ตอนที่ 416 งานเลี้ยงวันเกิดครบแปดสิบปี
เพิ่งจะเข้ามาในโรงแรมก็เห็นโปสเตอร์ขนาดใหญ่ ด้านบนเขียนว่าวันนี้คืองานวันเกิดอายุครบแปดสิบปีของคุณปู่ฟัง เมื่อถังโจวโจวเห็นแซ่ฟังก็นึกถึงฟังหยวนขึ้นมาทันที คงไม่ใช่ครอบครัวเขาหรอกใช่ไหม
“คุณปู่ฟังคือใครคะ เซ่าเซิน ถ้าคุณยังกล้าโกหกฉันอีกกลับไปแล้วน่าดู”
“คุณคงคิดใช่ไหมว่าเป็นปู่ของฟังหยวน”
ลั่วเซ่าเชินไม่เชื่อว่าถังโจวโจวไม่คิดถึงฟังหยวน ยิ่งไปกว่านั้นในเมืองนี้จะมีคนแซ่ฟังสักกี่คนที่ทำให้เธอนึกถึงได้ ทำให้เธอมาร่วมงานด้วยตัวเอง เมื่อก่อนก็แค่ไม่อยากให้ถังโจวโจวคิดมาก เพิ่งปลอบเธอบอกว่าเป็นงานเลี้ยงเล็กๆ ดูสิ ตอนนี้ถังโจวโจวเริ่มเครียดขึ้นมาแล้ว
“ทำไมคุณยังโกหกฉันอีกว่าเป็นแค่งานเลี้ยงเล็กๆ คุณมันคนโกหก”
“เฮ้อ อย่าโกรธนะ อย่าโกรธ กลับไปแล้วผมจะให้คุณสั่งสอนผม ตอนนี้คุณไว้หน้าผมหน่อยนะ”
ถังโจวโจวเห็นท่าทางเย่อหยิ่งของเขาก็ทนไม่ไหวเลยฉวยโอกาสที่คนไม่สนใจหยิกไปที่เอวของเขาเต็มแรง ลั่วเซ่าเชินทำได้แค่อดกลั้นเอาไว้ โชคยังดีที่เขาต้องทักทายคนอื่นๆ
“คุณภรรยาครับ อย่าหยิกผมอีกเลยนะ” ไม่รู้ว่าตอนนี้เนื้อที่เอวเป็นยังไงบ้างแล้ว โจวโจวหยิกเสียเต็มแรง มีภรรยาที่ไหนทำกับสามีแบบนี้บ้าง
ทั้งสองคนเข้าไปในงานเลี้ยงที่จัดขึ้นบนชั้นสองของโรงแรม เมื่อถึงสถานที่จัดงาน ถังโจวโจวก็มองเห็นฟังหยวนที่ยืนรับแขกอยู่หน้างาน เมื่อเห็นว่าลั่วเซ่าเชินมาแล้ว ฟังหยวนจึงรีบเข้าไปต้อนรับ
“อาเซิน พวกคุณมาแล้ว เข้างานเถอะ”
ฟังหยวนเหลือบมองไปทางถังโจวโจว เธอรู้สึกว่าสายตาของเขาในตอนนี้ไม่เต็มไปด้วยอารมณ์ลึกซึ้งเหมือนเมื่อก่อนแล้ว นี่มันเรื่องอะไรกัน หรือว่าเขาจะปล่อยวางได้แล้ว?
“โจวโจว เข้าไปเร็ว อีกเดี๋ยวก็จะมีคนคุ้นเคยรอพวกคุณอยู่ด้านใน” คำพูดของฟังหยวนชวนให้ถังโจวโจวคิดตาม คนที่คุ้นเคยหรือ อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับฟังหยวนด้วย ที่แท้แล้วคือใครกัน หรือจะเป็นเมิ่งชิงซี
แต่ก็ไม่ถูก ฟังหยวนเองก็รู้ว่าเธอและเมิ่งชิงซีเป็นศัตรูกัน เขาจะทำอย่างนี้ไปทำไม ดูเหมือนว่าคนคนนี้คู่ควรที่จะให้เธอไปสืบหาเสียแล้วสิ
“คุณลุงฟัง”
“เซ่าเซินมาแล้วเหรอ นี่โจวโจวใช่ไหม”
ถังโจวโจวมองดูชายวัยกลางคนตรงหน้าอย่างแปลกใจ เขารู้ชื่อเธอได้ยังไง หรือว่าเซ่าเซินจะบอก เพราะเธอเองก็ไม่เคยพบเขามาก่อน
“โจวโจว นี่คือคุณลุงฟัง”
“คุณลุงฟังสวัสดีค่ะ” ถังโจวโจวเผยรอยยิ้มออกมา ตอนนี้เธอทำหน้าที่เป็นภรรยาของลั่วเซ่าเซิน จะต้องไม่ทำให้เขาขายหน้า
“ดี รีบเข้าไปเถอะ”
ในห้องโถง ถังโจวโจวพบว่าด้านในมีคนเยอะมาก เธอดึงแขนของลั่วเซ่าเชินเอาไว้ ทำให้คนจำนวนมากหันมาสนใจพวกเขาในทันที ถังโจวโจวยืดอกขึ้น เวลานี้เธอไม่ควรขี้ขลาด
เมื่อคนรอบข้างมองเห็นคนที่ดึงแขนลั่วเซ่าเชิน บางคนที่เคยเห็นถังโจวโจวมาก่อนก็จำเธอได้ทันที “ไม่คิดว่าผ่านไปสองปีภรรยาของประธานลั่วจะกลับมาอีกครั้งในตอนนี้ ไม่เห็นได้ข่าวมาก่อนเลย”
“เฮ้อ เรื่องนี้น่ะไม่แน่หรอก สองปีมานี้ก็ไม่รู้ว่าหนีไปอยู่ไหนมา นี่แค่กลับมาประธานลั่วก็พาเธอมาประกาศให้คนทั้งโลกได้รู้แล้ว”
“คนนี้ใครเหรอ ทำไมถึงดึงแขนประธานลั่วอย่างนั้น ฉันไม่เคยเห็นหล่อนมาก่อนเลย” แน่นอนว่าคนใหม่บางคนก็เพิ่งจะก้าวเข้ามาในแวดวงนี้ ถังโจวโจวหายหน้าไปสองปี ถ้าจะไม่รู้จักก็เป็นเรื่องธรรมดา
“นี่คือภรรยาของประธานลั่ว แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงหายหน้าไปตั้งสองปี ตอนนี้กลับมาอีกแล้ว”
“จริงเหรอ” ผู้ถามพลันเกิดความริษยา ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน ลั่วเซ่าเชินเป็นเหยื่อที่เธอหมายตามานาน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้มีเจ้าของไปเสียแล้ว
ถังโจวโจวสัมผัสได้ว่าคนอื่นๆ กำลังอิจฉาเธอ มีเพียงคนเดียวที่มีจิตใจริษยาแตกต่างไปจากคนอื่น สายตาของเธอนั้นเหมือนกำลังเห็นผีก็ไม่ปาน ท่าทางดูประหลาดใจสุดขีด คนคนนี้ก็คือเมิ่งชิงซี
“เป็นเธอไปได้ยังไง เป็นเธอได้ยังไง” เมิ่งชิงซีกำมือแน่น ถังโจวโจวคนนี้คือคนหรือผีกันแน่ พี่เซ่าเซินพาเธอกลับมาจริงๆ เหรอ
ในใจของเมิ่งชิงซีเหมือนกำลังจะเป็นบ้า แต่ตอนนี้มีคนมากมายกำลังมองดูเธออยู่ เธอจึงทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ส่งยิ้มให้กับลั่วเซ่าเซินและถังโจวโจว
ตอนที่ 417 หญิงสาวพบเจอความสุข
ลั่วเซ่าเชินพาถังโจวโจวไปทักทายกับคนที่เขารู้จัก แต่ถังโจวโจวก็ยังไม่เจอคนรู้จักของตัวเองอยู่ดี หรือว่าฟังหยวนจะหลอกเธอ
ฟังหยวนไม่โกหกเธอแน่ เพียงแต่คนที่เธอรู้จักนั้นตอนนี้กำลังยืนอยู่ในมุมเล็กๆ มุมหนึ่ง “เหยาเหยา เธอจะไปไหน”
เหลินเหยาเองก็อยู่ในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณปู่ฟังในวัยแปดสิบปีด้วย เธอถูกฟังหยวนพาตัวมา ถ้ารู้ว่านี้คือวันเกิดของปู่ฟังหยวนเธอคงไม่มาแน่
“ฉันจะไปไหนได้ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ฉันควรมาด้วยซ้ำ ฉันก็แค่อยากกลับไปอยู่ในที่ที่ฉันควรอยู่” ไม่ใช่ว่าหลินเหยาดูถูกตัวเอง เธอไม่รู้ว่าทำไมฟังหยวนถึงพาเธอมาที่นี่ หรือเขาอยากให้คนในครอบครัวเขายอมรับตัวตนของเธอ
แต่หลินเหยาคิดว่าวันนี้ไม่ใช่โอกาสที่เหมาะเท่าไหร่ ถ้าฟังหยวนทำงานวันเกิดของคุณปู่พัง เธอเชื่อว่าพ่อแม่ของเขาจะต้องรู้สึกแย่กับเธอแน่ ถึงแม้ว่าที่ฟังหยวนคิดแบบนี้จะเพื่อเธอก็ตามที
“อะไรคือที่ที่เธอควรอยู่หรือที่ที่เธอไม่ควรอยู่ ฉันอยู่ที่ไหนเธอก็ต้องอยู่ที่นั่นสิ” ฟังหยวนพูดอย่างแข็งกร้าว เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าหลินเหยาเองก็มีช่วงเวลาที่ขี้ขลาดแบบนี้ด้วย เธอสู้คนอื่นไม่ได้ตรงไหนกัน เขายังไม่ทันพูดอะไรเลย เธอก็ถอยแล้ว
“ฟังหยวน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาล้อเล่นนะ วันนี้คุณพาฉันมาที่นี่คุณมีจุดประสงค์อะไรกันแน่” หลินเหยากลัวว่าจะมีคนเห็นเธอเข้าจึงจงใจกดเสียงให้ต่ำลง
ฟังหยวนรู้สึกว่าความหวังดีทั้งหมดของเขาถูกหลินเหยาทำลายจนป่นปี้แล้ว ทำไมเขาจะไม่คิดถึงเธอ ทำไมเธอถึงไม่เชื่อเขาบ้าง
“เหยาเหยา คุณเชื่อใจผมไหม ผมจะทำให้คุณมีความสุขแน่นอน” ฟังหยวนจับมือเธอไว้ด้วยท่าทางตื่นเต้น เขาที่เป็นแบบนี้ทำให้หลินเหยารู้สึกปวดใจ เธอคิดในแง่ร้ายมากเกินไปใช่ไหม เพราะฟังหยวนเองก็คงพิจารณาถึงเรื่องทั้งหมดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอแค่ตอบรับก็พอแล้ว
“ฉันเชื่อคุณ” หลังจากความเงียบอันยาวนานจางหายไปแล้ว สุดท้ายหลินเหยาก็ตอบกลับ เธอยอมเชื่อใจฟังหยวน แม้ว่าครั้งนี้เธอจะไม่เหลือแม้แต่กระดูกเธอก็ยอม แต่ถ้าฟังหยวนทำร้ายหัวใจของเธอ ต่อไปเธอคงไม่อาจยอมรับการทรมานของเขาได้อีกแล้ว
ฟังหยวนกอดหลินเหยาไว้แล้วกระซิบที่ข้างหูเธอ “เหยาเหยา ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” หลังจากนั้น ฟังหยวนก็นึกขึ้นได้ว่ายังต้องไปต้อนรับแขกอีกเลยให้หลินเหยาหาที่พักผ่อนรอเขากลับมาหาเธอ
เมื่อครู่พวกเขาคุยกันอยู่ที่ระเบียงหลังผ้าม่านจึงไม่มีใครเห็น รอจนฟังหยวนจากไปแล้ว หลินเหยาก็เพลิดเพลินกับช่วงเวลาแห่งความเงียบนี้อยู่ครู่หนึ่ง
“เหยาเหยาใช่ไหม” น้ำเสียงของคนพูดบ่งบอกถึงความสงสัยเป็นอย่างมาก เหมือนไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็นเท่าไหร่นัก แต่หลังจากที่หลินเหยาพยักหน้าก็เหมือนเป็นการยืนยันว่าเธอไม่ได้มองผิดไป นี่คือเพื่อนสนิทของเธอจริงๆ
“โจวโจว เธอมาด้วยเหรอ”
“เหยาเหยา เธอนี่ปิดบังกันได้เก่งจริงๆ นะ” ก่อนหน้านี้ถังโจวโจวได้เจอกับฟังหยวน เขาพูดยิ้มๆ ว่าหลังผ้าม่านมีเรื่องให้เธอประหลาดใจอยู่ ถังโจวโจวขมวดคิ้วเดินไปเปิดผ้าม่านก็พบว่าด้านหลังนั้นมีคนคนหนึ่งยืนอยู่แถมยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย มองจากด้านหลังทำไมรู้สึกเหมือนกับ…
ดังนั้นถังโจวโจวจึงถามขึ้น หลินเหยาก็หันกลับมาและก็เป็นเธอจริงๆ
หลินเหยาเห็นสีหน้าเหมือนตำหนิของถังโจวโจวจึงรีบส่ายหน้า อยากจะอธิบายกับเธอ “โจวโจวไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ”
หลินเหยากลัวว่าเธอจะเข้าใจผิด เพราะรู้ว่าเมื่อก่อนฟังหยวนเคยชอบโจวโจว ถึงแม้ถังโจวโจวจะไม่ชอบเขา แต่หลินเหยาก็ไม่อยากให้เธอเข้าใจไปว่าเธอตั้งใจจะแย่งฟังหยวนมาอยู่ดี
แต่ที่ไหนได้สุดท้ายถังโจวโจวก็หัวเราะออกมา “เหยาเหยา เธอนี่ดีนักนะ ถึงฉันจะไม่คิดว่าฟังหยวนคู่ควรกับเธอ แต่ถ้าเทียบกับผู้ชายก้าวร้าวคนนั้นแล้วก็ยังดีกว่ามาก ครั้งนี้เธอคงได้เจอกับความสุขแล้วนะ”
“โจวโจว เธอไม่ว่าฉันเหรอ” หลินเหยาเห็นถังโจวโจวมีอารมณ์มาล้อเล่น ไม่แม้แต่จะขุ่นเคืองเลยสักนิด
“ฉันจะว่าเธอทำไม ระหว่างเธอกับฟังหยวนฉันเองก็คิดจะจับคู่ให้พวกเธออยู่แล้ว แต่ตอนนั้นพวกเธอดูไม่มีท่าทีเลย ฉันเลยเลิกคิดไป คิดไม่ถึงว่าตอนนี้พวกเธอจะคบกันแล้ว เหยาเหยา บอกฉันมาเร็วว่าเขาจีบเธอก่อนหรือเธอจีบเขาก่อน”
ถังโจวโจวพอได้พบกับเรื่องที่มีความสุขก็ตื่นเต้นไปหมด เหยาเหยามีแฟนแล้ว ช่างเป็นข่าวที่ดีมากๆ จริงๆ
