ตอนที่ 204 เจรจาเรียบร้อยแล้ว
ลั่วเซ่าเชินพาลั่วอิงกลับไปที่ห้องนอนใหญ่ เมื่อถังโจวโจวเห็นว่าลั่วอิงมาด้วย เธอจึงเอ่ยเรียก “ลั่วอิง มาหาแม่โจวโจวเร็วค่ะ”
“แม่โจวโจวขา คุณพ่อบอกให้หนูนอนกับคุณแม่ได้” หลังจากได้ยินเช่นนั้น ถังโจวโจวก็หันมองลั่วเซ่าเชินด้วยความประหลาดใจ เขาไม่ได้เป็นคนที่ใจกว้างขนาดนี้นี่ เมื่อวานเขายังคิดว่าลั่วอิงมาขวางทางเขาอยู่เลยไม่ใช่หรือ อยู่ๆ ทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยนไปแล้วล่ะ
“จริงหรือคะ! แม่โจวโจวเองก็ดีใจที่หนูมานอนด้วยนะ แล้วนี่ป้าหลิวอาบน้ำให้หนูหรือยังคะ” ถังโจวโจวถามเนื่องจากเห็นว่าลั่วอิงยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า
“ยังเลยค่ะ แม่โจวโจว หนูรอให้คุณแม่อาบให้!” ลั่วอิงเอนซบอยู่ในอ้อมแขนของถังโจวโจว ถังโจวโจวก็ลูบศีรษะของเธอ
“โอเคค่ะ เดี๋ยวแม่โจวโจวไปหยิบชุดมาให้นะคะ จะได้มาอาบน้ำให้หนู”
เมื่อหยิบเสื้อผ้ามาแล้ว เธอก็พาลั่วอิงเข้าไปในห้องน้ำ อ่างอาบน้ำเติมน้ำเต็มแล้ว ถังโจวโจวทดสอบอุณหภูมิแล้วก็พูดขึ้นว่า “รีบเข้าไปสิคะ ไม่ร้อนมากแล้ว” ลั่วอิงปลดกระดุมเสื้อ แต่เมื่อถังโจวโจวเห็นว่าเธอค่อนข้างช้าจึงเข้าไปช่วย
เพียงไม่นาน กระดุมบนเสื้อก็ถูกปลดออกจนหมด ถังโจวโจวปล่อยให้ลั่วอิงก้าวเข้าไปในอ่างอาบน้ำซึ่งด้านบนของผิวน้ำมีฟองสบู่สีใสลอยอยู่ ลั่วอิงทิ้งตัวลงไปในอ่างอาบน้ำและถูกรายล้อมไปด้วยฟองสบู่ เธอใช้มือตักฟองสบู่ขึ้นมาก้อนหนึ่ง ก่อนจะเป่ามันไปยังทิศทางที่ถังโจวโจวอยู่
ถังโจวโจวโยกศีรษะหลบ “ลั่วอิง อย่าเล่นเลอะเทอะสิคะ!” ถังโจวโจวกำลังจะชโลมครีมอาบน้ำลงบนร่างกายของเธอ แต่เมื่อเห็นเธอเป่าฟองสบู่ใส่ ถังโจวโจวจึงรีบถูเข้าที่รักแร้ของเธอทันที
“แม่โจวโจวขา ปล่อยหนูก่อนค่ะ มันจักจี้! ฮ่าๆ…”
“ยังจะแกล้งแม่อยู่อีกไหมคะ” ถังโจวโจวหยุดมือและเอ่ยถาม
“ไม่แล้วค่ะ ไม่แกล้งแล้ว” ภายในห้องน้ำเงียบเสียงลงไปชั่วขณะ ถังโจวโจวช่วยอาบน้ำให้ลั่วอิงอย่างขยันขันแข็ง ลั่วอิงเองก็เชื่อฟังเป็นอย่างดี จะให้เธอยืน เธอก็ยืน จะให้เธอนั่งลง เธอก็นั่ง
“แม่โจวโจวขา คุณแม่จะออกไปเที่ยวกับคุณพ่อใช่ไหมคะ” ถังโจวโจวกำลังใช้ฝักบัวล้างตัวให้ลั่วอิง เธอแช่ตัวพอประมาณแล้ว หากแช่ต่อไปน้ำเย็นลงจะหนาวเอาได้
“คุณพ่อบอกหนูแล้วหรือคะ” เซ่าเชินนี่ว่องไวจริงๆ ยังไม่ทันได้กำหนดวัน เขาก็บอกลั่วอิงแล้ว
“ค่ะ คุณแม่กับคุณพ่อจะไปที่ไหนกันคะ” เมื่อเห็นแววตาคาดหวังของลั่วอิง ถังโจวโจวก็นึกว่าเธออยากจะไปด้วย
“ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยค่ะ ลั่วอิงอยากไปที่ไหนคะ”
“ทำไมคุณแม่ถึงถามหนูล่ะคะ” ลั่วอิงรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินถังโจวโจวย้อนมาถามเธอ เธอยังไม่ได้บอกเลยนะว่าเธออยากไป หรือว่าแม่โจวโจวสงสัยอะไร? แย่แล้ว! ภารกิจที่คุณพ่อให้เธอทำ แผนคงจะไม่พังเสียตอนนี้หรอกใช่ไหม?
“หนูเองก็อยากไปไม่ใช่เหรอ หนูอยากไปที่ไหนคะ เดี๋ยวแม่โจวโจวลองเสนอคุณพ่อให้ ให้คุณพ่อพิจารณาดูอีกที” ถังโจวโจวคิดว่าถ้าไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัวมันก็ดีเหมือนกัน ระหว่างทางเราจะได้เห็นพัฒนาการของลั่วอิงด้วย
“หนูไม่ไปค่ะ แม่โจวโจว นี่เป็นทริปของคุณแม่กับคุณพ่อ หนูไม่ไปเกะกะหรอกค่ะ” ท่าทางมุ่งมั่นแต่น้ำเสียงทะเล้นของลั่วอิงทำให้ถังโจวโจวหมั่นเขี้ยวเสียจนอยากจะหยิก เธออยากจะรู้ว่าทำไมดวงหน้าเล็กๆ ของลั่วอิงถึงแสดงอารมณ์ออกมาได้มากมายขนาดนี้
“ทำไมหนูถึงไม่ไปล่ะคะ คุณพ่อพูดอะไรกับหนูหรือเปล่า” ถังโจวโจวคิดว่าลั่วเซ่าเชินน่าจะไปพูดอะไรบางอย่างกับลั่วอิง เธอถึงได้พูดออกมาแบบนี้ มิฉะนั้นเด็กตัวแค่นี้มีหรือจะไม่อยากไปเที่ยวกับพ่อแม่? นี่มันดูไม่สมเหตุสมผลเลย ผิดปกติมาก
เมื่อลั่วอิงเห็นว่าถังโจวโจวพุ่งประเด็นไปที่ลั่วเซ่าเชิน เธอก็รีบอธิบายให้ฟังทันที “หนูไม่อยากไปจริงๆ ค่ะ แม่โจวโจว หนูอยากให้คุณแม่กับคุณพ่อมีน้องชายให้หนู เพราะฉะนั้นหนูจะไม่ไปรบกวนคุณพ่อกับคุณแม่ค่ะ”
ตอนที่ 205 อยากมีน้องชายน้องสาว
“ที่แท้หนูก็ยังคงคิดถึงน้องชายตัวน้อยของหนูอยู่นี่เอง” ดูเหมือนว่ามันจะผ่านมานานแล้วตั้งแต่ที่ลูกของเธอจากไป ถังโจวโจวเพิ่งจะเข้าใจว่าเวลานั้นสามารถช่วยเยียวยาความเจ็บปวดได้จริงๆ แม้ในตอนนั้นเธอเสียใจมากจนอยากจะลาโลกนี้ไปพร้อมๆ กับลูกของเธอ แต่ตอนนี้เธอก็คิดได้แล้วว่านั่นเป็นเพียงประสบการณ์หนึ่งในชีวิตของเธอเท่านั้น
เด็กน้อยคนนั้นคงจะไม่มีวาสนาต่อเธอและลั่วเซ่าเชิน อีกอย่างเรื่องนี้เธอก็ไม่สามารถควบคุมอะไรได้ ใช่ว่าถังโจวโจวไม่อยากจะมีลูกอีกคน แต่ลั่วเซ่าเชินกลับไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย ถังโจวโจวเคยคิดจะเปิดปากพูดเรื่องนี้อยู่หลายครั้ง แต่ก็ด้วยเหตุผลมากมายที่ทำให้เธอตัดสินใจไม่ได้พูดมันออกมา
“แม่โจวโจวขา หนูรู้ว่าคุณแม่ยังคิดถึงน้องชายอยู่ หนูเองก็คิดถึงเขาเหมือนกันค่ะ หนูก็เลยคิดว่าถ้าคุณแม่มีน้องอีกสักคน ก็อาจจะเป็นน้องชายคนเดิมกลับมาก็ได้นะคะ”
ลั่วอิงขาดเพื่อนเล่น เพื่อนๆ คนอื่นก็เป็นแค่เพื่อน เธออยากมีน้องชายหรือน้องสาวใกล้ชิดสักคน เวลาที่เธออยู่บ้าน เธอจะได้ไม่เหงา แล้วหากต่อๆ ไปถังโจวโจวและลั่วเซ่าเชินจะออกไปข้างนอกกันตามลำพังอีก เธอก็จะได้อยู่กับน้องของเธอ แค่นี้เธอก็จะไม่คิดถึงคุณพ่อคุณแม่แล้ว
“หนูได้พูดเรื่องนี้กับคุณพ่อไหมคะ”
“พูดค่ะ แต่คุณพ่อบอกว่าเรื่องนี้น่าจะยาก แม่โจวโจวขา คุณพ่อหลอกหนูใช่ไหมคะ บ้านของเพื่อนๆ หนูไม่เห็นเป็นอย่างนี้เลย” ลั่วอิงคิดว่าลั่วเซ่าเชินหลอกเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องการคำยืนยันจากถังโจวโจวอีกคนหนึ่ง
“ทำไมหนูถึงคิดว่าคุณพ่อโกหกหนูล่ะคะ” ถังโจวโจวประหลาดใจเป็นอย่างมาก จริงๆ ลั่วเซ่าเชินก็พูดถูกแล้ว เด็กจะมาเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร พวกเขาไปเพียงไม่กี่วัน ไม่ได้ไปเป็นปีสองปี แล้วจะเป็นไปได้หรือที่พวกเขาจะมีน้องชายหรือน้องสาวให้ลั่วอิงทันทีหลังจากพวกเขากลับมา
ถังโจวโจวจินตนาการได้เลยว่า ลั่วเซ่าเชินจะต้องปวดหัวมากแน่ๆ หากเขาได้ยินความคิดที่ไร้เดียงสานี้ของลั่วอิง จู่ๆ เธอก็อยากมีน้องชายน้องสาว มันจะง่ายดายอย่างนั้นที่ไหนล่ะ
“เพราะแค่เดี๋ยวเดียวเพื่อนๆ ของหนูก็มีน้องชายน้องสาวกันแล้ว หนูเองก็อยากมีเหมือนกันค่ะ” ลั่วอิงเอ่ยด้วยความเศร้าใจ เธอรอมานานแล้ว แต่น้องชายกับน้องสาวของเธอก็ยังไม่มาสักที
“ที่แท้หนูก็อยากมีน้องชายหรือน้องสาวเพราะเพื่อนๆ ของหนูมีแล้วนี่เอง น้องๆ ไม่ใช่ของเล่นนะคะ พวกเขายังต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด แล้วถ้าวันไหนน้องร้องไห้เสียงดัง หนูก็จะไม่ชอบน้องแล้วหรือเปล่าคะ”
ถังโจวโจวได้ยินลั่วอิงที่พูดราวกับว่าน้องๆ เป็นของเล่น นึกจะได้ก็ต้องได้เลย แล้วหากวันหนึ่งเธอนึกไม่ชอบเขาขึ้นมา เธอรู้สึกรำคาญ ถ้าเธอนึกอยากจะทิ้ง เธอก็จะทิ้งไปเลยหรือ? เมื่อถังโจวโจคิดว่าเรื่องแบบนี้มันสามารถเกิดขึ้นได้ เธอก็รู้สึกหวั่นใจขึ้นมา
“ไม่ค่ะ ไม่ แม่โจวโจว หนูจะรักน้อง หนูจะเป็นพี่ใหญ่ที่ดี หนูจะแบ่งของกินและของเล่นให้น้องด้วย คุณแม่ว่าดีไหมคะ”
ลั่วอิงคิดว่าหากเธอมีน้องชายหรือน้องสาว เธอจะแบ่งทั้งขนมแสนอร่อยและของเล่นแสนสนุกของเธอให้กับเขาทั้งหมด เธอจะทำหน้าที่พี่สาวที่แสนดีอย่างเต็มความสามารถ
“อย่างนั้นหรือคะ หนูยอมได้หรือ ในเมื่อของเล่นพวกนั้นเป็นของหนูคนเดียวมาก่อน แต่กลับมีคนมาเล่นของเล่นพวกนั้นของหนู หนูก็ไม่ยอมหรอกใช่ไหมคะ?” ถังโจวโจวอดหลอกถามไม่ได้ เมื่อเห็นว่าลั่วอิงจริงจังกับเรื่องนี้มาก
ลั่วอิงหน้างอเล็กน้อย ด้วยคิดว่าถังโจวโจวกำลังสบประมาทเธออยู่ “แม่โจวโจวขา หนูบอกแล้วไงว่าหนูจะเป็นพี่สาวที่ดี แล้วหนูจะไม่ยอมได้ยังไงคะ ถึงตอนนั้นน้องชายน้องสาวก็เป็นของหนูคนเดียว หนูจะได้มีคนเรียกหนูว่าพี่สาวแล้วด้วย”
“เดี๋ยว แม่โจวโจวขอแก้คำสักหน่อยนะคะ น้องจะเป็นของหนูคนเดียวได้ยังไง น้องยังไม่เกิดเลยค่ะ” ถังโจวโจวรีบแก้ไขคำพูดของลั่วอิงในทันที เจ้าเด็กคนนี้คิดจะเอาน้องไปเป็นของตัวเองเสียแล้วหรือนี่ น้องชายน้องสาวของเธอในอนาคตกลายเป็นของส่วนตัวของเธอไปแล้วได้อย่างไร?
