สายตาลู่หมิงชู ขรึมลง“ผมหาที่ตายหรือ ？ทำไมผมจะต้อง ‘หาที่ตาย ’ ？ เพราะผมยุ่งกับสิ่งของที่คุณอยากได้หรือ ？ฮ่าๆ…….คุณนี่จริงๆเลย ยังไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆ ผ่านไปกี่ปีแล้ว ยังดื้อรั้น ยังคงหวาดระแวง ยังคงเห็นแก่ตัว ！”
ทุกคำพูดของเขาเต็มไปด้วยการทิ่มแทง ทั้งๆที่ มีใบหน้าละม้ายคล้ายกับคนตรงหน้า ทั้งๆที่ ดวงตาละม้ายคล้ายกัน ตาแคบรูปยาวแต่เย็นชา คิ้วหนาดกดำราวค่ำคืน ทั้งๆที่……เหมือนจะเป็นโครงหน้าที่เคยรู้จัก ！
แต่ ลู่หมิงชูเห็นคนตรงหน้าเป็นจอมวายร้าย หากคำพูดสามารถทำร้ายคนได้ แทบจะรอไม่ไหวที่จะใช้มีดพันหมื่นเล่มลงโทษอย่างโหดร้ายทารุณกับเสิ่นซิวจิ่นที่อยู่ตรงหน้า ！
แต่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด เสิ่นซิวจิ่นไม่ได้ถูกทำให้หงุดหงิด เขามองด้วยสายตาเรียบๆ“ดื้อรั้น ใช่ หวาดระแวง ใช่ เห็นแก่ตัว ใช่ ”
ริมฝีปากบอบบางกดลงอย่างเย่อหยิ่ง ถามกลับไปอย่างเหยียดหยามว่า“แต่ว่า เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย！ ”
พูดจบ จอมเผด็จการ เช่นเขาคนนี้ ！
ไม่ยอมแพ้ ไม่ก้มหัว ตั้งแต่ไหนแต่ไร และก็เป็นจักรพรรดิมาตลอด ดูหมิ่นประชาชน
ถึงจะเป็นเช่นนี้ คนที่อยู่ตรงข้าม กับเขา มีใบหน้าละม้ายคล้ายกันมาก！
มือลู่หมิงชูที่ห้อยอยู่ข้างกาย กำแน่นๆ！
ดวงตาราวจะพ่นไฟออกมา เขาโกรธ เขาหงุดหงิด แล้วเขากล่าวว่า
“คุณทำกับเธอแบบนั้น ทำต่อผู้หญิงคนนี้ ตอนที่เธอรักคุณ คุณไม่หวงแหน คุณเห็นเป็นไม้กวาด คุณไม่ถามให้ชัดเจน คุณส่งเธอเข้าไปในคุก！
คุณไม่รู้จริงๆหรือ？
คุณไม่รู้จริงว่า อยู่ในสถานที่แบบนั้น จะทำให้มนุษยธรรมของคนถูกทำลายดับสูญไป？
เธอออกจากคุก เธอไม่อยากจะพบคุณ เธอลดศักดิ์ศรีลง ไปทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดที่เมื่อก่อนตอนที่เธอเป็นคุณหนูใหญ่ไม่เคยทำเลย！
คุณไม่เข้าใจจริงๆใช่ไหมว่า เธอเพียงแค่ต้องการขีดเส้นให้ชัดเจนกับที่ผ่านมา กับเมื่อก่อน กับเจี่ยนถงคนงี่เง่าที่รักคุณคนนั้น？
คุณไม่สนใจความยินยอมของเธอ คุณทำให้เธออับอาย ต่อหน้าเธอในฐานะพนักงานทำความสะอาด ที่ยังมีศักดิ์ศรีเล็กน้อยที่ยึดมั่นไว้…..ไม่ ！ คุณไม่ยอม คุณเป็นใคร ？
คุณคือเสิ่นซิวจิ่นคนพูดหนึ่งก็ต้องเป็นหนึ่ง ห้ามเป็นสอง！
คุณคือหัวหน้าครอบครัวแห่งบริษัทเสิ่นซื่อกรุ๊ป ที่สามารถทำให้เส้นทางชีวิตคนคนหนึ่งเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงด้วยการตัดสินใจและคำพูดเดียว！
ไม่มีใครเคยขัดคุณได้ แล้วเธอจะทำได้อย่างไร？
เธอเป็นนักโทษปฏิรูปแรงงานคนหนึ่ง หญิงสาวที่คุณไม่เคยเห็นอยู่ในสายตามาก่อน หญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกลงโทษประหารชีวิตไปนานแล้วในสายตาคุณ！
เธอ……..เจี่ยนถง！
จะต่อต้านคุณได้อย่างไร？！
เหอะ～！
คุณไม่ยอมที่เธอไม่ยอมก้มหัวให้คุณอย่างเด็ดขาด
คุณพยายามใช้ทุกวิถีทาง ก็จะบีบคั้นให้เธอเชื่อฟังอย่างสิ้นเชิง
แล้วในท้ายที่สุดล่ะ？
ในที่สุดคุณสำเร็จในการทำลายล้างศักดิ์ศรีเพียงเล็กน้อยที่เธอมีอยู่
สวรรค์เมตตา！
ท่านคนแก่ก็ทนดูไม่ได้แล้ว！
ในที่สุด เธอก็หนีออกมาได้แล้ว”
น้ำเสียงลู่หมิงชูยิ่งพูดยิ่งเร็วขึ้น ความเย้ยหยันในตาของเขา ก็อยู่ยิ่งเยาะเย้ยว่า“เสิ่นซิวจิ่น ยินดีกับคุณด้วย คุณได้ขับไล่หญิงสาวที่เคยรักคุณที่สุดในโลกใบนี้สำเร็จแล้ว！ ยินดีด้วย ～ ไว้ว่างๆ ผมจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ไปให้คุณอย่างแน่นอน ”
การเยาะเย้ยในคำพูดนั้น อยากจะซ่อนก็ซ่อนไม่มิด
ตอนแรกซีเฉินไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะเข้ามาแทรกแซง แอบฟังอยู่ตรงหัวมุมมืดอย่างสงบอยู่ตลอดเวลา พิงเก้าอี้ตรงมุมกำแพง มองดูเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างเงียบๆ……….นี่เป็นเรื่องของเสิ่นซิวจิ่น สิ่งที่เขาสามารถจะช่วยได้ ”คือช่วยเสิ่นซิวจิ่นหาคนที่อยู่ในใจของเขาให้เจอ อย่างอื่น เป็นเรื่องที่ ถ้าจะให้ดีที่สุดเขาไม่ควรจะเข้าไปยุ่ง
แต่ เวลานี้ ซีเฉินจากสภาวะผ่อนคลาย ทันใดนั้น กล้ามเนื้อทั่วร่างกายตึงแน่นขึ้นมาทันที ในดวงตาคู่งามที่เอ้อระเหย เต็มไปด้วยความเย็นชาที่ยากจะมี เขาก้าวเท้าพุ่งขึ้นไป ด้วยความเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว จาวจาวเพิ่งจะเห็นเงาคนคนหนึ่งพุ่งเข้าไป กะพริบตาอีกครั้ง ร่างนั้นได้ยืนอยู่ข้างหลังคุณเสิ่นแล้ว
ซีเฉินพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วราวธนู แล้วเอื้อมมือไปอย่างไร้ร่องรอยประคองเพื่อนรักไว้
ทันทีที่เงยหน้าขึ้น สายตาที่แหลมคม จ้องไปทางลู่หมิงชู
“กล่าวกันว่าประธานลู่ชอบใช้วิธีการสกปรก วันนี้ ในที่สุดกระผมได้รับการประสบพบเจอแล้ว”
จู่โจมทางใจโดยไม่ได้ตั้งตัว ดาบแหลมคมแทงทะลุหัวใจ！
ลู่หมิงชู！ คุณไม่ได้กระจอกจริงๆ！
หากเปลี่ยนเป็นวันปกติธรรมดา นิสัยอาซิวที่ดื้อรั้น จะไม่พ่ายแพ้ให้กับคำพูดไม่กี่คำของลู่หมิงชูที่จงใจจะยั่วยุเขาอย่างแน่นอน
แต่….ซีเฉินเหลือบมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง มีความกังวลแวบเข้ามาผ่านสายตาแล้วหายไป……อาซิว ไม่ได้พักผ่อนดีๆมาเป็นเวลานานแล้ว ในสามปีมานี้ กลายเป็นคนที่บ้างาน แทบจะทำงานของหนี่งสัปดาห์ให้เสร็จสิ้นภายในสามวัน ถ้าเป็นบางครั้งก็แล้วไป แต่ในสามปีมานี้อาซิว เป็นแบบนี้ตลอดเวลา…..เพียงเพื่อ จะหาเวลาสี่วันในหนึ่งสัปดาห์ออกมา เพื่อไปในสถานที่ต่างๆ เพื่อไปค้นหาเงาของคนที่ไร้ข่าวสาร
หลังจากที่มาถึงเมืองโบราณต้าหลี่ ยิ่งไม่ได้นอนติดต่อกันนานหลายวันแล้ว
วันนี้ ในที่สุดก็ประสบพบเจอคนที่ตามหาและคิดถึงอยู่สามปีมานี้ แต่หญิงสาวที่ตัวเองคิดถึงอยู่ตลอดสามปีมานี้ ปรากฏว่าอยู่กับชายอื่น และส่งสายตากันไปมาต่อหน้าตัวเอง รักกันมาก……แล้วคนนี้ก็ยังเป็นลู่หมิงชู！
แม้จะเป็นคนที่แข็งแกร่งเช่นเหล็ก ก็ทนไม่ไหว！
ซีเฉินหรี่ตามองไปทางลู่หมิงชูที่อยู่ตรงหน้า……ชายหนุ่มคนนี้ มีความกล้าหาญและมีเล่ห์เหลี่ยม จิตใจซับซ้อนมาก แต่อย่าพูดเลย นี่ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เขาเดาได้มานานแล้วหรือ！
ซีเฉินประคองเสิ่นซิวจิ่นไว้ ชายหนุ่มข้างหน้าหันหัวมา มองดูเขา แล้วส่ายหัวให้เขา
แต่ริมฝีปากที่เสียเลือดนั้น ไม่อาจโน้มน้าวให้ซีเฉินทำตามได้………ชายหนุ่มคนนี้เป็นเหมือนที่ตัวเองพูด“ไม่เป็นไร”
ก้มหน้ามองดูเท้าของเสิ่นซิวจิ่นแวบหนึ่ง เท้าทั้งสองข้าง แยกออกหน้าหลังครึ่งก้าว……หากไม่ใช่เพราะเมื่อกี้ตัวเองประคองไว้ได้ทัน เวลานี้ อาซิวยังจะยืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างองอาจไหม？
ถึงแม้ในใจจะไม่เชื่อ แต่ก็ยังคลายมือที่ประคองไหล่ของคนข้างหน้าออก เพียงแต่ยืนอยู่ข้างหลังเสิ่นซิวจิ่น สายตาที่เย็นชา จ้องเขม็งไปยังลู่หมิงชูที่อยู่ตรงข้าม
“คุณชายซีคิดเรื่องแผนการเล่ห์เหลี่ยมอะไรมากไปแล้ว ผมลู่หมิงชูเล่นเรื่องเหล่านั้นไม่เป็น
ในใจเต็มไปด้วยความชั่ว ดูใครก็เป็นคนชั่วไปหมด”
สีหน้าซีเฉินเปลี่ยนไปทันที เห็นได้ชัดว่าหลอกด่ากัน กำลังคิดจะตอบโต้อย่างเย้ยหยัน เสียงหนึ่งชิงพูดขึ้นก่อนว่า
“ถ้าพูดเช่นนี้ คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนดีหรือ ？”เสิ่นซิวจิ่นค่อยๆมองไป แม้ว่าเขาจะไม่เผยให้เห็นถึงความเยาะเย้ย แต่ในคำพูดนั้น ซ่อนไปด้วยความเสียดสี“คนดี จะทำเรื่องลับๆล่อๆพวกนี้ออกมาหรือ？”
เขาพูดว่า“ลู่หมิงชู หากคุณเป็นคนดี มันก็เป็นการแสร้งดี”
ทันใดนั้น สายตาอาฆาตแค้นของลู่หมิงชู จ้องเขม็งไปทางเสิ่นซิวจิ่น
“เสิ่นซิวจิ่น ผ่านไปหลายปี คุณยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง！
คุณรู้ไหม ว่าทำไมคุณถึงได้กลายมาเป็นเช่นนี้ในวันนี้？”
ลู่หมิงชูยิ้มเยาะเย้ย“เพราะว่าคุณเห็นแก่ตัว ก็เหมือนกับผู้หญิงคนนั้นในตอนนั้น！
ผ่านไปหลายปีแล้ว ผมคิดว่าคุณจะเปลี่ยน ดูไปแล้วผมคาดหวังคุณสูงไป
อย่างไรก็ตาม คุณเกิดมาจากผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวคนนั้น และในร่างกายของคุณก็มีเลือดที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตัวของผู้หญิงคนนั้นด้วย！ ”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา สีหน้าซีเฉินเปลี่ยนไปก่อน！
แล้วตะโกนว่า“ลู่หมิงชู แกหุบปาก！”
ซีเฉินยังไม่ทันได้พูดประโยคนี้จบ ก็มีลมพัดผ่านไปต่อหน้าอย่างรวดเร็ว！
ในใจของเขากระตุกขึ้นมาทันที ยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่ทันได้คว้าคนนั้นไว้！
“ลู่หมิงชู！ แกรนหาที่ตาย ！ ฉันจะทำให้แกสมหวังเอง！ ” น้ำเสียงเยือกเย็นดังขึ้น！
