รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 272 ชูเหยาที่น่าขยะแขยง

ได้ยินเสียงโอดครวญทุกข์ทรมานของผู้หญิงคนนั้น ในใจทุกคนก็เริ่มใจสั่นแล้วรู้สึกหวาดกลัวกัน
ชัดเจนมากแล้ว คุณชายจี้……ตอนนี้คุณชายจี้โกรธจริงๆ……
พนักงานที่ทำงานในบริษัทจี้ซือมาหลายปี ปกติที่เห็นคุณชายจี้ เขาก็จะทำหน้าเข้มขรึมเย็นชาตลอด แล้วให้ความรู้สึกไม่กล้าเข้าใกล้ แต่ครั้งนี้กลับเป็นครั้งแรกที่สีหน้าคุณชายจี้เยือกเย็นน่ากลัวขนาดนี้
แล้วบางคนก็เห็นความอาฆาตจากสายตาคุณชายจี้ด้วย
ก่อนหน้านั้นพนักงานที่เห็นสภาพมู่ซีซีทุลักทุเลที่ยังหัวเราะเยาะกันตอนนี้หัวเราะไม่ออกเลย
สีหน้าแต่ละคนก็ตกใจแล้วรีบหุบปากทันที รอยยิ้มเยาะเย้ยของลินดายิ้มค้างอยู่บนหน้า สายตาก็มองภาพเหตุการณ์อย่างไม่อยากเชื่อ
แม้แต่ชูเหยาที่อยู่ข้างๆก็เพิ่งตั้งสติจากความตกใจได้ เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่าจี้หลิงชวนจะโผล่มาที่นี่ตอนนี้!!!
ความมั่นใจที่รอดูมู่ซีซีหน้าแตกตอนนี้ชูเหยากลับรู้สึกใจสั่น แล้วมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีทันที
พอคิดแบบนี้ชูเหยาจึงแอบสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบปรับสีหน้าตัวเอง เปลี่ยนมาเป็นสีหน้าที่ตกใจเป็นห่วง แล้วชูเหยาก็ค่อยรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปทางมู่ซีซี
ชูเหยาเดินตรงไปหามู่ซีซีที่โดนน้ำส้มสาดเต็มหน้า แล้วรีบจับมือมู่ซีซีพร้อมถามอย่างเป็นห่วงว่า “ซีซี เธอเป็นอะไรหรือเปล่า บาดเจ็บที่ไหนไหม? รีบเช็ดสิ”
ขณะพูดชูเหยาก็รีบล้วงทิชชูออกมา แล้วถือทิชชูจะไปเช็ดหน้าของมู่ซีซีที่มีแต่น้ำส้มไหลลงมา แต่ว่าทันใดนั้น ไม่รอให้ชูเหยาถือทิชชูไปแตะหน้าของมู่ซีซี ก็โดนมู่ซีซีปฏิเสธแล้วเดินหลบถอยหลังไปก่อน
สายตามู่ซีซีหันมองไปทางชูเหยาที่เป็นห่วง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่ต้องค่ะ”
เมื่อกี้มู่ซีซีโดนผู้หญิงสี่คนนั้นล้อมไว้ตั้งนาน แต่เจ้าตัวกลับนั่งกินข้าวอยู่ไม่ไกลมาก ไม่มีทีท่าที่จะมาช่วยเธออธิบายเลย ปล่อยให้เธอโดนล้อมดูเหมือนคนโง่ แล้วโดนหัวเราะเยาะเย้ย
ความจริงสถานการณ์เมื่อกี้ ขอแค่ชูเหยาลุกขึ้นมาช่วยมู่ซีซีอธิบาย มู่ซีซีก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพที่ทุลักทุเลแบบนี้
ตอนนี้เห็นจี้หลิงชวนมาแล้วชูเหยาค่อยแสร้งเป็นห่วงแล้วเดินมาหาเธอ เธอมู่ซีซีกับชูเหยาก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!
ในใจมู่ซีซีรู้ดี ที่ตอนนี้ชูเหยาทำแบบนี้ก็แค่อยากทำให้จี้หลิงชวนดู
ชูเหยาคิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อกี้มู่ซีซีจะหลบหลีก มือของเธอจึงค้างอยู่กลางอากาศอย่างหน้าแตก ถึงแม้ชูเหยาจะพยายามควบคุมสีหน้าตัวเองแล้ว แต่ใบหน้าที่ชูเหยาแต่งหน้ามาสวยๆก็แฝงไปด้วยความเสียหน้า
แต่ว่าทุกคนก็ไม่มีเวลามาสังเกตสีหน้าชูเหยา สายตาทุกคนเอาแต่จ้องมองไปที่จี้หลิงชวน
สายตาที่เยือกเย็นของจี้หลิงชวนมองกวาดผู้หญิงที่ใบหน้าเจ็บปวดคนนั้น สายตาที่ลึกลับแฝงไปด้วยความรังเกียจ ทันใดนั้น จี้หลิงชวนจึงปล่อยมือออก ผู้หญิงที่เจ็บปวดคนนั้นจึงกอดแขนไว้แล้วเซล้มลงไปที่พื้น
จี้หลิงชวนจึงมองผู้หญิงที่ล้มลงไปโอดครวญที่พื้นอย่างเย็นชาแล้วพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ผมไม่ทำร้ายผู้หญิง แต่ก็อย่ามาบังคับให้ผมลงมือจัดการคุณเอง!”
เสียดายที่ผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวดจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว
จี้หลิงชวนค่อยเก็บสายตากลับมาจากผู้หญิงคนนั้น แล้วหันไปทางมู่ซีซีที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วไม่สนใจชูเหยาที่อยู่ข้างๆด้วย
ชูเหยาเห็นว่าจี้หลิงชวนไม่แม้แต่จะมองมาทางเธอเลย มือทั้งสองข้างจึงกำแน่น แอบกัดฟันแน่นแล้วเดินไปทางจี้หลิงชวนกำลังจะเอ่ยพูดกับเขา
แต่ทันใดนั้น เสียงทุ้มต่ำน่าฟังของจี้หลิงชวนกลับพูดแทรกชูเหยาที่ยังไม่ทันพูดออกไปก่อน เห็นแค่จี้หลิงชวนมองไปทางมู่ซีซี สีหน้าไม่ได้เข้มขรึมน่ากลัวเหมือนเมื่อกี้ แล้วพูดกับมู่ซีซีทีละคำว่า “มู่ซีซี! มานี่!”
เสียงของจี้หลิงชวนไม่ดังไม่เบา แต่ทุกคนที่อยู่ที่นั่นกลับได้ยินชัดเจน
สายตาของผู้คนที่มุงดูอยู่ก็มองไปที่มู่ซีซีอย่างพร้อมเพรียงกัน ในหัวก็นึกถึงรูปภาพในอีเมล จึงหันมองท่าทางที่จี้หลิงชวนทำกับมู่ซีซี ไม่แม้แต่จะมองชูเหยาด้วยซ้ำ
ในใจทุกคนก็เริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีทันที
มู่ซีซีสบตากับจี้หลิงชวน เธอกัดริมฝีปาก เท้ายังนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่มีทีท่าจะขยับก้าวเดินไปทางจี้หลิงชวนเลย
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ในใจมู่ซีซีรู้ดีว่าไม่ควรโทษจี้หลิงชวน ไม่เกี่ยวกับจี้หลิงชวน
แต่ตอนนี้เห็นจี้หลิงชวน ในใจมู่ซีซีก็รู้สึกน้อยใจอย่างอธิบายไม่ถูก ทำไมความวุ่นวายที่เกิดจากเสน่ห์ของเขาเธอต้องมารับด้วย!
ทั้งๆที่เธอน่าสงสารมากแล้ว ถูกบังคับให้เป็นคนรักของจี้หลิงชวน แล้วถูกบังคับให้แต่งงานกับเขาอีก ตอนนี้ยังโดนคนอื่นด่าเธอว่าเป็นมือที่สามอีก
เพราะฉะนั้นตอนนี้มู่ซีซีจึงไม่อยากพูดอะไรกับจี้หลิงชวนอีก!
เดิมทีทุกคนคิดว่ามู่ซีซีจะเชื่อฟังแล้วเดินไปหาจี้หลิงชวน แต่กลับเห็นมู่ซีซียืนนิ่งอยู่กับที่เหมือนเดิม!
ในใจทุกคนจึงรู้สึกใจหาย อดคิดไม่ได้ว่ามู่ซีซีเอาความกล้ามาจากไหน ถึงกล้าขัดใจคุณชายจี้ คุณชายจี้เรียกเธอไป แต่เธอกลับไปขยับเลย ไม่กลัวคุณชายจี้อาละวาดเหรอ?!
ไม่รอให้ทุกคนแอบคิดในใจ จากนั้นทุกคนจึงเห็นเหตุการณ์ที่พลิกแพลงกว่าเดิม
เดิมทีทุกคนคิดว่าคุณชายจี้จะอาละวาด แต่กลับไม่เห็นว่าสีหน้าคุณชายจี้เข้มขรึมกว่าเดิม แต่กลับดูอ่อนโยน มู่ซีซีไม่เชื่อฟังเดินมาหา แต่คุณชายจี้กลับเดินไปหามู่ซีซีเอง
จี้หลิงชวนเดินไปหยุดลงตรงหน้ามู่ซีซี สายตามองสภาพมู่ซีซีที่ทุลักทุเลบนตัวมีแต่คราบน้ำส้ม สายตาที่ลึกลับจึงมืดมน แล้วนัยน์ตาลึกๆก็แฝงไปด้วยความเป็นห่วง
จากนั้นจึงขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาทันที!
บ้าชะมัด! อาจจะมีแค่จี้หลิงชวนคนเดียวที่เข้าใจว่าอารมณ์ตอนนี้ของตัวเองเป็นยังไง
ตอนเที่ยงทีแรกจี้หลิงชวนควรกินมื้อเที่ยงอยู่ที่ห้องทำงานตัวเอง แต่มื้อเที่ยงวันนี้ที่ฟางเซิ่งเตรียมมาให้มีของที่มู่ซีซีชอบกิน พอจี้หลิงชวนเห็นจึงนึกได้ว่ามู่ซีซีชอบกิน ตัวเองค่อยคิดได้ว่าไม่ได้กินมื้อเที่ยงที่ห้องทำงานกับมู่ซีซีนานแล้ว