รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 249 หลุมพรางที่จงใจสร้างไว้

เพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัย จี้หลิงชวนจึงจอดรถให้มู่ซีซีลงที่ทางแยกก่อนจะถึงบริษัทจี้ซือตามเคย
จี้หลิงชวนเพิ่งถึงห้องทำงานผู้บริหารไม่นาน โทรศัพท์บนโต๊ะทำงานจึงดังทันที จี้หลิงชวนกดรับสาย เสียงของฟางเซิ่งจึงลอยมาว่า “คุณชายจี้ครับ เมื่อกี้ฝ่ายบุคคลโทรมาครับ บอกว่าคุณหนูชูเหยามาสมัครงานครับ”
จี้หลิงชวนคิดว่าเมื่อคืนที่คฤหาสน์เซอร์ซิส เขาพูดกับชูเหยาให้เข้าใจแล้ว ชูเหยาจะโกรธคงไม่มาทำงานที่บริษัทจี้ซือ
ไม่คิดเลยว่าชูเหยาจะมาโดยนอกเหนือความคาดหมายของเขา
จี้หลิงชวนจึงอดขมวดคิ้วไม่ได้ ชูเหยามารายงานตัวแล้ว ก่อนหน้านั้นเขาตกลงชูเหยาให้ไปทำงานที่แผนกการลงทุนอีก เขาติดค้างชูเหยาไว้เยอะ ตอนนี้จะกลับคำก็คงไม่ดี
พอคิดได้แบบนี้จี้หลิงชวนจึงพูดเสียงเข้มว่า “ได้ ฉันรู้แล้ว นายให้ฝ่ายบุคคลจัดให้ชูเหยาไปแผนกการลงทุน”
ตอนที่พูดจี้หลิงชวนก็ลังเลไปครู่หนึ่ง แต่ก็อดกังวลไม่ได้จึงสั่งอีกว่า “ดูแลมู่ซีซีด้วย อย่าให้เธอโดนรังแก”
จี้หลิงชวนกับชูเหยาโตมาด้วยกัน เพราะฉะนั้นกับชูเหยา จี้หลิงชวนจึงรู้จักดี ถ้าชูเหยาคิดจะทำอะไรก็จะหัวดื้อทำให้สุด จี้หลิงชวนกลัวว่าชูเหยาจะวู่วามแล้วทำเรื่องที่ทำร้ายมู่ซีซี
เพราะท่าทางมู่ซีซีดูใสซื่อ เขาจึงรู้สึกกังวล
“ครับ คุณชายจี้ ผมเข้าใจแล้วครับ” ฟางเซิ่งตอบรับแล้วกดวางสาย
เวลาเดียวกัน อีกฝั่งที่ห้องทำงานแผนกการลงทุน
เพราะเมื่อวานที่มู่ซีซีมาทำงานก็รู้จักกับทุกคนในแผนกแล้ว นิสัยเธอทั้งอ่อนน้อมแล้วขยัน ไม่พูดมาก ทำอะไรก็ขยันเชื่อใจได้ แล้วมู่ซีซีก็เป็นแค่เด็กที่มาฝึกงาน ไม่ใช่พนักงานประจำด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นเพื่อนร่วมงานจึงดีกับมู่ซีซี
มู่ซีซีเพิ่งปริ้นเอกสารกลับมาที่โต๊ะทำงานตัวเอง จึงได้ยินเพื่อนร่วมงานหญิงสองคนกำลังซุบซิบว่า “นี่ เธอรู้ไหม เมื่อกี้ฉันเพิ่งได้ข่าวมาสดๆ วันนี้ที่แผนกเราจะมีพนักงานใหม่มา!”
ทีแรกมู่ซีซีไม่อยากฟังเรื่องซุบซิบ แต่เพื่อนร่วมงานหญิงสองคนนั้นนั่งอยู่ข้างเธอ แล้วใกล้กับเธอมากด้วย มู่ซีซีจึงได้ยินมาอย่างไม่เต็มใจ
เพื่อนร่วมงานอีกคนรีบถามอย่างตื่นเต้นว่า “มีพนักงานใหม่อีกแล้วเหรอ? ช่วงนี้อะไรกันเนี่ย แผนกเรามีแต่คนใหม่ๆเข้ามา?”
เพื่อนร่วมงานที่เปิดประเด็นเบะปาก แล้วเหลือบมองไปทางมู่ซีซี พร้อมพูดเสียงเบากว่าเดิมว่า “ครั้งนี้ไม่ใช่เด็กฝึกงาน! แต่เป็นพนักงานประจำเลย ได้ข่าวว่าคุณชายจี้เป็นคนจัดการให้เข้าแผนกเรา! ได้ข่าวว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย!”
มู่ซีซีที่อยู่ข้างๆได้ยินประโยคหลัง จึงอดอึ้งไม่ได้ ในใจก็เริ่มเกร็ง แล้วหันมองไปทางเพื่อนร่วมงานสองคนที่ซุบซิบกันอยู่ จึงได้ยินพวกเธอพูดต่อว่า “เหรอ เป็นผู้หญิงสวยเหรอ! แล้วบอสของเราเป็นคนฝากเข้ามาอีก? เธอว่าผู้หญิงสวยๆคนนั้นที่มามีความสัมพันธ์อะไรที่พูดไม่ได้กับบอสหรือเปล่า?”
เพื่อนร่วมงานสองคนนั้นมองหน้ากัน แล้วอดยิ้มอย่างมีเลศนัยไม่ได้
อยู่ๆลิฟต์ที่ทางเดินที่อยู่ไม่ไกลมากก็ส่งเสียงติ๊ก
เพื่อนร่วมงานสองคนที่กำลังซุบซิบอยู่เงียบทันที แล้วรีบนั่งตัวตรงทำงานของตัวเอง พร้อมใช้แค่หางตาเหลือบมองไปทางลิฟต์
สายตามู่ซีซีก็อดเหลือบมองไปทางลิฟต์ที่ค่อยๆเปิดออกไม่ได้
เห็นแค่ผู้จัดการหลินผมสั้นของแผนกการลงทุน ข้างหลังพาผู้หญิงที่ใส่รองเท้าส้นสูงหุ่นดีๆที่ใส่ชุดคอลเลคชั่นใหม่สีดำของชาแนลมาด้วย
เพื่อนร่วมงานคนนั้นพูดถูก เป็นผู้หญิงที่สวยมากจริงๆ หุ่นก็ดี แล้วใบหน้าที่แต่งหน้าเบาๆก็ดูสวยมากด้วย
แล้วภาพลักษณ์ดูดีมาก เชิดคางเล็กน้อย ดูดีเหมือนคุณหนูอย่างนั้น
ผู้จัดการหลินเป็นผู้หญิงอายุสี่สิบกว่า ถึงอายุจะแตะเลขสี่แล้ว แต่บำรุงดี ภาพลักษณ์ก็ดูดี ก็ยังสวยเหมือนเดิม แต่พอเทียบกับผู้หญิงข้างหลัง กลับเหมือนใบไม้ที่ประดับข้างดอกไม้สวยๆอย่างนั้น
ทันใดนั้น ผู้หญิงที่เดินตามหลังผู้จัดการหลินยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วมองมาทางมู่ซีซี พอทั้งสองสบตากัน มู่ซีซีจึงอึ้งไปหลายวินาที จากนั้นก็รีบตั้งสติ แล้วมู่ซีซีก็รีบเก็บสายตาตัวเองกลับมา
ไม่รู้ว่ามู่ซีซีคิดไปเองหรือเปล่า เธอรู้สึกว่าผู้หญิงสวยๆคนนั้นที่เพิ่งมาใหม่เหมือนไม่ค่อยเป็นมิตรกับเธออย่างอธิบายไม่ถูก……
ผู้จัดการหลินพาชูเหยาไปตรงหน้าทุกคนในแผนกแล้วปรบมือ ให้ทุกคนหันมาทางนี้ ค่อยเริ่มแนะนำว่า “วันนี้แผนกการลงทุนของเรามีเพื่อนร่วมงานคนใหม่”
เพิ่งพูดจบ ชูเหยาจึงก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วยิ้มเอ่ยกับทุกคนในแผนกว่า “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชูเหยานะคะ อีกหน่อยฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ”
ทุกคนใจอ่อนกับคนสวยอยู่แล้ว แถมคนสวยคนนี้เกี่ยวข้องกับบอสอีก
เพราะฉะนั้นบนใบหน้าเพื่อนร่วมงานหญิงจึงมีรอยยิ้มเป็นมิตรที่แฝงไปด้วยความสงสัย
ผู้จัดการหลินได้ยินชูเหยาพูดแนะนำตัวแล้วพยักหน้าให้ สายตาก็มองกวาดทั้งแผนก สุดท้ายสายตาจึงหยุดลงที่โต๊ะทำงานข้างๆมู่ซีซีที่ว่างอยู่ จากนั้นจึงหันมองชูเหยาแล้วชี้ไปที่โต๊ะทำงานเอ่ยว่า “โอเค ชูเหยา เธอไปนั่งที่นั่น”
ขณะพูดสายตาผู้จัดการหลินจึงมองไปที่เพื่อนร่วมงานหญิงคนที่พูดซุบซิบก่อนหน้านั้น “ลินดา เธอเป็นคนสอนงานชูเหยาก่อนแล้วกัน”
ลินดาได้ยินแล้วจึงรีบพยักหน้าให้ “ได้ค่ะ ผู้จัดการ”
พอสั่งการเสร็จแล้ว ผู้จัดการหลินจึงเดินกลับไปที่ห้องทำงานตัวเอง
ลินดาเพิ่งอายุสามสิบ ถือว่าเป็นพนักงานเก่าของแผนกการลงทุน พอจบปริญญาโทแล้ว เพราะผลการเรียนดีจึงได้เข้ามาทำงานที่จี้ซือ ถึงตอนนี้ก็ทำงานมาเกือบสี่ปีแล้ว
ผลงานในแผนกก็ดีตลอด ตอนนี้เริ่มสอนงานพนักงานใหม่ได้แล้ว ลินดาก็เป็นสอนงานมู่ซีซีที่เป็นเด็กฝึกงานด้วย
ชูเหยาวางของตัวเองที่โต๊ะทำงานแล้ว ค่อยเดินไปหามู่ซีซีกับลินดา
ลินดายิ้มอย่างเป็นมิตรให้ชูเหยา แล้วพูดแนะนำตัวเองว่า “สวัสดี ฉันชื่อลินดานะ”
มู่ซีซีจึงต้องยิ้มอย่างมีมารยาทแล้วแนะนำตัวตาม “สวัสดีค่ะ หนูชื่อมู่ซีซีค่ะ”
ชูเหยายิ้มเอ่ยกับลินดาแล้วก็มู่ซีซีว่า “ฉันยังเป็นพนักงานใหม่ อีกหน่อยฝากทั้งสองคนดูแลด้วยนะคะ”