ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2032

บทที่ 2032
ในเวลานี้ ซูโสวเต้าที่อยู่ข้างกายของซูเฉิงเฟิงอยู่ตลอด รีบเอ่ยปากพูดว่า: “อ ในเวลานี้อย่าปล่อยให้รั่วหลีก่อปัญหาใหม่สอดแทรกเข้า
มา สิ่งสำคัญที่สุดคือรีบกลับมา คนคนนั้นสามารถคิดหาทางจัดการหลังได้ แต่ว่าครั้งนี้ถ้าหากรั่วหลีหนีออกมาไม่ได้ จากนี้ไปก็ไม่มีโอกาส
แล้ว!”
ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า: “คนคนนั้นที่รั่วหลีพูดถึง พวกเราไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา เกิดเขาเป็นศัตรูของตระกูลซูจะ
ทำยังไง? เกิดเขาก็ทำทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุเป้าหมายจัดการกับตระกูลซูของพวกเราอย่างลับๆจะทำยังไง?!”
ซูโสว่เต้าพูดว่า: “พ่อ เรื่องนี้พวกเราสามารถตามหาทีหลังได้ ในเวลานี้ไม่รีบร้อน วันนี้รั่วหลีได้เจอกับเขา ผ่านไปช่วงหนึ่งยั่งมีโอกาส ให้
รั่วหลีรีบกลับมาก่อนเถอะ!”
ซูเฉิงเฟิงด่าทอด้วยความโกรธในทันที: “สารเลว! ทำไมตอนนี้แกไม่มีมุมมองสภาพสถานการณ์โดยรวมส้นิดเลย?! คนคนนี้ทำให้พลเอก
อาวุโสตระกูลซูของฉันเสียหายมากกว่าห้สิบคนด้วยพลังของตัวอง! แก่รู้มั้ยว่าสิ่งนี้นำมาซึ่งความสูญเสียให้กับพวกเราไปมากแค่ไหน? ไม่ใช่
แค่ไม่กี่พันล้านนะ! หากเบื้องหลังของเขายังมีวิธีการพุ่มเป้ามาจัดการกับพวกเราจะทำยังไง?!”
พูดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเยือกเย็นว่า: “เดิมทีคนคนนี้ก็ค่อนข้างผีเข้าผีออกอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตัวตนที่อยู่ก็ไม่แน่นอน ถ้าไม่ใช่ว่า
รั่วหลีเจอกับเขาในวันนี้ ชาตินี้พวกเราอาจจะตามหาเขาไม่เจอ ดั่งนั้นไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถพลาดโอกาสนี้ไปได้! ไม่อย่างนั้น ถือว่าพลาดอย่าง
มหันต์!”
เมื่อซูโสว่ต้าได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้ทันทีว่าคุณท่นตัดสินใจแล้ว ตัวเองคงจะน้มน้าวใจเขาไม่ได้แล้ว ดังนั้นก็ทำได้เพียงพูดกำชับซูรั่วหลีที่
อยู่ห่างไกลในโทรศัพห์ว่า: “รั่หลี ในเมื่อแกอยากจะแก้แค้นเขา งั้นพ่อก็จะไม่ห้ามแกแล้ว ฟังคำสั่งของคุณปู่แก ต้องคันหาตัวตนที่แท้จริงให้
ได้!”
ครั้งแรกที่ซูรั่วหลีได้ยินซูโสว่เต้าใช้คำว่า”พ่อ”แทนตัวเองมาพูดกับตัวเอง เมื่อคิดถึงว่าฐานะของตัวเองเป็นลูกสาวนอกกฎหมาย ในที่สุด
วันนี้เธอก็ได้รับการยอมรับจากอผู้ให้กำเนิด ความรู้สึกในใจประเดประดังเข้ามาพร้อมกันหมด และพูดอย่างตื่นเต้นมาก: “พ่อค่ะพ่อวางใจได้
รั่วหลีจะทำให้สุดความสามารถ!”
ในเวลานี้ซูเฉิงเฟิงก็พูดกำชับว่า: “รั่วหลี ทางที่ดีคือสามารถจับเป็นได้ พาตรงกลับมาที่เย่นจิง ฉันจะไต่สวนเขาเอง!”
ซูรั่วหลีพูดอย่างเด็ดขาดทันทีว่า: “ได้ค่ะคุณปู่ หลังจากที่หนูจับตัวเขาได้ จะไว้ชีวิตสุนัขตัวหนึ่งอย่างเขาแน่!”
ซูเฉิงเฟิงอือคำหนึ่ง และเอ่ยปากพูดว่า: “เอาล่ะ ตัวแกเองวางมือไปจัดการเถอะ!”
จากนั้น เขาก็กำชับอีกว่า: “ใช่แล้ว หลายคนที่ไปรับแก ก็เป็นคนสนิทของฉัน ฝีมือของพวกเขาแต่ละคนไม่ธรรมดา ตอนที่แกลงมือ ให้
พวกเขาตามแกไปด้วย แบบนี้โอกาสชนะก็จะมากขึ้นบ้าง!”
ซูรั่วหลีพูดโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “ได้ค่ะคุณท่าน!”
ซูเฉิงเฟิงพูดเสียงดั่ง: “บอกกับพวกเขา หากทำเรื่องนี้ได้สำเร็จ ฉันมีรางวัลให้อย่างงาม!”
“หนูรู้แล้วค่ะ!”
หลังจากวางสาย ซูรั่วหลีก็พูดกับกัปต้นคนนั้นในทันทีว่า: “ไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่ ต้องตามเรือลำข้างหน้านั้นให้ทัน!”
ในเวลานี้กัปตันก็ย่อมไม่กล้าแผลงฤทธิ์เป็นธรรมดา และพยักหน้าพูดในทันทีว่า: “ได้ครับคุณหนูซู!”
จากนั้น ก็เพิ่มแรงขับของเครื่องยนต์ให้สูงสุด!
หลายคนที่ช่วยชูรั่วหลี เพราะว่าได้ยินคำพูดของซูเฉิงเฟิง ดังนั้นในเวลานี้ก็เริ่มตั้งท่าต่อสู้
หนึ่งคนในเอ่ยปากถามชูรั่วหลีว่า: “คุณหนูชู หลังจากที่พวกเราไล่อีฝ่ายทัน จะทำยังไง?”
สีหน้าท่าทางของซูรั่หลีข้มงด และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “เร่งไล่ตามไปอย่างสุดกำลังทั้งหมดและก็ใช้ด้านข้างของพวกเราไปถูกับเรือ
ของอีกฝ่ายบีบบังคับให้อีกฝ่ายจอดเรือ!”
คนคนนั้นก็ถามว่า: “ถ้าหากอีกฝ่ายไม่จอดเรือล่ะ?”
ซูรั่หลีแสยะยิ้มพูดว่า: “ไม่จอดเรือเหรอ? ถึงเวลานั้นไม่สว่าเขาจะจอดหรือไม่จอด ตอนที่พวกเราเข้าใกล้ ก็กระโดดตรงไปที่เรือของ
พวกเขา! หลังจากที่ขึ้นเรือแล้ว พวกเราก็ฆ่าทุกคนยกเว้นคนเป้าหมายและปล่อยให้เรือลงสู่กันทะเลไม่ปล่อยให้ใครรอดชีวิต!”
พูดถึงตรงนี้ ซูรั่หลีกำหมัดแน่น กัดฟันขาวเล็กที่เรียงรายเรียบร้อย และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ไม่ว่ายังไง จะต้องจับตัวไอ้หมอนั่นให้
ได้!”