เมื่อหลิวรั่วอวี้ได้ยินคำ นางพลันหน้าแดงขึ้นมา มองลงต่ำแล้วกล่าวเสียงเบาว่า “พี่เว่ยกล่าวชมเกินไปแล้วเจ้าค่ะ ขะ…ข้าเป็นคนชักช้างุ่มง่ามนัก แต่เพราะพี่เจ็ดไม่รังเกียจ จึงคอยนึกถึงข้าอยู่เสมอเจ้าค่ะ” น้ำเสียงบางเบาอ่อนนุ่ม ค่อนข้างจะล่องลอย เห็นชัดว่าลมปราณส่วนกลางของนางไม่เพียงพอ
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment