รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 255 ไม่อยากให้ฉันแตะต้องเธอ แล้วอยากให้ใครแตะต้องล่ะ? !

เมื่อรับรู้ถึงการต่อสู้ขัดขืนของมู่ซีซี ยิ่งทำให้จี้หลิงชวนก็โกรธขึ้นไปอีก มือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนจับเข้าที่ข้อมือของมู่ซีซีและล็อกไว้เหนือหัวของเธอได้อย่างง่ายดาย
ร่างกายอันสูงใหญ่แนบชิดติดกับเข้ากับร่างของมู่ซีซี ทำให้มู่ซีซีขัดขืนไม่ได้
จี้หลิงชวนจ้องไปที่มู่ซีซี และมืออีกข้างหนึ่งของเขาก็ค่อยๆลูบไล้ไปที่เอวอันเรียวบางของมู่ซีซี ฝ่ามืออันอบอุ่นของค่อยๆเคลื่อนที่ไปทั่วเรือนร่างของมู่ซีซี ทำให้เธอร่างกายของเธอสั่นไหวเป็นพักๆ
มู่ซีซีกัดริมฝีปากของเธอแน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองเปล่งเสียงออกมา เธอเกลียดปฏิกิริยาที่ร่างกายของเธอตอบสนองต่อความต้องการของจี้หลิงชวน เธอรู้สึกโกรธจนดวงตาของเธอกลายเป็นสีแดง สายตาของเธอมองไปที่ลิปสติกสีสดปริศนารอยนั้นที่อยู่บนปกคอเสื้อของจี้หลิงชวน!
ในหัวของเธอหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้ จี้หลิงชวนกระหายหิวขนาดนี้ เป็นเพราะชูเหยาไม่สามารถตอบสนองต่อความพึงพอใจของจี้หลิงชวนได้อย่างนั้นเหรอ?
หลังจากนอนกับชูเหยาและยังจะมาสัมผัสเธออีก นี่มันอะไรกัน? เธอเป็นแค่เครื่องมือให้เขาระบายอารมณ์อย่างนั้นเหรอ? ! ! ! !
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มู่ซีซีก็อดที่จะหลั่งน้ำตาออกมาไม่ได้ เธอทั้งร้องไห้ และดิ้นรนต่อสู้
“จี้หลิงชวน! ปล่อยฉันนะ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!!!”
จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีที่กำลังร้องไห้ ทำให้เขาเกิดใจอ่อนขึ้นมา แต่เมื่อเขาได้ยินคำพูดของมู่ซีซีที่อยู่ตรงหน้า คิ้วขมวดของเขาก็ขมวดแน่นขึ้น!
มู่ซีซีไม่ต้องการให้เขาแตะต้องเธอ แล้วเธอต้องการให้ใครแตะต้องตัวเธอล่ะ? รุ่นพี่ฉู่คนนั้นน่ะเหรอ? !
ใบหน้าของจี้หลิงชวนเย็นชาขึ้น ดวงตาที่โกรธจัดของเขาดูเคร่งขรึมขึ้นไปอีก และรอยยิ้มเยาะเย้ยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจี้หลิงชวน เขามองไปที่มู่ซีซีและพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงว่า “มู่ซีซี เธออย่าลืมล่ะ ว่าตอนนี้เธอเป็นภรรยาของฉันแล้ว! ถ้าสามีต้องการ ภรรยาอย่างเธอควรทำให้ฉันพอใจไม่ใช่เหรอ?”
ทันทีที่เสียงพูดจบลง มือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนก็เคลื่อนลงสัมผัสกับร่างกายของมู่ซีซีในทันที และในวินาทีต่อมาเสียงพูดอันน่ารังเกียจก็ดังเข้ามาในหูมู่ซีซีอีกครั้ง “มู่ซีซี ปากเธอบอกว่าไม่อยากให้ฉันสัมผัส แต่ร่างกายของเธอดูเหมือนกับจะซื่อสัตย์กว่าคำพูดของเธอมากนะ!”
ทันทีที่เสียงพูดของจี้หลิงชวนจบลง จี้หลิงชวนก็มองไปที่มู่ซีซีด้วยความโกรธ เขาหัวเสียจนขนาดลืมสวมถุงยางป้องกัน
จากที่เคยลึกซึ้งก็ลึกเข้าไปอีก จากที่เคยโหดก็โหดยิ่งกว่าที่เคย ราวกับว่าเขากำลังแก้แค้นมู่ซีซีอยู่
แต่เมื่อผ่านไปครึ่งทาง ใบหน้าของมู่ซีซีที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา และดวงตาที่สวยงามของเธอก็แดงและบวมจากการร้องไห้ ตอนนั้นจี้หลิงชวนกลับมีความรู้สึกใจอ่อนขึ้นมาอีกครั้ง
การขยับของร่างกายท่อนล่างเริ่มนุ่มนวลขึ้นโดยไม่รู้ตัว จนกระทั่งหลังจากที่จี้หลิงชวนได้รับการปล่อย เขากอดมู่ซีซี และแบ่งปันความอบอุ่นจากร่างกายที่เหลืออยู่ให้กับเธอ หลังจากนั้นไม่นาน จี้หลิงชวนก็มองไปที่มู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา โดยที่ไม่รู้ว่ามู่ซีซีเป็นลมไปตั้งแต่เมื่อไหร่
นั้นอาจเป็นเพราะเริ่มต้นจี้หลิงชวนก็ให้พลังรุนแรงกับเธอมากเกินไป ทำให้มู่ซีซีไม่อาจทนได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จี้หลิงชวนก็อดที่จะรู้สึกเสียใจไม่ได้ เขายกมือขึ้นมาแล้วนวดไปที่หว่างคิ้วของตัวเอง จากนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียง หยิบผ้าขนหนูสะอาดๆหนึ่งผืนแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ เขาใช้น้ำผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่น จากนั้นก็เอามาเช็ดเหงื่อให้กับมู่ซีซีอย่างระมัดระวัง
เมื่อค่อยๆเช็ดจนมาถึงบริเวณขาของมู่ซีซี จี้หลิงชวนเช็ดไปได้ชั่วครู่เขาก็สัมผัสเข้ากับของเหลวที่เหนียวไหลเยิ้ม ทันใดนั้นจี้หลิงชวนจึงได้รู้ว่าเมื่อกี้เขาไม่ได้สวมถุงยางอนามัยป้องกัน
จี้หลิงชวนขมวดคิ้วแน่นขึ้น คราวนี้มู่ซีซีคงจะไม่ท้องหรอกนะ?
แต่ในชั่วพริบตา คิ้วที่ขมวดแน่นของจี้หลิงชวนก็คลายออกอีกครั้ง
ท้องก็ท้องสิ ท้องก็ดี รอให้ลูกเกิดมาแล้วดูสิว่ามู่ซีซีจะยังสามารถคิดฟุ้งซ่านอะไรได้อีกไหม!
สำหรับมู่ซีซีเธอไม่รู้เลยว่า คืนนี้จี้หลิงชวนไม่ได้สวมถุงยางคุมกำเนิด ตอนแรกเธอแค่พยายามขัดขืน ขณะนั้นคงเธอจะไม่ได้สนใจในรายละเอียดเหล่านี้สักเท่าไหร่? หลังจากนั้นมู่ซีซีก็เหนื่อยกับการทรมานอย่างดุเดือดของจี้หลิงชวน เธอไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเธอหลับไปตั้งเมื่อไหร่ เธอเหนื่อยมากจนขนาดนอนหลับแล้วไม่ฝันถึงเรื่องอะไรเลย
มู่ซีซีลืมตาตื่นขึ้นมา เธอพบเพียงแสงสว่างจากทางนอกของหน้าต่าง แสงสีส้มยามเช้าสาดส่องลงบนร่างกายของมู่ซีซี
หลังจากลืมตาแล้วขึ้นด้วยความงุนงง เธอนั่งบนเตียงขนาดใหญ่ ทั่วร่างกายเต็มไปด้วยความปวดเมื่อย
เมื่อเหลือบมองไปทางด้านข้าง จี้หลิงชวนก็ยังคงตื่นเช้าตามปกติ
และเมื่อนึกถึงฉากที่ไม่น่าจดจำเมื่อคืนนี้ มู่ซีซีก็หลับตาลงและกัดริมฝีปากของเธอแน่น
เมื่อคืนนี้จี้หลิงชวนปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นเครื่องมือในการระบายอารมณ์ และไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลย
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มู่ซีซีรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา เธอรู้สึกราวกับว่าถูกอะไรบางอย่างทับจนหายใจไม่ออก เธอรู้สึกว่า แม้แต่การที่เธออยากจะร้องไห้ เธอก็ยังไม่มีสิทธิ์
มือที่อยู่ข้างลำตัวทั้งสองกำแน่นขึ้น มู่ซีซีหลับตาลงและสูดหายใจเข้าลึกๆ เธอพยายามระงับอารมณ์โกรธที่อยู่ในหัวใจของเธอ
มู่ซีซีพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติและลุกขึ้น จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินไปที่ห้องน้ำ
เมื่อเธอเดินไปที่กระจกในห้องน้ำ มู่ซีซีก็สะดุ้งขึ้นเมื่อเห็นตัวเองในกระจก
เธอพบว่าตาทั้งสองข้างของเธอทั้งบวมและแดงแถมในลูกตายังมีเส้นเลือดฝอยจำนวนมากอีกด้วย ดูก็รู้ว่าผ่านการร้องไห้มา
เมื่อมองลงมาที่คอ ใบหน้าขาวๆของมู่ซีซีก็แดงขึ้นมาด้วยเขินอาย
รอยจูบจากคืนก่อนไม่ได้จางลงไปเลย และตอนนี้ก็มีรอยจูบเพิ่มขึ้นมาอีกสองสามรอย
มู่ซีซียังต้องใช้ผ้าพันคอไหมพรมสีดำที่เธอสวมเมื่อวานนี้ผูกไว้รอบคอของเธอ เพื่อไม่ให้คนอื่นมองเห็น จากนั้นมู่ซีซี ก็หยิบแปรงสีฟันขึ้นมาและเริ่มทำการล้างหน้าแปรงฟัน
หลังจากล้างหน้าเสร็จ มู่ซีซีก็แต่งหน้าเบาๆเพื่อปกปิดดวงตาที่บวมและแดงของเธอ แม้ว่าจะไม่สามารถปกปิดมันได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ทำให้มันจางลงได้ แต่หากว่ามีคนมองออกว่ามู่ซีซีเพิ่งผ่านการร้องไห้มา มู่ซีซีก็คงไม่จะห้ามไม่ได้
มู่ซีซีลงบันไดมาพร้อมกับกระเป๋า เมื่อเธอเดินมาถึงที่ห้องนั่งเล่น ตาของเธอก็เหลือบมองไปยังที่นั่งที่จี้หลิงชวนนั่งอยู่เป็นประจำในห้องอาหารโดยอัตโนมัติ
เหลือเชื่อ มู่ซีซีเห็นเพียงแค่เห็นเก้าอี้ว่างเปล่า เธอชะงักไปเล็กน้อย
เช้านี้จี้หลิงชวนไม่ได้อยู่ที่นี่…
ป้าหลิงที่อยู่ทางด้านข้างเมื่อเห็นมู่ซีซีนิ่งไม่ขยับ ราวกับว่าเธอพอจะเดาออกว่ามู่ซีซีกำลังคิดอะไร เธอจึงพูดกับมู่ซีซีขึ้นว่า “คุณซีซีคะ คุณชายจี้ไม่ได้ทานอาหารเช้าหรอกค่ะ เขาไปบริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว ”