วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง – ตอนที่ 787 ธัชชัยเป็นลูกของคุณ 2

ตอนที่ 787 ธัชชัยเป็นลูกของคุณ 2

กรดลเหยียดนิ้วของเขาและเคาะไปที่ขาด้วยความเคยชิน เหมือนกับทุกทีที่เขาจะใช้ความคิด

“อำเภอพัดรักเป็นคนขี้สงสัย ดังนั้นรถจาร์กัวที่ขับออกไปนั้นก็คือเอาตัวอย่างเลือดของเขาและธัชชัยไป เพื่อที่จะเอาไปตรวจดีเอ็นเอกับโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่มันจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามชั่วโมง อีกทั้งอำเภอพัดรักคงไม่ได้ทำแค่โรงพยาบาลเดียว เขาจะหาโรงพยาบาลในอังกฤษที่แม่นยำ”

บางทีอาจจะเพราะว่ารอจนถึงตอนที่รู้สึกว่าจะต้องรีบแล้ว กรดลจึงพูดออกมา

“boss คุณทำไมถึงมั่นใจขนาดนั้นว่าธัชชัยเป็นลูกของเขา? ”

ในใจของอาร์มนั้น ไม่มีความรู้สึกคาดหวังแม้แต่นิดเดียวว่าจะเป็นไปได้ เพราะหากธัชชัยเป็นลูกของเขาจริงๆ มันก็จะเป็นอันตรายต่อตัวพวกเขาเอง

“พ่ออาจจะไม่แน่ใจว่าใช่ลูกของตัวเองมั้ย แต่แม่จะต้องรู้ว่าลูกของตัวเองนั้นเกิดจากพ่อคนไหน! ”

กรดลพูดเบาๆ ดูเหมือนว่าเขาจะเชื่อแม่ของธัชชัย

“แต่ถ้าพวกเขาเป็นพ่อลูกกันจริงๆ เกรงว่ามันจะไม่ดีกับทางเรานะครับ”

อาร์มยังคงกังวล

“แกวางใจได้ธัชชัยไม่ใช่คนของอำเภอพัดรักแน่นอน มีพ่อแบบนี้ มีแต่จะทำให้เขาเสื่อมเสีย! ”

กรดลรู้จักมักจี่กับธัชชัยมาหลายปี เขารู้จักอุปนิสัยของธัชชัยดี

เมื่อตะวันลาลับท้องฟ้าก็ค่อยๆ มืดลงมืดลง มันก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ

คนที่อยู่ในความมืด ก็ต่างมีความกลัวบีบกินหัวใจ มันเหมือนกับกำลังบีบคอของคุณให้หายใจไม่ออกตะวันลาลับถูกแทนกลับมาด้วยความมืดเสียงเอี๊ยดดังของประตูที่เปิด ราวกับเสียงของประตูนรกธัชชัยยังคงนอนอยู่บนเตียง สติไม่ค่อยจะชัดแจ้งแล้ว ด้วยเพราะเขาเสียเลือดไปมากถ้าสิบสองไม่ได้ยินเรื่องที่อำเภอพัดรักกับวัจสาพูดกัน ต้องเอาเลือดของธัชชัยไปตรวจ เขาก็ให้จัดหมอให้รักษาธัชชัย เพราะกลัวว่าตอนนี้ธัชชัยจะตายไปเพราะทำมัมมี่ไปเสียแล้ว“ธัชชัย….ธัชชัยตื่น ฟื้นขึ้นมานะ! รีบฟื้นขึ้นมาที! ”ธัชชัยดูเหมือนจะได้ยินเสียงของผู้หญิงเรียกเขา แต่เสียงนั้นเดี๋ยวก็ใกล้ เดี๋ยวก็ไกล ได้ยินไม่ค่อยจะชัดจากนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีใครมาตีหน้าเขา แรงของเธอไม่ได้แรงอะไร แต่เพื่อบังคับให้เขาตื่นขึ้นมาจากความเจ็บปวดที่มันระทมไปหมดลึกๆ ธัชชัยไม่อยากตื่นเลย เพราะหากว่าตื่นฟื้นขึ้นไปแล้ว เขาก็จะเจ็บมาก เพราะบาดแผลบนร่างของเขามันเกินจะทน“ธัชชัย..ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ? ตะวันเขาเพิ่งจะห้าขวบเอง เขาไม่มีพ่อไม่ได้นะ…เขาขาดความรักของพ่อมาตั้งหลายปีแล้วนะ….คุณจะทิ้งเขาไปได้ยังไง? ธัชชัยฉันขอร้องหล่ะ…ตื่นขึ้นมาที! ”เสียงของผู้หญิงที่เดี๋ยวก็ใกล้เดี๋ยวก็ไกล กลายเป็นเสียงสะอื้นข้างหูของเขา เมื่อได้ยินแล้วหัวใจของเขาก็เหมือนกับโดนเข็มทิ่มแทงตะวันเหรอ? จริงด้วย ตะวัน ลูกชายของเขา!“ตะวัน….ตะวัน….”ชื่อนี้เหมือนเป็นเวทมนตร์ ที่บังคับให้ธัชชัยฟื้นขึ้นมาใบหน้าหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ต่อหน้าของเขาค่อยๆ ชัดขึ้นเรื่อยๆ“วัจสา? ยัยซื่อบื้อมาได้ยังไงเนี่ย? ทำไมเธอถึงได้โง่แบบนี้นะ”ธัชชัยคิดถึงผู้หญิงคนนี้มาก แต่จะต้องไม่มาเจอกันที่ที่อันตรายแบบ sky dreamนี่สิ! การที่ได้เจอเธอในรังของอำเภอพัดรักนี่ เขาจะต้องรู้สึกยังไง?วัจสาเช็ดน้ำตาที่ปรกหน้าของเธอออก“คุณวางใจได้ แค่พาคุณออกจาก sky dreamนี่ไปให้ได้ ฉันก็จะไสหัวออกไปให้ไกลๆ เลย แล้วจะไม่มาให้คุณเห็นอีกธัชชัย”วัจสาไม่ใช่เพราะผู้ชายว่าเธอนะเขาพูดถูกเลยหล่ะ เธอหน่ะโง่มาโดยตลอดเพื่อความรักแล้ว เธอถ่อมตัวจนจมดิน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงดูถูกเธอ แม้แต่ตัวเธอเองก็ดูถูกตัวเองด้วย!“คุณเดินเองได้มั้ย? กรดลมารับเราอยู่ข้างหน้า sky dreamแล้ว! ”เดิมทีวัจสาอยากจะอุ้มชายหนุ่มลงจากเตียง แต่ตัวของเขามันหนักจนเกินไป เธอลองอยู่หลายทีแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ“กรดลมาเหรอ? ไอ้หมอนี่….เพิ่งจะมาเอาเสียตอนนี้..”เมื่อได้ยินชื่อของกรดล ธัชชัยก็เบาใจขึ้นเยอะ เพราะเขามีการรักษาร่างกายด้วยพลังที่อธิบายไม่ได้ ธัชชัยจึงพยายามต่อสู้กับความเจ็บปวดแล้วลุกออกจากเตียงธัชชัยอยากที่จะลุกขึ้นเดินด้วยตัวเอง แต่ร่างทั้งร่างของเขามันบาดเจ็บมากเกินไปจึงทำให้สั่นไปหมดเพราะงั้นวัจสาจึงไปประคองเอวของเขาไว้ในตอนที่กำลังจะออกจากห้องบูชานั่นเอง ธัชชัยก็ผลักเอาหุ่นขี้ผึ้งของแม่เขาให้ล้มลงเป็นเพราะเขาเกลียดแม่ตัวเองถึงขนาดนั้นเหรอ? หรือว่าเขาไม่อยากให้เธออยู่ให้คนดูถูก?มันเป็นเหตุผลที่เธอไม่เข้าใจ“หม่ามี๊…..หม่ามี๊! ”ตะวันที่เดิมทียืนอยู่ที่หน้าประตู sky dream เมื่อเห็นว่าแม่ของเขาประคองพ่อเฮงซวยของเขาเดินออกมา เขาก็พุ่งปรี่ไปทันที เจ้าตัวเล็กก็ช่วยแม่ของเขาประคองพ่อที่บาดแผลเต็มตัวอีกแรงเจ้าตัวเล็กสามารถมาอยู่ข้างกายได้นั้นมันคือสิ่งที่เธอต้องการ เพราะตัวเธอเองเหนื่อยมากเกินพอแล้ว แล้วก็โกรธเต็มทีแล้วด้วยเช่นกัน“ตะวัน….”ธัชชัยใช้สองมือที่ไม่มีเรี่ยวแรงแล้วของเขาเอาตะวันเข้ามาไว้ในอ้อมกอด