รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 63 อุบายเพื่อเชิญไปงานเลี้ยง

อันที่จริงเป็นเพราะจี้หลิงชวนได้ยินเธอพูดว่าปวดเอว เขาเลยอยากจะนวดให้เธอก็เท่านั้น……
ใบหน้าที่สวยงามและละเอียดอ่อนของมู่ซีซีค่อยๆแดงขึ้น เธอไม่ควรมีความคิดสกปรกๆแบบนั้นกับจี้หลิงชวน เมื่อเธอคิดได้แบบนี้มู่ซีซีก็รีบเอาหน้าซุกไว้กับหมอนด้วยความละอายใจ
เอ่อ……แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ฝีมือการนวดของจี้หลิงชวนจะสบายอย่างนี้ ไม่หนักหรือเบาจนเกินไป ช่วยให้อาการปวดของมู่ซีซีบรรเทาลงไปได้มาก
มู่ซีซีที่เอาหน้าซุกไว้กับหมอน เธอค่อยๆแอบแง้มขึ้นมามองดูจี้หลิงชวน อย่างระมัดระวัง
ตอนที่เธอมองเห็นดวงตาที่ดูอ่อนโยนพร้อมกับท่าทางการนวดที่ดูจริงจังของจี้หลิงชวนแล้ว หัวใจของมู่ซีซีก็เต้นแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เธอพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยกมือขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกของตัวเอง พร้อมกับปลอบประโลมหัวใจดวงน้อยที่เต้นอยู่
มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะแอบมองไปที่จี้หลิงชวนอีกครั้ง……แย่แล้ว เมื่อกี้นี้ตอนที่เธอแอบหันไปมอง จี้หลิงชวน หัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นอย่างผิดปกติ……
ในสายตาของคนอื่น จี้หลิงชวนเป็นคนสูงส่ง หล่อเหล่าเย็นชา โหดเหี้ยม ไร้ความปรานี และไม่มีคนกล้าเข้าใกล้ไม่ใช่หรือ？
แต่จี้หลิงชวนในตอนนี้ดูเป็นคนเอาใจใส่อ่อนโยนและช่วยเธอนวดเอวด้วย？สิ่งนี้ทำให้มู่ซีซีรู้สึกไม่เข้าใจ……มู่ซีซีแอบหยิกที่ต้นขาของเธอหนึ่งครั้ง ความเจ็บปวดทำให้น้ำตาแทบจะไหลออกมา แต่สิ่งนี้สามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริง เธอไม่ได้ฝันไป
จี้หลิงชวนนวดมานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว และความเจ็บที่เอวของมู่ซีซีก็บรรเทาลงได้มาก เธอรู้สึกผิดที่ปล่อยให้ จี้หลิงชวนนวดแบบนี้ จากนั้นมู่ซีซีก็สะกิดแขนอันแข็งแรงของจี้หลิงชวน พร้อมกับพูดออกมาเบา ๆ ว่า“
โอเคแล้ว……ไม่เจ็บแล้ว……”
ในชั่วครู่ใบหน้าของมู่ซีซีก็แดงขึ้น เธอพูดขึ้นด้วยความเขินอาย “ขอบคุณนะ……”
คำขอบคุณของมู่ซีซีที่กล่าวในครั้งนั้นมาจากความจริงใจอย่างแท้จริง
แต่ทันทีที่เสียงของมู่ซีซีแผ่วเบาลง กรามเล็กๆของเธอก็ขยับไม่ได้ จี้หลิงชวนเอื้อมมือไปบีบกรามของมู่ซีซีในทันที ใบหน้าที่หล่อเหลาหันเข้าหาใบหน้าที่สวยงามของมู่ซีซี
ตาของคนทั้งสองประสานกัน และระยะห่างระหว่างทั้งสองเพียงแค่หนึ่งถึงสองเซนติเมตรเท่านั้น และปลายจมูกของจี้หลิงชวนก็ชนเข้ากับปลายจมูกของมู่ซีซีด้วย
ลมหายใจของคนสองคนผสมผสานกันจนแยกไม่ออก
มู่ซีซีจ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนซึ่งอยู่ใกล้แค่เอื้อมอย่างมึนงง ร่างกายของเธอแข็งทื่อ สมองของเธอดูว่างเปล่า และหูทั้งสองข้างของเธอก็เต็มไปด้วยเสียงการเต้นของหัวใจ ที่เต้นรัวราวกับเสียงกลอง
และในช่วงเวลาต่อมา ตอนที่มู่ซีซีกำลังเหม่อลอยอยู่นั้น น้ำเสียงอันดูมีเสน่ห์ของจี้หลิงชวน ก็ดังขึ้นในหูของเธออย่างช้าๆ “ฉันเคยพูดกับเธอไปแล้ว ว่าจะต้องขอบคุณฉันด้วยความจริงใจด้วยวิธีไหน ”
ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนแผ่วเบาลง ตอนนั้นมู่ซีซีก็ยังไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เธอหน้าแดงด้วยความอาย และกัดที่ริมฝีปากเบาๆ ดูเหมือนว่ามู่ซีซีจะตัดสินใจบางอย่าง เธอตรงเข้าไปหาจี้หลิงชวน พร้อมกับยื่นมือไปโอบที่คอของจี้หลิงชวน และจูบไปที่ริมฝีปากอันเรียวบางของเขาโดยไม่รู้ตัว
จูบครั้งนี้แตกต่างจากครั้งที่แล้วที่มู่ซีซีจูบจี้หลิงชวน
มู่ซีซีดูเหมือนนักเรียนที่ขยันหมั่นเพียร เธอแอบค่อยๆศึกษาการจูบของจี้หลิงชวน ขณะที่เขาจูบเธอในทุกๆครั้ง
อย่างแรก ต้องค่อยๆกะระยะริมฝีปากของจี้หลิงชวน จากนั้นค่อยๆสบดฟันของจี้หลิงชวน ใช้ลิ้นกวาดให้ลึกลงไป เธอเป็นเหมือนนักเรียนชั้นประถมที่อยากรู้อยากเห็น และค่อยๆ ศึกษามันทีละน้อย
จี้หลิงชวนหรี่ตามองมู่ซีซีจูบเขาอย่างสบายใจ และแววตาที่เคร่งขรึมของเขาก็ค่อยๆแสดงออกมา การบุกของเธอทำให้จี้หลิงชวนไม่สามารถข่มใจตัวเองได้ เขาพลิกตัวพร้อมกับคร่อมร่างกายของเธอไว้
ทั้งสองคนปะทะกันอย่างดูดดื่มและเร่าร้อน ตอนนี้มู่ซีซีที่ดูเหมือนว่ากำลังหายใจไม่ออก จี้หลิงชวนจึงยอมขยับตัวออกจากเธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่มู่ซีซีเริ่มบุกเข้ามา “จูบ” จี้หลิงชวนก่อน และทันทีที่จี้หลิงชวน ขยับตัวออกจากมู่ซีซี แก้มของเธอก็แดงขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความเขินอาย เธอรีบยื่นมือออกไปดึงผ้าห่มเพื่อมาคลุมหัวตัวเองไว้
บ้าจริง ทำไมหัวใจของฉันถึงได้เต้นแรงแบบนี้นะ？！
เมื่อเห็นท่าทางที่เขินอายของมู่ซีซีอย่างนั้น ใบหน้าอันหล่อเหล่าและดูเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งพันปีของจี้หลิงชวนก็ดูเหมือนว่าจะละลายลงมาเล็กน้อย ริมฝีปากอันเรียวบางของเขาค่อยๆเผยรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนออกมาให้เห็น
อืม รสชาติยังดีเหมือนเช่นเคย แถมการจูบครั้งนี้ยังหวานกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา！
มันช่างหวานเหลือเกิน เกินกว่าที่จะเป็นการจูบ เหมือนกับร่างกายของจี้หลิงชวนได้รับพลังงานฟื้นกลับคืนมา
เธอนี่มันเป็นเหมือนปีศาจชัดๆ ในสมองของจี้หลิงชวนตอนนี้นึกถึงภาพตอนที่มู่ซีซีขอร้องเขาด้วยท่าทีที่ดูน่าสงสาร ลูกกระเดือกอันดูมีเสน่ห์ที่อยู่ที่คอของเขาค่อยๆขยับขึ้นลง จี้หลิงชวนพยายามระงับความปรารถนาอันแรงกล้า
เขารีบท้าวแขนลุกขึ้นนั่งในทันที จากนั้นก็เลิกผ้าห่มออกพร้อมกับลุกออกจากเตียงและเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ
จี้หลิงชวนใช้น้ำเย็นชำระความร้อนในตัว จากนั้นก็ห่อผ้าเช็ดตัวแล้วเดินออกมา
จี้หลิงชวนเดินขึ้นเตียงและเอนตัวลงนอนด้านข้างของมู่ซีซี พร้อมกับมองดูมู่ซีซีซึ่งเห็นได้ชัดว่าเธอแกล้งหลับตาอยู่ด้านข้างของเขา ทำให้จี้หลิงชวนอดที่จะหัวเราะเยาะเธอออกมาไม่ได้
เขายื่นมือออกไปและโอบเอาตัวของมู่ซีซีเข้ามาในอ้อมแขนของเขา พร้อมกับก้มศีรษะลงเล็กน้อยและกัดไปที่ติ่งหูอันดูน่ารักของมู่ซีซีเบาๆ
ร่างกายของมู่ซีซีขยับไปมาด้วยความจั๊กจี้ และทันใดนั้นก็มีเสียงอันสุขุมและดูเย็นชาของจี้หลิงชวนดังขึ้นมา“ฝันดีนะ”
เช้าวันรุ่งขึ้น มู่ซีซีตื่นขึ้นมาแต่เข้าตรู่ วันนี้วันจันทร์เธอไม่ต้องไปทำงานที่บริษัทจี้ซือ และเธอก็มีเรียนในตอนเช้า หลังจากที่เธอทานอาหารเช้ากับจี้หลิงชวนเสร็จ จี้หลิงชวนก็ไปทำงานที่บริษัท ในขณะเดียวกัน มู่ซีซีก็ขึ้นรถเมล์ไปมหาวิทยาลัย
ทันทีที่มาถึงประตูมหาวิทยาลัย โทรศัพท์ในกระเป๋าของมู่ซีซีก็ดังขึ้น
มู่ซีซีหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู ทันใดนั้นแววตาประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาของเธอ โทรศัพท์จากคุณแม่
ตั้งแต่มู่ซีซีโตขึ้นมา เธอก็สามารถนับครั้งได้เลยว่าแม่ของเธอโทรศัพท์เข้ามาหาเธอกี่ครั้ง มู่ซีซีขมวดคิ้วเล็กน้อย และทันทีที่เธอรับสายเสียงของคุณแม่ที่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรนักก็ดังขึ้นมาในโทรศัพท์ “มู่ซีซี สองวันหลังจากนี้จะเป็นวันเกิดครบรอบ 50 ปีของคุณพ่อ อวี๋เฟยบอกว่าจะจัดงานอย่างยิ่งใหญ่ เมื่อถึงเวลานั้นเธอต้องกลับมาร่วมงานด้วยนะ จำไว้ ！แล้วก็อย่ามาสายเด็ดขาด ตอนเที่ยงตรงให้ไปที่โรงแรมจุนยี่ ！”
อันที่จริงแล้วคุณแม่ของตระกูลมู่ก็ไม่ได้อยากโทรหาเธอสักเท่าไหร่หรอก แต่มู่อวี๋เฟยขอร้องให้คุณแม่โทรหามู่ซีซี คุณแม่เพียงแค่ทำตามคำขอของมู่อวี๋เฟยจึงโทรศัพท์หามู่ซีซีก็เท่านั้น
ถึงแม้ว่าคุณแม่ตระกูลมู่จะไม่ได้โทรมาบอกมู่ซีซีเรื่องวันเกิดของคุณพ่อ มู่ซีซีก็จำได้อย่างแม่นยำว่าเหลืออีกเพียงสองวันก็จะถึงวันเกิดคุณพ่อ แม่เธอแค่คิดไม่ถึงว่าจะจัดงานใหญ่ขนาดนี้ เมื่อก่อนได้ยินคุณพ่อพูดแต่เพียงว่าทานอาหารกันอย่างพร้อมหน้ากับคนในบ้านก็เพียงพอแล้ว
แต่มู่ซีซีก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แม้ว่าในวันเกิดของคุณพ่อเธอจะไม่ได้เข้าร่วมงานก็ตาม เธอก็ไม่คิดอะไรมาก มู่ซีซีตอบกลับคุณแม่ที่อยู่ในสาย“ได้ค่ะแม่ หนูทราบแล้ว หนูจะไปให้ตรงเวลาค่ะ”