อย่างไรก็ดีทั้งสองฝ่ายล้วนไม่คุ้นเคยกันยิ่งนัก ด้วยมิได้เป็นอาหลานที่สนิทชิดเชื้อกันอย่างจริงแท้ ดังนั้นเมื่อพูดเรื่องของเว่ยเซิ่งเซียนแล้วก็คล้ายว่าไม่มีเรื่องจะสนทนากันอีก หลังจากทานอาหารเที่ยงในจวนและนั่งพักสักครู่แล้ว เว่ยฉางอิ๋งจึงอ้างว่าแม่เฒ่าเติ้งล้มป่วย แม่สามีไม่อยู่บ้าน ตนเองจึงไม่สะดวกจะกลับล้าช้า หลังจากบอกปัดคำเชิญชวนให้อยู่ต่อของท่านอาและอาสะใภ้แล้ว จึงกล่าวคำอำลาพร้อมกับเสิ่นจั้งเฟิงและจากไป
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment