ตอนที่ 764 รู้ความลับแล้ว
สวนเล็กๆ ที่ข้างอพาร์ทเมน แวววัยกำลังเดินตัดมุม ก็เห็นวัจสาถูกตำรวจสองนายจับเข้ารถไป
“นี่พวกคุณกำลังทำอะไรหน่ะ? เฮ้ หยุดนะเว้ย! ” แวววัยรีบกวดตามเข้าไปทันที
“ยัยแวว แกไปที่สถานพิสูจน์ก่อน ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันจะรอข่าวจากแกนะ”
วัจสารู้ดีว่าด้วยความสามารถของเธอแล้ว ไม่สามารถรั้งตำรวจเอาไว้ได้แน่นอน เพราะพวกเธอก็เป็นแค่ปถุชนคนธรรมดา
แต่แวววัยก็ยังโกรธอยู่ “คุณตำรวจ พวกคุณเข้าใจผิดแล้วมั้ย? คนที่พวกคุณควรจะจับคืออำเภอพัดรักรึเปล่า? วัจสาเธอเป็นผู้บริสุทธิ์นะ”
“หากวัจสาเป็นผู้บริสุทธิ์หล่ะก็ กฎหมายก็จะคืนความเป็นธรรมให้แก่เธอ แต่ตอนนี้ถ้าเธอขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่หล่ะก็ มันก็เหมือนขัดขวางกระบวนการยุติธรรม”
มันก็เหมือนกับเอาไม้ซี่ไปสู้ไม้ซุง สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่สามารถห้ามให้ตำรวจพาตัววัจสาไปได้
สิ่งที่เธอได้ก็เพียงแค่ส่งข้าวเช้าให้กับเธอ
“สา แกอย่ากังวลใจไป ฉันจะหาวิธีประกันตัวแกให้ได้”
ตอนนี้เวลายังเช้าอยู่มาก ดังนั้นแวววัยจึงตัดสินใจไปที่บ้านตระกูลศรีทองก่อน แล้วค่อยไปที่สถานพิสูจน์หลักฐาน
เธอไม่ได้เป็นคนไม่มีสมอง เอรู้ดีว่าตัวเธอเป็นเพียงแค่คนธรรมดาเท่านั้นในเมืองนี้ เมื่อคิดได้ว่าการที่จะประกันตัววัจสานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เธอจึงจำต้องหาคนที่มีอิทธิพลมากพอที่จะทำได้เสียดายที่วรพลออกจากบ้านไปแต่เช้าตรู่ ดังนั้นเมื่อไปถึงตระกูลศรีทองจึงไม่ได้เจอเขาในบ้านนั้นมีเพียงกนิษฐากับลูกกินข้าวกันเพียงสองคนเมื่อนึกถึงช่วงเวลาหลายปีมานี้ การที่เพื่อนของเธอต้องเผชิญความทุกข์ยากนั่นมาจากการพลัดถิ่นคนนี้ แวววัยก็อดเดือดขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นว่าป้าอ้อยพาคุณน้าคนหนึ่งเข้ามาในบ้าน เจ้าหญิงแห่งตระกูลศรีทองก็ไม่ยอมกินข้าวเช้าแล้วมองจ้องแต่กับแวววัย“คุณเป็นพี่เลี้ยงคนใหม่ที่ย่าอ้อยพามาเหรอคะ? ” เด็กน้อยน่ารักถามขึ้น“……” แวววัยไม่ได้โกรธอะไรเด็กน้อย แต่หน้าเธอเหมือนมาเป็นแม่บ้านเหรอ?แต่ตอนนี้เธอใส่เสื้อผ้าที่ค่อนข้างบ้านๆ ด้วยเพราะเธอก็ยังคงประหยัดมาโดยตลอด ซื้อใส่แต่เสื้อผ้าตามตลาด ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าหญิงบ้านตระกูลศรีทองจะคิดว่าเธอจะมาเป็นพี่เลี้ยงจริงๆ มิ้นไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แต่เพราะตั้งแต่กนิษฐาป่วย วรพลก็ให้ป้าอ้อยหาพี่เลี้ยง“ฉันมาที่นี่เพื่อบำบัดจิตแม่ขอหนูหน่ะจ่ะ” แวววัยจ้องมองไปที่กนิษฐาที่นั่งอยู่บนโต๊ะก่อนจะพูดเสียงเย็นชา“หา? บำบัดอะไรเหรอคะ? คุณมาที่นี่เพื่อรักษาแม่ของมิ้นเหรอคะ? ” เด็กน้อยบริสุทธิ์ผุดผ่องปราศจากมลทิน เมื่อเจอในเรื่องที่ไม่ดี เธอจึงไม่รู้ความแวววัยเองก็ไม่ได้จงเกลียดจงชังเด็กน้อยที่ใสซื่อคนนี้แวววัยเคยมาที่นี่หลายครั้งหลายครา แต่ก็มาเพื่อตามหาวัจสา แต่ว่าตอนนั้นมิ้นยังเป็นแค่เพียงตัวอ่อนเท่านั้น การที่เธอไม่รู้จักแวววัยจึงไม่ได้แปลก“ก็ถามแม่ของหนูดูสิจ๊ะ” แวววัยก็ไม่ได้อยากจะอธิบายอะไรให้แก่เด็กน้อยฟัง โดยทิ้งปัญหาไว้ให้แก่กนิษฐาแทนเจ้าเด็กน้อยจึงวิ่งไปถามแม่ของเธอ “แม่ขา แม่ขา อะไรคือบำบัดจิตคะ? ”ตาสวยของกนิษฐาตวัดมองไปที่แวววัยเสียงเขียว แต่กลับตอบเด็กน้อยเสียงอ่อนโยน “มันแปลว่าน้าคนนี้เป็นคนไม่ดีจ่ะ”เด็กน้องน่ารักเบิกตากว้าง “หา คุณเป็นคนไม่ดีนี่! ” เมื่อได้ยินดังนั้น เด็กน้อยก็ไม่เป็นมิตรด้วยทันทีแวววัยได้ความเดือดร้อนมากทีเดียวในช่วงเวลานี้ แถมไม่มีที่ให้เธอระบายอีกต่างหาก ดังนั้นวันนี้จึงยั่วกนิษฐา เพื่อที่จะได้ระบายออกมา เหมือนกับราดน้ำมันบนไฟ“ถ้าฉันเป็นคนไม่ดี แล้วเธอหล่ะเรียกว่าอะไร? กนิษฐาคนไร้ช่อไร้สกุล อยู่ที่บ้านตระกูลศรีทองเนี่ย ยังมีหนังมีหน้าอยู่บ้างมั้ยฮะ? ถ้าฉันเป็นเธอนะ ฉันคงจะเอาหินฟาดหัวตัวเองตาย”กนิษฐาตัวเย็นเฉียบ ก่อนจะพูดเย้ยหยันกลับ “ชั้นต่ำจริงๆ ”ถึงฉันจะชั้นต่ำ แต่ก็ยังดีกว่ากนิฐา ผู้หญิงทำลายครอบครัวคนอื่นมากทีเดียว เห้อ หน้าด้านไม่มีความละอายจริงๆ ”จริงๆ แวววัยมาที่นี่ไม่ได้มาอะไรกับกนิษฐา แต่แบบนี้ถือว่าเป็นการเปิดสงครามกับกนิษฐาแล้ว“กนิษฐา นี่ก็ห้าปีแล้วยังไม่รู้อีกเหรอ? ห้าปีก่อนวัจสายังมีชีวิตอยู่ เธอก็ยังสู้เธอไม่ได้ พอตายไปแล้ว ก็ยังสู้ไม่ได้ใช่มั้ย? ธัชชัยก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วนี่ว่าเขาไม่ได้รักเธอ ยังจะมาทำเป็นไม่รู้เรื่องอีก!“อ้อ แล้วยังจะมิ้นอีก ฉันดูๆ แล้วนะคนอย่างธัชชัยเนี่ย ไม่ใช่คนที่เธอจะคว้าอะไรได้หรอกนะ หากแม้กระทั่งเธอแก้ผ้าล่อนจ้อน กระโดดขึ้นเตียงเขา เขายังไม่สนใจเธอเล้ย! คิดอยากจะเอาลูกเพื่อยกตำแหน่งตัวเอง ตอนที่วัจสายังไม่กลับมา เธอก็ไม่มีที่อยู่แล้ว แล้วนี่ห้าปีให้หลังแล้ว เธอก็ยิ่งไม่มีสิทธิ์! ”“กนิษฐา ฉันหล่ะเสียใจกับเธอด้วยจริงๆ นะ”พอแวววัยพูดจบ เธอก็เดินออกไปเลย พูดก็พูดเถอะ ทุกคำพูดที่เธอพูดนั้นไม่มีอะไรที่ไม่แทงใจเธอกนิษฐาเลย”ด้วยเพราะทั้งหมดที่เธอพูดเป็นเรื่องจริง นอกจากเรื่องมิ้นก่อนที่แวววัยจะออกไปเธอก็ขอเบอร์ของวรพลเอาไว้ก่อน และเมื่อเธอออกไปได้ไม่นาน ในบ้านก็เกิดเสียงดัง “ปัง” สองครั้ง ไม่นานก็ได้ยินเสียงมิ้นร้องไห้ขึ้นมาแวววัยหยุดไปนิดก่อนจะถอนหายใจอะไรของยัยนี่เนี่ย?ก่อนจะเร่งฝีเท้าขึ้นอีก
