รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 74 ช่วยฉันด้วย！！！！

กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ฉุน ฉุน และไม่เป็นที่พอใจของมู่ซีซีเต็มจมูกและมู่ซีซีมองดูชายวัยกลางคนที่เข้าใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ ท้องของเขาก็พองขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกอาเจียน ตื่นตระหนกและสิ้นหวังเปล่งในดวงตาของเขา
“อย่า…อย่า..มึงอย่าเข้ามา!!!”
มู่ซีซีกรีดร้องใส่ชายวัยกลางคนที่มีท้องใหญ่ด้วยความอ่อนเพลีย
แต่มันไม่มีประโยชน์เลย ชายวัยกลางชายอนาถา ใจดีและมีความปรารถนายังคงเข้าใกล้มู่ซีซี!
ความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเอาชีวิตรอดและความตื่นเต้นของมู่ซีซีนั้นไม่รู้ว่าเอาความกล้าหาญนั่นมาจากไหน เธอกัดริมฝีปากแน่นทันใดนั้นก็หมดแรงกำลังทั้งหมดของร่างกายและยืนขึ้นด้วยแขนของเธอเดินโซเซไปทางข้างนอกประตูอย่างสิ้นหวัง
ตราบใดที่เธอออกจากประตูนี้ได้ เธอก็จะรอด! ! !
ดวงตาของมู่ซีซีเต็มไปด้วยความหวัง แต่ในทันทีต่อมาเมื่อมู่ซีซีไปถึงประตูห้อง เธอถูกชายวัยกลางคนที่มีพุงใหญ่โอบรัดอย่างแน่น
ความแข็งแกร่งของผู้หญิงนั้นน้อยกว่าผู้ชาย ยิ่งไปกว่านั้นมู่ซีซีที่ตอนนี้กำลังโดนฤทธิ์ยา เผชิญหน้ากับคนเมาที่ชั่วร้าย ปีศาจ!
ชายอ้วนอนาถาที่มีพุงใหญ่น่ารังเกียจ ควบคุมมู่ซีซีด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งใช้ปิดประตูห้องรับรองแล้วล็อค
มู่ซีซีที่ติดอยู่ในอ้อมแขนก็ไม่มีโอกาสขัดขืนใดๆ เขาถูกชายวัยกลางคนที่มีพุงใหญ่และรอยยิ้มอันน่าสมเพชอุ้มขึ้นมาลากไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นแล้วเดินข้ามไป
ขณะที่เขาเดินไป ชายวัยกลางชายก็ไม่ลืมที่จะหัวเราะเสียงดังใส่มู่ซีซีและพูดว่า “สาวงาม เธอกลัวอะไร ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องห่วง ตอนนี่ฉันทนไม่ไหวที่จะย่ำยีเธอแล้ว” เธอสวยมากและรสชาติต้องจัดจ้านแน่นอน ฉันจะดูแลเธออย่างดี ทำให้เธอสะใจอย่างแน่นอน นี้เป็นสิ่งที่ดีเธอทำไมคิดจะหนีละ!”
ชายผู้น่ารังเกียจพูดที่อยากจะอาเจียน เขาลากมู่ซีซีไปที่ด้านข้างของโซฟา เขายกมู่ซีซี ด้วยมือทั้งสองแล้วโยนมู่ซีซีลงบนโซฟาอย่างแรง ร่างที่อ้วนของเขากดทับร่างกายของเธอ
กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ฉุนเป็นแรงกระตุ้นปั่นป่วนในท้องของมู่ซีซี จนเธอรู้สึกคลื่นไส้อยากจะอ้วกออกมาก
มู่ซีซีโกรธจัดจนบ้าคลั้งและดิ้นอย่างแรง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง เสียงของมู่ซีซีเฉียบแหลมทะลุเข้าไปในเเก้วหู “อย่า…มึงใส่หัวออกไปจากกู…มึงรีบใส่หัวออกไป…อย่ามาแตะตัวกู ใส่หัวออกไปจากกู อย่ามาแตะต้องตัวกู!!!”
ฝ่ามือใหญ่ของผู้ชายจับมือทั้งสองของมู่ซีซีแน่นและวางมือของมู่ซีซีไว้บนศีรษะของเธอเพราะร่างกายของมู่ซีซีนั้นดิ้นอยู่ตลอดเวลา แต่กลับกระตุ้นแรงดิ้นมากขึ้นไปอีก
น้ำเสียงหัวเราะฮ่าๆๆสะใจอันน่ารังเกียจและยิ้มออกมา “มาเถอะ สาวงาม เธอยิ่งดิ้น ฉันยิ่งตื่นเต้น การต่อสู้ยิ่งเข้มข้นไปอีก ฮ่าๆๆๆ สวย ผิวเธอช่างนุ่มและลื่นจริงๆ! ”
ชายผู้น่ารังเกียจที่กำลังพูด ใช้ใบหน้าที่มันเยิ้มของเขาโน้มตัวเข้าไปสูบดมกลิ่นร่างกายของมู่ซีซีและพูดอย่างน่าขยะแขยงอีกครั้ง “แม้แต่กลิ่นหอมบนตัวขแงเธอก็ทำให้มึนเมา! พระเจ้า มันเป็นสิ่งที่เยี่ยมยอดจริงๆ！！!”
มู่ซีซีที่ถูดจับมัดอยู่จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้กำลังดิ้นรนอย่างสิ้นหวังและน้ำตาก็ไหลบนใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัว
จี้หลิงชวน, จี้หลิงชวน มาช่วยฉันที… มาช่วยฉันด้วย
ในตอนนี้ มู่ซีซีไม่เคยเกลียดชังแม่มู่และมู่อวี๋เฟยสองแม่ลูก ทำไมพวกเขาถึงโหดร้ายกับเธอยิ่งนัก! ฉันไม่เคยรู้สึกอยากตายเหมือนตอนนี้เลย!
ถ้าหากถูกชายผู้นี้ย่ำยีจริงๆ งั้นเธอยอมตายเสียตอนนี้ดีกว่า! ! !
ได้ยินเสียงฉีกขาดอย่างกะทันหันของชุดมู่ซีซีที่ถูกฉีกอย่างแรงทันทีอย่างไม่รีรอโดยชายวัยกลางคนที่ใจร้อน มู่ซีซีรู้สึกเย็นวาบทั่วร่างกายของเธอและผิวหนังบริเวณกว้างก็ถูกเปิดเผยทันที
“อ๊าก!!!” มู่ซีซีกรีดร้องจนสิ้นเสียง มือของเธอโอบร่างไว้แน่นสั่นราวกับเขย่าตะแกรง!
“อย่ามาแตะตัวกู! อย่ามาแตะตัวกู!!!!!….อย่า!…. อย่า”
มู่ซีซีขัดขืนอย่างแรง แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ชายวัยกลางคนที่น่ารังเกียจยังคงกดทับร่างกายของมู่ซีซีอย่างแน่นหนา ผู้ชายคนนั้นสัมผัสจนมู่ซีซีร้องจนไม่มีเสียงออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มู่ซีซีอยากจะกัดลิ้นตัวเองจนตายแต่ทันทีที่เธอทำสิ่งนี้ ชายวัยกลางชายก็ดูเหมือนจะรู้ทันสิ่งที่มู่ซีซีคิดอยู่ในใจ เขายิ้มอย่างน่าสมเพชและยื่นฝ่ามือที่น่ารังเกียจออกมาบีบกรามของมู่ซีซี ทำให้กรามของมู่ซีซี ไม่สามารถขยับได้
เสียงน่าขยะแขยงของชายผู้น่ารังเกียจก็แว่วเข้ามาในหูของมู่ซีซี “ใช่ นิสัยของคนสวยมักมีอารมณ์รุนแรง อย่าคิดมาก รูปร่างสวยมากขนาดนี้ ถ้าตายก็น่าเสียดายใช่ไหม?และนี้เป็นเวลาความปีติยินดีของคนและความสุข ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เธอคิด ฉันที่รู้วิธีปฏิบัติต่อเธอด้วยความอ่อนโยนและนุ่มนวล ฉันจะดูแลเธออย่างดีและอ่อนโยน ที่รัก ไม่ต้องกลัว!”
คำพูดเหล่านี้เข้าไปในหูของมู่ซีซี ทีละคำ มู่ซีซีรู้สึกรังเกียจอย่างยิ่ง แต่ในขณะนี้มู่ซีซี ไม่มีแรงที่จะต่อสู้เหมือนปลาที่กำลังจะตาย แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่ตายก็ตาม! เธอหลับตาลงด้วยความรังเกียจ
ในวินาทีสุดท้ายที่เขาหลับตา ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในความคิดของมู่ซีซี หากจี้หลิงชวนปรากฏตัวขึ้นในตอนนี้ก็คงจะดี ถ้าจี้หลิงชวนอยู่ที่นี้ เขาจะปกป้องเธออย่างแน่นอน…
น้ำตาที่ใสสะอาดไหลลงมาที่มุมดวงตาที่ปิดของมู่ซีซีเป็นรอยน้ำตาเส้นยาว
ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นในห้อง มู่ซีซีตะลึงเมื่อได้ยินเสียง เธอสงสัยว่ามันเป็นภาพลวงตาของเธอเองหรือไม่ และก็เกิดเสียงดังขึ้นอีกครั้ง มู่ซีซีได้ยินเสียงเตะประตูอย่างชัดเจน
ไม่ใช่ภาพลวงตาของเธอ มีคนมาเคาะประตูจริงๆ! ! !
ใบหน้าที่เยือกเย็นของ จี้หลิงชวนปรากฏในจิตใต้สำนึกของมู่ซีซี
จี้หลิงชวนต้องมาแนนอน! ! !
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้มู่ซีซีก็ลืมตาขึ้นและมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่
ชายวัยกลางชายที่น่ารังเกียจที่กดทับตัวมู่ซีซี ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่อดทนเมื่อได้ยินการเตะ
อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตาเขาก็หันไปมองร่างของมู่ซีซีอย่างไม่พอใจ ใช้แขนของเขาโอบรอบตัวมู่ซีซีและไม่ปล่อย “เอาเถอะ ที่รัก พวกเราไม่ต้องสนใจเรื่องยุ่งๆพวกนั้น! รีบเถอะ มามีความสุขกันก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”