รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 316 ความคลุมเครือในห้องน้ำ

ชูเหยามองลู่เฉินอันอย่างหวาดกลัว แล้วค่อยๆตั้งสติตัวเอง จากนั้นจึงรวบรวมความกล้ามองไปที่เขา ริมฝีปากก็สั่น แล้วพูดเสียงเบาเหมือนเสียงยุงว่า “นาย นายจะทำร้ายฉันที่นี่ไม่ได้……ที่นี่คือเมืองหรง ไม่ใช่อเมริกา……นายจะทำร้ายฉันไม่ได้……”
ลู่เฉินอันฟังสิ่งที่ชูเหยาพูด จึงเลิกมุมปากแล้วพูดเสียงเข้มออกมาทีละคำว่า “ไม่เป็นเด็กดีเลย ดูเหมือนว่าคงต้องขังเธอเหมือนเมื่อก่อนถึงจะเป็นเด็กดีสินะ”
เหมือนลู่เฉินอันเล่นชูเหยามาจนเบื่อแล้วอย่างนั้น แล้วเลิกมุมปากอย่างไม่แยแส จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน ถือแก้วเหล้าหันเดินออกไปโดยที่ไม่มองชูเหยาอีก
เหลือแค่ชูเหยาที่รู้สึกไม่มีแรงแล้วพิงผนังหายใจเสียงดังอย่างลำบากอยู่ พอตั้งสติได้ชูเหยาค่อยเห็นว่าทั้งเนื้อทั้งตัวเธอมีแต่เหงื่อ
ในหัวก็ยังคงวุ่นวายหวาดกลัวอยู่ ชูเหยาไม่เข้าใจว่าทำไมลู่เฉินอันที่อยู่อเมริกาอยู่ๆถึงโผล่มาที่เมืองหรง แถมยังอยู่กับมู่ซีซีอีก……เพราะฉะนั้นครั้งนี้ลู่เฉินอันคิดจะทำอะไรกันแน่?
มือเท้าชูเหยาเย็นมากแล้วกัดริมฝีปากแน่น ร่างกายก็แข็งทื่อ สังเกตเห็นสายตาที่ประหลาดใจของคนรอบข้าง ชูเหยาจึงแอบสูดหายใจเข้าลึกๆหลายๆครั้ง ค่อยทำให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ได้ สีหน้าค่อยกลับมาเป็นปกติ
เวลาเดียวกันในอีกฝั่ง มู่ซีซีที่โดนคนอื่นลืมไปแล้ว ถูกจี้หลิงชวนลากเข้าไปในห้องน้ำ ได้ยินแต่เสียงปิดประตูห้องน้ำดังปัง ประตูเพิ่งปิดสนิท มู่ซีซีก็โดนจี้หลิงชวนกดตัวลงที่ประตูอย่างไม่เกรงใจ
ลมหายใจของจี้หลิงชวนกระวนกระวายมาก แล้วเริ่มหอบอย่างไม่รู้ตัว แขนก็กอดมู่ซีซีในอ้อมกอดไว้แน่น สายตาก็เอาแต่จ้องมู่ซีซีอย่างไม่กะพริบตาเลย
มู่ซีซีที่ตั้งสติได้แล้วแววตาก็เข้มขรึม เงยหน้ามองจี้หลิงชวนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา จากนั้นจึงผลักเขาออกแรงๆ “จี้หลิงชวน! นายปล่อยฉันนะ!”
แขนของจี้หลิงชวนที่กอดมู่ซีซีไว้แน่นไม่ขยับเลย “ไม่ปล่อย! มู่ซีซีทั้งชีวิตนี้ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอน”
มู่ซีซีมองท่าทางเกร็งกลัวของจี้หลิงชวนเหมือนกลัวเธอจะหนีไปแล้วหลุดขำอย่างโมโห เหอะ ไม่พูดไม่ได้เลยว่าการแสดงของจี้หลิงชวนแสดงดีกว่าดาราฮอลลีวูดอีก แสดงเก่งขนาดนี้เสียดายมากที่ไม่ไปเป็นดารา
เมื่อกี้ยังพาชูเหยามาร่วมปาร์ตี้อย่างสนิทสนม ตอนนี้เห็นเธอกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน
ถ้าไม่ใช่เพราะมู่ซีซีรู้ตั้งนานแล้วว่าในใจจี้หลิงชวนมีแค่ชูเหยา ตอนนี้คงโดนการแสดงของเขาหลอกแน่นอน!
สีหน้ามู่ซีซีจึงเย็นชากว่าเดิม จ้องจี้หลิงชวนแล้วหลุดขำ พร้อมเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเหินห่างเหมือนคนแปลกหน้าว่า “คุณชายจี้คะ ฉันบอกแล้วไงคะ รบกวนคุณปล่อยฉันด้วย”
ตอนนี้จี้หลิงชวนค่อยตั้งสติจากความดีใจที่เจอมู่ซีซีได้ เขาไม่ใช่คนโง่ รู้สึกได้ว่าท่าทางที่มู่ซีซีทำกับเขาแตกต่างจากเมื่อก่อน
ในใจจี้หลิงชวนจึงเริ่มเกร็ง เวลาครึ่งปีที่เสียมู่ซีซีไป จี้หลิงชวนรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในนรก เหมือนตายทั้งเป็น ตอนนี้มู่ซีซีกลับมาแล้ว จี้หลิงชวนคิดว่าไม่ว่ายังไงทั้งชีวิตเขาจะไม่มีทางปล่อยมู่ซีซีไปอีก
“ไม่ปล่อย! มู่ซีซี ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอีก” ขณะพูดจี้หลิงชวนเห็นความเย็นชาจากใบหน้ามู่ซีซี จึงกอดเธอแน่นกว่าเดิม “แล้วอีกอย่างมู่ซีซี เธออย่าลืมสิ ตอนนี้เธอยังเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันอยู่”
ได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด มู่ซีซีจึงอึ้งนิ่ง เธอลืมเรื่องนี้ไปเลย เธอกัดริมฝีปากแล้วจ้องจี้หลิงชวน แล้วมู่ซีซีก็พูดตรงๆว่า “จี้หลิงชวน! ฉันจะหย่ากับนาย……”
มู่ซีซีเพิ่งพูดออกมา ยังพูดไม่ทันจบ จี้หลิงชวนตรงหน้าได้ยินคำว่าหย่า แววตาจึงหม่นหมอง แล้วไม่ให้โอกาสมู่ซีซีพูดให้จบ ริมฝีปากบางๆของจี้หลิงชวนจึงปิดริมฝีปากของมู่ซีซีทันที
ทีแรกจี้หลิงชวนแค่อยากปิดปากมู่ซีซีไม่อยากให้เธอพูดคำพูดแทงใจแบบนั้น แต่รอวินาทีที่ริมฝีปากตัวเองแตะริมฝีปากนุ่มๆของมู่ซีซี สติของจี้หลิงชวนกลับกระเจิงหายไปทันที
เริ่มจากการลิ้มลอง แล้วจูบอย่างลึกซึ้งโดยที่ริมฝีปากของจี้หลิงชวนเริ่มงัดริมฝีปากสีแดงของมู่ซีซีออกอย่างไม่รู้ตัว พร้อมรุกล้ำเรื่อยๆ จึงอยากจะครอบครองทุกอย่างของมู่ซีซี
จี้หลิงชวนจูบอย่างดุดัน มู่ซีซีจึงจำใจต้องทนไว้ เพิ่งยกมือขึ้นมาดันหน้าอกจี้หลิงชวน อยากจะผลักเขาออก แต่พอออกแรงปุ๊บ จี้หลิงชวนจึงยกมืออีกข้างมาจับข้อมือมู่ซีซีไว้ได้อย่างง่ายดาย
ครั้งนี้มู่ซีซีไม่มีแม้แต่แรงที่จะต่อต้าน ทำได้แค่เงยหน้าทนรับจูบของจี้หลิงชวน
บรรยากาศห้องน้ำโรงแรมที่ไม่ได้กว้างมากคลุมเครือขึ้นมาทันที อากาศบริเวณรอบๆก็เริ่มร้อนเพราะการจูบที่ดูดดื่มของจี้หลิงชวน อุณหภูมิก็เพิ่มขึ้นมาทันที
คลุมเครือจนทำให้ผิวหน้าขาวๆของมู่ซีซีเริ่มแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
จี้หลิงชวนเริ่มไม่พอใจกับการจูบ ตั้งแต่ที่มู่ซีซีจากไป ระยะเวลาครึ่งปีนั้นจี้หลิงชวนไม่ได้ไปหาผู้หญิงคนไหนเลย
ช่วงเวลาตอนนี้ของจี้หลิงชวนเป็นช่วงเวลาที่ต้องการมากอยู่แล้ว แต่เขากลับรักษาตัวไว้เพื่อมู่ซีซี
ส่วนมากก็จะฝันว่ากอดมู่ซีซี ตอนนี้กว่าจี้หลิงชวนจะได้กอดมู่ซีซีตัวเป็นๆ ความต้องการในใจที่หลับใหลไปกว่าครึ่งปีจึงเอ่อล้นออกมาทันที
วินาทีนี้จี้หลิงชวนแค่อยากกดตัวมู่ซีซีลงที่เตียงตัวเอง ให้มู่ซีซีหนีไปไหนไม่ได้ จากนั้นก็ค่อยๆจัดการมู่ซีซี แล้วหลงเหลือร่องรอยของเขาไว้ทั่วตัวมู่ซีซี
แค่ลองจินตนาการในหัว จี้หลิงชวนก็รู้สึกว่าท่อนล่างตัวเองจะระเบิดแล้ว ฝ่ามือที่อุ่นร้อนจึงจับชายกระโปรงมู่ซีซีขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
มู่ซีซีที่โดนจี้หลิงชวนจูบจนขาดอากาศหายใจแล้วสมองว่างเปล่า สติที่มึนมัวของเธอรู้สึกว่าที่ขาตัวเองมีฝ่ามืออุ่นร้อนมาแนบ ความอุ่นร้อนบนฝ่ามือทำให้ตัวมู่ซีซีสั่นอย่างไม่รู้ตัว พอรู้สึกได้ว่าอันตรายกำลังจะมาเยือนเธอจึงรีบดึงสติกลับมา
เพราะร่างใหญ่ของจี้หลิงชวนแนบกับร่างกายมู่ซีซีอยู่ มู่ซีซีที่ตั้งสติได้แล้วจึงรู้สึกว่าท่อนล่างของจี้หลิงชวนมีอะไรแข็งๆกำลังยันตัวเธออยู่
มู่ซีซีเคยมีอะไรกับจี้หลิงชวนมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่เพิ่งเจอครั้งแรก จะไม่เข้าใจได้ยังไงว่าจี้หลิงชวนกำลังคิดอะไรอยู่
แค่ชั่ววินาทีเดียว ใจของมู่ซีซีจึงสงบลงทันที

รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ

รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ

ความบ้าเพียงชั่วข้ามคืน เธอสูญเสียร่างกาย เขาสูญเสียหัวใจ เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าพี่เขยของเธอ! เธอวิ่งหนีไปด้วยความตื่นตระหนก เขากดทุกย่างก้าวไว้ และทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา! จากที่คิดว่าเขารับเธอยิ่งกว่าชีวิต เและคิดว่าการได้พบกับเขาเป็นสิ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตของเธอ ความจริงก็ถูกเปิดเผย ปรากฎว่าตั้งแต่ต้นจนจบเธอกลายเป็นตัวตลกที่น่าสงสารที่สุด! จี้หลิงชวน ฉันหวังว่าฉันจะไม่ต้องพบคุณอีกในชีวิตนี้! —— มู่ซีซี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset