่งลงบนโต๊ะประชุม ซ่งหวั่นถึงก็หยิบยกแผนแรกออกมาก่อน
ในแผนแรก เธอยังคงยืนกรานว่าจะต้องได้ถือหุ้น51% แต่เพื่อเป็นการตอบแทน เธอยินยอมที่จะปรับส่วนแบ่งเป็น40%ต่อ60% ในห้าปี
แรกที่ทั้งสองฝ่ายร่วมงานกัน
นั่นก็คือ ห้าปีแรกให้กำไร60%กับบริษัทนิปปอนสตี ห้าปีให้หลัง ค่อยปรับเป็น55%