ตอนที่ 763 ธัชชัยคงไม่ได้ 2
ด้านวัจสาก็กำลังตกใจกับความคิดของแวววัยด้วยเธอไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน
ในส่วนของที่แวววัยอธิบายมานั้น มันค่อนข้างสมเหตุสมผลทีเดียว ว่าทำไมคุณกุลภาถึงได้เอารูปที่วาดอำเภอพัดรักนี้ให้แก่ธัชชัย
ดังนั้นอาจจะพูดได้ว่าธัชชัยนั้นเป็นลูกของอำเภอพัดรัก?
ให้ตายเถอะ ทำไมเธอถึงไม่เคยคิดถึงมาก่อน แต่ธัชชัยก็ไม่อยู่แล้ว เธอจะรู้เวลาตั้งครรภ์ได้ยังไง?
แต่นี่มันก็เป็นแค่การคาดคะเนของแวววัยก็เท่านั้น
ในตอนแรกๆ ที่พวกเธอเป็นแฟนคลับของเดวิด แบคแฮมนั้นก็พูดว่ารอให้รวยเมื่อไหร่จะไปนอนกับเขาที่อังกฤษ แล้วก็จะได้มีลูกหล่อๆ เหมือนเขา
แต่ตอนนี้มันถูกแทนที่ไปแล้ว ถ้ายังมีลูกกับแบคแฮมอีกหล่ะก็ ออกจากบ้านทีเธอคงต้องใช้ไม้เท้าแล้วหล่ะมั้ง
ดังนั้นมันไม่เพียงแต่ใช้หัวคาดเดาเท่านั้น เธอจำต้องพิสูจน์ก่อน
ดังนั้นวัจสาจึงจ้องไปที่ตัวหนังสือ
ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาส่งให้แก่แวววัย
“ยัยแวว แกดูตัวหนังสือนี่ มันคือพอเห็นอะไรก็คิดถึงคนตรงหน้าทุกเช้าค่ำนะ? ”แวววัยหยิบข้อความบนรูปที่ถูกฉีกไปแล้ว มองอยู่นาน “พอเห็นอะไร ก็คิดถึงคนตรงหน้าทุกเช้าค่ำ? ”“พอเห็นความรัก ก็คิดถึงคนตรงหน้าทุกเช้าค่ำ ไม่ใช่สิไม่ใช่ เห็นแล้วก็งง อาจจะเห็นรูปนี้ ก็เลยคิดถึงทุกเช้าค่ำหล่ะมั้ง? ” แวววัยพยายามคิดพิจารณาทั้งสองต่างช่วยกันคิด ท่าทางเหมือนกับส่องแว่นขยาย สักพักก็มองหาไฟฉาย แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถคิดออกว่าที่ใต้เลือดนั้นคืออะไร“เอ๊ย เดี๋ยวก่อนนะ ฉันคิดอะไรขึ้นมาได้แล้ว ดาวมหาลัยของเราแต่งงานไปกับคนที่ทำงานเกี่ยวกับการหาร่องรอยคดีความ ปีที่แล้วฉันกินเลี้ยงงานแต่งมา ผู้ชายคนนั้นสุดยอดไปเลยนะ อย่างไอ้เลือดที่คุมตัวอักษรเนี่ยเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับเขาเลยหล่ะ”“จริงเหรอ? งั้นก็ดีเลยสิ! ” วัจสาพูดออกมาอย่างดีใจ “ยัยแวว เธอมีเบอร์ของดาวมหาลัยมั้ย? โทรให้สามีเธอช่วยเราที”“แหม่แม่คุณ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วเล่า? ครึ่งคืนแบบนี้โทรหาให้แฟนเขาช่วยเราหล่ะก็ มันเหมาะสมมั้ยฮะ? อีกอย่าง ถ้าหากจะฝากให้เอาไปให้ วันนี้ฉันเหนื่อยจะตายละ พรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ”แวววัยเที่ยวเตร่อยู่ด้านนอกมานาน มันเป็นความจริงที่เธอเหนื่อยพอกลับมาถึงห้องเล็กๆ ของตัวเอง ทุกอย่างก็เหมือนเดิมนอกจากหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าหัวใจของวัจสานั้นเหนื่อยไม่แพ้กับแวววัยเลย แต่เมื่อคิดถึงสิ่งที่กำลังจะเปลี่ยนไป มันก็เหมือนกับได้อะไรที่จะมาต่อชีวิตของเธออย่างน้อยเธอก็ไม่อาจที่จะเห็นอำเภอพัดรักฆ่าธัชชัยกับตาตัวเองแบบนี้ แต่นั่นก็ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ ยังไงซะเขาก็เป็นพ่อของลูกเธอเมื่อแวววัยนัดแนะกับวัจสาดีแล้วว่าพรุ่งนี้เธอจะไปหาสามีของดาวมหาลัย จากนั้นก็ไปเอาใบสมรสที่บ้านตระกูลศรีทองวัจสารู้ว่าหากเธอทำอะไรเร็วหน่อย ธัชชัยจะได้มีความเสี่ยงน้อยลง ไม่อย่างนั้นหากว่าเขาถูกทรมาน ก็อาจจะถูกทรมานจนตายได้ตอนนี้ดูๆ แล้วธัชชัยไปเป็นนักโทษของอำเภอพัดรักนั้น เขาน่าจะรู้สึกสำนึกจริงๆ แล้ว เลือดทุกหยดที่รืนไหล มันเหมือนจ่ายให้กับการกลับใจของเขาวัจสายังไม่ทันจะตื่นที เสียงนาฬิกาปลุกของแวววัยก็ดังขึ้นเธอบอกว่าจะลงไปซื้อข้าวเช้า แล้วก็จะไปถอนเงินให้เธอใช้หน่อย ดูเหมือนเธอจะได้ยินเธอพึมพำๆ ว่า เธอเป็นเหมือนประธานาธิบดีหญิงที่คอยช่วยเหลือประชาชนอะไรสักอย่างแต่วัจสารู้ดีว่าแวววัยเป็นคนจิตใจดีมาโดยตลอด แล้วก็ชอบที่จะช่วยเหลือเธอ นิสัยก็เป็นคนเข้มแข็งตอนที่วัจสาตื่นขึ้นมานั้น แวววัยก็ยังไม่กลับมา ตอนที่เธอกำลังแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำนั้น เสียงกริ่งที่ประตูก็ดังขึ้นเธอจึงรีบล้างยาสีฟันในปาก ก่อนจะเช็ดมือที่เปียกชุ่ม แล้วรีบวิ่งไปเปิดประตู“มาแล้ว ยัยแววทำไมแกไม่เอากุญแจไปฮะ? ”ด้วยคิดว่าข้างนอกเป็นแวววัยที่ซื้ออาหารเช้ามาเสร็จแล้ว ดังนั้นวัจสาจึงเปิดประตูให้เลยโดยที่ไม่มองตาแมวก่อนพอเปิดประตูแล้ว เธอก็ตกใจ ด้วยเพราะข้างนอกเป็นตำรวจสามนายด้วยกัน“คุณคือคุณวัจสาหรือเปล่าครับ? นี่เป็นใบแจ้งกักตัว เราจำต้องพาตัวคุณไปที่สถานีตำรวจ กรุณาให้ความร่วมมือด้วยครับ”ลุงตำรวจคนนี้เป็นมืออาชีพจริงๆ นี่มันแค่หกโมงเองนะ พวกเขาก็ออกตามหาผู้ร้ายกันแล้วเหรอ“พี่ๆ ตำรวจคะ ฉันไม่ได้แจ้งความเท็จจริงๆ นะธัชชัยเองก็หายสาบสูญไปจริงๆ ไม่ใช่เหรอ? เขาเป็นที่รู้จักเป็นผู้นำธุรกิจในเมืองSนี่ ทำไมพวกคุณถึงปกป้องอำเภอพัดรัก ไม่คิดว่าผู้นำธุรกิจเมืองSของเราจะโกรธอย่างนั้นเหรอ? ”พอคิดว่าพวกเขาเอาแต่ปกป้องอำเภอพัดรักแล้ว วัจสาก็โกรธขึ้นมา แต่สิ่งที่เธอพูดไปก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรได้“ขอโทษนะครับ คุณวัจสา แต่เรามีคำสั่งต้องปฏิบัติตาม”และสุดท้ายวัจสาก็ถูกตำรวจจับออกไปจากห้องของแวววัย
