รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 50 มู่อวี๋เฟยถามด้วยความกดดัน

จี้หลิงชวนมองมู่ซีซีพร้อมกับเอ่ยปากขึ้นว่า“ถ้าเธอไปถึงจี้ซือแล้ว ให้ไปที่ฝ่ายบุคคลเพื่อรายงานตัว”
“อืม ฉันทราบแล้ว”มู่ซีซีรีบพยักหน้าตอบกลับ
ทันทีที่มู่ซีซีพูดจบ จี้หลิงชวนก็หันกลับไปและขับรถออกไปในทันที
มู่ซีซีใช้เวลาเดินประมาณสิบนาทีก่อนที่จะถึงหน้าประตูของบริษัทจี้ซือ สถานที่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบริษัทอันดับหนึ่งของเมืองหรง
ตอนนี้เป็นเวลาเริ่มทำงานของพนักงาน ฉะนั้นหน้าประตูของบริษัทจึงมีผู้คนจำนวนมากเดินเข้าเดินออก
บริษัทนายทุนจี้ซือถือได้ว่าเป็นอันดับหนึ่งของเมืองหรง จึงทำให้คนจำนวนไม่น้อยต้องการมาทำงานที่นี่
มู่ซีซีไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะมีโอกาสได้ทำงานที่นี่ ถ้าไม่ใช่เพราะจี้หลิงชวนแล้ว นักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยอย่างมู่ซีซีจะมีสิทธิ์เข้ามาทำงานที่นี่ได้อย่างไร
ตอนนี้มู่ซีซีไม่มีทางที่จะถอยหนีอีกแล้ว เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และก้าวเข้าไปในอาคารของบริษัทนายทุนจี้ซือ
เห็นได้ชัดว่าจี้หลิงชวนได้คุยโทรศัพท์กับฝ่ายบุคคลไว้ล่วงหน้าแล้ว ขณะที่มู่ซีซีเดินเข้ามา ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับก็เงยหน้าขึ้นและเอ่ยปากถามเธอว่า“ขอโทษค่ะ คุณคือคุณมู่หรือเปล่าคะ？”
มู่ซีซีพยักหน้า“ฉันมาเพื่อสมัครงานค่ะ”
พนักงานสาวสวยที่แผนกต้อนรับพยักหน้า จากนั้นจึงหยิบบัตรทำงานสำหรับพนักงานชั่วคราวขึ้นมายื่นให้กับมู่ซีซี แล้วชี้ไปที่ด้านข้างของลิฟต์เพื่อบอกให้เธอรูดบัตร“ขึ้นลิฟต์ตรงนี้ และไปที่ชั้นห้า เมื่อออกจากลิฟต์แล้วเลี้ยวซ้ายจะเห็นห้องทำงานของฝ่ายบุคคลค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” มู่ซีซีรับบัตรและกล่าวขอบคุณ จากนั้นเธอก็ทำตามคำแนะนำของพนักงานสาวสวยแผนกต้อนรับ จนเธอหาห้องทำงานของฝ่ายบุคคลเจอได้อย่างราบรื่น
เธอยืนอยู่ที่ทางเข้าห้องทำงานของฝ่ายบุคคล มู่ซีซีกำลังจะเคาะประตู
ประตูห้องทำงานฝ่ายบุคคลกลับถูกดึงเปิดจากทางด้านในอย่างกะทันหัน
มู่ซีซีก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็ได้พบกับใบหน้าของมู่อวี๋เฟยที่แต่งหน้าอย่างละเอียดอ่อน
ทั้งคู่สบตากัน ต่างฝ่ายก็ต่างชะงักอยู่กับที่
มู่ซีซีไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบกับมู่อวี๋เฟยที่จี้ซือแห่งนี้！มู่อวี๋เฟยทำงานที่จี้ซือมาตลอดอย่างนั้นเหรอ？
ถ้าเธอรู้ว่ามู่อวี๋เฟยอยู่ที่นี่ แม้ว่ามู่ซีซีจะต้องละเมิดคำสั่งของจี้หลิงชวน เธอก็จะไม่ยอมมาทำงานที่นี่แน่！
มู่อวี๋เฟยจ้องเขม่นไปที่มู่ซีซีพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เมื่อวานตอนที่เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้าน หลังจากที่เธอครุ่นคิด มู่อวี๋เฟยก็ตั้งใจไปที่โรงพยาบาลและเกลี้ยกล่อมคุณนายจี้จนคุณนายจี้พอใจ ในที่สุดเธอก็ได้เข้ามาทำงานที่จี้ซือแห่งนี้ แน่นอนว่าไม่ง่ายเลย
ใช่ จุดประสงค์ของมู่อวี๋เฟยที่เธอต้องใช้เวลาและความพยายามอย่างมากนั้นเป็นเพราะจี้หลิงชวน เนื่องจากปกติเธอจะไม่ได้เจอกับจี้หลิงชวนเลย เมื่อเธอมาทำงานที่นี่เธอก็จะได้เจอเขาแล้ว แถมตำแหน่งที่คุณนายจี้แต่งตั้งให้เธอเป็นถึงผู้ช่วยเลขาฯของจี้หลิงชวน น้ำเซาะหินหินยังกร่อน เธอไม่เชื่อหรอกว่า หากเธอสามารถเจอเขาได้ทุกวันความรู้สึกของจี้หลิงชวนที่มีกับเธอจะเปลี่ยนไปไม่ได้！
เดิมทีในวันนี้มู่อวี๋เฟยมาสมัครงานอย่างมีความสุข แต่ใครจะรู้ว่าเธอจะได้พบกับมู่ซีซีที่นี่ เพราะอย่างนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของมู่อวี๋เฟยจึงหายไปในพริบตา
สายตาของเธอมองไปที่มู่ซีซีด้วยความรังเกียจและดูถูก พร้อมกับเอ่ยปากถามมู่ซีซีขึ้นว่า “มู่ซีซี！เธอมาที่นี่ทำไม！！！”
มู่ซีซีกัดริมฝีปากเบา ๆ หลังจากที่ได้ยินคำถามของมู่อวี๋เฟย เธอรู้จักมู่อวี๋เฟยดี มู่อวี๋เฟยเป็นคนช่างสงสัยมาก หากเธอมองหาเหตุผลที่สมเหตุสมผลไม่ได้ในเวลานี้ มู่อวี๋เฟยก็จะยิ่งสงสัยในตัวเธอมากขึ้นไปอีก
เธอคิดไปพลางพร้อมกับมองไปที่มู่อวี๋เฟยและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า“ฉันมาที่นี่เพื่อสมัครงาน”
“สมัครงานเหรอ？？！”มู่อวี๋เฟยขมวดคิ้ว สายตาแห่งความสงสัยของเธอราวกับว่าจะฉีกร่างของมู่ซีซีออกเป็นสองท่อน
สายตาอันน่าประหลาดใจมองมายังมู่ซีซี“ล้อเล่น มู่ซีซี เธอเพิ่งจะเรียนปีหนึ่งเองนะ！และนี่บริษัทนายทุนจี้ซือเลยนะ！จะให้เธอซึ่งยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยเข้ามาทำงานได้ยังไง？！”
มู่อวี๋เฟยยิ่งคิดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสงสัยมู่ซีซีมากขึ้นเท่านั้น
“ฉันเป็นแค่นักแปลพาร์ทไทม์”
เมื่อได้ยินคำตอบของมู่ซีซี ความสงสัยของมู่อวี๋เฟยกลับไม่ได้หายไปเลย เธอขมวดคิ้วพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าในทันที เพื่อบังคับให้มู่ซีซีจนมุม“มู่ซีซี ใครกันแน่ที่ให้เธอมาสมัครงานที่จี้ซือ！”
ตอนที่มู่อวี๋เฟยมองไปที่มู่ซีซีเธอรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่มู่อวี๋เฟยก็บอกไม่ได้ว่ามันคืออะไร！
เมื่อเธอมองเห็นมู่ซีซีในตอนนี้ เธอกลับรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ได้
“ฝ่ายบุคคลของจี้ซือโทรหาฉันเพื่อให้ฉันมาสมัครงาน หากเธอต้องการทราบเหตุผลเธอสามารถถามกับฝ่ายบุคคลเอาเองได้”มู่ซีซีที่ถูกกดดันเข้ามากๆ เธอกลัวว่าถ้าพูดอะไรไปมากอาจจะไม่เป็นผลดี เธอจึงได้โยนเรื่องนี้ไปให้กับฝ่ายบุคคล
อย่างไรก็ตาม คิดว่าจี้หลิงชวนคงจะนัดแนะพูดคุยกับฝ่ายบุคคลไว้แล้ว
มู่อวี๋เฟยจ้องไปที่มู่ซีซี มู่ซีซีขมวดคิ้วพร้อมกับมีใบหน้าที่สงบ ทำให้ความสงสัยในแววตาของมู่อวี๋เฟยหายไปเล็กน้อย ตั้งแต่ไหนแต่ไรมามู่ซีซีก็เป็นนักเรียนที่เรียนดีประจำโรงเรียน แม้ว่าเธอเพิ่งจะเข้าเรียนปีหนึ่งแต่ก็สอบผ่านภาษาอังกฤษระดับหกแล้ว
ในโรงเรียนเกรดของเธอมักจะอยู่เป็นอันดับหนึ่งเสมอ แน่นอนว่านักเรียนที่เป็นแบบนี้จะเป็นที่ชื่นชอบและเอาใจใส่ของครูผู้สอนมากที่สุด
เป็นไปได้ถ้าโรงเรียนแนะนำมู่ซีซีให้มาทำงานเป็นล่ามแปลภาษาให้กับจี้ซือ
ในที่สุดมู่อวี๋เฟยก็พบเหตุผลที่จะทำให้เธอพอจะหายสงสัย แม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่ค่อยเต็มใจมากนัก แต่นี่เป็นบริษัทของตระกูลจี้ไม่ใช่ของตระกูลมู่ และไม่ใช่สิ่งที่เธอจะมีอำนาจมาตัดสินใจทำอะไรก็ได้
แม้ว่าเธอไม่ต้องการให้มู่ซีซีทำงานที่นี่ แต่เธอก็ไม่มีคุณสมบัติและความสามารถในการขับไล่ให้มู่ซีซีออกไป
เธอทำได้เพียงจ้องเขม่นมู่ซีซีและพูดเสียงต่ำพร้อมกับเตือนมู่ซีซีว่า “มู่ซีซี ฉันจะบอกอะไรเธอไว้หนึ่งอย่าง หากเธอมาทำงานที่นี่เธอต้องไม่ให้คนอื่นรู้เรื่องที่เธอเป็นน้องสาวของฉัน！”
ตอนนี้มู่อวี๋เฟยเป็นถึงภรรยาที่มีชื่อเสียงของท่านประธาน พนักงานน้อยใหญ่ของบริษัทต่างรู้จักเธอ และเธอก็ไม่ต้องการให้คนอื่นปฏิบัติกับมู่ซีซีดีเป็นพิเศษด้วยเหตุผลที่มู่ซีซีเป็นน้องสาวของเธอเอง
“ดีเลยเพราะฉันเองก็ไม่อยากให้ทุกคนรู้เหมือนกันว่าเธอเป็นพี่สาวของฉัน” มู่ซีซีจงใจเน้นคำว่า พี่สาว และเธอก็โล่งใจเมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยไม่ได้ถามเรื่องเมื่อกี้แล้ว เธอไม่อยากพูดกับมู่อวี๋เฟยไปมากกว่านี้แล้ว หลังจากที่พูดจบมู่ซีซีก็ก้าวเข้าไปในห้องทำงานของฝ่ายบุคคล
มู่อวี๋เฟยโกรธเป็นอย่างมากเธอยืนอยู่ตรงนั้นและกัดริมฝีปากของเธอแน่น！
หลังจากที่มู่ซีซีไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคลและได้รับบัตรทำงาน เธอก็เปิดประตูห้องและเดินออกจากห้องไป
เธอไม่คิดว่ามู่อวี๋เฟยยังคงยืนรอเธออยู่นอกประตู
มู่ซีซีมองไปที่มู่อวี๋เฟย เธอขมวดคิ้วและอดสงสัยไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่า มู่อวี๋เฟยจะทำเป็นมองไม่เห็นมู่ซีซี เธอเดินตรงเข้าไปในห้องทำงานของฝ่ายบุคคลทันที
มู่ซีซีไม่อยากจะสนใจมู่อวี๋เฟยมาก ตอนที่เธอเข้าไปสมัครงาน เธอได้พูดกับหัวหน้าฝ่ายบุคคลไว้ล่วงหน้าแล้ว
คนของจี้หลิงชวนคงไม่โง่ขนาดที่จะพูดความจริงกับมู่อวี๋เฟยเป็นแน่